Παναθηναϊκός : Ωραίος ως Έλληνας

Γέλασε μετά από πολύ καιρό το χειλάκι των φίλων του Παναθηναϊκού, με το 4-0 απέναντι στην Κέρκυρα και με το σκορ να είναι το λιγότερο θετικό απ’ όσα είδαμε το απόγευμα του Σαββάτου στη Λεωφόρο. Είχε ανάγκη ο Παναθηναϊκός από μια μεγάλη νίκη, με όσα τραβάει εξωαγωνιστικά. Την είχαν ανάγκη πρώτα τα αποδυτήρια του, οι ποδοσφαιριστές του, ο ίδιος του ο προπονητής.

Εκείνα όμως που δίνουν ελπίδα για να παραμείνει ο Παναθηναϊκός σε υψηλό επίπεδο μέχρι το τέλος της σεζόν του είναι πολλά περισσότερα. Όπως το γεγονός πως από τους 14 παίκτες που πάτησαν το πόδι τους στο χορτάρι του Απόστολος Νικολαΐδης, οι οχτώ ήταν Έλληνες. Και μάλιστα σχεδόν όλοι τα πήγαν εξαιρετικά.

Με πρώτο τον Δώνη, που μετά τις αρχηγικές του δηλώσεις έδειξε και αρχηγικές τάσεις μέσα στον αγωνιστικό χώρο. Ο άνθρωπος που καλείται να βγάλει το φίδι απ’ την τρύπα, καλύπτοντας τη θέση του επιθετικού, αφού δεν υπάρχουν άλλες επιλογές, μας είχε… προϊδεάσει με εκείνο το ανάποδο ψαλίδι που έστειλε την μπάλα στο δοκάρι στη Λιβαδειά.

Σήμερα ο Δώνης έκανε τα πάντα. Ξεμαρκαριζόταν με ευκολία, έδινε στηρίγματα στους μέσους για να ακουμπήσουν και να παίξουν το ένα – δύο, σκόραρε, έδωσε ασίστ για το 2-0. Έκανε και το… κομμάτι του, επιχειρώντας ξανά να σκοράρει με ανάποδο ψαλίδι. Υπέροχη εμφάνιση από ένα παιδί που πάνω απ’ όλα το λέει η καρδιά του. Και που νιώθει από Παναθηναϊκό.

Υπέροχη και επιτέλους… ώριμη εμφάνιση και από ένα παιδί που αν έχει το κεφάλι κάτω και δουλευτεί από τον Παναθηναϊκό, μπορεί να φτάσει πολύ ψηλά: τα στοιχεία που έχει ο Χατζηγιοβάννης στο παιχνίδι του σπανίζουν σε παιδιά της ηλικίας του. Ταχύς, εκπληκτικός στο ένας εναντίον ενός, ενθουσιώδης, εκρηκτικός στα πρώτα μέτρα, που είναι πολύ σημαντικό για έναν εξτρέμ. Στη φάση του 1-0 τσιμπάει ξεκινάει με έκρηξη, τσιμπάει την μπάλα και τη σηκώνει τόσο όσο πρέπει για να αποφύγει το τάκλιν του αντιπάλου, επιταχύνει όταν χρειάζεται, σηκώνει το κεφάλι και δίνει στον Δώνη, που πλασάρει στην κενή εστία.

Ο Ουζουνίδης φαίνεται να δουλεύει με τον Χατζηγιοβάννη. Αν δεν είχε δουλέψει, πιθανότατα ο μικρός να τελείωνε μόνος του τη φάση. Σήμερα έδειξε ωριμότητα στο παιχνίδι του και γι’ αυτό ήταν καλύτερος από κάθε άλλη φορά. Άλλωστε, τα προσόντα του φαίνονται από χιλιόμετρα.

Καλοί και οι Κουρμπέλης, Οικονόμου στην άμυνα, μεστός και ψύχραιμος ο Τζανδάρης στη μεσαία γραμμή, ενώ ο Στάικος έδειξε στο φετινό του ντεμπούτο όλα αυτά που λίγο – πολύ ξέραμε. Πως είναι ένα χαφ που έχει και ταλέντο και ψυχή και που μπορεί υπό αυτές τις συνθήκες όχι μόνο να αγωνιστεί στον Παναθηναϊκό, αλλά και να ξεχωρίσει.

Οι Έλληνες σε τούτη την κρίσιμη και δύσκολη φάση που περνάει η ομάδα μπορούν να βγουν μπροστά. Με τον ενθουσιασμό τους για την ευκαιρία που έχουν, με το ταλέντο τους, με το ότι γνωρίζουν τι αντιπροσωπεύει η φανέλα που φοράνε.

Αν πλαισιώνονται κι από ξένους όπως οι σημερινοί Βιγιαφάνιες και Χίλιεμαρκ, τότε ο Παναθηναϊκός μπορεί να ελπίζει σε καλύτερες μέρες τουλάχιστον μέσα στο γήπεδο. Έξω απ’ αυτό ο Γιάννης Αλαφούζος έχει αποφασίσει να τον αφήσει μόνο κι έρημο, να παλεύει για τα λάθη που εκείνος και η διοίκησή του δημιούργησε και για τα χρέη που εκείνος έφερε στην ομάδα.