17 χρόνια χωρίς τον Γιάννη Παθιακάκη… (vid)

Σαν σήμερα, 8 Φεβρουαρίου του 2002, ο Γιάννης Παθιακάκης, σε ηλικία μόλις 49 χρόνων, αφήνει την τελευταία του πνοή στο γήπεδο του Ακράτητου, σοκάροντας και βυθίζοντας στο πένθος ολόκληρη τη φίλαθλη Ελλάδα.

Ο Παθιακάκης αγωνίστηκε ως μεσοεπιθετικός σε διάφορες ομάδες της Α΄ Εθνικής τις δεκαετίες του ’70 και του ’80. Υπήρξε διεθνής με την Εθνική Ελπίδων. Ως προπονητής εργάστηκε σε πολλές ομάδες και όταν πέθανε δόθηκε το όνομά του στο γήπεδο του Ακράτητου Άνω Λιοσίων, του οποίου ήταν προπονητής. Είχε γεννηθεί στις 21 Νοεμβρίου 1953 στη Νέα Ιωνία. Ξεκίνησε την ποδοσφαιρική του καριέρα στον Απόλλωνα Αθηνών, όπου έπαιξε από το 1971 μέχρι το 1977. Στη συνέχεια αγωνίσθηκε για μια χρονιά στον ΠΑΟΚ και το 1978 στον Πανιώνιο με τον οποίο κατέκτησε το Κύπελλο Ελλάδος το 1979.

Στα τρία χρόνια που έπαιξε στον Πανιώνιο ήταν ιδιαίτερα παραγωγικός. Το 1978-79 με 12 γκολ και το 1979-80 με 7 γκολ ήταν ο καλύτερος σκόρερ το συλλόγου. Υπήρξε βασικός συντελεστής στην πορεία του συλλόγου της Νέας Σμύρνης ως την κατάκτηση του τροπαίου. Σκόραρε και στα δύο ματς κατά του Άρη στον προημιτελικό: στο 2-5 της Θεσσαλονίκης και στο 5-1, τη μεγάλη ανατροπή στη Νέα Σμύρνη. Παρομοίως επί του Ολυμπιακού στον ημιτελικό πέτυχε: ένα γκολ στο νικηφόρο 2-1 στη Νέα Σμύρνη και τα δύο γκολ στη γλυκιά ήττα με 2-3 στο Στάδιο Καραϊσκάκη, που έδωσαν την πρόκριση στον τελικό. Στον τελικό πέτυχε το δεύτερο από τα τρία γκολ της ομάδας του στο 3-1 επί της ΑΕΚ. Επίσης, την επόμενη σεζόν πέτυχε ένα γκολ στην ιστορική νίκη με 4-0 επί της ολλανδικής Τβέντε για τον α΄ γύρο στο Κύπελλο Κυπελλούχων.

Έκλεισε την καριέρα του το 1985 στον Απόλλωνα, έπειτα από ένα σύντομο πέρασμα από την Κόρινθο και τον Εθνικό.

Ως προπονητής ξεκίνησε από τον ΑΟ Μελισσίων, όπου ήταν ταυτόχρονα και ποδοσφαιριστής κι έπειτα εργάστηκε στο Μεσολόγγι, στον Παναυπλιακό και στον Εθνικό.

Το 1994 κάθισε στον πάγκο του Απόλλωνα και συνέδεσε το όνομά του με την πιο πετυχημένη περίοδο στην ιστορία του συλλόγου. Υπό την καθοδήγησή του, ο Απόλλων δημιουργεί ένα νεανικό σύνολο με εξαιρετικούς ποδοσφαιριστές που με την ενίσχυση ορισμένων εμπείρων παίζει ποιοτικό ποδόσφαιρο. Οι Ντέμης Νικολαΐδης, Θεόφιλος Καρασαββίδης, Μπλένταρ Κόλα και οι παλιότεροι Αντώνης Μήνου, Φρανκ Κλόπας, Τάσος Μητρόπουλος δίνουν προσωπικότητα στην ομάδα. Την πρώτη του σεζόν (1994-95) τον οδήγησε στην 4η θέση και στην έξοδο στο Κύπελλο ΟΥΕΦΑ και την επόμενη χρονιά έφθασε στον τελικό του Κυπέλλου Ελλάδος, όπου ηττήθηκε από την ΑΕΚ.

Ακολουθεί ένα σύντομο πέρασμα από τον Αθηναϊκό και ακολούθως ανέλαβε τον Ακράτητο, τον οποίο ανέβασε από τη Δ΄ Εθνική στη Β΄ Εθνική. Τον Ιανουάριο του 2000 ανέλαβε την ΑΕΚ, με την οποία κατέκτησε το Κύπελλο Ελλάδος και την επόμενη σεζόν 2000-01 την οδήγησε στους 16 του Κυπέλλου ΟΥΕΦΑ αποκλείοντας την Μπάγερ Λεβερκούζεν.

Έμεινε ένα χρόνο εκτός πάγκων ως το Φεβρουάριο του 2002 που προσλήφθηκε ξανά στον Aκράτητο. Αλλά πριν καλά-καλά αναλάβει, πέθανε την ώρα της προπόνησης από καρδιακή προσβολή. Έχασε τη ζωή του στο γήπεδο στις 8 Φεβρουαρίου. Στο γήπεδο όπου (τραγική ειρωνεία) τέσσερα χρόνια νωρίτερα είχε πάθει ξανά έμφραγμα. Τότε υποβλήθηκε σε διπλό μπαϊ πας με τους γιατρούς να συνιστούν λιγότερο άγχος και πίεση.

Εκείνος όμως επέλεξε να τους παρακούσει, αφήνοντας τελικά την τελευταία του πνοή στο γήπεδο. Το σπίτι του, τον φυσικό του χώρο. Ο θάνατός του βύθισε σε πένθος ολόκληρη τη φίλαθλη Ελλάδα και το ελληνικό ποδόσφαιρο καθώς ο Παθιακάκης ήταν ένα από τα πιο ηθικά και αγαπητά πρόσωπα στον χώρο αυτό, με καθολική αναγνώριση επ’ αυτού, με τους ιθύνοντες του Ακράτητου να δίνουν στο γήπεδο της ομάδας το όνομά του ως ελάχιστοι φόρο τιμής για την προσφορά του στον σύλλογο.

MUST READ

«Ντου» Καρυπίδη σε Τσαγκαράκη