Τα νέα wonderkids της Αργεντινής και της Βραζιλίας (vids)

Βραζιλία και Αργεντινή τίθενται αντιμέτωπες σε φιλική αναμέτρηση το βράδυ της Τρίτης (16/10, 21:00), ξεκινώντας έτσι με τον πιο εκκωφαντικό τρόπο την προσπάθεια ανασύνταξης μετά την πορεία τους στο Παγκόσμιο Κύπελλο της Ρωσίας.

Η Σελεσάο είχε σαφώς πιο πειστική εικόνα σε σχέση με την Αλμπισελέστε, φτάνοντας μέχρι τα προημιτελικά του θεσμού, εντούτοις σε αυτό το χρονικό σημείο και οι δύο επιδιώκουν να βάλουν μπροστά μία ανανέωση, εκμεταλλευόμενοι το γεγονός ότι η επόμενη μεγάλη διοργάνωση βρίσκεται μακριά.

Στο πλαίσιο αυτό, μεταξύ των όσων έχουν κληθεί βρίσκονται και τέσσερις νεαροί ποδοσφαιριστές (2+2), τους οποίους θα επιδιώξουν να ανταμείψουν για το ξεπέταγμά τους και να ενσωματώσουν πλήρως στις εθνικές ομάδες τους.

Άρτουρ Μέλο

Το νέο βραζιλιάνικο θαύμα που αναζητά η Μπαρτσελόνα. Ο Άρτουρ μετακινήθηκε από την Γκρέμιο στους Μπλαουγκράνα το περασμένο καλοκαίρι έναντι 31.000.000 ευρώ και ο Ερνέστο Βαλβέρδε επιδιώκει ήδη να τον εντάξει στα πλάνα του για να ομαλοποιήσει και τη μετάβαση στη μετά-Ινιέστα εποχή. Και μέχρι στιγμής, το πετυχαίνει με αξιοθαύμαστο τρόπο. Ο 22χρονος αγγίζει ποσοστά ευστοχίας α λα Τσάβι στις μεταβιβάσεις, ύψους 93%, ενώ συνηθίζει να παίζει με την πρώτη επαφή και να σκέφτεται μερικά «κλικ» ταχύτερα από τους αντιπάλους του.

Χρησιμοποιεί εξαιρετικά το σώμα του για να προστατέψει την μπάλα, θυμίζοντας με το στιλ του τον Αντρές Ινιέστα. Προφανώς αυτή η ικανότητα πρέπει να δοκιμαστεί σε επίπεδο Champions League, όμως το πρώτο δείγμα είναι εξαιρετικό. Υπάρχει περιθώριο για βελτίωση των επιλογών του, ακόμα κι όταν αγωνίζεται με υποδεέστερες ομάδες στη La Liga κάποιες φορές καθυστερεί και χάνει τη συγκέντρωσή του στην πορεία των αγώνων, όμως με τους κατάλληλους καθοδηγητές ίσως μπορέσει να αντιμετωπίσει τέτοιου είδους προβλήματα.

Λαουτάρο Μαρτίνες

Να περάσει ο επόμενος. Τι κι αν υπάρχει μία γραμμή που η εθνική Αργεντινής δεν χρειάζεται ενίσχυση; Εμφανίστηκε πάλι παίκτης για να ενισχύσει ακριβώς αυτήν. Το ότι ο Λιονέλ Σκαλόνι, προς το παρόν διάδοχος του Χόρχε Σαμπαόλι, κατάφερε να χωρέσει τον Λαουτάρο Μαρτίνες στις κλήσεις του το λες και μικρό… θαύμα. Ο Μαρτίνες ξεπετάχτηκε στο Κόπα Λιμπερταδόρες με τη Ρέισινγκ και «υποχρέωσε» την Ίντερ να δώσει 22.000.000 ευρώ για να τον κάνει δικό της, ενώ πέτυχε γκολ στη δεύτερη συμμετοχή του με τη φανέλα της Αλμπισελέστε κόντρα στη Σαουδική Αραβία.

Δεν πρόκειται για περίπτωση κλασικού επιθετικού. Όχι απλά απέχει από το πρότυπο του συμπαίκτη και συμπατριώτη του, Μάουρο Ικάρντι, που είναι αυστηρά εκτελεστής της πρώτης επαφής, αλλά μπορεί να αγωνιστεί με χαρακτηριστική άνεση τόσο στα άκρα της γραμμής κρούσης όσο και ως δεύτερος επιθετικός. Ντριμπλάρει περισσότερο, ζητάει την μπάλα στο χώρο συχνότερα απ’ όσο την ζητάει για να εκτελέσει και δεν φοβάται να διανύσει μέτρα με αυτήν στην κατοχή του. Σοβαρή αδυναμία του τα τελειώματα με το κεφάλι, τα οποία προκειμένου να καθιερωθεί στην κορυφή της επίθεσης, θα χρειαστεί να καλυτερεύσει.

Ριτσάρλισον

Τον Ριτσάρλισον τον μάθαμε χάρη στα… καμώματα του Μάρκο Σίλβα στη Γουότφορντ. Ο Πορτογάλος αποχώρησε με επεισοδιακό τρόπο από τους Χόρνετς, ωστόσο τους άφησε προίκα τον 21χρονο. Εκείνοι τον πούλησαν στην Έβερτον αντί 40.000.000 ευρώ, κατόπιν αιτήματος του Σίλβα όταν υπέγραψε στα Ζαχαρωτά, και πλέον ο Βραζιλιάνος παίρνει την ευκαιρία να διακριθεί και σε διεθνές επίπεδο. Ο Ριτσάρλισον δεν είναι Νεϊμάρ κι ίσως αυτός είναι ένας καλός λόγος για να μονιμοποιηθεί στα σχέδια του Τίτε. Γιατί θα προσδώσει ποικιλία στη Σελεσάο. Περισσότερο φέρνει σε Ντόουγκλας Κόστα.

Δεν θα ντριμπλάρει με την ίδια επάρκεια, ούτε θα εκτελέσει με την ίδια αποτελεσματικότητα, όμως τα αθλητικά προσόντα του είναι τρομακτικά. Ένα θηρίο με φοβερή επιτάχυνση, διάθεση να βοηθήσει σε κάθε τομέα του παιχνιδιού και πολύ καλή τεχνική κατάρτιση. Έχει δουλειά για να προοδεύσει στις αποφάσεις του με την μπάλα σε κλειστούς χώρους, πράγμα το οποίο είναι βασικό ζητούμενο σε ομάδες που παίζουν ποδόσφαιρο πρωτοβουλίας, αλλά στο παιχνίδι της «αντίδρασης στη δράση» της Βραζιλίας του Τίτε και κυρίως των ομάδων του Μάρκο Σίλβα, αγγίζει το ιδανικό.

Σαντιάγκο Ασκασιμπάρ

Της μόδας οι μικρόσωμοι μέσοι. Της μόδας, γιατί ταιριάζουν περισσότερο στο ελκυστικό, το λεγόμενο «στρωτό» ποδόσφαιρο, αυτό που επιδιώκει να παίξει μια σημαντική μερίδα κορυφαίων προπονητών. Τέτοιοι παίκτες είναι καλύτεροι με την μπάλα χαμηλά και βάζουν το μυαλό τους σε περίπλοκα καλούπια, σε μια προσπάθεια να βελτιώσουν τις αποφάσεις τους με την μπάλα, αντί το σουτ, την ντρίμπλα, τη μονομαχία κτλ. Οι Μάρκο Βεράτι, Ενγκολό Καντέ, Λούκα Μόντριτς, Νταβίντ Σίλβα και Αντρές Ινιέστα είναι τέσσερα καλά παραδείγματα.

Το αντίστοιχο της Στουτγκάρδης και -καλώς εχόντων των πραγμάτων- της εθνικής Αργεντινής είναι ο Σαντιάγκο Ασκασιμπάρ. Ο 21χρονος κινείται αυστηρά στον άξονα. Εκεί… κόβει και ράβει με τρόπο που θυμίζει κάτι από Ενγκολό Καντέ και εν συνεχεία μοιράζει, όμως όχι α λα Τσάμπι Αλόνσο με μακρινές μπαλιές. Ο Βεράτι είναι ότι κοντινότερο στον Ασκασιμπάρ σε ό,τι έχει να κάνει με το επιθετικό σκέλος. Κλεψίματα και άμεσο παιχνίδι, αλλά μόνο με κοντινές μεταβιβάσεις και δίχως να λειτουργεί ως ένας λεγόμενος box-to-box. Πασάρει και μένει στον άξονα για να ζητήσει πάλι την μπάλα.

MUST READ

Νοοτροπία, επιλογές, ρεπό και μεταγραφές…