Ο πραγματικά ξεχωριστός Γιάννης Αντετοκούνμπο

Δεν γνωρίζουμε αν ο ίδιος θα το αποκάλυπτε ποτέ. Τα πρώτα χρόνια της ζωής του ήταν καθοριστικά. Τον δίδαξαν τι σημαίνει πόνος, στερήσεις, πείνα, κακοτοπιές. Η άσχημη πλευρά της ζωής θαρρείς του συστήθηκε και του προσφέρθηκε σε μεγάλες δόσεις. Τα σκοτάδια της ήταν τέτοια που και οι πιο δυνατοί προβολείς στα παρκέ του NBA είναι αδύνατο να φωτίσουν. Ο Γιάννης πηγαία έμαθε να προσφέρει. Δεν είχε ανάγκη την παραμικρή προβολή.

Εξάλλου από την πρώτη στιγμή της εισόδου του στον μαγικό κόσμο του ΝΒΑ, πολιορκήθηκε και έγινε περιζήτητος από εταιρείες που είδαν στο πρόσωπό του μια μεγάλη μελλοντική επένδυση. Το απολαμβάνει αυτό, αλλά παράλληλα δεν ξεχνά να δηλώνει:

«Δεν θα άλλαζα με τίποτα την προσωπικότητά μου. Δεν πρόκειται να αλλάξω για κανέναν, ούτε για το ΝΒΑ, ούτε για τα media… Ξέρω ποιος είμαι, από πού ξεκίνησα, τι πέρασε η οικογένειά μου και νιώθω περήφανος γι’ αυτό. Τα αδέρφια μου κάνουν πλάκα επειδή είμαι ο μόνος που έχω ακόμη προφορά. Μου λένε ‘πότε θα μιλήσεις με αμερικάνικη προφορά’. Εγώ πάντως είμαι περήφανος γι’ αυτό που είμαι κι αυτό δεν θα αλλάξει».

Το βράδυ της Κυριακής (19/05) προεκλογική περίοδος γαρ, ο δήμαρχος Ραφήνας αποκάλυψε ότι ο Αντετοκούνμπο θα χρηματοδοτήσει την ανέγερση κλειστού γηπέδου μπάσκετ στο Μπλε Λιμανάκι της Ραφήνας, το οποίο η φονική πυρκαγιά του περασμένου καλοκαιριού κατέστρεψε ολοσχερώς. Δεν έχει κάνει το παραμικρό σχόλιο ο ίδιος. Είναι πολλές οι κοινωνικές δράσεις του, που δεν έμαθε ο κόσμος. Το υπόγειο των Σεπολίων, οι τσάντες στην πλατεία Βάθη, τα βράδια που επέλεγε να περάσει νηστικός προκειμένου να φάνε τα μικρότερα αδέρφια του. Όλα αυτά καθόρισαν την κοινωνική του ταυτότητα.

Η ευσυνειδησία εξάλλου δεν αναγράφεται σε κανένα επίσημο έγγραφο. Δεν πάει πακέτο με καμία επαγγελματική ιδιότητα. Ο Γιάννης πέρασε δύσκολα και πηγαία νιώθει την ανάγκη να βοηθάει ανθρώπους που βιώνουν δύσκολες καταστάσεις. Τον Ιούλιο του 2018 ο Γιάννης μαζί με τα αδέρφια του ανέλαβαν την πρωτοβουλία διοργάνωσης ενός αγώνα δρόμου 5 χιλιομέτρων στο κέντρο της Αθήνας, προκειμένου να στείλουν ένα παγκόσμιο μήνυμα για την αλληλεγγύη, τη διαφορετικότητα, και την ομαδικότητα. Έτρεξαν σε δρόμους της Αθήνας για να στηρίξουν το έργο και τις ανάγκες του μη κερδοσκοπικού οργανισμού ειδικής μέριμνας και προστασίας μητέρα και παιδιού του πατέρα Αντώνιου, «Κιβωτός του Κόσμου».

Τον Νοέμβριο του 2018 ήταν ο πρωταγωνιστής σε μια μεγάλη φιλανθρωπική δράση των Μπακς. Μαζί με την οικογένειά του προσέφεραν 27.000 μερίδες φαγητού σε απόρους της περιοχής. «Είναι μεγάλη μέρα. Όταν μεγάλωνα δεν είχα πολλά. Το να δίνουμε κάτι πίσω στην κοινωνία σημαίνει πολλά για εμένα και την οικογένειά μου», είπε

Τον Φλεβάρη του 2018 πόζαρε χαμογελαστός μπροστά στον φακό του φωτογράφου, για τις ανάγκες της ανακοίνωσης του παγκοσμίου κινήματος των Ελλήνων της Διασποράς, Ελληνική Πρωτοβουλία (THI), η οποία τον «έχρισε» ως «Διεθνή Πρέσβη» της. «Η ζωή μου έχει αλλάξει πάρα πολύ από τότε που έφυγα από την Ελλάδα, όμως ένα μεγάλο κομμάτι του ποιος είμαι οφείλεται στο από πού έρχομαι. Είμαι περήφανος που προσθέτω το όνομά μου στην Ελληνική Πρωτοβουλία ώστε να βοηθήσουμε να αλλάξουν οι ζωές των ανθρώπων στην Ελλάδα προς το καλύτερο», δήλωνε μεταξύ άλλων τότε.

Εκείνο το διάστημα, ο 15χρονος Δημήτρης είχε ευχηθεί να βρεθεί σε αγώνα των Μπακς και να γνωρίσει από κοντά τον Γιάννη Αντετοκούνμπο και ο Έλληνας σούπερ σταρ σε συνεργασία με το «Make a Wish» το έκαναν πράξη. Ο μικρός φαν του Γιάνν που πάσχει από απλαστική αναιμία βρέθηκε στο Μιλγουόκι και παρακολούθησε την αναμέτρηση των Ελαφιών με τους Χοκς. Πριν την έναρξη του αγώνα, ο Γιάννης Αντετοκούνμπο συναντήθηκε μαζί του και του χάρισε μια μέρα που θα θυμάται σε όλη του τη ζωή.

Φέτος, λίγο πριν τις μάχες με τους Σέλτικς στα ημιτελικά της Ανατολής, ανακοίνωσε μέσω social media την εκδήλωση φιλανθρωπικού χαρακτήρα που θα γίνει στις 6 Ιουλίου στη Μύκονο. Μέρος των εσόδων της εκδήλωσης θα πάνε υπέρ των σκοπών του Συλλόγου Φίλων Παιδιών με καρκίνο Ελπίδα.Ο Γιάννης Αντετοκούνμπο έχει εδώ και καιρό εξάλλου συνεργασία με το ίδρυμα της κ. Βαρδινογιάννη.

Πριν από μερικά χρόνια δεν είχε υπηκοότητα. Ζούσε σε ένα μικρό υπόγειο στα Σεπόλια, πουλούσε αντικείμενα στην πλατεία Βάθη και γνώρισε από κοντά το σκληρό πρόσωπο της ζωής. Γι αυτό τώρα δεν ξεχνάει όσους έχουν ανάγκη…