Ο Τόμας Τούχελ ανακάλυψε το κλειδί στην Ντόρτμουντ και τώρα το χρησιμοποιεί για να ξεκλειδώσει την Παρί Σεν-Ζερμέν. Στόχος δεν είναι τόσο το να σηκώσει το Champions League όσο το να χτίσει κάτι στιβαρό. Οι πάμπλουτοι Παριζιάνοι πλέον δεν ποντάρουν μόνο στη λάμψη των Μπαπέ και Νεϊμάρ, αλλά και στην αξιοζήλευτη ακαδημία τους.
Υπάρχει ένας προβληματισμός με τη διαδρομή που ακολουθεί το σύγχρονο ποδόσφαιρο τις δύο τελευταίες δεκαετίες. Το άθλημα αποκόπτεται σταδιακά από το ρομαντισμό που το χαρακτήριζε κατά το παρελθόν και εμπορευματοποιείται επικίνδυνα. Η Παρί Σεν-Ζερμέν θεωρείται η κορυφή του παγόβουνου. Ένα παγόβουνο που βρίσκεται υπό… ραγδαία ανάπτυξη.
Η εικόνα του νεόπλουτου, κακομαθημένου παιδιού του ευρωπαϊκού ποδοσφαίρου έχει στιγματίσει τους Παριζιάνους και τους έχει συνδέσει άρτια με την καπιταλιστική μορφή που αποκτά το άθλημα σε κορυφαίο επίπεδο. Οι μεταγραφές των Νεϊμάρ και Κιλιάν Μπαπέ το 2017 έκαναν το ποτήρι να ξεχειλίσει, και την οργή του κόσμου να πέσει πάνω στην πρωταθλήτρια Γαλλίας και δη την UEFA, που είδε τα πάντα να γίνονται κάτω από τη δική της επίβλεψη, ανήμπορη να αντιδράσει.
Και ξαφνικά, παύση. Το καλοκαίρι του 2018 ήταν ένα απρόσμενα ήσυχο καλοκαίρι τόσο για την Παρί όσο και το γαλλικό ποδόσφαιρο συνολικά. Προφανώς για την Παρί έπαιξε ρόλο ο μπαμπούλας του FFP πάνω από το κεφάλι της μετά τις δαπανηρές προσθήκες του Μπαπέ και του Νεϊμάρ, αλλά το νόμισμα έχει κι άλλη όψη. Εκείνη του προσώπου ενός εκ των πιο υποτιμημένων προπονητών στο ευρωπαϊκό ποδόσφαιρο, του Τόμας Τούχελ. Ο Γερμανός κάθισε στην άκρη του πάγκου αντί του Ουνάι Έμερι και άρχισε να κάνει τις επεμβάσεις του, χωρίς να ζητήσει πολλά – πολλά για να ενισχύσει το έμψυχο δυναμικό. Το σημαντικότερο όμως ήταν ότι η πρώτη κίνησή του δεν αποσκοπούσε στο να κερδίσει την εκτίμηση των αστέρων, αλλά να εξετάσει τι ήταν σε θέση να του δώσουν οι νεαροί που μέχρι πρότινος βρίσκονταν στην αφάνεια. Υπό τις περσινές συνθήκες, αυτοί οι παίκτες θα παραχωρούνταν δανεικοί, ή ακόμα χειρότερα… δανεικοί κι αγύριστοι. Ο 45χρονος όμως έχει άλλη οπτική σε σχέση με τους προκατόχους του. Θέλησε να τους δει όλους και να κρίνει ιδίοις όμμασι αν βρίσκονται στο απαιτούμενο επίπεδο.
Σήμερα, περίπου τρεις μήνες και μόλις δέκα επίσημους αγώνες αργότερα, τέσσερις 19χρονοι από την ακαδημία έχουν κάνει ντεμπούτο ήδη στη φετινή Ligue 1 (Μπερνέντε, Νταγκμπά, Ντιαμπί, Ενσοκί), ενώ συνολικά οι ποδοσφαιριστές της Παρί έχουν καταγράψει 9.900 λεπτά τη φετινή σεζόν. Ξέρετε πόσα από αυτά ανήκουν σε παίκτες κάτω των 23 ετών που ταυτόχρονα προέρχονται από την ακαδημία; Τα 3.044, δηλαδή το 31%! Ο λόγος για τους Ραμπιό (876′), Κιμπεμπέ (540′), Ενκουκού (381′), Ενσοκί (381′), Νταγμπά (294′), Ντιαμπί (242′), Μπερνέντε (187′) και Γουεά (143′). Ο Τούχελ δεν έχει φοβηθεί να ρισκάρει, ρίχνοντάς τους βαθιά στα περίπλοκα τακτικά καλούπια του και έχοντας πάντα την «ασπίδα» των Καβάνι, Νεϊμάρ και Μπαπέ για να τον «ξελασπώνουν» στα δύσκολα. Οι συσχετισμοί με τους παίκτες που είχε στην Ντόρτμουντ είναι αναπόφευκτοι. Ο Γουεά είναι ο νέος Ντεμπελέ. Ο Ντιαμπί ο νέος Πούλισιτς. Ο Ενσοκί ο νέος Γκερέιρο. Ο Μπερνέντε ο νέος Βάιγκλ. Ο Νταγκμπά ο νέος Πάσλακ.
Αρχικά ο Τούχελ βρήκε το κλειδί στην Ντόρτμουντ, αλλά πάνω που το έργο του άρχισε να φέρνει τα πρώτα κέρδη και από πλευράς αποτελεσμάτων (το ποδόσφαιρο που έπαιζαν οι Βεστφαλοί επί της θητείας του ήταν ούτως ή άλλως σεμιναριακό), τα «έσπασε» με τα κορυφαία διοικητικά στελέχη των Κιτρινόμαυρων και κατέληξε να δει την πόρτα της εξόδου για λόγους που δεν είχαν να κάνουν ακριβώς με τη δουλειά του. Τώρα χρησιμοποιεί το ίδιο κλειδί για να ανοίξει την πόρτα του παραδείσου που αναζητά επί χρόνια η Παρί. Προσοχή, αυτό δεν είναι μόνο η κούπα με τα μεγάλα αφτιά. Είναι να πράξει αυτό που πράττει και ο Πεπ Γκουαρδιόλα για την έτερη νεόπλουτη, τη Μάντσεστερ Σίτι, και να δει το έργο του να καρποφορεί όχι μόνο άμεσα, αλλά και εν καιρώ.
Είναι κλισέ, όμως ισχύει. Τα χρήματα δεν φέρνουν την ευτυχία στο ποδόσφαιρο. Πρέπει να έχεις την τεχνογνωσία για να τα αξιοποιήσεις. Και η Παρί, επιτέλους, δείχνει ότι μαθαίνει από τα λάθη της. Με τον Τούχελ στο τιμόνι πατά πιο γερά από ποτέ στο μονοπάτι της αγωνιστικής εξέλιξης. Αυτό δεν υπαγορεύει «να κατακτήσουμε το Champions League», αλλά «να γίνουμε μεγάλη ομάδα, να ξεχωρίσουμε με το δικό μας τρόπο και κυρίως να αποκτήσουμε διάρκεια». Οι νεαροί θα τραβήξουν το κουπί και οι αστέρες που χρυσοπληρώνονται θα γίνουν οι καλύτεροι καπετάνιοι. Η Παρί ξεκίνησε να χαράζει το δρόμο της.