Μπακς – Σέλτικς: Πως η Βοστώνη σταμάτησε τον Γιάννη (vid)

Εδώ και μερικές ώρες το πρώτο σπουδαίο ντέρμπυ ανάμεσα στους Milwaukee Bucks και τους Boston Celtics για τους ημιτελικούς της Ανατολικής περιφέρειας, πέρασε πλέον επίσημα στα βιβλία της ιστορίας. Είμαι σίγουρος πως όλοι σας γνωρίζετε ήδη το τελικό αποτέλεσμα – οι Κέλτες κατάφεραν να φτάσουν σε μια σχετικά άνετη επικράτηση, αρπάζοντας το πολύτιμο πλεονέκτημα της έδρας από τους αντιπάλους τους.

Χωρίς πολλούς αχρείαστους προλόγους, πάμε να εξετάσουμε μαζί τους παράγοντες που συνέβαλλαν καθοριστικά στην εξέλιξη του παιχνιδιού.

Η άμυνα των Boston Celtics
Είναι σαφές ότι το ματς κρίθηκε στα μετόπισθεν και στον τρόπο με τον οποίο οι Celtics κατόρθωσαν να περιορίσουν τη δράση του Γιάννη Αντετοκούνμπο – δηλαδή του μπασκετμπολίστα που αντιπροσωπεύει την ατμομηχανή της επιθετικής ανάπτυξης των Ελαφιών. Κατά την ταπεινή μου γνώμη, η αμυντική τους τακτική βασίστηκε σε τρεις επιμέρους άξονες.

Shrink the floor – μικραίνουμε το γήπεδο. Ο Brad Stevens ακολούθησε πιστά τις αρχές της «pack line defense», γεμίζοντας ασφυκτικά με κορμιά το ζωγραφιστό. Ο σκοπός ήταν διπλός: αφενός να προστατεύσει τη ρακέτα του αναχαιτίζοντας τις επικίνδυνες εφορμήσεις του Greek Freak και αφετέρου, να δημιουργήσει τις προυποθέσεις για την εξασφάλιση του αμυντικού rebound.

Το σχέδιο δούλεψε στην εντέλεια, καθώς δεν επέτρεψε στον Αντετοκούνμπο να συνδεθεί σταθερά με το καλάθι. Κάθε φορά που αποφάσιζε να διειδύσει προς τα μέσα, ερχόταν αντιμέτωπος με 2-3 αθλητές που τον περίμεναν στο όριο της restricted area.

Το αποτέλεσμα ήταν το φτωχό 25% στα σουτ δύο πόντων. Η Βοστώνη δουλεύει από πέρσι στον συγκεκριμένο τύπο άμυνας και όπως είναι λογικό, προσεγγίζει πια ένα εξαιρετικά υψηλό επίπεδο αυτοματισμών στα μετόπισθεν.

Απαγορεύουμε το τρίποντο. Το αδύνατο σημείο της pack line defenseαποτελεί φυσικά η γραμμή του τριπόντου. Όταν μαζεύεσαι προς τα μέσα για να σκεπάσεις τους διαδρόμους προς τη ρακέτα, αυτομάτως γίνεσαι ευάλωτος στην περιφερειακή απειλή. Σε γενικές γραμμές η τακτική απαιτεί αστραπιαία close outs, ώστε κανείς σουτέρ να μην παραμείνει ανενόχλητος στη περίμετρο. Βέβαια ένας από τους αρχαιότερους νόμους της καλαθοσφαίρισης περιγράφει ότι η μπάλα, κινείται πάντοτε γρηγορότερα από οποιονδήποτε μπασκετμπολίστα. Παρά λοιπόν το γεγονός πως οι Celtics διαθέτουν την κατάλληλη αθλητικότητα αλλά και το μήκος για να εκτελέσουν τις περιστροφές σε ικανοποιητικό βαθμό, στο χθεσινό ματς επέλεξαν μια τελείως διαφορετική προσέγγιση. Ρίξετε μια ματιά στα παρακάτω στιγμιότυπα.

Brown και Tatum ουσιαστικά «πηδάνε» κάπως ανορθόδοξα επάνω στους αντιπάλους τους, δίχως να τους απασχολεί ότι εκείνοι μπορούν πολύ εύκολα να τους ξεφορτωθούν με μια απλή προσποίηση. Το μοναδικό πράγμα που τους ενδιαφέρει, είναι να μην σηκωθούν για τρεις. Η αντίδραση του Brad Stevens είναι χαρακτηριστική: χειροκροτεί την προσπάθεια του αθλητή του, αμέσως μετά το άστοχο δίποντο του Mirotic.

Transition άμυνα. Ο τρίτος και τελευταίος άξονας αφορά τον περιορισμό των καταστάσεων ανοιχτού γηπέδου. Νομίζω είναι περιττό να αναφέρουμε, πόσο αποδοτικό είναι το δίδυμο Γιάννης/Bleadsoe όταν καλπάζει στον αιφνιδιασμό. Οι Κέλτες προχώρησαν και εδώ σε μια αρκετά ενδιαφέρουσα επιλογή. Εγκατέλειψαν κυριολεκτικά το επιθετικό rebound (κατέβασαν μόλις τρία), ώστε να «αγοράσουν» τον απαραίτητο χρόνο για να επιστρέψουν στα μετόπισθεν. Με αυτόν τον τρόπο προλάβαιναν να τοποθετηθούν εγκαίρως στη νοητή περιοχή λίγο κάτω από το ύψος των ελεύθερων βολών, αναγκάζοντας τους γηπεδούχους να τρακάρουν συνεχώς επάνω τους.

Τα Ελάφια από την πλευρά τους δοκίμασαν να απεγκλωβιστούν από τις αμυντικές δαγκάνες των φιλοξενούμενων, στέλνοντας τον Έλληνα forward στο χαμηλό Post. Από ότι φάνηκε βέβαια ο Stevens είχε προβλέψει εξαρχής το εν λόγω ενδεχόμενο, ενεργοποιώντας επιθετικά double teams κυρίαρχα με τον παίκτη της baseline.

Η πιθανή αντίδραση των Bucks
Το άσχημο της όλης υπόθεσης, είναι πως το Milwaukee σούταρε ακριβώς στο μέσο όρο του στα τρίποντα και τελικά ηττήθηκε με διαφορά 20 πόντων. Στη κανονική σεζόν εκτελούσε 38,2 μακρινά σουτ, ευστοχώντας σε 13,5 εξ αυτών. Χθες κατέγραψε 13/39. Σίγουρα ο Greek Freak δοκίμασε δύο περισσότερα από όσα συνηθίζει, όμως η διακύμανση μοιάζει ελάχιστη για να δικαιολογήσει την ευρεία νίκη των Celtics. Η Βοστώνη προσπαθεί να μετατρέψει τον πρωταγωνιστή μας – και δευτερευόντως τον Bledsoe – σε δημιουργό. Η στοχοθεσία της, αλλά και η αμυντική της ένταση δεν πρόκειται να αλλάξει στο επόμενο παιχνίδι.

Αυτό που ίσως διαφοροποιηθεί, είναι οι επιθετικές επιδόσεις. Το 42% στα τρίποντα και 53% στα σουτ μέσης απόστασης αντιπροσωπεύουν αριθμούς τέρατα, που δύσκολα θα διατηρηθούν κατά τη διάρκεια της σειράς. Η απάντηση ενδεχομένως να κρύβεται στη κυκλοφορία της μπάλας. Υπάρχουν αρκετές φάσεις, στις οποίες οι Γιάννης/Bledsoe αγνοούν επιδεικτικά κάποιον ελεύθερο συμπαίκτη τους που περιμένει στωικά έξω από το τόξο.

MUST READ

LIVE: Ολυμπιακός – Μαρούσι

Εάν παραχθεί έναν ικανός αριθμός αμαρκάριστων τριπόντων, τότε τα ποσοστά των Ελαφιών θα ανέβουν και πιθανώς η άμυνα των Κελτών θα υποχρεωθεί να βγει από το καβούκι της. Επιπλέον έχω την εντύπωση ότι τα λεπτά του Brook Lopez πρέπει να μειωθούν αισθητά. Οι Bucks αντιμετώπισαν τεράστια προβλήματα στην αναχαίτιση του pick n pop μεταξύ των Irving/Horford. Η προφανής λύση είναι η αλλαγή στο screen, όμως τότε ελλοχεύει ο κίνδυνος της απομόνωσης του Irving με τον Lopez.