Ο Σαββίδης ζητάει εξυγίανση της… εξυγίανσης

Η ανακοίνωση του προέδρου και ιδιοκτήτη της ΠΑΕ ΠΑΟΚ Ιβάν Σαββίδη θα μπορούσε να είναι πέντε γραμμές. «Αξιότιμοι κύριοι, θέλω να ζητήσω συγγνώμη από όλους τους φιλάθλους του ΠΑΟΚ, όλους τους Έλληνες φιλάθλους, την παγκόσμια ποδοσφαιρική κοινότητα. Λυπάμαι πάρα πολύ για αυτό που έγινε. Σαφώς δεν είχα δικαίωμα να βγω στον αγωνιστικό χώρο κατ´αυτόν τον τρόπο. Για ακόμα μια φορά ζητάω συγγνώμη». Και τέλος.

Αλλωστε αυτού του τύπου οι δηλώσεις και απολογίες είναι αποδεδειγμένα για τα μάτια του κόσμου. Για τον πιστολέρο Ιβάν όμως, αυτή η συγγνώμη έχει διπλή αξία, καθώς είναι η πρώτη φορά που δημοσίως παραδέχεται ότι έσφαλλε. Θα ήταν κι αυτό κάτι.

Επί της ουσίας όμως, η ανακοίνωση του Ιβάν Σαββίδη δεν ήταν οι παραπάνω πέντε αράδες, αλλά είχαν και ένα πραγματικό παραλήρημα που ξεκινάει από την απόπειρα του πιστολέρο της Τούμπας να εξηγήσει τη «συναισθηματική του αντίδραση».

Αυτή η αντίδραση λοιπόν, σύμφωνα με το απολογητικό μήνυμα του προέδρου του ΠΑΟΚ «έχει προκληθεί από την γενικευμένη αρνητική κατάσταση που επικρατεί στο ποδόσφαιρο τον τελευταίο καιρό».

ΔΗΛΑΔΗ, τι; Απέτυχε η επανάστασις και η εξυγίανσις; Πότε; Προχθές, εν τη γενέσει της ή κάπου ενδιάμεσα;

Και συνεχίζει ο πιστολέρο που εξέθεσε στην παγκόσμια κοινή γνώμη για ακόμη μια φορά το ελληνικό ποδόσφαιρο: «Η συναισθηματική αντίδρασή μου έχει προκληθεί… και από το σύνολο των απαράδεκτων μη αθλητικών γεγονότων που έλαβαν χώρα προς το τέλος του αγώνα ΠΑΟΚ – ΑΕΚ: τις ενέργειες του διαιτητή και του επόπτη (γκολ – οφσάιντ – γκολ), την διακοπή του αγώνα, τις διαμαρτυρίες και την είσοδο μέσα στον αγωνιστικό χώρο δεκάδων ανθρώπων και των δύο ομάδων».

Εντάξει, εδώ η επιστήμη σηκώνει τα χέρια ψηλά καθώς η πραγματικότητα συγκρούεται βάναυσα με τις ψευδαισθήσεις που περιγράφει στην απολογία του. Κατ’ αρχάς, οι ενέργειες διαιτητή και επόπτη είναι οι ενδεδειγμένες, έστω κι αν χρειάστηκε κάποιος χρόνος παραπάνω απ’ το κανονικό. Η μπάλα πάει στα δίχτυα, ο διαιτητής δεν έχει λόγο να το ακυρώσει, ο επόπτης κάνει μερικά βήματα προς τη σέντρα κοντοστέκεται και του «σφυρίζει» στην ενδοσυνεννόηση ότι κάποιος ήταν εκτεθειμένος. Προφανώς ο επόπτης δεν μπορεί να δει αν ο εκτεθειμένος εμπλέκεται ή όχι στη φάση και επομένως αυτό πρέπει να το κρίνει ο διαιτητής.

Γκολ λοιπόν και μετά όχι γκολ. Και κάπου εκεί μπαίνει ο πιστολέρο και η κουστωδία του στο γήπεδο και αρχίζει το παραλήρημα.

Η ΕΝ ΤΕΛΕΙ καταμέτρηση του γκολ ως κανονικού έγινε στα αποδυτήρια αρκετή ώρα μετά, οπότε οι ενέργειες διαιτητή και επόπτη δεν μπορεί να προκάλεσαν τον Σαββίδη.

Η ΔΙΑΚΟΠΗ του αγώνα έγινε εξ αιτίας της εισόδου του στο γήπεδο και όχι το ανάποδο που υποστηρίζει ο ιδιοκτήτης του ΠΑΟΚ.

ΟΙ ΔΙΑΜΑΡΤΥΡΙΕΣ, των παικτών είναι κάτι ας το πούμε σύνηθες στα γήπεδα σε τέτοιες στιγμές.

Η ΕΙΣΟΔΟΣ μέσα στον αγωνιστικό χώρο δεκάδων ανθρώπων και των δύο ομάδων είναι επίσης ένα γεγονός που δεν μπορεί να προκάλεσε την αντίδραση του Σαββίδη, καθώς και αυτό το γεγονός ακολούθησε της «μπούκας» του στο γήπεδο.

Αλλά ο πιστολέρο συνεχίζει, δε μένει εκεί: «Όλα αυτά θα μπορούσαν να δημιουργήσουν έκρυθμη κατάσταση στο γήπεδο και ο μοναδικός στόχος μου ήταν να προστατεύσω δεκάδες χιλιάδες φιλάθλων του ΠΑΟΚ από προβοκάτσιες – συμπλοκές – ανθρώπινα θύματα».
Πραγματικό παραλήρημα. Όλα αυτά που ουσιαστικά φαντάζεται ο ίδιος (αν έχει συντάξει ο ίδιος αυτό το απίθανο κείμενο) θα μπορούσαν να δημιουργήσουν προβλήματα! Φανταστικά γεγονότα θα δημιουργούσαν φανταστικά επεισόδια. Φαντασία στο τετράγωνο δηλαδή, σα να λέμε Κυριάκος στο τετράγωνο…

Κάπου εδώ να σημειώσουμε ότι μολονότι όλη η Ελλάδα είδε τον Κομίνη να ακυρώνει το γκολ, λίγο προτού μπουκάρει ο Ιβάν ο πιστολέρο στο γήπεδο και οι 30.000 φίλοι του ΠΑΟΚ δεν προέβησαν σε καμία κίνηση που να υποδηλώνει ότι η κατάσταση έχει ξεφύγει. Φώναξαν ένα «πουλημένοι – πουλημένοι», ένα «να ‘τοι, να’ τοι οι πρωταθλητές» και περίμεναν το τελευταίο πεντάλεπτο του αγώνα. Οι μόνοι που ξέφυγαν ήταν ο πιστολέρο και η κουστωδία του.

Και συνεχίζει η επιστολή: «Πιστέψετε με, δεν είχα κανένα σκοπό να διαπληκτιστώ με την αντίπαλη ομάδα ή με τους διαιτητές. Και σαφώς δεν απείλησα κανέναν. Δυστυχώς τόσο εγώ και η οικογένεια μου, όσο και οι συνάδελφοι μου, βρεθήκαμε όμηροι του τελείως αρρώστου ποδοσφαιρικού κατεστημένου. Αγωνίζομαι και θα συνεχίσω να αγωνίζομαι, παρά τις αδιάκοπες επιθέσεις που δέχομαι σε όλα τα επίπεδα, για ένα δίκαιο ποδόσφαιρο με έντιμη διαιτησία σε όλους τους αγώνες και για να κερδίζονται τα πρωταθλήματα στα γήπεδα και όχι στα δικαστήρια.» Επος.

ΔΕΝ ΕΙΧΕ ΣΚΟΠΟ να διαπληκτιστεί με την αντίπαλη ομάδα, αλλά το έκανε, καθώς απ’ όσο γνωρίζουμε ο Δημητριάδης ανήκει στην ΑΕΚ.

ΔΕΝ ΕΙΧΕ ΣΚΟΠΟ να διαπληκτιστεί με την αντίπαλη ομάδα, αλλά τα τηλεοπτικά πλάνα τον δείχνουν να τρέχει σε έξαλλη κατάσταση προς τον πάγκο της.

ΔΕΝ ΑΠΕΙΛΗΣΕ κανέναν, αλλά είχε το κουμπούρι στη ζώνη σε κοινή θέα.

ΑΓΩΝΙΖΕΤΑΙ παρά τις αδιάκοπες επιθέσεις που δέχεται σε όλα τα επίπεδα για ένα δίκαιο ποδόσφαιρο με έντιμη διαιτησία. Δηλαδή ποια είναι η έντιμη διαιτησία; Αυτή που θα πει «γκολ» στη συγκεκριμένη αμφισβητούμενη φάση ή αυτή που θα πει «οφσάιντ»;

ΑΓΩΝΙΖΕΤΑΙ για να κερδίζονται τα πρωταθλήματα στα γήπεδα και όχι στα δικαστήρια. Αχ, αυτός ο μύθος. Μα καλέ μου πιστολέρο, δεν ξέρεις ή δεν σου έχουν πει ότι αν μπουκάρεις στο γήπεδο με το όπλο σε κοινή θέα και ο «σωματοφύλακάς» σου και τεχνικός διευθυντής Λούμπος Μίχελ απειλεί τον διαιτητή, ο αγώνας θα διακοπεί και θα κριθεί στα δικαστήρια; Δηλαδή τι θα περίμενες; Να μπουκάρουν οι «συναισθηματικά φορτισμένοι» πρόεδροι στο γήπεδο και τα ματς να συνεχίζονται;

Είναι σαφές ότι ο άνθρωπος έχει χάσει τη μπάλα. Σχεδόν δυο μέρες μετά τον αγώνα, καθώς μεσολάβησε και το 24ωρο κατά το οποίο είχε κρυφτεί για να αποφύγει το αυτόφωρο, δεν ακούστηκε ούτε κουβέντα για το κουμπούρι, για τις κινήσεις να το πιάσει, για τις εικόνες που σόκαραν την παγκόσμια κοινή γνώμη στέλνοντας το ελληνικό ποδόσφαιρο σε έναν νέο ιστορικό «πάτο»…

Και φυσικά η αγαπημένη φράση ΟΛΩΝ όσων παραβαίνουν τους κανόνες είναι «θέλουμε οι αγώνες να παίζονται στα γήπεδα». Τελεία. Εκεί σταματούν, ξεχνώντας βολικά να μας εξηγήσουν αν θέλουν οι αγώνες να παίζονται στα γήπεδα με κανόνες ή χωρίς κανόνες με το νόμο της… ζούγκλας.

Δυστυχώς, για τον κάθε συναισθηματικά φορτισμένο Ιβάν που μπουκάρει στο γήπεδο μοστράροντας το κουμπούρι του, υπάρχουν κανόνες, τους πλέον ακόμη και η FIFA και η UEFA ζητούν να εφαρμοστούν στο έπακρο χωρίς νομικές ακροβασίες, εμπνεύσεις και ταχυδακτυλουργικά μεταμεσονύχτια κολπάκια.