Άρης : Ο Κλεάνθης Βικελίδης και τα εγκαίνια του Χαριλάου (pics/vid)

Ο Κλεάνθης Βικελίδης «έφυγε» από τη ζωή σαν σήμερα πριν από 31 χρόνια. Ένας παίκτης θρύλος, ένας από τους ανθρώπους που άλλαξαν την ιστορία του συλλόγου και συνέβαλαν τα μέγιστα προκειμένου ο Άρης να γίνει μεγάλος.

Το 2004 , ο Άρης για να τον τιμήσει αποφασίζει να δώσει το όνομα του στο γήπεδο Χαρίλαου. Η μοίρα τα έφερε έτσι, που σαν σήμερα, έγιναν και τα εγκαίνια του γηπέδου, πριν από 68 χρόνια, στις 4 Νοεμβρίου του 1951.

O Κλεάνθης Βικελίδης, ένας από τους κορυφαίους επιθετικούς που ανέδειξε ο Άρης και το ελληνικό ποδόσφαιρο, γεννήθηκε στη Θεσσαλονίκη στις 15 Σεπτεμβρίου του 1915. Μέλος μιας πολύτεκνης οικογένειας, είχε οκτώ αδέλφια, από τα οποία οι Κώστας και Νικηφόρος αγωνίστηκαν στον Άρη.

Έκανε το ντεμπούτο του με τη φανέλα του Άρη το 1931 ενώ αποσύρθηκε από την ενεργό δράση το 1949. Κατέκτησε με τους κίτρινους δυο πανελλήνια πρωταθλήματα, το 1932 και το 1946 και τέσσερα πρωταθλήματα Θεσσαλονίκης , το 1934, το 1938, το 1946 και το 1949. Αγωνίστηκε με τον Άρη σε 131 επίσημα παιχνίδια και πέτυχε 72 γκολ. Ακόμα φόρεσε εφτά φορές τη φανέλα της εθνικής μας ομάδας και σκόραρε τέσσερις φορές.

Ο Κλεάνθης Βικελίδης δεν ήταν μόνο ένας από τους κορυφαίους παίκτες στην ιστορία του Άρη, αλλά κάθισε και τρεις φορές στον πάγκο της αγαπημένης του ομάδας (1953-54, 1958-59, 1961-62).

Η τρομερή δύναμη με την οποία έμπαινε στις φάσεις αλλά και το πάθος του, έγιναν αιτία να του δοθεί το προσωνύμιο «Μακεδονικό Τανκ».

Στην ιστορία έμεινε μια από τις ατάκες που είχε πει το 1977, συγκρίνοντας τους ποδοσφαιριστές της δικής του εποχής με αυτούς της δεκαετίας του 1970:

«Εμείς δεν είχαμε τέτοιες ανέσεις. Ούτε αποδυτήρια, ούτε ζεστό νερό για να κάνουμε μπάνιο. Δεν ξέραμε τι θα πει πόνος και τραυματισμός. Δεν μας ένοιαζε αν παίζαμε χωρίς πόδι ή αν μας βγει το… μάτι. Είχαμε συναίσθημα, αγαπούσαμε αυτό που κάναμε και δίναμε την ψυχή μας για την ομάδα».

Οταν έσκισε το εισιτήριο

Η ρουμάνικη Βένους είχε κινηθεί για την απόκτηση του, καθώς οι άνθρωποι της είχαν εντυπωσιαστεί από τις εμφανίσεις του. Λίγο πριν το τρένο, όμως, αναχωρήσει για το Βουκουρέστι, ο Βικελίδης άκουσε τη καρδιά του, αγνόησε τα χρήματα των Ρουμάνων, έσκισε το εισιτήριο και παρέμεινε στον Άρη.

Η αναγνώριση των αντιπάλων

Την ποδοσφαιρική αξία του Βικελίδη αναγνώριζαν συμπαίκτες αλλά και αντίπαλοί του, με τα λόγια του Λεωνίδα Ανδριανόπουλου, θρύλου του Ολυμπιακού, να είναι χαρακτηριστικά:

«Όταν ο Ολυμπιακός αντιμετώπιζε τον Άρη, ο προπονητής των Θεσσαλονικέων έβαζε τον Κλεάνθη Βικελίδη δεξιό χαφ για να με αντιμετωπίζει, ενώ η κανονική του θέση ήταν αριστερό χαφ. Μάχη γιγάντων.

Σε έναν αγώνα ο φίλος μου ο Βικελίδης, μου έριξε δύο γερές κλωτσιές, τσαντίστηκα και πιαστήκαμε στα χέρια, αλλά μας χώρισε ο αδελφός μου ο Γιώργος και μας συμφιλίωσε. Μετά τον αγώνα θα μαζευόμασταν όλοι οι διεθνείς γιατί θα φεύγαμε για τη Ρουμανία. Πράγματι το βράδυ φύγαμε όλοι μονιασμένοι και εγώ κάθισα δίπλα στον φίλο μου Βικελίδη, έχοντας ξεχάσει και οι δύο το επεισόδιο. Ο Βικελίδης ο Κλεάνθης υπήρξε μεγάλος ποδοσφαιριστής».

MUST READ

Νοοτροπία, επιλογές, ρεπό και μεταγραφές…