Σπύρος Θεοδωρόπουλος : Από το διαμέρισμα στο Μοσχάτο, βασιλιάς των κρουασάν στην Ευρώπη

Ξεκίνησε να δουλεύει σε μια πολυκατοικία στο Μοσχάτο. Τότε είχε 45 ανθρώπους. Ήταν ο πρώτος άνθρωπος που συσκεύασε το Κρουασάν. Σήμερα στην εταιρία του έχει επενδύσει ένας από τους μεγαλύτερους ομίλους παγκοσμίως το Ollayan Group. Ο Σπύρος Θεοδωρόπουλος της Chipita, ο άνθρωπος που πρώτος συσκεύασε παγκοσμίως το κρουασάν, που πλέον εξάγει προϊόντα σε 67 χώρες, με 18 εργοστάσια σε 14 διαφορετικές χώρες, είναι εκείνος που κάνει προσπάθεια να σώσει τον Παναθηναϊκό και to10.gr παρουσιάζει το προφίλ του Mr Chipita…

Ολοι έχουμε δει πώς κάνουν τα παιδάκια όταν τους δίνεις… πατατάκια. Κάτι τόσο απλό, αλλά γευστικό, κάτι τόσο φτηνό, αλλά πολύτιμο για εκείνα. Κάπως έτσι μοιάζουν να κάνουν από το πρωί της Δευτέρας (11/12) οι φίλοι του Παναθηναϊκού στο άκουσμα ότι ο Mr Chipita κάνει κίνηση σωτηρίας για την αγαπημένη του(ς) ομάδα. Ο Σπύρος Θεοδωρόπουλος είναι γέννημα θρέμμα Αθηναίος. Πλέον, στα 60 του. Επιχειρηματίας, όμως, από τα 23. Ηλικία που σε κάποιες περιοχές, ίσως και σε κάποιες οικογένειες θεωρείται ηλικία ενηλικίωσης. Για εκείνον, όχι. Επιχειρηματικά μπορεί, για να φτάσει στο σημείο που είναι αυτή τη στιγμή.

Πολλοί, οι μεγαλύτεροι, θα θυμούνται ότι κάποια στιγμή στην αγορά εμφανίστηκαν σπίρτα που πλέον δεν άναβαν μόνο από το κουτί τους. Αλλά σε οποιαδήποτε επιφάνεια. Τα σπίρτα Saffa είχε εισάγει ο Σπύρος Θεοδωρόπουλος. Κάπως έτσι, παραμονή της εορτής του, θέλει να ανάψει τη φλόγα που έχει σβήσει στη ζωή του Παναθηναϊκού, μετά τα όσα έχουν συμβεί με τον Γιάννη Αλαφούζο.

Αλλωστε, ο Mr Chipita, όπως πλέον είναι γνωστός ο Έλληνας επιχειρηματίας, τα χρόνια του Αλαφούζου είχε χορηγική επαφή με τον Παναθηναϊκό. Συμμετέχει οικονομικά στη Συμμαχία, ασφαλώς και έχει σουίτα στη Λεωφόρο, έχει και σταθερή παρουσία στα εντός έδρας παιχνίδια του Παναθηναϊκού. Με λίγα λόγια, η σχέση του με την ομάδα τα τελευταία χρόνια δεν ήταν απλώς και μόνο οπαδική. Ηταν και είναι επιχειρηματική.

Η ΔΙΑΔΡΟΜΗ ΤΗΣ ΕΚΤΟΞΕΥΣΗΣ

Ως επιχειρηματίας, άλλαξε πολλές φορές πλάνα και στρατηγική, παίρνει ρίσκα, είναι άνθρωπος που τολμά, συνεργατικός, εξωστρεφής και ανοικτός σε καινούριες προκλήσεις. Ο Σπύρος Θεοδωρόπουλος γεννήθηκε το 1957 και μεγάλωσε ανάμεσα δηλαδή στα Εξάρχεια στον Λυκαβηττό και στη Λ. Αλεξάνδρας. Ο πατέρας του είχε γαλακτοπωλείο (την Recor A.E.) το οποίο είχε κληρονομήσει από τον παππού του και ο ίδιος μαζί με τον αδελφό του μεγάλωσαν σε εμπορικό περιβάλλον, γεγονός που διαμόρφωσε και τον ίδιο σε επίπεδο επιχειρηματικής αντίληψης.

Το 1973 έχασε ξαφνικά τον πατέρα του και αναγκάστηκε να σηκώσει το βάρος της οικογένειάς του. Δύο χρόνια αργότερα (1975) πέρασε στην ΑΣΟΕΕ (το σημερινό Οικονομικό Πανεπιστήμιο Αθηνών) και τέλειωσε τις σπουδές του εργαζόμενος σε διάφορες δουλειές για να μπορεί να τα βγάλει πέρα οικονομικά.

Το 1981 είναι χρονιά-σταθμός για την επαγγελματική του σταδιοδρομία αφού προσλαμβάνεται ως υπάλληλος σε εταιρεία ζαχαρωδών προϊόντων και παγωτών (ALIGEL), όπου και μαθαίνει από πρώτο χέρι τη λειτουργία του χώρου των τροφίμων. Μάλιστα, λίγο αργότερα, το 1986 αναλαμβάνει Διευθύνων Σύμβουλος στην ΙΝΤΕRIA, εταιρεία παραγωγής και εμπορίας πραλίνας φουντουκιού, με σοβαρή εξαγωγική δραστηριότητα. Την ίδια χρονιά, εξαγοράζει το 50% των μετοχών της CHIPITA τότε εταιρεία παραγωγής snacks (γαριδάκια) και το 1989 εξαγοράζει και το υπόλοιπο 50%.

Το 1990 εισέρχονται επενδυτικά κεφάλαια στην Chipita μέσω του Eurohellenic fund (Olayan, De Benedetti, Alpha Finance και ΤΙΤΑΝ) και αρχίζει η παραγωγή κρουασάν.

Το 1994 η εταιρεία εισάγεται στο Ελληνικό Χρηματιστήριο. Τα επόμενα 16 έτη η εταιρεία αναπτύσσει πολλά νέα προϊόντα και διεθνοποιείται με εξαγωγές σε πολλές χώρες. Κυρίως όμως με εργοστάσια σε Βουλγαρία, Ρουμανία, Πολωνία, Ρωσία, ΗΠΑ και Νιγηρία, καθώς και με συνεργασίες σε Αίγυπτο, Σαουδική Αραβία και Μεξικό.

Ο ΒΓΕΝΟΠΟΥΛΟΣ ΚΑΙ Η ΕΠΑΝΑΓΟΡΑ ΤΗΣ CHIPITA

Το 2006 η Chipita του Σ. Θεοδωρόπουλου συγχωνεύεται με την Δέλτα, του Δημήτρη Δασκαλόπουλου και δημιουργείται ο Ομιλος Vivartia. Οι δύο άντρες εκτός από συνεταίροι είναι και φίλοι…. Όμως η φιλία τους δεν θα κρατήσει για πολύ. O Δημήτρης Δασκαλόπουλος, ένα χρόνο μετά αποφασίζει – μονομερώς – να πουλήσει την αυτοκρατορία της Vivartia στον Ανδρέα Βγενόπουλο της MIG. Η συμφωνία κλείνεται μέσα σε δύο μέρες, εν αγνοία του Θεοδωρόπουλου.

Από το deal, η οικογένεια του Δ. Δασκαλόπουλου αποκομίζει 403 εκατομμύρια ευρώ και η οικογένεια του Σ. Θεοδωρόπουλου 147 εκατ. ευρώ.

Ο κ. Βγενόπουλος αναγνωρίζοντας την επιχειρηματική ικανότητα του Θεοδωρόπουλου του δίνει την θέση του διευθύνοντος συμβούλου στον Ομιλο. Ο ίδιος φέρεται να μην είναι ιδιαίτερα χαρούμενος για το νέο του ρόλο, αφού οι δύο άντρες ουσιαστικά «ποτέ δεν ταίριαξαν μεταξύ τους».

Λίγους μήνες μετά πουλά την συμμετοχή του στην Vivartia, όμως στόχος του είναι να μπορέσει να αποκτήσει ξανά την Chipita. H ευκαιρία του δίνεται το 2010 όταν ήδη η οικονομική κρίση είχε χτυπήσει την «πόρτα» της χώρας. Ο κ. Θεοδωρόπουλος μαζί µε τον σαουδαραβικό όµιλο Olayan, ορισμένες τράπεζες (Εθνική, Εurobank και το επενδυτικό fund της Global Finance ) και κάποιους φίλους του (Αχ. Φώλιας, Λ. Φρέρης, Στ. Νένδος) πήρε ίσως το μεγαλύτερο ρίσκο της ζωής του. Επαναγόρασε την Chipita από τον όµιλο της Vivartia καταβάλλοντας 400 εκατ. ευρώ και αναλαμβάνοντας χρέη 327 εκατ. ευρώ! Το καλοκαίρι του 2010 ο κύριος Θεοδωρόπουλος μαζί με τον όμιλο Olayan, αλλά και με άλλους Έλληνες επιχειρηματίες εξαγοράζει εκ νέου την Chipita.

Σήμερα είναι μέλος του Δ.Σ. της Εθνικής Τράπεζας της Ελλάδος και του ΣΕΒ. Κατά το παρελθόν έχει διατελέσει Πρόεδρος της Ένωσης Εισηγμένων Εταιρειών και Αντιπρόεδρος της ΕΧΑΕ.

Ο κ. Θεοδωρόπουλος έχει δραστηριοποιηθεί και σε άλλους τομείς. Με την υδροπονική καλλιέργεια και τα θερμοκήπια της Wonderplant στη Δράμα έγινε ο μεγαλύτερος αγρότης της χώρας. Για να σταματήσει την εισαγωγή κατά το 1/3 της κατανάλωσης ντομάτας στη χώρα μας. Στη συνέχεια μπήκε και στο χώρο των αλλαντικών, εξαγοράζοντας την εταιρία ΝΙΚΑΣ. Εχοντας από το ξεκίνημα του 2017 ήδη άνοδο.

Ο Σπύρος Θεοδωρόπουλος, ξεκινώντας από ένα διαμέρισμα στο Μοσχάτο, έχει πια 1 δισεκατομμύριο καταναλωτές να δοκιμάζουν τα προϊόντα του. Τον Ιούνιο είχε πει ότι η ελληνική οικονομία, σε διάστημα δύο χρόνων, θα ζήσει το φαινόμενο του ελατηρίου. Θα εκτιναχθεί. Μπορεί το ίδιο να προσδοκά και για τον Παναθηναϊκό.