Signature Moves 1.0 (vids)

Signature moves ή αλλιώς το πεταχτάρι του Γιώργου Πρίντεζη. Ένα φαινόμενο που παρατηρείται από τα πρώτα χρόνια ζωής του ΝΒΑ, χωρίς φυσικά να περιορίζεται αποκλειστικά εκεί. Παίκτες που έχουν συνδέσει το όνομα τους με συγκεκριμένες κινήσεις εντός παρκέ, τις οποίες χρησιμοποιούν με μεγάλη συχνότητα και απαράμιλλη αποτελεσματικότητα. Κάποιες βασίζονται στην τέχνη της εξαπάτησης, ενώ άλλες σε ένα συνδυασμό τεχνικής και αθλητικότητας. Ορισμένες μάλιστα από αυτές έχουν αποκτήσει θρυλικές διαστάσεις στο πέρασμα των ετών, χαράσσοντας ανεξίτηλα το αποτύπωμα τους στην συλλογική μνήμη των φιλάθλων. Ας δούμε μερικές.

1) Rajon Rondo fake pass. Μια κίνηση που αποτελεί το ψωμοτύρι του Αμερικανού guard. O Rondo εκμεταλλευόμενος τα μακριά του χέρια αλλά και τις τεράστιες παλάμες του που κυριολεκτικά αγκαλιάζουν την μπάλα, προσποιείται αρχικά πως θα πασάρει πίσω από την πλάτη πριν τελειώσει την φάση με lay up. Ο στόχος είναι να δημιουργηθεί σύγχυση στην άμυνα, ώστε να καθαρίσει ο δρόμος προς το καλάθι – άλλωστε ο εν λόγω αθλητής φημίζεται για την πονηριά και την δημιουργικότητα του.

2) Τα μακρινά τρίποντα του Stephen Curry. Ο ηγέτης των Warriors δεν θα μπορούσε να λείπει από το σημερινό κείμενο, καθώς αποτελεί ίσως τον πιο επιδραστικό παίκτη στην σύγχρονη ιστορία του αθλήματος. Με δυο λόγια: o Curry κατάφερε μέσα σε ελάχιστο χρονικό διάστημα να διαφοροποιήσει ριζικά την αντίληψη μας για το τρίποντο. Η ικανότητα του να ευστοχεί από τα 8 – 9 μέτρα τεντώνει τις αποστάσεις εντός του γηπέδου σε τέτοιο βαθμό, που η αμυντική συνοχή των αντιπάλων καταρρέει ολοκληρωτικά. Είναι χαρακτηριστικό πως την σεζόν 2015-2016 (την καλύτερη ατομικά χρονιά της καριέρας του) σούταρε με το εξωπραγματικό 67% στις 50 προσπάθειες που δοκίμασε πίσω από τα 8,5 μέτρα.

3) Το bank shot του Tim Duncan. Το σουτ με ταμπλό αποτελεί ταυτόχρονα το σήμα κατατεθέν και την κυρίαρχη αίτια για την οποία ο Duncan, κέρδισε το παρατσούκλι ‘’The Big Fundamental ‘’ Το επιθετικό του παιχνίδι δεν ήταν ποτέ το ίδιο εντυπωσιακό στο μάτι με αυτό πολλών συναδέλφων του, όμως ο Timmy είχε μάθει σε τόσο μεγάλο βαθμό τα βασικά του αθλήματος που το ταμπλό συνήθως αρκούσε για να κάνει αποτελεσματικά την δουλειά του. Οι εποχές βέβαια έχουν αλλάξει και στις μέρες μας, μόλις το 8% των συνολικών προσπαθειών περιλαμβάνουν το συγκεκριμένο είδος σουτ. Σε κάθε περίπτωση ‘’The bank is open’’, όπως έλεγαν οι σχολιαστές κάθε φορά που ο Duncan ευστοχούσε.

MUST READ

Έτσι… γεννήθηκε η Boxing Day – Το μακρινό 1860 και τα πρώτα παιχνίδια στην ιστορία

4) Το one legged fadeway του Dirk Nowitzki. Πόσες φορές έχουμε παρακολουθήσει τον Γερμανό να ευστοχεί στο εν λόγω σουτ; Μια συνήθεια που θα λέγαμε ότι κάποια στιγμή έγινε λατρεία. Τα 213 εκατοστά του κορμιού του, τα μακριά του χέρια, καθώς και το υψηλό σημείο που απελευθερώνει την μπάλα, καθιστούν το έργο των αντιπάλων τρομακτικά δύσκολο. Σαν να μην έφταναν όλα αυτά ο Nowitzki χρησιμοποιούσε επιπλέον το πόδι του, για να δημιουργεί έξτρα απόσταση από τον αμυντικό. Είναι ενδεικτικό πως πολλοί προπονητές της λίγκας θεωρούν αδύνατον να μαρκάρεις σωστά την συγκεκριμένη προσπάθεια – ‘’το πολύ πολύ να του κάνεις φάουλ, έλεγε χαριτολογώντας ο Greg Popovic. Για του λόγου το αληθές λοιπόν: