Παναθηναϊκός – Ολυμπιακός : Μαθουσάλες και μειράκια

Έχοντας επιδείξει σημαντική δραστηριότητα τις τελευταίες εβδομάδες, Ολυμπιακός και Παναθηναϊκός έχουν διαμορφώσει σε μεγάλο βαθμό τα ρόστερ τους ενόψει της νέας αγωνιστικής περιόδου. Οι κινήσεις που μένει να κάνουν για να τα συμπληρώσουν είναι λίγες, επομένως κάποια πρώτα συμπεράσματα σχετικά με τον τρόπο που κινούνται στο μεταγραφικό παζάρι οι δύο «αιώνιοι» μπορούν να εξαχθούν.

Το πρώτο συμπέρασμα είναι ότι αμφότεροι πέτυχαν τον πρωταρχικό στόχο τους, που ήταν η διατήρηση του ελληνικού κορμού τους. Προτεραιότητα πολύ σημαντική και για τους δύο, δεδομένου ότι οι Έλληνες παίκτες που μπορούν να παίξουν σε αυτό το επίπεδο δεν είναι πάρα πολλοί και το οποιοδήποτε κενό θα ήταν δύσκολο να καλυφθεί.

Ένα τέτοιο κενό δημιουργήθηκε στον Ολυμπιακό με την αποχώρηση του Παπαπέτρου, που πήγε στον Παναθηναϊκό, ωστόσο οι «ερυθρόλευκοι» το κάλυψαν άμεσα με την απόκτηση του Βεζένκοφ. Οπότε το ισοζύγιο δεν άλλαξε ούτε σε ποσότητα ούτε σε ποιότητα. Από την άλλη, ο Παπαπέτρου είναι η μοναδική προσθήκη στον ελληνικό κορμό του Παναθηναϊκού, άρα κι εκεί δεν υπάρχει σημαντική διαφοροποίηση, ποσοτική τουλάχιστον.

Ο μέσος όρος ηλικίας των Ελλήνων του Ολυμπιακού είναι τα 27,9 έτη και ο αντίστοιχος των Ελλήνων του Παναθηναϊκού είναι τα 25,9 έτη. Η διαφορά των δύο ετών δεν είναι αμελητέα, όμως στην πράξη οφείλεται στην παρουσία του 36χρονου Σπανούλη στον Ολυμπιακό. Αν βγει αυτός από την εξίσωση, οι δύο κορμοί έχουν στην ουσία την ίδια ηλικία.

Εκεί που παρατηρείται μεγάλη διαφορά είναι στις ηλικίες που στόχευσαν οι δύο «αιώνιοι» όσον αφορά τους ξένους που απέκτησαν. Κι αυτό ενδεχομένως προδίδει διαφορά στη φιλοσοφία προσέγγισης της μεταγραφικής αγοράς.

Ο Ολυμπιακός δείχνει μέχρι στιγμής να κινείται για την απόκτηση νεαρών και ως επί το πλείστον άγνωστων στο ευρύ κοινό παικτών με περιθώρια εξέλιξης. Έχει αποκτήσει τους 24χρονους Γουίλιαμς-Γκος και ΛεΝτέι, ενώ και ο Πιέρια Χένρι, που ήθελε, είναι 25 ετών. Μαζί με τον 24χρονο Μιλουτίνοφ και τον 29χρονο Στρέλνιεκς συνθέτουν ένα γκρουπ ξένων παικτών με μέσο όρο ηλικίας τα 25,3 έτη.

Στον αντίποδα ο Παναθηναϊκός έχει στραφεί στις… παλιοσειρές της Ευρωλίγκας. Ο Στεφάν Λάσμε είναι 36 ετών, ο Κέβιν Λάνγκφορντ 35, ενώ ούτε και ο παραμένων Γκιστ βρίσκεται στην πρώτη νιότη του (32 ετών). Αν προστεθούν σε αυτούς ο 28χρονος Ντένμον και ο 24χρονος Λεκαβίτσιους, τότε ο μέσος όρος ηλικίας του γκρουπ των ξένων παικτών του Παναθηναϊκού είναι τα 31 έτη. Η διαφορά με τα μέχρι στιγμής δεδομένα είναι μεγάλη. Σχεδόν έξι χρόνια.

Τι μαρτυρά αυτή η διαφορά σε σχέση με τον τρόπο που κινούνται οι δύο ομάδες στην αγορά;

Κατ’ αρχάς κάτι που αποτελεί κοινή διαπίστωση για αμφότερους. Ότι οι αγωνιστικοί προϋπολογισμοί τους φέτος είναι συμμαζεμένοι. Ο Ολυμπιακός επέλεξε να δώσει τα πολλά λεφτά στον προπονητή Ντέιβιντ Μπλατ, ο Παναθηναϊκός στον Νικ Καλάθη κι από εκεί και πέρα, με δεδομένο ότι έχουν να εξυπηρετήσουν και κάποια συμβόλαια Ελλήνων, που δεν είναι φθηνά, και οι δύο δείχνουν να αποφεύγουν τις δαπανηρές μεταγραφές. Είτε πάρεις ένα νεαρό και άγνωστο είτε ένα βετεράνο σταρ στη δύση της καριέρας του, πάνω κάτω τα ίδια χρήματα θα πληρώσεις.

Ο Ολυμπιακός ποντάρει στους νέους, προφανώς επειδή η συνεργασία του με τον Μπλατ είναι διετής, οπότε για δύο χρόνια καλό θα είναι να έχει μια συγκεκριμένη ομάδα στα χέρια του χωρίς πολλές αλλαγές, ώστε να μπορεί να διεκδικήσει την Ευρωλίγκα αν όχι φέτος, του χρόνου. Οι γνωστοί παίκτες ζητούν πολλά χρήματα για να υπογράψουν διετή συμβόλαια, επομένως η επόμενη λύση κρίθηκε πως έπρεπε να είναι τα… κελεπούρια. Ο Μπλατ έχει άριστη γνώση της αγοράς κι αυτό αποτελεί εγγύηση για το ότι οι επιλογές θα είναι καλές, ενώ με τα ΝΒΑ-out, που ενδεχομένως μπαίνουν στα συμβόλαια, ο Ολυμπιακός μπορεί να επωφεληθεί και οικονομικά από την υπεραξία που θα δημιουργήσει σε αυτούς τους παίκτες.

MUST READ

Νοοτροπία, επιλογές, ρεπό και μεταγραφές…

Ο Παναθηναϊκός από την άλλη δείχνει να προτιμά τις παλιές καραβάνες με τα μονοετή συμβόλαια, διότι και ο Τσάβι Πασκουάλ έχει μόνο άλλον ένα χρόνο συμβόλαιο. Έχει την τελευταία ευκαιρία του να πάει την ομάδα στο φάιναλ φορ και σε κάθε περίπτωση κανείς δεν ξέρει ποιος θα είναι ο προπονητής του χρόνου. Επειδή κανένα μεγάλο όνομα δεν υπογράφει μονοετή συμβόλαια στην ακμή του, οι «πράσινοι» πήγαν στη λογική των έμπειρων και εγνωσμένης αξίας βετεράνων, ώστε να φτιάξουν μια ομάδα με ποιότητα, που θα έχει τις προϋποθέσεις να πάει φέτος στο φάιναλ φορ, αλλά θα μπορεί και να αποδομηθεί εύκολα το επόμενο καλοκαίρι, αν αλλάξει ο προπονητής και η κατεύθυνση.