Η Ντιναμό Κιέβου και οι στρατιώτες του μίσους

«Το 1942 οι Νάζι κρέμασαν τους ποδοσφαιριστές σας, το 2018 δεν σέβεστε την Ιστορία σας» έγραφε το πανό που ανάρτησαν οι οπαδοί της ΑΕΚ στον περυσινό αγώνα των δύο ομάδων για το Europa League στο ΟΑΚΑ. Ήταν μια ξεκάθαρη αναφορά στον Αγώνα του Θανάτου, το μακρινό 1942 επί Β’ Παγκοσμίου Πολέμου.  Οι δυνάμεις του Αδόλφου Χίτλερ είχαν καταλάβει και ένα σημαντικό κέντρο της Σοβιετικής Ένωσης, το Κίεβο. Εκείνη την περίοδο, είχε μόλις συσταθεί η Σταρτ, με πρωτοστάτη τον Νικολάι Τρούσεβιτς και κάποιους από τους παλιούς συμπαίκτες του στην Ντιναμό Κιέβου. Ο σκοπός τους ήταν να ξεφύγουν από την μαυρίλα του πολέμου, του θανάτου.

Η ομάδα κέρδιζε συνεχώς την συμπάθεια του λαού και είχε, άθελά της ίσως, γίνει μια ασπίδα προστασίας. Οι επιτυχίες της προσέλκυσαν το ενδιαφέρον των Γερμανών, οι οποίοι αποφάσισαν να βάλουν φρένο στην αήττητη πορεία της επιστρατεύοντας την Φλάκελφ την επίσημη ποδοσφαιρική εκπρόσωπο της γερμανικής αεροπορίας.

Στις 6 Αυγούστου του 1942, λοιπόν, οι Φλάκερφ και Σταρτ βρέθηκαν αντιμέτωπες, με τους Ουκρανούς να επικρατούν με 5-1. Οι «στρατιώτες» του Χίτλερ είχαν ηττηθεί, κάτι που δεν το σήκωνε η υπεροψία τους. Η ρεβάνς πήρε μορφή εκδίκησης. Ο διαιτητής, ένας νεαρός SS, μεροληπτεί υπέρ της Φλάκελφ στον δεύτερο αγώνα. Ωστόσο, το ημίχρονο βρίσκει την Σταρτ να προηγείται με 3-1.

Στα αποδυτήρια τους απειλούν, έπρεπε να ηττηθούν πάση θυσία. Δεν πτοούνται και το σφύριγμα της λήξης τους βρίσκει θριαμβευτές με 5-3. Η τύχη τους, όμως, ήταν ποτισμένη με το πιο μαύρο χρώμα. Αυτό που αντιπροσωπεύει ο ναζισμός, ο φασισμός, το μίσος, ο πόλεμος. Οι κατακτητές δεν συγχώρησαν τις δύο «ατιμωτικές» ήττες. Δεν τις δέχτηκαν πότε. Οι περισσότεροι, λοιπόν, εκ των παικτών της Σταρτ βρήκαν τραγικό θάνατο δια βασανιστηρίων και άφησαν την τελευταία τους πνοή σε στρατόπεδα συγκέντρωσης…

«Το 1942 οι Νάζι κρέμασαν τους ποδοσφαιριστές σας, το 2018 δεν σέβεστε την Ιστορία σας»

Οι Ουκρανοί ultras συχνά αποτελούσαν υποκείμενα χλεύης από πολλούς Ουκρανούς πολίτες. Η βία στα πέριξ των γηπέδων, οι φαινομενικά ανόητες φιλονικίες τους ενάντια στους οπαδούς αντιπάλων συλλόγων, τα φρενήρη συνθήματα κατά τη διάρκεια των αναμετρήσεων – πώς θα μπορούσε κανείς να πάρει αυτούς τους «χούλιγκαν» σοβαρά; Το 2014, όλα άλλαξαν! «Κάποτε θεωρούνταν δημόσια σκουπίδια», δήλωσε ο Βλαντ Ντόντκα, ένας αθλητικός συντάκτης της δημοφιλής ιστοσελίδας της Ουκρανίας Sport.ua. «Τώρα οι άνθρωποι τους βλέπουν ως ήρωες, είναι νέοι τύποι που είναι έτοιμοι να πολεμήσουν για τη χώρα τους». Γενναίοι και δημοφιλείς. Έτσι φαντάζουν στα μάτια του μέσου πολίτη της χώρας πια. Γενναίοι δημοφιλείς και οπλισμένοι με εντυπωσιακά ακραίες δεξιές φιλοσοφίες. Πολλοί εξ’ αυτών μάλιστα αγωνίζονται όχι μόνο για μια ανεξάρτητη, ενωμένη Ουκρανία, αλλά για μια Ουκρανία που ταιριάζει με το όραμά τους για ένα «λευκό έθνος».

Η πολιτική λύτρωση είχε έρθει. Είχαν καταφέρει να ξεπλυθούν από όσα τους στιγμάτιζαν. Ήταν οι προστάτες των διαδηλωτών της Euromaidan. Μάχονταν κατά της αστυνομίας. Κατά της καταστολής του καθεστώτος Γιανουκόβιτς. Ο Ολεχ Τιάνιμποκ  (ηγέτης του ακροδεξιού Σβόμποντα) δημόσια τους ευχαρίστησε για τη συνεισφορά τους. «Δόξα στην Ουκρανία! Και θα συνεχίσω το θέμα των οπαδών. Ας επικροτήσουμε τους ηρωικούς φιλάθλους της Ντνίπρο, Καρπάτι, Βόρσκλα Πολτάβα, Ντιναμό Κιέβου από εδώ ξεκινά η αλληλεγγύη, από εδώ ξεκινά ο πατριωτισμός»!

https://www.youtube.com/watch?time_continue=78&v=kos2ys-pd7c

Το «Κίνημα της Ευρώπης», το κίνημα διαμαρτυρίας δηλαδή υπέρ της Ευρώπης της πλατείας Μαϊντάν στην Ουκρανία, όπως αυτό γεννήθηκε μετά την απόφαση της ουκρανικής ηγεσίας να τερματίσει τις συνομιλίες για εμπορική συμφωνία με την Ευρώπη και να στραφεί προς τη Ρωσία, δεν ήταν μόνο του στους δρόμους. Η παρουσία ακροδεξιών και νεοναζιστικών οργανώσεων και στρατευμάτων ήταν απόλυτα  εμφανής, με τους οπαδούς τους να ενορχηστρώνουν και να πρωταγωνιστούν στις αιματηρές συγκρούσεις.

Εκεί είχαν την ευκαιρία τους και οι ultras. Την ευκαιρία να μεταμορφωθούν. Από ένα κομμάτι που δεν χωρούσε στην κοινωνία, σε απαραίτητο θεματοφύλακα των ιδεών περί μεγάλης Ουκρανίας. «Καλούμε όλους όσους δεν έχουν ακόμη προσχωρήσει στην άμυνα του Κιέβου από αυτούς τους μπάσταρδους», ανακοίνωσαν στο vKontakte οι οπαδοί της Ντιναμό.

Δημοσιογράφος του VICE Sports μίλησε πριν από τέσσερα περίπου χρόνια, με δύο οπαδούς της Ντιναμό Κιέβου, τους Zhura και Philya, οι οποίοι εντάχθηκαν στην ακροδεξιά παραστρατιωτική ομάδα Battleion Azov (Τάγμα Αζόφ) αμέσως μετά την επιστροφή τους από τους αγώνες των αυτονομιστών στην ανατολική Ουκρανία. Εξήγησαν το πώς δύο νέοι οπαδοί μπορούσαν να γίνουν ξαφνικά μέρος μιας από τις πιο πολυσυζητημένες στρατιωτικές δυνάμεις του κόσμου! Την Παρασκευή 29 Νοεμβρίου του 2013 ο Zhura, ο Philya και περίπου 40 άλλοι ultras επέστρεψαν στο Κίεβο από το Βέλγιο, όπου παρακολούθησαν το παιχνίδι της Ντιναμό Κίεβο με την Γκενκ για τους ομίλους του Europa League. Για πολλούς, εκείνη θα ήταν η τελευταία φορά που το ποδόσφαιρο είχε πραγματικά σημασία…

Το επόμενο πρωί οι ultras άρχισαν να μαθαίνουν για τη βία που είχε ξεσπάσει στην κεντρική πλατεία του Κιέβου τη νύχτα. Φοιτητές διαδηλωτές είχαν συγκεντρωθεί ως μέρος των διαδηλώσεων του Euromaidan και δέχθηκαν επίθεση από την αστυνομία. Κανείς δεν σκοτώθηκε, αλλά δεκάδες τραυματίστηκαν. «Δεν υπήρξε [μεγάλη συνάντηση] μεταξύ των ultras – όλοι γνωρίζαμε ότι έπρεπε να λάβουμε μέρος ενάντια στις επιθέσεις», δήλωσε ο Zhura.

Μέσα σε λίγες μέρες, ο Zhura και άλλοι ultras είχαν καταλάβει μερικά από τα κτίρια γύρω από την πλατεία Ανεξαρτησίας και άρχισαν να δρουν ως η ισχυρότερη γραμμή άμυνας των διαδηλωτών της πλατείας Μαϊντάν. Ο βαθμός στον οποίο οι ultras διαφορετικών ομάδων ήταν σε θέση να οργανωθούν τόσο γρήγορα εξέπληξε τον Zhura, αλλά ο φίλος του ο Philya, 20χρονος οπαδός της Ντιναμό, δήλωσε ότι οι κοινές εμπειρίες των ultras και οι εθνικιστικές τους απόψεις ήταν ενωτικοί παράγοντες. Το μακροχρόνιο μίσος ανάμεσα στις οπαδούς διαφορετικών συλλόγων θα μπορούσε να αποσυρθεί για χάρη της Ουκρανίας.

Οι Ουκρανοί ultras δεν καπνίζουν, δεν πίνουν αλκοόλ, δεν παίρνουν ναρκωτικά. Είναι άγραφος νόμος. Αντ ‘αυτού, οι δραστηριότητές τους επικεντρώνονται στο να είναι σωματικά δραστήριοι και να συμμετέχουν στα πολιτικά μέσω του κοινοτικού ακτιβισμού. «Έγινα ultra για τα αθλήματα», δήλωσε ο Zhura. «Μου άρεσε η ιδέα ενός υγιεινού τρόπου ζωής, η ιδέα της αγάπης για τη χώρα, και ήθελα να βρω ανθρώπους με παρόμοια [πολιτική] προοπτική». Οι ultras πήραν αρχικά μέρος στον αντι-καθεστωτικό αγώνα το 2011, μέσω της υποστήριξης ενός οπαδού της Ντιναμό και του πατέρα του, που πολλοί δήλωσαν ότι καταδικάστηκαν αδίκως για τη δολοφονία ενός δικαστή. Ο αγώνας για την απελευθέρωση της οικογένειας Παβλιτσένκο οδήγησε τους ultras να λάβουν μετέπειτα μέρος και στις διαδηλώσεις για τα επόμενα δύο χρόνια.

Ο Παβλιτσένσκο δεν θα απελευθερωθεί παρά τρεις μήνες μετά την έναρξη των διαδηλώσεων της πλατείας Μαϊντάν, αλλά η προσπάθεια αυτή έδειχνε ότι οι ultras αναπτύσσονται πλέον στην Ουκρανία ως μεγάλη πολιτική δύναμη, ως μία από τις πιο σημαντικές, ηχηρές φωνές της Ουκρανίας! Όταν ο πρόεδρος της χώρας, Βίκτορ Γιανουκόβιτς, τον Φεβρουάριο του 2014 μετά την εξέγερση της πλατείας Μαϊντάν από τους φιλοδυτικούς διαδηλωτές, καθαιρέθηκε αντισυνταγματικά από το αξίωμα του Προέδρου, ξέσπασε η Κρίση στη νοτιοανατολική Ουκρανία, με τις Ρωσόφωνες ομάδες στην Ουκρανία να οργανώνονται  στα νοτιοανατολικά της χώρας απαιτώντας, μέσω μαζικών διαδηλώσεων και συγκρούσεων με τα ουκρανικά σώματα ασφαλείας, την ανεξαρτησία τους από την Ουκρανία ή την ένωσή τους με τη Ρωσία.

«Είμαστε λευκοί αδελφοί, είμαστε υποστηρικτές του λευκού έθνους, θέλουμε να διατηρήσουμε τους λευκούς απογόνους να εξελίσσονται συνεχώς πνευματικά και σωματικά… »

Τότε οι ultras κλήθηκαν και πάλι να πάρουν θέση. Πολλοί εξ’ αυτών συστρατεύτηκαν για να πολεμήσουν τους αυτονομιστές ως το επόμενο λογικό βήμα – μεταξύ των οποίων και ο Zhura με τον Philya. Βέβαια διερωτήθηκαν. Που θα ήταν πιο ωφέλιμο για το κράτος τους να ενταχθούν; Στον ουκρανικό στρατό; Ή σε μία από τις πολυάριθμες εθελοντικές πολιτοφυλακές που είχαν δημιουργηθεί; Για αυτούς τους δύο ultras, η λύση ήταν το Τάγμα Αζόφ!

Και δεν ήταν η λύση μόνο γι’ αυτούς, αλλά και για πολλούς ακόμα οπαδούς της Ντιναμό. Σίγουροι για τους συντρόφους τους, έχοντας «αγωνιστεί» ο ένας δίπλα στον άλλον σε αμέτρητες «μάχες» πριν από ποδοσφαιρικά παιχνίδια στο πέρασμα των χρόνων. Με τους ηγέτες των ultras της ουκρανικής λέσχης να έχουν υπογράψει «σύμφωνο μη βίας» νωρίτερα το 2014, αυτές οι αψιμαχίες μπορεί να φαίνονται λιγότερο σημαντικές τώρα, αλλά ο Philya δήλωσε ότι ήταν θεμελιώδεις στιγμές γι ‘αυτόν, καθώς έμαθε πώς να πολεμάει και ποιον θα μπορούσε να εμπιστευτεί.

Από τις πρώτες μέρες του σχηματισμού του Τάγματος Αζόφ τον Μάιο του 2014, η ομάδα έχει κατασκευαστεί κυρίως από ultras. Όλοι είναι υπέρ του εθνικού σοσιαλισμού και ενώ οι πολιτικές απόψεις τους μπορεί να διαφέρουν ελαφρώς, πολλοί, σύμφωνα με τον Filia, μοιράζονται την ίδια ακροδεξιά στάση. Διαχωρίζοντας όπως λέει τη θέση τους με τον νεο-ναζισμό!

«Οι ultras της Ντιναμό Κιέβου βασικά επέλεξαν το Αζόφ επειδή η εντολή του τάγματος δεν κρύβει τις κοινωνικο-εθνικιστικές του ιδέες, την τιμή του για τους προγόνους του», ανέφερε ο Philya. «Είμαστε λευκοί αδελφοί, είμαστε υποστηρικτές του λευκού έθνους, θέλουμε να διατηρήσουμε τους λευκούς απογόνους να εξελίσσονται συνεχώς πνευματικά και σωματικά, να τρώνε σωστά και να μην χρησιμοποιούν τα ναρκωτικά ή το αλκοόλ»!

«Τι θα συνέβαινε αν οι Ultras της Ουκρανίας δεν αναγνώριζαν τους εαυτούς τους ως δεξιούς; Αυτό θα σήμαινε τον αποκλεισμό τους από την ομάδα»

Για να καταλάβει κανείς το πόσο στενά συνδεδεμένη είναι η οπαδική κουλτούρα στην Ουκρανία με την ακροδεξιά, μπορεί να διαβάσει μέρος συνέντευξης που παραχώρησε ένας από τους ιδρυτές των αντι- φασιστών Arsenal-Ultras.

-Κατά πόσο ανταποκρίνεται στην αλήθεια η πεποίθηση ότι οι Ουκρανοί οπαδοί είναι ακροδεξιοί;
Pawel: Ακόμη και αν οι εικόνες ήταν αρκετά προκατειλημμένες, πρέπει να παραδεχτεί κανείς ότι …οι εικόνες δεν λένε ψέματα. Οι Ultras στο ουκρανικό πρωτάθλημα είναι σχεδόν όλοι δεξιοί ή ακροδεξιοί. Οι Ultras της Arsenal Kiev, όντας συνειδητοποιημένοι αντιφασίστες, αποτελούν την εξαίρεση. Ωστόσο, αν και δώσαμε συνέντευξη για το ντοκιμαντέρ (σχετικά με τους Ultras της χώρας), δεν συμπεριλήφθηκε στην τελική έκδοση του. Δεν ταιριάζουμε στην εικόνα που θέλαν να δημιουργηθεί για την Ουκρανία. Δεν θέλουν καμία αντίδραση, θέλουν απλά μια συνεκτική εικόνα με ναζί.

-Γιατί είναι σχεδόν όλοι οι Ultras ακροδεξιοί;
Pawel: Στην Ουκρανία είναι cool να είσαι δεξιός, ειδικά για τους νέους. Ξεκίνησε στα μέσα της δεκαετίας του ’90. Τότε εμφανίστηκε το κίνημα των skinheads, και οι δεξιοί γρήγορα προσάρμοσαν τα δεξιά σύμβολα. Στην πραγματικότητα στην αρχή επρόκειτο περί μόδας. Είχαν παντού σβάστικες και κέλτικους σταυρούς, χωρίς όμως να σκέφτονται τι συμβολίζουν. Αργότερα, η μόδα έγινε ιδεολογία. Σήμερα, οι ομάδες αυτές συχνά συνδέονται με πολιτικά κόμματα, τα οποία χρησιμοποιούν την Ultra σκηνή ως στρατόπεδα συγκέντρωσης. Σ’ αυτές τις σκηνές είναι αδύνατο να αποκαλείσαι Ultra και ταυτόχρονα να είσαι αριστερός.

Arsenal Kiev Ultras
-Τι θα συνέβαινε αν οι Ultras της Ουκρανίας δεν αναγνώριζαν τους εαυτούς τους ως δεξιούς;
Pawel: Αυτό θα σήμαινε τον αποκλεισμό τους από την ομάδα.

Τον Μάρτιο του 2015, το γήπεδο της Ντιναμό Κιέβου ήταν ασφυκτικά γεμάτο για το παιχνίδι κόντρα στην Έβερτον για την φάση των «16» του Europa League. Οι οπαδοί των Ουκρανών φρόντισαν μάλιστα να το… στολίσουν. Κρέμασαν πανό με ακροδεξιά σύμβολα και φρόντιζαν να δίνουν τον καλύτερό τους εαυτό όταν έγχρωμοι παίκτες των Ζαχαρωτών είχαν την μπάλα. Η UEFA επέβαλε πρόστιμο ύψους 15.000 ευρώ και κλείσιμο της εξέδρας για ένα ματς. Δεν τους πτόησε φυσικά. Τον Οκτώβριο του ίδιου έτους, υποδέχτηκαν την Τσέλσι. Οι ποδοσφαιριστές των δύο ομάδων ήταν αγκαλιασμένοι πριν την σέντρα. Ο ένας δίπλα στον άλλον. Κρατούσαν τα μπανεράκια της UEFA κατά του ρατσισμού.

Αδιάφορο. Μόλις το πλήθος εντόπισε στην κερκίδα τέσσερις μαύρους οπαδούς της… Ντιναμό, με μανία φρόντισε να ξεράσει το μίσος του, αδιαφορώντας για τον τόπο, το χρόνο. Η κάμερα κατέγραψε τον ξυλοδαρμό τους. Ο λόγος; Δεν ήταν λευκοί! Η UEFA τιμώρησε την Ντιναμό με δύο αγωνιστικές κεκλεισμένων των θυρών, τριετές καθεστώς αυστηρής επιτήρησης και πρόστιμο ύψους 100.000 ευρώ. Οι άνθρωποι της ομάδας αποκάλυψαν μάλιστα τότε ότι εξετάζουν το ενδεχόμενο να διαχωρίσουν τους μαύρους οπαδούς στο γήπεδο! Να φτιάξουν μια ξεχωριστή κερκίδα! Ειδική κερκίδα για τους μαύρους οπαδούς. Ευτυχώς οι σκέψεις δεν υλοποιήθηκαν ποτέ…

Και οι άνωθεν τιμωρίες πάντως, δεν πτόησαν τους ultras της Ντιναμό. Τον Απρίλιο του 2017, έδωσαν τη μεγαλύτερή τους παράσταση, όταν φιλοξένησαν τη μισητή αντίπαλο Σαχτάρ Ντόνετσκ. Το μήνυμα ήταν ρητό, είχε διαδοθεί από μέρες και δεν χωρούσε παρεξηγήσεις: «100% λευκή κερκίδα»! Φόρεσαν λοιπόν όλοι, λευκά ρούχα, λευκές μάσκες. Φόρεσαν κουκούλες που παρέπεμπαν στους Κου -Κλουξ- Κλαν. Μπλουζάκια με τον Χίτλερ και σβάστικες. Και μοίρασαν «γενναιόδωρα» ρατσιστικούς οχετούς κατά των μαύρων ποδοσφαιριστών της Σαχτάρ. Όλα έκαναν τον γύρο του κόσμου. Η δημόσια κατακραυγή δεν φάνηκε να τους επηρεάζει. Τίποτα δεν αλλάζει τις πεποιθήσεις τους, είναι πια στρατιώτες του μίσους…

*Ο όρος ultras αναφέρεται σχηματικά, καθώς οι ultras στο ξεκίνημά τους τη δεκαετία του 70′ διαπνέονταν από τις ανοιχτές νέες ιδέες στις κερκίδες και την υποστήριξη με ιδεολογικό υπόβαθρο στην ομάδα τους.

https://twitter.com/jellingworth/status/397796099127140352?ref_src=twsrc%5Etfw%7Ctwcamp%5Etweetembed%7Ctwterm%5E397796099127140352&ref_url=https%3A%2F%2Fwww.rt.com%2Fsport%2F385947-dynamo-fans-kkk-diaplsy%2F

via GIPHY