To10.gr αναλύει τις αλλαγές που θα φέρει η είσοδος του Ιταλού στην ενδεκάδα του Παναθηναϊκού. Ποια είναι τα σχέδια του Δώνη για Μουνιέ, Μπουζούκη, Χατζηγιοβάννη, Καμπετσή, πως μπορούν να χωρέσουν όλοι, τι θα κάνει απέναντι σε κλειστές άμυνες.
Πάλεψε πολύ ο Φεντερίκο Μακέντα προκειμένου να «αναγεννήσει» την καριέρα του όλα τα προηγούμενα χρόνια. Εψαξε να βρει και συμμάχους σε αυτό, δίχως να τα καταφέρει ιδιαίτερα. Οι προπονητές του, που περίμενε πως θα τον βοηθήσουν, δεν το έκαναν. Οχι γιατί δεν ήθελαν, αλλά γιατί τα πλάνα τους ήταν διαφορετικά.
Ο Μακέντα θέλει να είναι το «εννιάρι». Να παίζει στην κορυφή. Ενα φορ που δεν παίζει για την… πάρτη του και μόνο, αλλά δεν παύει να αισθάνεται επιθετικός κορυφής. Μ’ αυτό το όνειρο μεγάλωσε. Στις ομάδες που αγωνίστηκε τα τελευταία χρόνια υπήρξαν φορές που οι προπονητές του τον χρησιμοποίησαν είτε στο πλάι, είτε σαν περιφερειακό, είτε ακόμα – ακόμα και πίσω από τον επιθετικό. Δεν τον… βόλεψε ποτέ.
«Χρεώνει» σε πολλούς προπονητές το γεγονός πως τα στατιστικά του όσον αφορά την αποτελεσματικότητά του δεν είναι καλά. Θεωρεί πως δεν λένε όλη την αλήθεια. Αν έπαιζε πιο κοντά στην περιοχή ή μέσα σε αυτή, τα γκολ του θα ήταν περισσότερα. Ο Δώνης τον θέλει γι’ αυτό ακριβώς που έχει στο μυαλό του και ο ίδιος. Για την κορυφή της επίθεσης. Το «νούμερο εννιά». Ούτε πλάι, ούτε πίσω, ούτε περιφερειακά. Μόνο στην κορυφή.
Η είσοδος του Μακέντα στην ενδεκάδα θα αλλάξει πράγματα και πρόσωπα στον Παναθηναϊκό. Ο Δώνης θα φέρει αναγκαστικά πιο πίσω τον Αντονί Μουνιέ, σε μια θέση πιο κοντά στη «φυσική» του. Πίσω από το φορ, θα είναι ο ένας απ’ τους δύο στο 3-4-2-1. Εκεί δηλαδή που αγωνίζονται ο Μπουζούκης και ο Χατζηγιοβάννης. Αναγκαστικά θα… θυσιαστεί ένας εκ των δύο προκειμένου να «χωρέσουν» και ο Μακέντα και ο Μουνιέ. Δεν έχει το περιθώριο ο Δώνης να αφήσει εκτός κανέναν εκ των δύο πιο έμπειρων ποδοσφαιριστών του.
Το 4-2-3-1 και το 4-4-2
Δεν είναι απαραίτητο, πάντως, πως κάποιος θα «θυσιάζεται» σε κάθε παιχνίδι. Απέναντι στη Λαμία ο Δώνης έδειξε και τα εναλλακτικά πλάνα που έχει δουλέψει για την ομάδα του. Τόσο το 4-2-3-1, όσο και το 4-4-2 υπήρξαν λειτουργικά στο δεύτερο ημίχρονο. Εκεί που ο Παναθηναϊκός έπρεπε να γίνει πιο πιεστικός και περισσότερο επιθετικός για να πάρει τη νίκη. Το έκανε και κατάφερε να την κατακτήσει.
Σε αυτή την περίπτωση μπορούν να χωρέσουν… όλοι. Και ο Μουνιέ και ο Μακέντα και ο Μπουζούκης και ο Χατζηγιοβάννης. Χωρίς να ξεχνάμε τον Καμπετσή και τον Εμμανουηλίδη, που προς το παρόν «έρχονται» από τον πάγκο, αλλά αν συνεχίσουν με τον ίδιο ρυθμό θα «χτυπήσουν» την πόρτα της ενδεκάδας.
Παράλληλα, ο Δώνης έχει στο μυαλό του τόσο τη συνύπαρξη του Μακέντα με τον Μουνιέ στην επίθεση, σε ματς που θα θελήσει να διασπάσει κλειστές άμυνες, όσο και τη συνεργασία του Ιταλού με Καμπετσή, Βέργο ή Εμμανουηλίδη. Θεωρεί πως ο Μακέντα μπορεί να ταιριάξει με κάθε άλλον επιθετικό του ρόστερ, αφού έχει τα χαρακτηριστικά που χρειάζονται.