Ανάλυση: Στο «μικροσκόπιο» το παιχνίδι του ΠΑΟΚ με την Φρίμπουργκ (vids)

Ο τελευταίος περίπου μήνας φαίνεται να κυλάει ιδανικά για τον ΠΑΟΚ, καθώς η σταθερή του πορεία προς την πλήρη αγωνιστική ανάκαμψη δείχνει να προχωρά με αμείωτους ρυθμούς. Μετά το άσχημο ξεκίνημα και μια σειρά από ατυχή αποτελέσματα τα οποία δημιούργησαν ένα κλίμα εσωστρέφειας στα πέριξ του οργανισμού, οι Θεσσαλονικείς παρουσιάζονται βελτιωμένοι, μοιάζοντας να ξαναβρίσκουν επιτέλους το χαμένο μπασκετικό νήμα της περσινής επιτυχημένης σεζόν. Ούτε λίγο ούτε πολύ ο σύλλογος μετράει πλέον πέντε συνεχόμενες νίκες σε όλες τις διοργανώσεις, με τους ανθρώπους της ΚΑΕ – πρώτος από όλους ο Ηλίας Παπαθεοδώρου – να έχουν κάθε λόγο να χαμογελούν, ενόψει της δύσκολης συνέχειας. Φυσικά όλοι μας έχουμε απαιτήσεις από την αγαπημένη μας ομάδα, όμως οφείλουμε πάντοτε να διατηρούμε το στοιχείο του αυτοελέγχου στις αντιδράσεις μας – η στείρα γκρίνια δεν βοηθάει απολύτως πουθενά.

Υπό αυτό το πρίσμα, οι Ασπρόμαυροι διέλυσαν ολοκληρωτικά χθες το βράδυ την Ελβετική Φρίμπουργκ για το Basketball Champions League. Οι Ελβετοί μπορεί να γνωρίζουν πολλά από χρηματοοικονομικά, αλλά στο μπάσκετ φαίνεται να μην τα καταφέρνουν και τόσο καλά – η χώρα μας υπερτερεί καθολικά στον εν λόγω τομέα. Ίσως το γεγονός αυτό αποτελεί ένα διαπραγματευτικό χαρτί, που μπορούμε να χρησιμοποιήσουμε στο επόμενο Eurogroup (προφανώς αστειεύομαι). Εκ πρώτης όψεως η δυναμικότητα της αντιπάλου σίγουρα δεν τρομάζει – παρόλα αυτά στον αθλητισμό κάθε νίκη (όπως αντίστοιχα και κάθε ήττα) έχει την δική της ξεχωριστή σημασία. Άλλωστε ο ΠΑΟΚ την έχει πατήσει στο πρόσφατο παρελθόν σε αντίστοιχα φαινομενικά ‘’εύκολα’’ παιχνίδια. Ποτέ μην υποτιμάτε τις ευεργετικές ιδιότητες ενός κερδισμένου αγώνα.

Η αναμέτρηση δεν προσφέρεται για κατηγορηματικά συμπεράσματα, καθώς οι Θεσσαλονικείς έπιασαν την Φράιμπουργκ κυριολεκτικά από τον λαιμό, οικοδομώντας διαφορές που έφτασαν μέχρι τους 27 πόντους. Το βράδυ της Τετάρτης, κανείς στον Δικέφαλο δεν είχε όρεξη για αστεία. Ο coach Παπαθεοδώρου άρπαξε την ευκαιρία που του πρόσφεραν απλόχερα οι Ελβετοί και πειραματίστηκε έντονα με το υλικό που έχει στην διάθεση του. Μοίρασε εξαιρετικά τον χρόνο συμμετοχής (δεν υπήρξε παίκτης που να αγωνίστηκε για περισσότερο από 23 λεπτά), δοκίμασε ένα πλήθος διαφορετικών σχημάτων, κατορθώνοντας έτσι να διατηρήσει την φρεσκάδα των αθλητών του – κάτι που ανέκαθεν διαδραμάτιζε εξέχων ρόλο στην οικονομία της σεζόν.

Αναμφίβολα η αφήγηση του παιχνιδιού πρέπει οπωσδήποτε να περιλαμβάνει την εκπληκτική απόδοση των γηπεδούχων από την περίμετρο. Ξέρετε η μεγάλη επιμονή (συχνά σε βαθμό εμμονής) στο σουτ τριών πόντων έχει κατά την γνώμη μου προσδώσει ένα χαρακτήρα hit and miss στο σύγχρονο μπάσκετ. Υπάρχει περίπτωση να σουτάρεις ανενόχλητος όλη νύχτα και η μπάλα να μην καταλήξει ποτέ στο καλάθι. Άλλες φορές πάλι ενδέχεται απλώς να ευστοχείς από παντού, ανεξαρτήτως συνθηκών. Ορισμένοι εξακολουθούν να δυσανασχετούν (σαν τον Greg Popovic στο ΝΒΑ), όμως η αλήθεια είναι πως το στρατόπεδο του τριπόντου έχει ήδη κερδίσει την συγκεκριμένη μάχη εδώ και αρκετό καιρό. Για να επιστρέψουμε στα δικά μας, ο ΠΑΟΚ σούταρε με το εξωπραγματικό 50% στα τρίποντα(14/28) – ένα νούμερο τέρας, που τον οδήγησε εκ του ασφαλούς στην τελική επικράτηση.

Στο δεύτερο στιγμιότυπο παρατηρούμε ένα όμορφο High Pick n Roll – ο Moreira γίνεται κάτοχος της μπάλας έπειτα από το short roll και πασάρει στον Κόνιαρη, ο οποίος χρησιμοποιεί το side step για να αποφύγει τον προσωπικό του αντίπαλο.

Ο Δικέφαλος βέβαια δεν περιορίστηκε αποκλειστικά στα μακρινά σουτ. Επιτέθηκε οργανωμένα απέναντι στην πολύ κακή Ελβετική άμυνα, εισάγοντας μεθοδικά την μπάλα στο Post, σε μια προσπάθεια να εκμεταλλευτεί την υπεροχή του στο φυσικό/αθλητικό κομμάτι. Τα ποσοστά του για δύο πόντους είναι ενδεικτικά αυτής της κατάστασης (18/29 = 62,1%).

Αξίζει νομίζω να σταθούμε στην προσπάθεια του Χρυσικόπουλου. Το footwork του είναι αψεγάδιαστο – χρησιμοποιεί το λεγόμενο drop step για να προσπεράσει τον αμυντικό και να σκοράρει, κερδίζοντας ταυτόχρονα και το φάουλ. Ίσως μια από τις ωραιότερες φάσεις του παιχνιδιού.