Ο τελευταίος πειρασμός του Βενγκέρ

«Όταν φτάσω στις πύλες του Παραδείσου, ο Θεός θα με ρωτήσει τι έκανα στη ζωή μου. Θα απαντήσω πως προσπαθούσα να κερδίζω ποδοσφαιρικούς αγώνες. Θα με ρωτήσει: «Είσαι σίγουρος ότι δεν είναι κάτι άλλο;» Αυτή είναι όμως η ιστορία της ζωής μου»…

Έπαιξε ποδόσφαιρο ελάχιστα. Περισσότερο το «σπούδασε» το ποδόσφαιρο. Το διάβασε, το κατανόησε σε βάθος, το δίδαξε. Ο Αρσέν Βενγκέρ είναι ο πιο… πρακτικά θεωρητικός του αθλήματος. Είχε ανέκαθεν μια πολύ συγκεκριμένη θεωρεία για το πως θα φτάσει κανείς το ανώτερο «αγαθό». Για την Ιδέα του αγαθού μίλησε και ο Πλάτωνας, στην Πολιτεία. Την παρουσίασε μάλιστα ως την ανώτατη ιεραρχικά Ιδέα, ως αιτία της ύπαρξης όλων των άλλων Ιδεών. Έτσι κάπως προσέγγισε το ποδόσφαιρο και ο Αλσατός. Σαν να ήταν η ανώτατη ιεραρχικά Ιδέα και φρόντισε να φτιάξει άλλες για να την υπηρετήσει όσο το δυνατόν καλύτερα. Το πολύ μακρινό 1981, όταν και πήρε το δίπλωμα προπονητικής, ίσως να μην φανταζόταν ότι μετά από 37 ολόκληρα χρόνια στην υπηρεσία της, θα ήθελε κι άλλο!

Ξεκίνησε στους μικρούς της Στρασμπούρ, ακολούθησε η Μονακό την επταετία 1987-1994 την οποία οδήγησε στην κατάκτηση ενός πρωταθλήματος και ενός κυπέλλου. Ύστερα η Ιαπωνία (Γκράμπους Εϊτ) και τελικώς, το 1996, η Αρσεναλ. Η ευγενική του φιγούρα σχεδόν ταυτίστηκε με το Έμιρεϊτς. Έμεινε στο τιμόνι των Κανονιέρηδων για πάνω από 1.000 επίσημους αγώνες. Μέτρησε 704 νίκες, 279 ισοπαλίες, 245 ήττες και 17 τρόπαια. [ 3 Πρωταθλήματα Αγγλίας (1997-98, 2001-02, 2003-04), 7 FA Cup (1997-98, 2001-02, 2002-03, 2004-05, 2013-14, 2014-15, 2016-17) και 7 Σούπερ Καπ (1998, 1999, 2002, 2004, 2014, 2015, 2016)]

Σε ένα παράλληλο σύμπαν, σε μια δεύτερη ζωή, ο Αρσέν είναι διδάκτορας πανεπιστημίου και στις ελεύθερές του ώρες διαβάζει Αλμπέρ Καμύ πίνοντας γαλλικό κρασί. Δεν είναι συμπαθείς από όλους, γιατί μοιάζει απρόσιτος. Ίσως σνομπ. Σίγουρα κουλτουριάρης. «Δεν έχει καμιά εμπειρία απ’το αγγλικό ποδόσφαιρο. Έχει έρθει απ’την Ιαπωνία και τώρα λέει σε όλους στην Αγγλία πως να οργανώσουν το ποδόσφαιρό τους», δήλωνε το αντίπαλον δέος. Βλέπε Σερ Άλεξ Φέργκιουσον. Κι αν ο Σκωτσέζος παππούς ήταν μια φιγούρα συμβατή με το Λονδίνο, ο Βενγκέρ μάλλον δεν άνηκε εκεί.

Στο Λονδίνο δεν ταίριαζε απαραίτητα. Ίσως ήταν και πολύ «Γάλλος» για τους Άγγλους. Είχε πρωτοποριακές ιδέες, που ενοχλούσαν και ξεβόλευαν και ακούγονταν ξένες. Αυτός με τις ιδέες του λοιπόν, ανάγκασε τους ξερόλες Άγγλους να τον αποδεχτούν. Και να τον «αγκαλιάσουν» ως μεγάλο.  Για την Άρσεναλ και τους οπαδούς της δε, έγινε ιδιαιτέρως ξεχωριστός. Κομμάτι της Ιστορίας της. Δικαίως… Την διαμόρφωσε, την άλλαξε συθέμελα. Το DNA της έχει κάτι από εκείνον. Και θα έχει για πάντα, όσα χρόνια κι αν περάσουν. Το ίδιο και το αγγλικό ποδόσφαιρο συνολικά.

Τον περασμένο Μάιο έφυγε από το Βόρειο Λονδίνο. Το κλίμα δεν το σήκωνε πια. Ο τρόπος προσέγγισης στο ποδόσφαιρο απαιτεί πλέον χρήματα, πολλά χρήματα και ματιά διαφορετική από τη δική του. Εκείνος θεωρεί μέχρι… ύβρι το να βάζει κανείς τα λεφτά πάνω από την μπάλα. «Το ότι κερδίζω τόσα λεφτά είναι πραγματικά ένα… ατύχημα. Είμαι παθιασμένος με την αδρεναλίνη αυτού του αθλήματος, που συμπτωματικά τυχαίνει να είναι προσοδοφόρο. Αυτό λέω και στους διάφορους ατζέντηδες. Η διαφορά μου με αυτούς είναι, ότι αν αύριο στο ποδόσφαιρο πάψουν να υπάρχουν λεφτά, αυτοί θα εξαφανιστούν. Εγώ, όχι».

Έξι μήνες μετά το «φευγιό» του και θα βρει κανείς το όνομά του σε δεκάδες ρεπορτάζ. Σε ρεπορτάζ ομάδων που δεν διανύουν μια σεζόν ακριβώς επιτυχημένη. Η αλήθεια είναι ότι κι αυτό να μη συνέβαινε, η επιστροφή του στην προπονητική, ήταν κάτι που όσοι γνωρίζουν καλά τη φιλοσοφία του, μπορούσαν να προβλέψουν. «Μου λείπει», είπε ο ίδιος στο Sky Sports. Και πράγματι του λείπει. Είναι ο πειρασμός στον οποίο πάντα θα ενδίδει, όσο «χορτασμένος» κι αν είναι.

Αυτή η ατόφια αγάπη για το άθλημα και η σχεδόν… εμμονή του να το υπηρετεί, ήταν που καθυστέρησαν και το αντίο από την Άρσεναλ. Το France Football θεωρεί δεδομένη τη μετακόμισή του στο Μιλάνο. Θα αντικαταστήσει τον Τζενάρο Γκατούζο στον πάγκο των Ροσονέρι γράφουν. Παρότι 69 πλέον, ο Αρσέν δεν μπορεί να μείνει για πολύ ακόμα μακριά από τους πάγκους.

Δεν αποκλείεται λοιπόν να τον δούμε στον πάγκο της Μίλαν. Εκ των βασικών αντιπάλων του Ολυμπιακού στο Europa League φέτος. Οι απανταχού φίλοι των Ερυθρόλευκων ξεσκονίζουν ήδη τις αναμνήσεις που έχουν στο κάδρο τον Αλσατό, στον πάγκο του αντιπάλου. Δεν είναι και λίγα τα παιχνίδια που οι δυο τους έχουν τεθεί αντίπαλοι.

Ούτε ένα, ούτε δύο. Σε δέκα αναμετρήσεις έχει αντιμετωπίσει τους Πειραιώτες ο Αλσατός. Οκτώ ως προπονητής των Κανονιέρηδων, δύο στον πάγκο της Μονακό και μετράει πέντε ήττες, μία ισοπαλία και τέσσερις νίκες. Στις 13 Δεκεμβρίου, οι Ροσονέρι ταξιδεύουν στο Φάληρο, για να αντιμετωπίσουν την ομάδα του Πέδρο Μαρτίνς στην τελευταία αγωνιστική των ομίλων του Europa League,  ίσως μέχρι τότε ο Αρσέν Βενγκέρ έχει υποκύψει στον πειρασμό…