Η μικρή Μπάρτσα της πράσινης όχθης του Γουαδαλκιβίρ

Υπάρχει κάτι ανεξήγητο σχετικά με τον τρόπο που παίζει και την απλή αλλά άκαμπτη δέσμευσή της σε αυτό. Υπάρχει κάτι μαγικά ελκυστικό, σχετικά με την διάθεση του προπονητή της, να το υπηρετεί με ηθική ποιότητα. Η φιλοσοφία και η ταυτότητα της ομάδας είναι εξάλλου πάντοτε στην ημερήσια διάταξη.

Αυτό σημαίνει ότι η κριτική, είναι ακόμη πιο στοχευμένη. Για την ακρίβεια, υπάρχει η υποψία ότι ακόμα κι αν αυτό που παρουσιάζει στο γρασίδι είναι όμορφο, δεν είναι και τόσο πρακτικό. Στην πραγματικότητα είναι μάλλον ανόητο, εσκεμμένα απερίσκεπτο. Μπορεί να αποδειχθεί ωραίο εναντίον κάποιων ομάδων, εναντίον κάποιων άλλων όμως, είναι σκέτη αυτοκτονία. Μια υπογραφή στο ένταλμα του ίδιου της του θανάτου.

Η Ρεάλ Μπέτις του Κίκε Σετιέν είναι ό,τι δεν μπορεί ή δεν θέλει να συλλάβει ο νους του Ντιέγκο Σιμεόνε. Είναι κατά κάποιον τρόπο το πνευματικό παιδί του Γιόχαν Κρόιφ, ώστε να μπορεί να απολαμβάνει το τσιγάρο του, βλέποντάς την από ψηλά, χωρίς να αισθάνεται ότι προδίδει την αγαπημένη του Μπάρτσα.

Είναι το χειροκρότημα των Καταλανών στο Καμπ Νου μετά την ήττα με 4-3 στον πρώτο γύρο της La Liga. Είναι το standing ovation από τους οπαδούς της στον Λιονέλ Μέσι, στον κύριο υπεύθυνο του εντός έδρας διασυρμού τους το βράδυ της Κυριακής. Βλέπεις, Κίκε Σετιέν, Ρεάλ Μπέτις και Μπαρτσελόνα διαμορφώνουν μια «ιερή» τριαδικότητα που προσφέρει ηδονή σε κάθε ρομαντικό του ποδοσφαίρου.

Τον περασμένο Νοέμβριο στη Σεβίλλη, οι φίλοι της Μπέτις οργάνωναν εκδρομή στη Βαρκελώνη για το παιχνίδι της ομάδας τους με την πρωτοπόρο Μπαρτσελόνα. Κάποιες δηλώσεις του Σετιέν, λίγες ημέρες πριν το παιχνίδι, είχαν εξοργίσει μερίδα οπαδών, κι αυτός αναγκάστηκε από λανθάνουσες τύψεις να ζητήσει συγγνώμη που θαυμάζει την Μπάρτσα. Μετά το τέλος του αγώνα και την εμφατική νίκη των Σεβιγιάνων μέσα στο Καμπ Νου, ήταν οι παίκτες του Βαλβέρδε που μιλούσαν με θαυμασμό γι αυτόν και φυσικά ποτέ δεν χρειάστηκε να ζητήσουν συγγνώμη. Θα ήταν σα να απεκδύονταν την ίδια τους την ποδοσφαιρική ιδεολογία.

Την Κυριακή (18/03), μετά τον διασυρμό της Μπέτις από τους Μπλαουγκράνα (1-4) μέσα στο Μπενίτο Βιγιαμαρίν, οι οπαδοί των Βερδιμπλάνκος υποκλίθηκαν στον άνθρωπο που τους «σκότωσε», φωνάζοντας εν χορώ το όνομά του. Σε μια ιδιότυπη εισαγωγή κι εξαγωγή ατόφιου ποδοσφαιρικού πολιτισμού. Σε μια αναγνώριση του μαθητή προς τον δάσκαλο. Σε μια υποταγή τους, σε αυτό που επιβάλλει το ίδιο το ποδόσφαιρο. Στην ομορφιά, στην αισθητική, στην τέχνη.

Μπαρτσελόνα – Ρεάλ Μπέτις 3-4

Παρέμεναν ελάχιστα λεπτά για την σέντρα. Ο Κίκε Σετιέν πλησίασε τον Σέρτζιο Μπουσκέτς και του ζήτησε την φανέλα του. Ήθελε να τη βάλει σε κορνίζα, όπως είπε. Ο Μπουσκέτς έγνεψε καταφατικά και χαμογέλασε, οπότε κι εκείνος τον ευχαρίστησε και γύρισε προς τον πάγκο. Καθώς περπατούσε, είχε την ευκαιρία να πει δυο κουβέντες με τον Λιονέλ Μέσι, του οποίου η φανέλα κρεμόταν ήδη στον τοίχο του, δίπλα σε αυτήν του Λούκα Μόντριτς. Ο Αργεντινός επέστρεφε εκείνη την αγωνιστική στη δράση, μετά από τρεις εβδομάδες στα πιτς και ο Σετιέν του απευθύνθηκε, χαιρετώντας τον με πατρική στοργή.

«Αν ήμουν στη θέση του Βαλβέρδε, θα περίμενα λίγο περισσότερο, δεν θα έπαιρνα κανένα ρίσκο», του είπε.

«Δεν γινόταν να περιμένω κόουτς», απάντησε ο Μέσι, που καιγόταν από επιθυμία να επιστρέψει στην αγωνιστική δράση.

Λίγες μέρες νωρίτερα, ο Σετιέν είχε δηλώσει στην καταλανική εφημερίδα El Periódico, ότι θα έκοβε άνετα το δάχτυλό του για να συνεργαστεί με τον Γιόχαν Κρόιφ όταν ήταν παίκτης και παραδέχτηκε ότι θαυμάζει την Μπαρτσελόνα εδώ και χρόνια, διότι πολύ απλά έχει αλλάξει τη ζωή και την άποψή του για το παιχνίδι.

Μανιώδης σκακιστής, περιγράφει τον Λίο Μέσι ως… βασίλισσα: «το πιόνι που κάνει τα πάντα καλά». Ενώ σε άλλη συνέντευξή του στο RAC1, δεν δίστασε να δηλώσει ότι ο μέσος της ομάδας του, Μάρκ Μπάρτρα, πρέπει να έχει κάνει κάτι…λάθος για να έχει καταλήξει μαζί του, στο Μπενίτο Βιγιαμαρίν, αντί να παίζει στην Μπαρτσελόνα, όπου είχε αρχίσει την καριέρα του.

Η Μπέτις του, με λίγα λόγια, δεν μπορούσε πραγματικά να ανταγωνιστεί τους Καταλανούς. Έτσι άφηνε να εννοηθεί…

Mind games, θα έλεγαν κάποιοι. Θα μπορούσε. Έλλειψη σεβασμού στον δικό του σύλλογο, κάποιοι άλλοι. Η αλήθεια όμως είναι η εξής: ο θαυμασμός του Σέτιεν προς την Μπαρτσελόνα είναι γνήσιος, πηγαίος και στην Ισπανία, γνωρίζουν καλά, ότι μπορεί να πιστεύει στην ύπαρξη κάτι βαθύτερου από το αποτέλεσμα στο ποδόσφαιρο, παράλληλα όμως δεν σταματά να μάχεται γι αυτό.

Ναι, ο Σετιέν θαυμάζει την Μπαρτσελόνα, την Μπαρτσελόνα του Κρόιφ, εκείνη του Πεπ. Αλλά τον περασμένο Νοέμβρη κουβαλώντας όλο του τον θαυμασμό πήγε στο Καμπ Νου για να νικήσει.  Τι κι αν οι περισσότεροι προέβλεπαν ακόμα μια ήττα, ένα μέλος του προπονητικού του τιμ, ήταν πεπεισμένος, το σκορ στο ημίχρονο θα ήταν 2-0 υπέρ της!

Και είχε δίκιο…

Ο Σετιέν εντωμεταξύ, είχε σπεύσει πριν το παιχνίδι να απολογηθεί… «Καταλαβαίνω ότι τα λόγια μου μπορούν να θεωρηθούν ως έλλειψη σεβασμού και βεβαίως δεν ήταν αυτό η πρόθεσή μου. Ταπεινά, ζητώ συγχώρεση σε όλους στην Ρεάλ Μπέτις. Συγγνώμη», για μια ενοχή που άλλοι του δημιούργησαν. Εξάλλου, αν κάπου όφειλε απαντήσεις, αυτές ήρθαν στο παιχνίδι του Καμπ Νου και φώναξαν πιο δυνατά από κάθε του λέξη!

Εκείνη την Κυριακή, στο ημίχρονο του αγώνα, οι Λουίς Σουάρες και Λιονέλ Μέσι κάθονταν σιωπηλοί στις σκάλες στη φυσούνα, με βλέμμα απορημένο. Τι είχε πάει τόσο στραβά για την Μπάρτσα; Τι είχε συμβεί;

Η Μπέτις είχε επιβληθεί πλήρως. Ειδικά στο πρώτο μέρος, η παράσταση ανωτερότητας της ομάδας του Σετιέν ήταν εντυπωσιακή. Το σκορ ήταν 2-0 υπέρ της, όπως σωστά προέβλεψε ένας εκ των βοηθών του Ισπανού κόουτς. Θα μπορούσε μάλιστα το σκορ να ήταν μεγαλύτερο. Χαρακτηριστικό της αναμέτρησης, το στιγμιότυπο που ο Χοακίν σκόραρε το δεύτερο γκολ της ομάδας του, στεκόταν μόνος, στο σημείο του πέναλτι, ήταν ένας από τους έξι παίκτες της Μπέτις στην περιοχή της Μπαρτσελόνα.

Σε ολόκληρη την έκταση του γηπέδου, οι παίκτες του Σετιέν φαίνονταν ότι ξεπερνούν αριθμητικά εκείνους του Βαλβέρδε. Πίεζαν ψηλά, πήγαιναν με πάθος σε κάθε προσωπική μονομαχία. Μια ασταμάτητη παλίρροια. «Ένας πράσινος και λευκός τυφώνας», όπως τους περιέγραψε η El Mundo Deportivo. Ήταν, όπως ανέφερε το πρωτοσέλιδο της Sport , ένα «μάθημα».  «Έπαιζαν με ριψοκίνδυνο στυλ, με πολλούς παίκτες μπροστά από την μπάλα και όχι κλεισμένους πίσω, και δεν το αντιμετωπίσαμε καλά», δήλωσε ο Ερνέστο Βαλβέρδε.

Ο Μέσι και ο Σουάρες σηκώθηκαν και βγήκαν στον αγωνιστικό χώρο για το δεύτερο ημίχρονο. Η Μπαρτσελόνα έπρεπε να αντιδράσει και αντέδρασε. Το παιχνίδι απέκτησε άγρια ομορφιά. Στο 0-2, ο Χοακίν αποσύρθηκε εν μέσω χειροκροτημάτων. Ο Μέσι ανέλαβε δράση. Έκανε το 1-2 από το σημείο του πέναλτι, αλλά σχεδόν αμέσως ο Λο Σέλσο έκανε το 1-3. Ο Αρτούρο Βιδάλ μείωσε ξανά σε 2-3.

Ο Κανάλες σκόραρε το τέταρτο γκολ της Μπέτις (2-4) και ο Μέσι λίγα λεπτά αργότερα, έγραψε το τελικό 4-3. Η Μπέτις τα είχε καταφέρει. Στο τελευταίο σφύριγμα, έτρεξαν όλοι από τον πάγκο, πανηγυρίζοντας. Η πρώτη νίκη της Μπέτις επί των Καταλανών μετά το 2008, η πρώτη στο σπίτι των Καταλανών από το 1998, ήταν γεγονός. Η Μπαρτσελόνα είχε αναγκαστεί στη δεύτερη ήττα της στο πρωτάθλημα, στην πρώτη από τις 26 Σεπτεμβρίου και το 1-2 από την Λεγκανές και τελευταία, έως τώρα, 18 Μαρτίου του ’19.

«Το άξιζαν», είπε ο Ζεράρ Πικέ.

«Ήμασταν γενναίοι με κάθε έννοια», τόνισε ο Χοακίν.

«Έχει περάσει πολύς καιρός από τότε που είδαμε μια ομάδα να αντιμετωπίζει τη Μπαρτσελόνα όπως η Μπέτις χρησιμοποιώντας τα δικά της όπλα εναντίον της», έγραψε ο Σάντι Χιμένεθ στην AS.

Αυτή η ιδέα ήταν κοινά αποδεκτή. Μετά το παιχνίδι όλοι συνειδητοποίησαν ότι ο τρόπος παιχνιδιού της Μπέτις ήταν ο τρόπος παιχνιδιού της Μπάρτσα. «Το κάνουν αυτό εδώ και 25 χρόνια, διαμόρφωσαν ένα μονοπάτι, είμαστε απλώς μαθητευόμενοι, προσπαθώντας να εδραιώσουμε μια ιδέα», δήλωσε ο θαυματουργός Κίκε Σέτιεν, που έγινε ο πρώτος προπονητής τα τελευταία 10 χρόνια που κέρδισε στο Μπερναμπέου και στο Καμπ Νου. Κάτι που δεν έχει καταφέρει ούτε ο μετρ του «κλέβω αποτέλεσμα» Ντιέγκο Σιμεόνε.

Τον Νοέμβρη στο αεροδρόμιο της Σεβίλλης, μια χούφτα από οπαδούς της Μπέτις συγκεντρώθηκαν για να καλωσορίσουν την ομάδα τους. Ο Σετιέν έφτασε χαμογελώντας. Στην τσάντα του, είχε υπογεγραμμένη τη φανέλα του Μπουσκέτς: «Για τον Κίκε», έγραφε, «με αγάπη και θαυμασμό για τον τρόπο που βλέπει το ποδόσφαιρο».

Εχθές Κυριακή (17/3) οι Μπλαουγκράνα φιλοξενήθηκαν από την Μπέτις στο Μπενίτο Βιγιαμαρίν. Σε ένα παιχνίδι που υπέγραψε ο Λιονέλ Μέσι. Σε ένα ακόμα, για να ακριβολογούμε. Ο δαιμόνιος Αργεντίνος, άνοιξε το σκορ 18 λεπτά μετά την σέντρα με φανταστική εκτέλεση φάουλ. Διεύρυνε το προβάδισμα της ομάδας του με ψύχραιμο πλασέ με το αριστερό για το 0-2.

Στο 63′ ο Σουάρες ανέβασε τον δείκτη του σκορ στο 0-3. Η Μπέτις μείωσε στο 82′ με πλασέ του Μορόν, αλλά η βραδιά έκλεισε με Μέσι. Ο Βασιλιάς της Καταλονίας κράτησε το καλύτερο για το τέλος. Με απίθανη λόμπα «κρέμασε» τον Πάου Λόπεθ για το 1-4 κι ανάγκασε όλο το γήπεδο, να τον αποθεώσει.

Οι οπαδοί της Μπέτις φώναζαν για ώρα ρυθμικά το όνομά του. Υποκλίνονταν στο μεγαλείο του. Είχε φτάσει η στιγμή να ανταποδώσουν την αναγνώριση και τον σεβασμό!

https://twitter.com/FootballFactly/status/1107562603746779136