Οι 5 πιο διάσημες ανταλλαγές ποδοσφαιριστών

Ο συνηθισμένος τρόπος για να πραγματοποιηθεί μια μεταγραφή στο ποδόσφαιρο είναι η οικονομική συναλλαγή. Υπάρχουν και οι περιπτώσεις, όμως, όπου οι ομάδες επιλέγουν να «ανταλλάξουν» μεταξύ τους παίκτες. Οι περιπτώσεις αυτές έχουν συνήθως έντονο παρασκήνιο και όλοι περιμένουν να δουν ποιος θα βγει κερδισμένος από τη διαδικασία. Η Μάντσεστερ Σίτι έχει συμφωνήσει με την Γιουβέντους στα 27,5 εκατ. μαζί με τον Ντανίλο, ώστε να αποκτήσει τον Ζοάο Κανσέλο. Μερικές από αυτές τις «ανταλλαγές» έχουν γράψει ιστορία για πολλούς λόγους. Το 10.gr σας παρουσιάζει τις κυριότερες «τράμπες» ποδοσφαιριστών:

Ρομπέρτο Κάρλος- Ιβάν Ζαμοράνο (Ίντερ -Ρεάλ Μαδρίτης)

Τη σεζόν 1995-1996, η Ίντερ, τερμάτισε στην έβδομη θέση του Campionato, έχοντας πετύχει μόλις 51 γκολ σε ολόκληρο πρωτάθλημα. Ψάχνοντας έναν επιθετικό να της λύσει το πρόβλημα στο γκολ στράφηκε στον Ιβάν Ζαμοράνο της Ρεάλ Μαδρίτης. Ο Χιλιανός επιθετικός οδήγησε την «βασίλισσα» στον τίτλο του 1995, πετυχαίνοντας 28 γκολ, ενώ και την επόμενη σεζόν σημείωσε 16 γκολ.

Οι «νερατζούρι» προκειμένου να πείσουν τους Μαδριλένους προσέφεραν 1 εκατ. λίρες και τον Βραζιλιάνο αριστερό μπακ Ρομπέρτο Κάρλος, ο οποίος μόλις είχε πραγματοποιήσει την rookie σεζόν στην ιταλική ομάδα.

Αναμφίβολα οι νικητές αυτής της ανταλλαγής ήταν οι Μαδριλένοι, αφού ο Ρομπέρτο Κάρλος εξελίχθηκε σε ένα από τα καλύτερα φουλ-μπακ στην ιστορία, κερδίζοντας 3 Τσάμπιονς Λιγκ και αρκετούς ακόμα τίτλους με τη «βασίλισσα».

Αντίθετα ο Ζαμοράνο παρά το γεγονός ότι έκλεισε την καριέρα του με την φανέλα της Ίντερ, απέτυχε να σκοράρει σε καθεμία από τις πέντε σεζόν που έμεινε στο Μιλάνο διψήφιο αριθμό γκολ. Συνολικά, ο Χιλιανός πέτυχε 25 γκολ στο Campionato, «πληρώνοντας» την συνύπαρξη με επιθετικούς όπως ο Ρονάλντο, ο Βιέρι και ο Ρομπέρτο Μπάτζιο. Περισσότερο θα μείνει στη μνήμη των φίλων των «νερατζόυρι» για την περίεργη επιλογή της φανέλας με το 1+8, μιας και το αγαπημένο του 9 δόθηκε στο «φαινόμενο».

Φραντσέσκο Κοκό- Κλάρενς Ζέεντορφ (Μίλαν- Ίντερ)

Το πάθημα με την περίπτωση του Ρομπέρτο Κάρλος δεν έγινε μάθημα στην Ίντερ και το 2002 προχώρησε σε μια ακόμα πιο καταστροφική «ανταλλαγή». Η ομάδα του Έκτορ Ραούλ Κούπερ είχε βάλει στο μάτι τον αριστερό μπακ της Μίλαν, Φραντσέσκο Κοκό, ο οποίος την τελευταία χρονιά αγωνίστηκε ως δανεικός στη Μπαρτσελόνα. Προσέφερε μάλιστα τον Ολλανδό Κλάρενς Ζέεντορφ, προκειμένου να αποκτήσει τον Ιταλό αριστερό οπισθοφύλακα.

Η πορεία του Ολλανδού γνωστή. Μετατράπηκε σε «σημαία» της Μίλαν, μένοντας μέχρι το 2012 και πραγματοποιώντας 300 συμμετοχές στη Serie A. Κατέκτησε δύο Τσάμπιονς Λιγκ με τους «ροσονέρι» και λατρεύτηκε όσο λίγοι στο Σαν Σίρο.

Όσο για τον Φραντσέσκο Κοκό; Από το 2002 έως και το 2005 πραγματοποίησε μόλις 42 εμφανίσεις σε όλες τις διοργανώσεις με τους «νερατζούρι», αντιμετωπίζοντας χρόνια προβλήματα τραυματισμού. Ακολούθησαν οι δανεισμοί του σε Λιβόρνο και Τορίνο, για να κλείσει την καριέρα του το 2007 σε ηλικία 30 ετών.

Άσλεϊ Κόουλ- Γουίλιαμ Γκαλάς (Άρσεναλ- Τσέλσι)

Ο Άσλεϊ Κόουλ, μέλος των «invicibles» του 2004 με την Άρσεναλ, εντάχθηκε στους  «κανονιέρηδες» το 1999. Έπειτα από επτά χρόνια στην ομάδα του Βενγκέρ και λίγο μετά το Μουντιάλ του 2006, η ανερχόμενη δύναμη του αγγλικού ποδοσφαίρου, Τσέλσι, προσέγγισε τη μεριά του Άγγλου για να τον ντύσει στα «μπλε». Οι αντιδράσεις των φίλων της Άρσεναλ ήταν έντονες, με τη διοίκηση να ζητάει 25 εκατ. λίρες. Η λύση βρέθηκε όμως, καθώς η ομάδα του Ζοσέ Μουρίνιο προσέφερε 5 εκατ. και τον Γουίλιαμ Γκαλάς, ο οποίος ήθελε να αποχωρήσει έπειτα από πέντε χρόνια στο «Στάμφορντ Μπριτζ».

Οι φίλοι της Άρσεναλ δεν συγχώρεσαν τον Άσλεϊ, αποκαλώντας τον «Cashley», αλλά ο Άγγλος μπακ δικαίωσε την Τσέλσι, όπου έμεινε για οκτώ χρόνια, κατακτώντας πρωτάθλημα, κύπελλο, Τσάμπιονς Λιγκ και Γιουρόπα Λιγκ με τους «μπλε».

Ο Γκαλάς, στον οποίο ο Αρσέν Βενγκέρ έδωσε το Νο.10 του «θρυλικού» Ντένις Μπέργκαμπ παρότι αμυντικός, έμεινε μέχρι το 2010 στους «κανονιέρηδες». Στα τέσσερα χρόνια στο «Έμιρεϊτς», πραγματοποίησε 101 συμμετοχές, αλλά δεν κατέκτησε κάποιο τρόπαιο. Το καλοκαίρι του 2010, μάλιστα, αποχώρησε με  προορισμό την άλλη μεγάλη αντίπαλο της Άρσεναλ, την Τότεναμ.

Ζλάταν Ιμπραΐμοβιτς- Σάμουελ Ετό (Ίντερ- Μπαρτσελόνα)

Το  καλοκαίρι του 2009, η πρωταθλήτρια Ευρώπης, Μπαρτσελόνα του Πεπ Γκουαρντιόλα, έβαλε σκοπό να φέρει στο «Καμπ Νου» τον Ζλάταν Ιμπραΐμοβιτς. Το ακόμα πιο παράξενο ήταν ότι προσέφερε εκτός από 40 εκατ. ευρώ και τον σκόρερ του τελικού του Τσάμπιονς Λιγκ, Σάμουελ Ετό.

Ο Ζλάταν ήταν ένα από τα πιο «καυτά» ονόματα της αγοράς, προερχόμενος από μια τριετία στην Ίντερ με 116 συμμετοχές και 66 γκολ. Ο Καμερουνέζος φορ από τη μεριά του δεν πήγαινε πίσω, έχοντας στην «πλάτη» του 145 εμφανίσεις και 108 γκολ με τους «μπλαουγκράνα».

Οι «νερατζούρι» αυτή τη φορά δικαιώθηκαν για την επιλογή τους να πουν «si» στην ανταλλαγή. Ο Ετό ήταν το «κλειδί» στην πορεία της Ίντερ του Ζοσέ Μουρίνιο μέχρι το τρεμπλ, στην κορυφαία χρονιά στην ιστορία της ομάδας. Στο Μιλάνο πέτυχε 33 γκολ σε 67 εμφανίσεις, κάνοντας την Μπαρτσελόνα να βλέπει «εφιάλτες» για την επιλογή της.

Ο «Ίμπρα», αντίθετα, μπορεί να έκανε γεμάτη χρονιά στο «Καμπ Νου» και να σκόραρε 22 τέρματα, αλλά οι σχέσεις του με τον Πεπ Γκουαρντιόλα «κρέμονταν από μια κλωστή». Ο Καταλανός τεχνικός εισηγήθηκε το επόμενο καλοκαίρι την αποχώρησή του, με τον Σουηδό να παραχωρείται δανεικός και έπειτα με κανονική μεταγραφή στην Μίλαν.

Αλέξις Σάντσες- Χένρικ Μιχιταριάν (Άρσεναλ- Μάντσεστερ Γιουνάιτεντ)

Από το 2014 μέχρι και το 2017, ο Αλέξις Σάντσεθ πέτυχε 80 γκολ και 45 ασίστ με την Άρσεναλ. Το καλοκαίρι του 2017, μπαίνοντας στον τελευταίο χρόνο του συμβολαίου του (έληγε το καλοκαίρι του 2018), αποφάσισε να μην το ανανεώσει και τη λύση έδωσε… η Μάντσεστερ  Γιουνάιτεντ. Ο Ζοσέ Μουρίνιο επιθυμούσε διακαώς να φέρει τον Χιλιανό στο «Ολντ Τράφορντ», ενώ και οι «κανονιέρηδες» ήθελαν να «καρπωθούν» κάποιο κέρδος.

Οι «κόκκινοι διάβολοι» πρότειναν την παραχώρηση του Μιχταριάν ως μέρος της συμφωνίας με τον Αλέξις και τον Ιανουάριο του 2018 επικυρώθηκε η ανταλλαγή χωρίς να περιληφθούν χρήματα στη συμφωνία.

Ο Αλέξις μάλιστα υπέγραψε με την Γιουνάιτεντ συμβόλαιο 4,5 ετών, με ετήσιες απολαβές 31.000.000 ευρώ. Το αποτέλεσμα μέχρι στιγμής δεν φαίνεται να δικαιώνει καμία από τις δύο ομάδες. Στον 1,5 χρόνο στο Μάντσεστερ, ο Αλέξις έχει πετύχει μόλις 3 γκολ στην Πρέμιερ Λιγκ, με την διοίκηση να ψάχνει τρόπο να απαλλαγεί από το «παχυλό» συμβόλαιό του.

Όσο για τον Αρμένιο, ταλαιπωρείται συχνά πυκνά  από προβλήματα τραυματισμών, με τον ίδιο να αναζητεί τον παλιό καλό του εαυτό στην Ντόρτμουντ. Η νέα χρονιά θα είναι η τελευταία ευκαιρία του, την ώρα που δημιουργείται «συνωστισμός» στην μεσοεπιθετική γραμμή των «κανονιέρηδων».