Ο πόλεμος των χαρακωμάτων

Μετά από τρία κολλητά ανεπιτυχή αποτελέσματα ο Παναθηναϊκός επέστρεψε επιτέλους στον ίδιο δρόμο, επικρατώντας στο ΟΑΚΑ επί της εξαιρετικής Εφές με σκορ 75-88. Το παιχνίδι ήταν κομβικής σημασίας, καθώς ο σύλλογος έπαιζε ουσιαστικά την επιβίωση του στη διοργάνωση. Δεν υπήρχαν περιθώρια για άλλες απώλειες, ειδικά εντός έδρας. Σε κάθε περίπτωση η νίκη – εκτός από τα βαθμολογικά οφέλη – προσφέρει μια γερή ψυχολογική τόνωση στους Πράσινους, οι οποίοι κακά τα ψέματα έχουν ακόμα να διανύσουν έναν ολόκληρο αγωνιστικό Γολγοθά.

Κατά την ταπεινή μου άποψη, το πιο ενθαρρυντικό στοιχείο που προκύπτει από το συγκεκριμένο ματς – πέραν φυσικά του ροζ φύλλου – είναι ο τρόπος που η ελληνική ομάδα προσέγγισε πνευματικά την αναμέτρηση. Για πρώτη φορά μετά από καιρό το Τριφύλλι δεν κατέρρευσε στο δεύτερο ημίχρονο και μάλιστα, κόντρα στους Τούρκους ανέβασε κιόλας την απόδοση του. Οι παίκτες του Pitino δεν πανικοβλήθηκαν στιγμή – έμειναν προσηλωμένοι στο πλάνο τους και δεν πτοήθηκαν από το γεγονός, πως η Εφές κατόρθωνε διαρκώς να βρίσκει ευκαιρίες για να πλησιάσει στο σκορ. Αυτή είναι ίσως η σπουδαιότερη παρακαταθήκη, ενόψει της δύσκολης συνέχειας.

Ο Παναθηναϊκός αρχίζει να μοιάζει κάπως με σύνολο του Rick Pitino, όχι τόσο από την σκοπιά της αποτελεσματικότητας όσο από εκείνη των προθέσεων. Έχουμε ξανασυζητήσει στο παρελθόν ότι το μπάσκετ που πρεσβεύει ο ΑμερικανοΙταλός coach, βασίζεται στην σκληρή άμυνα και στην άμεση μετατροπή αυτής σε επίθεση. Ταυτόχρονα ο γρήγορος ρυθμός είναι μια συνθήκη που ταιριάζει γάντι στους Πράσινους, με δεδομένα τα ζητήματα που αντιμετωπίζουν με τη δομή του ρόστερ τους. Όπερ και εγένετο. Οι γηπεδούχοι κατανάλωσαν απίστευτα ποσά ενέργειας στα μετόπισθεν, καταφέρνοντας να απενεργοποιήσουν τις επιθετικές συνεργασίες των φιλοξενούμενων. Το ξεκίνημα του τρίτου δεκαλέπτου είναι χαρακτηριστικό. Το Τριφύλλι διαφοροποιούσε από κατοχή σε κατοχή την αμυντική του τακτική, αλλάζοντας από man to man στην περίφημη triangle defense.

Προσέξτε πως ο Kilpatrick εγκαταλείπει τον παίκτη του και μετακινείται στο κέντρο του γηπέδου, ώστε να ανακόψει το drive του Anderson και να του απαγορεύσει τον κεντρικό διάδρομο. Στην συνέχει ο Καλάθης εφορμά χωρίς δισταγμό στην καρδιά της τουρκικής άμυνας, η οποία δεν έχει προλάβει ακόμα να στηθεί. Ένα ακόμη δείγμα της αμυντικής έντασης των Πρασίνων είναι και η παρακάτω εκπληκτική τάπα του Nick πάνω στον Micic, που οδηγεί στην ενδεχομένως εντυπωσιακότερη φάση της βραδιάς.

Το ενδιαφέρον στοιχείο σε όλα αυτά, είναι πως ο Pitino επέλεξε αυτή την φορά μονή κάλυψη στο Post, θέλοντας έτσι να αποφύγει τις περιστροφές που τόσο έχουν πληγώσει την ομάδα του κατά το πρόσφατο παρελθόν.

Ο Moerman επιτίθεται με πλάτη απέναντι στον Thomas, με τον Gist (ή τον Βουγιούκα) να επιτηρεί από απόσταση και να παίρνει γρήγορα θέση για το αμυντικό rebound. Ήταν ένα ελεγχόμενο ρίσκο από την πλευρά του προπονητή – ούτως ή άλλως η Εφές, δεν φημίζεται για το Post παιχνίδι της.

Σε γενικές γραμμές το πλάνο δούλεψε στην εντέλεια. Όσο περνούσε η ώρα, ο Παναθηναϊκός κέρδιζε ολοένα και περισσότερα εκατοστά στις μάχες της ρακέτας. Με την βοήθεια της ζώνης έσπρωχνε σιγά σιγά τους Τούρκους προς τα έξω, με αποτέλεσμα να τους μετατρέψει σε ένα καθαρά περιφερειακό σύνολο. Ένας αληθινός πόλεμος χαρακωμάτων. Είναι χαρακτηριστικό πως σούταραν συνολικά 33 τρίποντα – δέκα παραπάνω συγκριτικά με τον μέσο όρο τους στη σεζόν. Οι διάδρομοι προς το ζωγραφιστό, παρέμεναν κλειστοί.

Σίγουρα μερικά σουτ ήταν ελεύθερα, όμως το νόημα της ζώνης είναι να προστατεύσεις το καλάθι σου, ρισκάροντας παράλληλα το περιμετρικό σουτ.
Έχω την αίσθηση ότι η απόφαση του Αταμάν να πιέσει τους γηπεδούχους σε όλο το μήκος του παρκέ με παγίδες, του γύρισε μπούμερανγκ. Οι Πράσινοι με ηγέτη τον αδιανόητο Καλάθη, έσπασαν σε αρκετές περιπτώσεις σχετικά εύκολα την πίεση και επιτέθηκαν με αριθμητικό πλεονέκτημα. Οι πόντοι που πέτυχαν σε αυτές τις καταστάσεις, αποδείχτηκαν πολύτιμοι στην οικονομία του αγώνα.

MUST READ

Το μεγάλο κόλπο του Μπαρτζώκα με τον Βιλντόζα: Ποσά λεφτά πληρώνει ο Παναθηναϊκός τον Αργεντινό που κάνει θραύση στον Ολυμπιακό (vid)

Για το τέλος δεν θα μπορούσαμε φυσικά να παραλείψουμε την μεγαλειώδη εμφάνιση του Έλληνα guard. Μπροστά στα επιτεύγματα του, οποιοδήποτε σχόλιο νομίζω περισσεύει. Για αυτό, θα σας αφήσω με το φοβερό μοντάζ που έφταιξε για χάρη του, το κανάλι Baskethead στο youtube. Απολαύστε τον.