Αντίο σε ένα μύθο: Οι 10 μεγαλύτερες στιγμές στην καριέρα του Τζον Τέρι

Αυτή τη στιγμή έχει ρόλο βοηθού προπονητή στην Κ-19 και την Κ-21. Της Τσέλσι φυσικά. Ενώ ο τεχνικός των Μπλε, Μαουρίτσιο Σάρι, δεν απέκλεισε το ενδεχόμενο ο παλαίμαχος πλέον άσος να ενσωματωθεί στο προπονητικό τιμ της πρώτης ομάδας. Ο λόγος για τον Τζον Τέρι, που ανακοίνωσε πρόσφατα πως έχει έρθει η στιγμή, το ποδοσφαιρικό του ταξίδι, μετά από 23 χρόνια, να ολοκληρωθεί. Στην ουσία ο Τέρι κρέμασε τα παπούτσια του πέρυσι. Όταν άφησε το Στάμφορντ Μπριτζ. Απλά τώρα έγινε με κάθε επισημότητα. «Ύστερα από 23 χρόνια απίστευτα χρόνια ως ποδοσφαιριστής, αποφάσισα ότι τώρα είναι η κατάλληλη στιγμή για να αποσυρθώ», έγραψε  στα social media. Ο 37χρονος Τέρι επιθυμεί διακαώς να ακολουθήσει μια καριέρα στην προπονητική, έτσι η ιστορία του στο ποδόσφαιρο απέχει πολύ από την πλήρη ολοκλήρωσή της. Έως τότε επιστρέφουμε στις δέκα πιο αξέχαστες στιγμές του ως περήφανος Μπλε Στρατιώτης…

Το ντεμπούτο στην Τσέλσι

Ο Τζον Τέρι γεννήθηκε στις 7 Δεκεμβρίου του 1980 και αποτελεί ποδοσφαιριστή γέννημα – θρέμμα των «Μπλε» στους οποίους έκανε ντεμπούτο ως επαγγελματίας το 1998. Όπως συμβαίνει με πολλούς ταλαντούχος άσους στο αγγλικό πρωτάθλημα, ο πρώτος αγώνας του Τέρι στα μπλε ήταν ένας ασφαλής αγώνας κόντρα στην Άστον Βίλα.  Με την Τσέλσι να επικρατεί 4-1. Ο 17χρονος Τέρι μπήκε στον αγωνιστικό χώρο με μόλις 4 λεπτά να απομένουν, στη θέση του Dan Petrescu.

Το ντεμπούτο του με την Εθνική Αγγλίας 

Ο Τέρι έγινε μέλος της Τσέλσι από την σεζόν 2001/02, αλλά λόγω του μεγάλου βάθους στην ποιότητα των αμυντικών της Αγγλίας δεν έκανε αμέσως το ντεμπούτο του στην εθνική ομάδα μέχρι τον Αύγουστο του 2003. Τότε, σε μια φιλική αναμέτρηση εναντίον της Σερβίας ο Τέρι έκανε την πρώτη από τις συνολικά 78 διεθνείς συμμετοχές του. Τα Τρία Λιοντάρια επικράτησαν με 2-1.

Το περιβραχιόνιο το αρχηγού 

Έχοντας χτίσει το όνομα του, ως ένας από τους πιο ελπιδοφόρους αμυντικούς του αγγλικού πρωταθλήματος, ο Τζον Τέρι , με ταλέντο και ηγετικές ικανότητες εφάμιλλες με εκείνες του Τόνι Άνταμς τη Άρσεναλ, ο Τέρι αναδείχθηκε εκπληκτικά από τον νέο κόουτς της Τσέλσι, Ζοσέ Μουρίνιο,  ο οποίος συνέστησε να πάρει το περιβραχιόνιο του αρχηγού τη σεζόν 2004/05 . Ο Μαρσέλ Ντεσαγί είχε συνταξιοδοτηθεί εκείνο το καλοκαίρι και η παράδοση του περιβραχιόνιου σε 23χρονο άσο θεωρήθηκε ως τεράστιο ρίσκο από τον Μουρίνιο, του οποίου η μοναδική προσέγγιση στη διαχείριση ήταν ακόμη στα σπάργανα, αλλά η απόφαση ήταν πλήρως δικαιολογημένη!

Δόξα

Ο Μουρίνιο και ο Τόρι γιόρτασαν μαζί στο Στάμφορντ Μπριτζ αφού οι Μπλε κατέκτησαν κάτω από τις οδηγίες του Πορτογάλου το πρώτο τους πρωτάθλημα μετά από 49 ολόκληρα χρόνια και η μεταστροφή του αγγλικού ποδοσφαίρου από τον Ρομάν Αμπράμοβιτς βρισκόταν προ των πυλών.  Στην καρδιά του… πλούσια συναρμολογημένου συνόλου με τα διεθνή αστέρια, ωστόσο, υπήρχε εκείνος. Ο παίκτης που διοχέτευσε το πάθος των οπαδών στο γήπεδο διατηρώντας πάντοτε μαζί τους μια ξεχωριστή σχέση.

Καλύτερος παίκτης της σεζόν

Οι επιμέρους διακρίσεις δεν είχαν το ίδιο αποτέλεσμα ή κάλυψη όπως και τώρα, αλλά το βραβείο του Terry ως του καλύτερου ποδοσφαιριστή στην Αγγλία το 2005 ήταν αρκετά σεισμικό. Αυτό που έκανε ακόμα πιο εντυπωσιακό ήταν η ηλικία του, το γεγονός ότι ήταν μόνο ο τρίτος αμυντικός που κέρδιζε το βραβείο και ότι ήρθε μετά από μια εποχή κατά την οποία η Άρσεναλ με τον Τιερί Ανρί στη γραμμή κρούσης της είχε ολοκληρώσει μία από τις πιο εντυπωσιακές της σεζόν στην Premier League.

Αρχηγός των Τριών Λιονταριών

Λόγω της επιτυχίας του στην Τσέλσι, τόσο ως παίκτης όσο και ως ηγέτης, και της αυξανόμενης επιρροής του στην Αγγλία σε συνεργασία με τον Ρίο Φέρντιναντ, το θέμα του αρχηγού της Εθνικής δεν ήταν ποτέ μακριά για τον Τέρι. Το φαινομενικά αναπόφευκτο συνέβη τον Αύγουστο του 2006, με τον Στιβ ΜακΛάρεν να επιβεβαιώνει ότι ο κεντρικός αμυντικός θα διαδεχθεί τον Ντέιβιντ Μπέκαμ. Αξίζει να αναφέρουμε ότι το ντεμπούτο του ως αρχηγός έγινε σε μια φιλική νίκη επί της Ελλάδας.

Πρώτο Κύπελλο Αγγλίας στο Γουέμπλεϊ

Δεν ήταν ο πιο αξιομνημόνευτος τελικός Κυπέλλου Αγγλίας. Ο τελικός του 2007 όμως είχε έναν περίεργο, μοναδικό συμβολισμό. Ήταν ο πρώτος που διεξήχθη στο νέο Γουέμπλεϊ μετά την πενταετή ανακατασκευή του. Ο Ντιντιέ Ντρογμπά σημείωσε το μοναδικό γκολ στο παιχνίδι των Μπλε κόντρα στην Μάντσεστερ Γιουνάιτεντ στις καθυστερήσεις και ο Τέρι έγινε ο πρώτος άνθρωπος που σήκωσε το τρόπαιο στο ιστορικό αυτό γήπεδο.

Το πρώτο γκολ της Αγγλίας στο νέο Γουέμπλεϊ

Για έναν Λονδρέζο που παίζει σε ένα σύλλογο του Λονδίνου, το Γουέμπλεϊ θα έχει πάντοτε ξεχωριστή σημασία. Για τον Τέρι τα επιτεύγματά του στο στάδιο προσθέτουν περισσότερη λάμψη. Ένα άλλο ορόσημο της καριέρας του, έφτασε πέντε μήνες μετά την κατάκτηση του FA Cup, με τον Τέρι να σημειώνει το πρώτο γκολ της Αγγλίας στο ανανεωμένο σπίτι της. Σε μια φιλική επικράτηση εναντίον της Βραζιλίας τον Οκτώβριο του 2007. Για την ιστορία του παιχνίδι έληξε ισόπαλο 1-1.

Τελικός του Champions League 2012

Τελικός Champions League. Μόσχα 2008. Μάντσεστερ Γουνάιτεντ εναντίον Τσέλσι. Κανονική διάρκεια και παράταση δεν ήταν αρκετά με τις δύο ομάδες να οδηγούνται στα πέναλτι. Ο Πετρ Τσεχ (έχοντας αποκρούσει τρία) έβαφε σίγα σίγα το τρόπαιο μπλε. Ο αρχηγός Τζον Τέρι παίρνει φορά στο πέμπτο χτύπημα της Τσέλσι που θα τους χάριζε τη νίκη. Γλιστράει, πέφτει. Η μπάλα βρίσκει στο δοκάρι και άουτ.

Μετά από εκείνο το καταραμένο γλίστρημα το 2008, ο Τέρι έπρεπε να περιμένει ακόμα τέσσερα χρόνια, μέχρι οι Μπλε να φτάσουν και πάλι στο τέλος της διαδρομής. Βέβαια και τότε ο Τέρι έχει γλυκόπικρες αναμνήσεις. Κόντρα στην Μπάγερν δεν αγωνίστηκε, έχοντας δεχτεί κόκκινη κάρτα (για χτύπημα στον Αλέξις Σάντσες)στο δεύτερο μέρος του ημιτελικού ενάντια στην Μπαρτσελόνα. Ο Τέρι με το τελευταίο σφύριγμα της λήξης έκανε κούρσα Γουσέιν Μπολτ για να πανηγυρίσει με τους συμπαίκτες του. Ήταν πρωταθλητές Ευρώπης.

Επανάσταση στην Τσέλσι

MUST READ

Νοοτροπία, επιλογές, ρεπό και μεταγραφές…

Έχοντας κλείσει τα 30, υπήρχε μια υποψία ότι πλέον οι αντοχές του δεν ήταν όπως παλιά.  Με τον Ράφα Μπενίτεθ στον πάγκο της ομάδας δεν πέρασε και τις καλύτερες στιγμές του αλλά όταν επέστρεψε ο «Special One» ανάσανε εκ νέου. Επέστρεψε στην αρχική ενδεκάδα, έπαιξε σε κάθε παιχνίδι πρωταθλήματος κατέκτησε ένα ακόμα πρωτάθλημα.  Κέρδισε μία θέση στην καλύτερη ενδεκάδα της σεζόν για πρώτη φορά μετά το 2006. Στις 17 Απριλίου του 2017, μετά από μια ζωή (22 χρόνια) στα μπλε, αποχώρησε από το σύλλογο του Λονδίνου νιώθοντας ότι έχει να προσφέρει κι άλλα στο ποδόσφαιρο. Ακολούθησε μια ακόμα χρονιά στην Άστον Βίλα και τέλος. Ο Μπλε Στρατιώτης κρεμάει τα παπούτσια του…