Πολύ σκληρός για να «πεθάνει»

Όλοι μας έχουμε ακούσει τις ιστορίες σχετικά με το πόσο σκληρός αθλητής υπήρξε ο Kobe Bryant. Κάποιοι μάλιστα είχαμε την τύχη να τον παρακολουθήσουμε να αγωνίζεται. Ο τύπος έχει βγάλει ολόκληρα παιχνίδια με βαριά διαστρέμματα, ενώ κατέκτησε το πρωτάθλημα του 2010 παίζοντας σε όλα τα playoffs με σπασμένο δάκτυλο. Όσοι από εσάς έχετε δοκιμάσει την τύχη σας στο μπάσκετ γνωρίζετε πολύ καλά τον βαθμό δυσκολίας των συγκεκριμένων επιτευγμάτων.

Αρκετά όμως χρόνια πριν αυτόν, ένας άλλος μπασκετμπολίστας προσέδωσε κυριολεκτικά μια διαφορετική ερμηνεία στα ανθρώπινα όρια αντοχής στον πόνο. Μπροστά του, οι αφηγήσεις του Black Mamba μοιάζουν με παραμυθάκια για μικρά παιδιά. Αναφερόμαστε φυσικά στον σπουδαίο Larry Bird. Είμαι σίγουρος ότι εμφανισιακά δεν σας γεμίζει καθόλου το μάτι – παρόλα αυτά αποτελεί πιθανότατα τον σκληρότερο παίκτη στα χρονικά του ΝΒΑ. Διαβάστε παρακάτω και θα καταλάβετε.

1. Ας ξεκινήσουμε με ένα περιστατικό που είναι λιγότερο γνωστό στην πλειοψηφία των φιλάθλων. Λίγο καιρό πριν επιλεγεί από τους Celtics και υπογράψει το πρώτο του επαγγελματικό συμβόλαιο, κατάφερε να διαλύσει τις αρθρώσεις των δαχτύλων του δεξιού του χεριού, παίζοντας baseball. Ο τραυματισμός ήταν τόσο σοβαρός που μπορούσε δυνητικά να θέσει σε κίνδυνο την καριέρα του. Ευτυχώς για όλου μας η αποθεραπεία εξελίχθηκε ομαλά – ο ίδιος βέβαια μετά από πολλά χρόνια παραδέχτηκε ότι τα δάχτυλα του δεν λειτούργησαν ποτέ στο 100% μετά το ‘’ατύχημα’’, καθώς αδυνατούσε να σουτάρει με τον τρόπο που είχε συνηθίσει. Σκεφτείτε το. Ο θρύλος των Celtics θεωρείται σήμερα ως ένας από τους καλύτερους μπασκετμπολίστες όλων των εποχών – που ακριβώς θα έφτανε αν δεν αγωνιζόταν επί 13 σεζόν με χαλασμένο χέρι;

2.Θυμάστε όταν ο Russel Westbrook είχε δεχτεί μια γονατιά στο πρόσωπο από τον –συμπαίκτη του – Andre Robertson;

Ο Russ συνέχισε κανονικά το παιχνίδι, παρά το σημάδι (περισσότερο μοιάζει με τρύπα) που φαίνεται δια γυμνού οφθαλμού στο σαγόνι του. Φοβερό έτσι; Ο Bird έχει υποστεί ακόμα χειρότερα.

Η αγκωνιά του αντιπάλου τον άφησε ουσιαστικά αναίσθητο στο παρκέ για αρκετά δευτερόλεπτα. Έπειτα σηκώθηκε, πήγε στα αποδυτήρια μέχρι την λήξη της περιόδου και επέστρεψε στο γήπεδο για να σκοράρει οκτώ πόντους (με ένα κάρφωμα), να μοιράσει 2 assists και τελικά να οδηγήσει την ομάδα του σε μια δύσκολη επικράτηση. Όλα αυτά με ραγισμένη την κάτω γνάθο.

3. Το 1985 ο Bird έπαιζε για περίπου τρείς εβδομάδες με φριχτούς πόνους στο πόδι του. Οι γιατροί που τον εξέτασαν ανακάλυψαν πως έπασχε από μια σοβαρή (και προχωρημένη) μόλυνση στο μεγάλο δάχτυλο του πέλματος του. Στη συνέχεια αναγκάστηκαν να αφαιρέσουν περίπου επτά εκατοστά δέρματος (σε βάθος), ώστε να καθαρίσουν πλήρως την περιοχή. Νομίζω ότι είναι περιττό να αναφέρουμε πως ο Αμερικανός forward αγωνίστηκε κανονικότατα στην επόμενη αναμέτρηση των Κελτών, η οποία έτυχε να λαμβάνει χώρα λίγες ώρες μετά την επέμβαση. Όταν δε οι γιατροί τον ρώτησαν σχετικά με τι μέθοδο αναισθησίας που προτιμούσε, η απάντηση του ήταν κάτι περισσότερο από αφοπλιστική: ‘’απλά δώστε μου μια μπύρα’’.

4. Το 1988 σε ένα ματς απέναντι στους Cavaliers, ο πρωταγωνιστής μας δέχτηκε ακόμα μια βίαιη αγκωνιά στο πρόσωπο.

MUST READ

Νοοτροπία, επιλογές, ρεπό και μεταγραφές…

Το αποτέλεσμα του χτυπήματος ήταν ένα επικίνδυνο σπάσιμο στο κόκαλο που περιβάλει το μάτι. Το γεγονός αυτό φυσικά δεν τον εμπόδισε από το να σκοράρει συνολικά 31 πόντους (18 μετά τον τραυματισμό) και να μαζέψει πέντε rebound. Το απίστευτο της όλης υπόθεσης είναι πως σύμφωνα με τον ίδιο, αναγκάστηκε να αγωνιστεί στα τέσσερα επόμενα παιχνίδια με μια πάθηση γνωστή ως Double Vision. Με δυο λόγια έβλεπε σχεδόν τα πάντα διπλά – ακόμα και την μπασκέτα. Έπρεπε δηλαδή να μαντεύει κάθε φορά σε ποια από τις «δύο» θα σουτάρει την μπάλα. Για την ιστορία στα εν λόγω τέσσερα παιχνίδια σκόραρε αντίστοιχα  36/30/28/34 πόντους, εκτελώντας παράλληλα με 55% εντός πεδιάς.