Ρεάλ Μαδρίτης - Μπαρτσελόνα : Του pasillo το ανάγνωσμα!

Γιώργος Ελευθερίου 19.12.2017-16:58

Πρέπει, ή όχι, η Μπαρτσελόνα να υποδεχθεί τιμητικά την, κάτοχο του Παγκοσμίου Κυπέλλου, Ρεάλ Μαδρίτης στο Σαββατιάτικο κλάσικο;

Λες και δεν είχε αρκετή φιλολογία, αντιπαλότητα κι ίντριγκα το κλάσικο, του προσεχούς Σαββάτου, Ρεάλ Μαδρίτης – Μπαρτσελόνα, στο «Μπερναμπέου», φρόντισαν οι δύο ομάδες να βάλουν μερικά…φιτίλια ακόμη στον αγώνα που, σε επίπεδο παγκοσμίου ενδιαφέροντος, υπολείπεται μόνο των τελικών του Champions League και του Μουντιάλ.

Κάτι η απάντηση στην, προβοκατόρικη, ερώτηση Ισπανού συναδέλφου του Κριστιάνο Ρονάλντο («Θα μου άρεσε να μας χειροκροτήσει η Μπαρτσελόνα, πριν το μεταξύ μας ματς»), κάτι η απάντηση του Γκιγιέρμο Αμόρ (παλαίμαχος άσος κι υπεύθυνος θεσμικών σχέσων της Μπαρτσελόνα) ότι pasillo (σ. πασίγιο ελληνιστί) γίνεται μόνο «…για την διοργάνωση που συμμετέχουμε αμφότεροι, όπως στο πρωτάθλημα» έριξαν «λάδι στη φωτιά» της πολϋαναμενόμενης αναμέτρησης.

Καταρχάς να ξεκαθαρίσουμε κάτι: καμιάς ομάδας οι ποδοσφαιριστές – και προφανώς ούτε της Μπαρτσελόνα – υποχρεούνται να σταθούν σε διπλή σειρά κατά μήκος της φυσούνας και να χειροκροτήσουν την είσοδο αντιπάλων τους στο γήπεδο (σ. πασίγιο)!

Αποτελεί, εθιμική, πράξη αβρότητας, ποδοσφαιρικού πολιτισμού κι αναγνώρισης της αξίας του αντιπάλου. Όμως διάθεση για όλα αυτά δεν υπάρχει σε καμιά από τις δύο κορυφαίες ομάδες της Πριμέρα Ντιβισιόν.

Η Μπαρτσελόνα, όπως αποκάλυψε η (Μαδριλένικη) «as», πέφτει σε αντίφαση λόγων κι έργων, αφού πασίγιο έκανε, το 2006, στην κάτοχο του Κυπέλλου UEFA, Σεβίλλη (πριν την μεταξύ τους αναμέτρηση πρωταθλήματος στην πρωτεύουσα της Ανδαλουσίας) παρότι η ίδια δεν συμμετείχε στη δεύτερη διασυλλογική διοργάνωση της Ευρώπης, καθότι πρωταθλήτρια της Γηραιάς ηπείρου, τότε!

Όπως γίνεται αντιληπτό, οι Καταλανοί δεν είχαν, κανένα απολύτως, πρόβλημα να χειροκροτήσουν τους Σεβιγιάνους. Δύο μέτρα και δύο σταθμά λοιπόν; Προφανέστατα, αφού αυτά που χωρίζουν τις δύο ομάδες δεν συγκρίνονται με την αβυσαλλέα κόντρα, που σοβεί με τους «μερένχες» κι η οποία αναζωπυρώθηκε την εποχή Μουρίνιο.

Τότε, στο Σούπερ Καπ του 2011, οι Μαδριλένοι – όχι μόνο δεν είχαν κάνει πασίγιο στην Πρωταθλήτρια Ευρώπης Μπαρτσελόνα στο «Μπερναμπέου» (πρώτο, επίσημο, ματς, μετά την κατάκτηση του τροπαίου στο Γουέμπλεϊ), αλλά μετά το τέλος του επαναληπτικού στην Βαρκελώνη Κριστιάνο Ρονάλντο και …σία είχαν αποχωρήσει, επιδεικτικά και δεν είδαν την απονομή στους νικητές Καταλανούς. Που κατηγορούν τους αντιπάλους τους για διαρκή προσπάθεια, επικοινωνιακής, υπονόμευσης.

Θέμα πασίγιο υπήρξε και το περασμένο καλοκαίρι, πριν το πρώτο κλάσικο του Σούπερ Καπ, όταν οι «μπλάνκος», που προέρχονταν από την κατάκτηση του Ευρωπαϊκού Σούπερ Καπ με την Μάντσεστερ Γιουνάϊτεντ, είχαν ξαναεγείρει θέμα τιμητικής υποδοχής μέσα στο «Καμπ Νόου». Τότε οι Καταλανοί το είχαν ξεκόψει, χωρίς δημόσια τοποθέτηση.

Ωστόσο, πριν 12 μήνες, όταν η Ρεάλ Μαδρίτης είχε κατακτήσει το Παγκόσμιο Κύπελλο Συλλόγων στην θέση της Μπαρτσελόνα είχε βρεθεί η Σεβίλλη. Ουδείς, επίσημος, απο την πλευρά των Καστιγιάνων, είχε ζητήσει την απόδοση τιμών από τους Ανδαλουσιανούς, οι οποίοι δεν το έκαναν, κιόλας, χωρίς να υπάρξουν μομφές από τον Μαδριλένικο Τύπο. Που, προφανώς, προτιμά φωτογραφίες με «μπλαουγκράνα» να χειροκροτούν «μπλάνκος», απ’ ότι άλλες ομάδες…

Όταν «μερένχες» και «μπλαουγκράνα» χειροκρότησαν τον αιώνιο αντίπαλο!

Μόνο που τέτοια φωτογραφία υπάρχει και είναι αρκετά πρόσφατη. Το 2008 η Ρεάλ Μαδρίτης έχοντας εξασφαλίσει μαθηματικά το πρωτάθλημα υποδέχθηκε την Μπαρτσελόνα. Πριν την συντρίψει 4-1, οι παίκτες της είχαν απολαύσει πασίγιο από τους αιώνιους αντιπάλους τους.

Για να βρούμε αντίστοιχο περιστατικό, από την… ανάποδη, πρέπει να πάμε στο 1991: η Ρεάλ Μαδρίτης, του Άντιτς, υποδεχόταν την Μπαρτσελόνα, τελευταία αγωνιστική. Η «Dream Team» του Κρόϊφ, στο πρώτο από τα 4, σερί, πρωταθλήματα της, υποχρέωσε σε ταπεινωτική υποδοχή τους «λευκούς», που νίκησαν με γκολ του Αλντάνα.

Ήταν μια άτυπη ρεβάνς για ότι είχε ζήσει το «Καμπ Νόου» τρία χρόνια νωρίτερα, όταν η Ρεάλ Μαδρίτης το είχε επισκεφθεί ούσα πρωταθλήτρια 4 αγωνιστικές πριν το φινάλε. Τότε τα γκολ των Καράσκο και Λίνεκερ είχαν αμβλύνει την πικρία των Καταλανών, περιορίζοντας, κατά τι, τους πανηγυρισμούς των Μαδριλένων…