Ο μόνος που πρέπει να φοβάσαι, είναι αυτός που δεν έχει τίποτα να χάσει

Η χώρα που ανέκαθεν θρεφόταν διχασμούς του τύπου «τι Πλαστήρας τι Παπάγος» μέχρι και το «Βίσση ή Βανδή», βρίσκεται αντιμέτωπη με το πιο ουσιώδες και ρεαλιστικό δίλημμα.

Από την μια έχουμε αυτούς που νιώθουν να πνίγονται λόγω έλλειψης οξυγόνου κι από την άλλη εκείνους που εισπνέουν με αυταρέσκεια το καυσαέριο που παράγουν οι αφέντες τους. Και προσπαθούν να πείσουν απεγνωσμένα τους υπόλοιπους, πως βρίσκονται κάπου στο Μέτσοβο αναπνέοντας βουνίσιο αέρα.

Διαβάστε επίσης: Πρώην τερματοφύλακας της Super League έκανε στροφή 180 μοιρών στα 34 και έγινε επιθετικός

Δεν ξέρω αν για την μάζα, οι περισσότερο αντιπαθητικοί της τελευταίας κατηγορίας είναι οι φυσικοί αυτουργοί του εγκλήματος των Τεμπών ή όσοι τους σιγοντάρουν.

Αν ενδιαφέρει η δική μου οπτική, θα ψήφιζα τους δεύτερους χωρίς σκέψη.

Οι πρώτοι είναι ανθρωπάκια που προσπαθούν ν΄ απαρνηθούν τις ευθύνες τους, κρυπτόμενοι. Αν εξετάσεις την ανθρώπινη πλευρά του θέματος, ίσως και να τους λυπηθείς για την κατάντια τους.

Τους δεύτερους που βρίζουν, χυδαιολογούν, εκτοξεύουν τόνους λάσπης, δεν μπορείς παρά να τους σιχαθείς.

Επί της ουσίας δεν λένε το ελάχιστο, δεν εξηγούν πχ πως μετά την σύγκρουση των τρένων προέκυψε αυτό το φωτεινό μανιτάρι, που βλέπαμε στους αυθεντικούς πολέμους της Γιουγκοσλαβίας, του Ιράκ και τελευταία σε Ουκρανία και Γάζα.

Θα μπορούσαν να δείξουν κάποιο περιστατικό από οποιοδήποτε μέρος του πλανήτη, όπου η σύγκρουση τρένων που μετέφεραν ανθρώπους, ζωοτροφές ή ξυλεία, προκάλεσε παρόμοιες αναφλέξεις.

Αντ΄αυτού, επιδίδονται αποκλειστικά σε προσωπικές επιθέσεις στην Μαρία Καριστιανού. Αυτό και ΜΌΝΟ ΑΥΤΌ.

Αποφεύγω το συνοδευτικό ευγενείας «κυρία» γιατί όπως η πλειοψηφία, την αισθανόμαστε ως δικό μας άνθρωπο, πλέον.

Όπως όλοι μας, διαβάζω, ακούω, μαθαίνω, προσπαθώ να επεξεργαστώ στο μέτρο που το επιτρέπουν οι νοητικές διαδρομές μου και παλεύω να κρατήσω τις σκέψεις για τον εαυτό μου.

Αυτό το τελευταίο όμως με φρίκαρε εντελώς.

Γλέντι χαροκαμένων εντόπισε ένας υδρόβιος πολιτικάντης που άλλαζε πολιτικούς παρτενέρ με την ίδια ταχύτητα που άλλαζε πάγκους ο αείμνηστος Αλέφαντος, κοινοποιώντας το σχόλιο κάποιου παντελώς αγνώστου σε μένα, που μίλησε για αυτάρεσκους και νικητές. Και κρίνοντας από την εικόνα του, πρέπει να έχει τόση σχέση με το σαπούνι όση και ο Σαμάτα με το γκολ.

Ποστάρω την ίδια φωτογραφία, μήπως και με βοηθήσει κάποιος να δω αυτό που εκείνοι διακρίνουν, αλλά όχι εγώ.

Όσες φωτογραφίες της Καριστιανού έχω δει, όλες ανεξαιρέτως βγάζουν έναν ανείπωτο πόνο.

Και μέσα από αυτόν, διαφαίνονται μερικές στάλες είτε ευγνωμοσύνης σε όσους της στέκονται, είτε ελπίδας πως ο αγώνας της κόντρα σε ένα άτρωτο μέχρι χθες σύστημα δεν θα πάει χαμένος.

Γέλιο, γλέντι και αυταρέσκεια δεν βλέπω πάντως. ίσως μπερδεύτηκαν με αυτούς που αρχικά πίστεψαν πως με τις παραδοσιακές πρακτικές της φίμωσης και της μιντιακής πλύσης εγκεφάλου, θα οδηγούσαν το κοινό στην λήθη.

Πάντα πετύχαινε το κόλπο, να όμως που για πρώτη φορά έσπασαν τα μούτρα τους.

Χάρη σε έναν άνθρωπο που απέδειξε στην πράξη πως ο μόνος που πρέπει να φοβάσαι είναι αυτός που δεν έχει τίποτα να χάσει.

Από τα πιο ωραία που διάβασα παρεμπιπτόντως ήταν πως αυτός/ή που έχασε σύζυγο λέγεται χήρος/α, αυτός που έχασε γονιό λέγεται ορφανός, για την μάνα και τον πατέρα που έχασαν παιδί δεν υπάρχει λέξη. Γιατί αυτό που νιώθουν δεν περιγράφεται ούτε και από την πλουσιότερη γλώσσα της γης…

Δεν γράφω για το έγκλημα των Τεμπών, γράφω για την Μαρία Καριστιανού.

Γιατί αυτή ξεκίνησε τον ανένδοτο.

Γιατί αυτή βρίσκεται στο στόχαστρο, αυτή βάλλεται από τους μέχρι πρότινος άτρωτους και τον πολεμικό συρφετό τους.

Έτσι, χωρίς στοιχεία και αποδείξεις, με αυθαίρετες αρλούμπες για γλέντια και αυταρέσκειες.

Σας ζήτησε ποτέ συναλλαγή, κάποια χάρη ή ρουσφέτι, για να σιωπήσει και να βγάλει τα μαύρα;

Πείτε το, αποδείξτε το, να δείτε για πότε οι…30.000 που μαζεύτηκαν στις πλατείες, θα την επικηρύξουν.

Αν όχι βγάλτε τον σκασμό κι αφήστε τους υπόλοιπους να την θαυμάζουν και να την αποθεώνουν.

Το κάνουν για τους ίδιους λόγους που εσείς δεν μπορείτε να την μουτζουρώσετε στο ελάχιστο.

Κι αν τέλος το δήθεν επιχείρημα είναι η αοριστία περί «πολιτικών βλέψεων» ας το συγκεκριμενοποιήσουμε:

Αν δεν έχει τέτοιον στόχο, οφείλει να τον εξετάσει σοβαρά.

Για την χώρα που έχει κυβερνηθεί από λογής λογής δικτάτορες, δωσίλογους, απατεωνίσκους, λαοπλάνους και διαπλεκόμενους, θα ήταν ευλογία να εξουσιάζεται από μια κυρία που επειδή έχασε τα πάντα, δεν έχει κάτι να κερδίσει.

Προτιμώ να με κυβερνά η μάνα ενός νεκρού παιδιού, παρά οι δολοφόνοι του.

Προτιμώ να με κυβερνά η μάνα ενός νεκρού παιδιού που στέκεται όρθια απέναντι στο σάπιο κατεστημένο, παρά οι υπόλοιποι που τρέχουν υποκριτικά να την στηρίξουν, ίσα για να φανεί ότι στέκονται δίπλα της.

MUST READ

Το Mendiball ξεκλειδώνει μια ακόμη (ερυθρόλευκη) πίστα

Στα χρόνια που κυβερνούσαν όμως, ήταν ίδιοι και απαράλλακτοι με τους νυν δολοφόνους…