Ανάλυση: Στο «μικροσκόπιο» το παιχνίδι της ΑΕΚ με την Λιετκαμπέλις (vids)

Η έναρξη της φετινής σεζόν βρήκε την ΑΕΚ στο μεταίχμιο μεταξύ της περσινής απόλυτα επιτυχημένης πορείας της  – επισφραγίστηκε με δύο Κύπελλα σε Ελλάδα και Ευρώπη – και των νέων προκλήσεων που αναπόφευκτα θα αντιμετώπιζε ο οργανισμός, στην προσπάθεια καθιέρωσης του στο αληθινά υψηλό επίπεδο. Κανείς στην Ένωση δεν επιθυμεί η περασμένη χρονιά να χαρακτηριστεί ως πυροτέχνημα – αυτό φυσικά δεν σημαίνει ότι η ομάδα έχει πλέον κάποιου είδους ηθική υποχρέωση να κατακτά συνέχεια κούπες.

Η συγκεκριμένη λογική είναι κατά την γνώμη μου κάπως ρηχή και άδικη – πολύ συχνά η επιτυχία στον αθλητισμό δεν κρίνεται απαραίτητα στους τίτλους. Στην περίπτωση μας το διακύβευμα για τον σύλλογο περιλαμβάνει την διατήρηση (και γιατί όχι την βελτίωση) της εξαιρετικής αγωνιστικής του παρουσίας, παράλληλα με την διαρκή ανάπτυξη παικτών μέσα από το πρόγραμμα του. Τα εν λόγω στοιχεία δεν είναι ούτε δεδομένα, ούτε προκύπτουν αυτόματα. Άλλωστε η ΑΕΚ δεν διαθέτει την οικονομική δυνατότητα για να ανταγωνιστεί τους πραγματικούς γίγαντες της εγχώριας αγοράς (Ολυμπιακός/Παναθηναϊκός) – η εμπιστοσύνη σε έναν διαφορετικό (Contrarian) τρόπο σκέψης, φαντάζει ως η μόνη οδός που θα οδηγήσει με ασφάλεια στην επόμενη μέρα.

Υπό αυτό το πρίσμα, η καλοκαιρινή πρόσληψη του Luka Bianci αποτελεί δίχως αμφιβολία ένα εγχείρημα προς την σωστή κατεύθυνση. Το προπονητικό μέγεθος του Ιταλού μοιάζει με πολυτέλεια για το ταπεινό Ελληνικό πρωτάθλημα μπάσκετ. Το ξεκίνημα βέβαια δεν ήταν ακριβώς ιδανικό, με αποτέλεσμα να δημιουργηθούν σχετικά νωρίς ερωτήματα αναφορικά με την βιωσιμότητα του καινούριου project. Ερωτήματα που εκ πρώτης όψεως φαίνονται βιαστικά και επιπόλαια, αν συνυπολογίσουμε το χρονικό σημείο της περιόδου στο οποίο κουβεντιάζουμε. Τον τελευταίο καιρό η ομάδα έχει βαλθεί να διαψεύσει τις Κασσάνδρες, δείχνοντας σιγά σιγά πως ξαναβρίσκει τον βηματισμό της – μάλιστα πριν λίγες μέρες κατάφερε να κατακτήσει την πέμπτη της νίκη σε έξι αγώνες για την διοργάνωση του Champions League, παραμένοντας έτσι στην κορυφή του ομίλου της. Ας δούμε κάποιες όμορφες στιγμές από το παιχνίδι.

Για τα μετόπισθεν

Σε γενικές γραμμές η ΑΕΚ εμφάνισε στο μεγαλύτερο διάστημα της αναμέτρησης ορισμένα (μάλλον μεμονωμένα) αμυντικά προβλήματα, τα οποία θα μπορούσαν να έχουν αποφευχθεί. Οι πολλές απουσίας σίγουρα διαδραμάτισαν τον δικό τους ξεχωριστό ρόλο – αν προσθέσουμε σε αυτό και την εξωπραγματική αστοχία από την περίμετρο (3/20 τρίποντο = 15%), τότε θα αποκτήσουμε μια καθαρή εικόνα που εν μέρει δικαιολογεί την δύσκολη επικράτηση επί της άγνωστης Λιετκαμπέλις.

Ο Μωραΐτης κολλάει στο screen του Morrison, με τον Wilson να το χρησιμοποιεί (curl) για να επιτεθεί κάθετα στον κεντρικό διάδρομο. Η κιτρινόμαυρη άμυνα βρίσκεται σε κατάσταση ανισορροπίας – ο Hunter δεν ανεβαίνει ψηλά, ούτε όμως πέφτει χαμηλά για να καλύψει το roll του ψηλού – με συνέπεια ένα εύκολο τελείωμα για τον Αμερικανό Center. Στο επόμενο στιγμιότυπο o ίδιος μπασκετμπολίστας αμύνεται υποδειγματικά στο αρχικό floppy action των Λιθουανών, απαγορεύοντας το τρίποντο – το πρόβλημα ανακύπτει στο χαμηλό Post, με τον Kupsas να κερδίζει κατά κράτος τον Tyler κοντά στο καλάθι. Αμέσως μετά έχουμε ένα παράδειγμα τραγικής transition άμυνας για την Ένωση – αν παρατηρήσετε προσεκτικά, θα διαπιστώσετε πως τρεις παίκτες της βρίσκονται πίσω από την μπάλα.

Συνολικά η Ελληνική ομάδα αντιμετώπισε αρκετά ζητήματα στα High Screens. Εδώ ο Γιαννόπουλος – μιμούμενος τους συμπαίκτες του – κολλάει με την σειρά του στο screen του Morrison και ο Jasaitis πυροβολεί ανενόχλητος από την περιφέρεια.

Για την επίθεση

Μια εντυπωσιακή επίθεση για την ΑΕΚ – η μπάλα μετακινείται ταχύτατα στο πλάτος του γηπέδου. Ο Μωραΐτης αρχικά προσποιείται και στην συνέχεια εφορμά στον κεντρικό διάδρομο – η skip πάσα του στην αδύνατη πλευρά βρίσκει τον Λαρεντζάκη εντελώς αμαρκάριστο. Έπειτα γινόμαστε μάρτυρες της σπάνιας μπασκετικής ευφυΐας, του αθλητή που ακούει στο όνομα Jonas Maciulis. Μετά το screen ψηλά παίρνει γρήγορα θέση στο Post και επιτίθεται ακαριαία, πασάροντας στον Tyler που έχει κόψει προς την ρακέτα.

MUST READ

Η μεγάλη ευκαιρία του ελληνικού ποδοσφαίρου: Η «μάχη» για τη 12η θέση και οι στάνταρ δύο ομάδες σε League Phase από το… καλοκαίρι!

Πολύ όμορφο Pick n Roll με χρήση του λεγόμενου σκαλοπατιού. Ο Γιαννόπουλος διαγνώνει σωστά ότι η τροφοδότηση του Hunter είναι παρακινδυνευμένη. Έτσι αλλάζει την γωνία πάσας μοιράζοντας την μπάλα στον Maciulis. Ο τελευταίος βρίσκει τελικά τον Αμερικάνο Center που σκοράρει έπειτα από το περίφημο Short Roll. Οι Κιτρινόμαυροι δούλεψαν εξαιρετικά το pick n roll στο μεγαλύτερο διάστημα της βραδιάς, με κύριο αποδέκτη τον Hunter ο οποίος κυριάρχησε ολοκληρωτικά σε άμυνα και επίθεση. Ο τύπος ήταν κυριολεκτικά πανταχού παρών – προσέξτε πως σώζει ολομόναχος την φάση για την ομάδα του, αφού έχει προηγηθεί το κακό τελείωμα του Jonas. Τα δύο δε τρομερά του κλεψίματα, σφράγισαν ουσιαστικά το αποτέλεσμα του αγώνα.  Το βραβείο του MVP του ανήκει θα λέγαμε δικαιωματικά.