Ιστορία στον Παναθηναϊκό γράφουν οι Έλληνες

Ο Παναθηναϊκός δεν αποτελεί μυστικό ότι έχει χρόνια να βγάλει σπουδαίους Έλληνες παίκτες. Τα αποτελέσματα είναι γνωστά τα τελευταία χρόνια. Ο σύλλογος έχει χάσει την ταυτότητά του και προσπαθεί να την ξαναβρεί δίνοντας τη δυνατότητα να παίξουν αρκετά παιδιά από την Ακαδημία του και γενικά νεαροί Έλληνες ποδοσφαιριστές, οι οποίοι δεν προέρχονται από τα σπλάχνα του (Καμπετσής, Βέργος, Χατζηθεοδωρίδης, Πούγγουρας, Παντελάκης).

Για να βρουν χώρο αυτά τα παιδιά, σαφώς κι έχει παίξει ρόλο ότι μειώθηκε δραματικά το μπάτζετ. Αν ο Παναθηναϊκός είχε κόστος των παλιών καλών εποχών, πολλά απ’ αυτά τα ταλέντα ενδεχομένως να μην περνούσαν ούτε απ’ έξω. Όχι γιατί δεν αξίζουν (θα το δείξει η πορεία τους), αλλά γιατί η νοοτροπία επιβάλει οτιδήποτε ξενόφερτο. Ακόμα και στην ίδια ηλικία. Έχει αποδειχθεί διαχρονικά ότι η ιστορία στον Παναθηναϊκό γράφεται με «χρυσά» γράμματα όταν ανήκουν στο δυναμικό του αρκετοί Έλληνες ποδοσφαιριστές. Εννοείται ότι πρέπει να έχουν και ποιότητα.

Με έντονο το ελληνικό στοιχείο ο Παναθηναϊκός έκανε σπουδαία πράγματα και στην Ευρώπη. Στο τελευταίο πρωτάθλημα-νταμπλ να θυμίσουμε ότι υπήρχαν Σισέ, Ζιλμπέρτο, Λέτο, αλλά είχε την ευτυχία ο σύλλογος να διαθέτει έναν Καραγκούνη, έναν Κατσουράνη. Εξίσου σημαντικό, φυσικά είναι και το γεγονός ότι στον πάγκο βρίσκεται ένας προπονητής που νιώθει από Παναθηναϊκό. Που έχει ζήσει στιγμές δόξας με τον σύλλογο. Ας αναλύσουμε ποια είναι τα οφέλη για τον σύλλογο με την παρουσία ταλαντούχων Ελλήνων.

Δίψα και όνειρο

Τα παιδιά που προέρχονται ειδικά από την Ακαδημία έχουν τρομερή δίψα. Οι φιλοδοξίες τους δεν έχουν ταβάνι. Είναι το όνειρό τους να καθιερωθούν στην πρώτη ομάδα με αποτέλεσμα να προσπαθούν πολύ περισσότερο από άλλους παίκτες. Τα ελληνόπουλα επίσης είναι μία παρέα. Αν δεν δοθεί στα αποδυτήρια η κακή έννοια της παρέας σε ένα σύνολο, αλλά αυτή της οικογένειας, τότε τα αποτελέσματα μπορεί να είναι αυτά που βλέπουμε μέχρι στιγμής στον Παναθηναϊκό.

Έσοδα στο ταμείο

Από τον Παναθηναϊκό πέρασαν σπουδαίοι ξένοι παίκτες. Τα τελευταία δέκα χρόνια χρήματα έφερε ο Σισέ, οι Μπεργκ, Ζέκα, Βιγιαφάνιες, έστω και λιγότερα της αξίας τους. Αλλά οι Έλληνες είναι μία τεράστια πηγή εσόδων. Με την παρουσία τους στην Εθνική μπορούν να προσελκύσουν ενδιαφέρον μεγάλων συλλόγων του εξωτερικού. Και να μπουν εκατομμύρια στο ταμείο. Ακόμα κι όταν η δυναμική της ομάδας μειώθηκε αισθητά, υπήρχαν νεαροί Έλληνες που έφυγαν με αξιόλογες προσφορές. Μόλις την τελευταία πενταετία έχουμε τα παραδείγματα των Μαυρία, Καρνέζη, Καπίνο, Καρέλη, Βλαχοδήμου. Και για διάφορους λόγους η ομάδα δεν πήρε τίποτα από παίκτες όπως οι Νίνης, Χριστοδουλόπουλος, Κλωναρίδης. Με τα ελληνόπουλα που έχει τώρα ο Παναθηναϊκός κάλλιστα μπορεί να υπολογίζει σε αρκετά χρήματα τα επόμενα 2-3 χρόνια.

Νιώθουν καταστάσεις

Ο ξένος δεν μπορεί ν’ αντιληφθεί στον απόλυτο βαθμό τις συνθήκες στο ελληνικό ποδόσφαιρο. Και μπορεί να… ξενερώσει με όσα δυσάρεστα συμβαίνουν πιο γρήγορα από έναν Έλληνα. Παράδειγμα, ο Μάρκους Μπεργκ. Οι Έλληνες είναι αλήθεια ότι στα δύσκολα γίνονται αποδέκτες πιο σκληρής κριτικής, επηρεάζονται πολλές φορές από την γκρίνια του κόσμου, όμως, θα παλέψουν και πιο πολύ απ’ όλους. Θα είναι αυτοί που θα ταρακουνηθούν από τον κόσμο και με τη σειρά τους θα επιδιώξουν να αφυπνίσουν και τους υπόλοιπους.

Γουστάρουν οι οπαδοί

Πόσες φορές έχει αποθεωθεί ένας ξένος και πόσες ένας Έλληνας σε μία ομάδα; Συχνό φαινόμενο. Είπαμε στα δύσκολα οι ντόπιοι ακούν τα περισσότερα στα εύκολα αποθεώνεται κυρίως ο ξένος. Πόσες φορές, όμως, δεν έχει ακουστεί η φράση από οπαδούς, όταν η ομάδα δεν πάει καλά, «ας έπαιζαν τα παιδιά από την Κ-20. Καλύτερα θα πήγαιναν. Αυτά πονάνε την ομάδα». Σε κάθε περίπτωση ο οπαδός του Παναθηναϊκού θέλει παιδιά που ν’ αγαπούν την ομάδα. Διότι όντως την πονούν περισσότερο. Αρκεί φυσικά το συναίσθημα να συνδυάζεται και με ποιότητα στο γήπεδο.

Την αφρόκρεμα

Ο Παναθηναϊκός έχει στην πρώτη γραμμή τους Μπουζούκη, Χατζηγιοβάνη, Εμμανουηλίδη, Στάικο και τον Μαυρομάτη. Έφερε επίσης Βέργο, Καμπετσή, Παντελάκη, οι οποίοι πέρασαν από τον Ολυμπιακό. Ο Νταμπίζας τόνισε πρόσφατα ότι το οικονομικό, αλλά και οι εγκαταστάσεις στο Κορωπί δεν ευνόησαν την ανάπτυξη της Ακαδημίας. Ταλέντα, όμως, έχουν βγει και ειδικά η περσινή Κ17 που αναβαθμίστηκε σε Κ-19 διαθέτει παίκτες που μπορεί ν’ αφήσουν εποχή. Όταν λοιπόν, ένα Ελληνόπουλο, είτε πρόκειται για κάποιον με 1-2 καλές σεζόν σε μικρομεσαίες ομάδες είτε για έναν 17χρονο, 18χρονο σε τοπική ομάδα μικρότερης κατηγορίας, βλέπει ότι σε έναν μεγάλο σύλλογο εμπιστεύονται τους ντόπιους, τότε θα είναι και πιο εύκολο να επιλέξει το «τριφύλλι» για το μέλλον του. Και σταδιακά ο Παναθηναϊκός να συγκεντρώσει την αφρόκρεμα της χώρας.