Πόντιος Πιλάτος η εξυγίανση

Λευτέρης Χαραλαμπόπουλος 10.05.2018-21:43

Το ελληνικό ποδόσφαιρο εδώ και μερικά χρόνια έχει μπει σε μια εποχή όπου ακόμη και οι παραδοσιακές δημοσιογραφικές υπερβολές έχουν χάσει το νόημά τους. Η είδηση ότι η ΕΠΟ όρισε τον Ισπανό Νταβίντ Φερνάντεθ Μπορμπαλάν να διευθύνει τον τελικό του Κυπέλλου Ελλάδας ανάμεσα στην ΑΕΚ και τον ΠΑΟΚ, ήταν από αυτές που χαρακτηρίζονται ως «βόμβα». Ωστόσο στο ελληνικό ποδόσφαιρο έχουμε χορτάσει από βόμβες. Και μεταφορικές και κυριολεκτικές.

Δεν πέρασε δα και πολύς καιρός από τις αποκαλύψεις για εμπρησμούς καταστημάτων και ρίψη χειροβομβίδας σε ξενοδοχείο ανθρώπων που σχετίζονται με το παρασκήνιο του ελληνικού ποδοσφαίρου. Ούτε από την εποχή της αποκάλυψης για τη δράση της εγκληματικής οργάνωσης στην οποία εμπλέκονται εταιρείες ιδιοκτησίας προέδρων ποδοσφαιρικής ομάδας και παραγόντων της, υπόθεση που εξακολουθεί να παραμένει στο… ράφι καθώς δεν έχει ασκηθεί ακόμη δίωξη.

Όλως τυχαίως βέβαια, οι… πρωτομάστορες της εξυγίανσης, οι άνθρωποι που στη θεωρία ήθελαν να αλλάξουν τον χάρτη του ελληνικού ποδοσφαίρου και της αμαρτωλής ποδοσφαιρικής ομοσπονδίας, είναι αυτοί που αλληλοκατηγορούνται παρασκηνιακά για τις παραπάνω υποθέσεις.

Το απίθανο βέβαια θα ήταν να μη συμβούν τα όσα βιώνει το τελευταίο διάστημα ο χώρος του ποδοσφαίρου, καθώς τόσο ο πρόεδρος του ΠΑΟΚ Ιβάν Σαββίδης, όσο και ο «διοικητής» της ΑΕΚ Δημήτρης Μελισσανίδης που έδωσαν ο καθένας από το δικό του μετερίζι την κοινή μάχη για την αλλαγή του στάτους στην ΕΠΟ, στηρίχθηκαν σε πρόσωπα του παρελθόντος, πρόσωπα τα οποία το ίδιο το ποδόσφαιρο είχε αποβάλλει έστω και καθυστερημένα.

Αυτό που αποδείχθηκε περίτρανα, είναι ότι η μάχη έγινε για το ποιος θα ελέγξει την ΕΠΟ, τη διαιτησία, την αθλητική δικαιοσύνη και όχι για ένα «καθαρό» ποδόσφαιρο. Οι δυο πρώην σύμμαχοι έχασαν και την τελευταία ευκαιρία να σώσουν τα προσχήματα, τη στιγμή που η ΕΠΟ ανακοίνωσε ότι ο διαιτητής του τελικού δεν θα είναι Έλληνας.

Εξήγηση δε δόθηκε ποτέ από την ΕΠΟ της… διαφάνειας, ωστόσο οι παροικούντες την Ιερουσαλήμ γνωρίζουν ότι η ομοσπονδία οδηγήθηκε σε αυτή τη «λύση» μη μπορώντας να… ικανοποιήσει και τους δύο φιναλίστ! Ετσι κατέληξε στο να στείλει το μήνυμα στον ποδοσφαιρικό πλανήτη, ότι οι Έλληνες διαιτητές, ακόμη κι οι διεθνείς που σφυρίζουν αγώνες Τσάμπιονς Λιγκ, Γιουρόπα Λιγκ, προκριματικούς Μουντιάλ κλπ, είτε δεν είναι ικανοί, είτε δεν είναι αξιόπιστοι για τον τελικό Κυπέλλου Ελλάδας…

Για να καταλάβει κανείς το μέγεθος του εγκλήματος, ξένοι διαιτητές χρησιμοποιούνταν στην Ελλάδα τις δεκαετίες του ’60 ως και τα μέσα της δεκαετίας του ’70, επειδή θεωρούνταν ότι οι Έλληνες ρέφερι ήταν πιθανό να χρηματίζονται. Και η σημερινή ΕΠΟ του Βαγγέλη Γραμμένου με μια κίνησή της έστειλε το ποδόσφαιρο μισό αιώνα πίσω…

Πέρυσι ο τελικός ανάμεσα στις ίδιες φιναλίστ κρίθηκε από ένα γκολ οφσάιντ, ωστόσο αυτό είναι ένα απλό πταίσμα που συμβαίνει κατά καιρούς παντού. Αυτό που δε συμβαίνει πουθενά, είναι να έχει διεξαχθεί ο τελικός σε ακατάλληλο γήπεδο, από ακατάλληλους διοργανωτές οι οποίοι παρακολουθούσαν επί ώρες τους χούλιγκαν των δύο ομάδων να σφάζονται κυριολεκτικά στις εξέδρες! Το θέμα είναι ότι τα πρωτοφανούς έκτασης και έντασης επεισόδια στις εξέδρες έγιναν ΠΡΙΝ τον τελικό και όχι μετά.

Βέβαια στα χρόνια της… εξυγίανσης και της… κάθαρσης όπου εκτός από τις βόμβες και τους εμπρησμούς είδαμε και κουμπούρια σε κοινή θέα στο γήπεδο, διαπιστώσαμε ότι το ελληνικό ποδόσφαιρο είναι υπό ομηρεία τόσο του παρακράτους, όσο και του κράτους!

Από την εποχή που ο τότε υφυπουργός Αθλητισμού Σταύρος Κοντονής διέκοπτε το πρωτάθλημα όποτε ήθελε και ανέβαλλε τον τελικό Κυπέλλου για όσο ήθελε (ωσότου να οριστούν οι διαιτητές της αρεσκείας του), ως τη σημερινή εποχή που ο νυν υφυπουργός Αθλητισμού Γιώργος Βασιλειάδης βαδίζοντας στα χνάρια του προκατόχου του έχει μετατρέψει το άλλοτε αυτοδιοίκητο του ποδοσφαίρου σε προσωπικό του φέουδο.

Ο πρόεδρος της ΕΠΟ Βαγγέλης Γραμμένος, για τον οποίο ο Ιβάν Σαββίδης δήλωσε δημόσια ότι είναι «δικός μας», ουδέποτε μίλησε δημόσια για την εικόνα του οπλοφόρου προέδρου που διέσυρε τη χώρα σε διεθνές επίπεδο, δείχνοντας ότι αν μη τι άλλο συμπάσχει με το δράμα του «υποστηρικτή» του.

Το γεγονός ότι ο υφυπουργός Αθλητισμού χρειάστηκε μερικές μέρες για να ψελλίσει το όνομα του πιστολέρο, ενώ προηγουμένως φρόντισε να τιμωρήσει όλες τις ομάδες διακόπτοντας το πρωτάθλημα, ήταν απλά ακόμη ένα δείγμα της κρατικής παρέμβασης στο ποδόσφαιρο. Εστω κι αν αυτή η παρέμβαση ήταν η πιο ανούσια, ήταν την ίδια στιγμή η πιο εκκωφαντική.

Οι ουσιαστικές παρεμβάσεις στο ποδόσφαιρο από τους κυβερνώντες έχουν βάση κυρίως στο κομμάτι της δικαιοσύνης. Αλλωστε ο νυν υπουργός Δικαιοσύνης είναι ο πρώην υφυπουργός Αθλητισμού Σταύρος Κοντονής, στην εποχή του οποίου μπήκαν οι βάσεις της εποχής που χαρακτηρίστηκε ως «εξυγίανση» και εξελίχθηκε ως ανέκδοτο.

Τότε δε δίσταζε να επιτίθεται διαρκώς στην ΕΠΟ για τα πεπραγμένα της τότε διοίκησής της, έχοντας μάλιστα σε αρκετά σημεία το δίκιο με το μέρος του. Ωστόσο από τη στιγμή που μετά την αλλαγή στη διοίκηση της ομοσπονδίας, άλλαξε και η στάση του, δείχνει τουλάχιστον την αναξιοπιστία του!

Επιπλέον το γεγονός ότι πολιτική και αθλητισμός στην Ελλάδα είναι έννοιες άμεσα συνδεδεμένες, επιτρέπει στον υπουργό δικαιοσύνης να συμπεριφέρεται σαν… σερίφης, ενώ οι καταγγελίες για την εμπλοκή του στις αθλητικές υποθέσεις αυξάνονται με γεωμετρική πρόοδο.

Ο ορισμός του Ισπανού ρέφερι στον τελικό του Κυπέλλου Ελλάδας και η ανακοίνωση της απόφασης της ΕΠΟ 48 ώρες πριν τη διεξαγωγή του, απλώς επανάφερε στον αφρό το σύνολο των «εγκλημάτων» της σημερινής κυβέρνησης και της σημερινής διοίκησης της ομοσπονδίας!