Αντονί Μαρσιάλ: Ένα Golden Boy που ψάχνει το restart στη Νέα Φιλαδέλφεια (vids)

Αν μέχρι πριν από δύο χρόνια έλεγε κάποιος πως θα μπορούσε ο Αντονί Μαρσιάλ να έρθει στην Ελλάδα, μάλλον θα τον περνούσαν για τρελό. Πριν έναν περίπου μήνα ακόμη όταν τον προσέγγισε η ΑΕΚ για πρώτη φορά, ο Γάλλος σταρ δεν ήθελε να ακούσει για Super League. Ήρθαν έτσι όμως τα πράγματα που όχι απλά… άκουσε, αλλά από χθες το βράδυ είναι ουσιαστικά παίκτης της Ένωσης καθώς δεν βρήκε αυτό που ήθελε σε κάποιο από τα κορυφαία πρωταθλήματα.

Με τα χρονικά περιθώρια πλέον να στενεύουν για εκείνον, ο πρώην άσος της Μάντσεστερ Γιουνάιτεντ είδε με άλλο μάτι την προοπτική των «κιτρινόμαυρων». Μεγάλο ρόλο έπαιξε βέβαια και η προσέγγιση μέσω του Ραφίκ Τζιμπούρ, που λειτουργεί εξωδιοικητικά για το κλαμπ στα μεταγραφικά επί εποχής Μάριου Ηλιόπουλου, αλλά και η οικονομική υπέρβαση του νέου ιδιοκτήτη της ΠΑΕ. Δεν ήρθε με ψίχουλα ο Μαρσιάλ στην ΑΕΚ.

Διαβάστε επίσης: Free Agents: Οι δέκα καλύτεροι της αγοράς (pics, vids)

Όπως αναφέρουν οι πληροφορίες θα υπογράψει τριετές συμβόλαιο και για κάθε χρόνο θα βάζει στον λογαριασμό του σχεδόν 3,5 εκατ. ευρώ. Χωρίς να υπολογίζεται το μπόνους υπογραφής που είναι δεδομένο σε τέτοιες περιπτώσεις. Ο 28χρονος άσος θα γίνει ο πιο ακριβοπληρωμένος παίκτης στην ιστορία της Ένωσης, αφήνοντας πίσω του τον Έρικ Λαμέλα που κράτησε τα πρωτεία μόλις για δύο μήνες.

Με το… βλέμμα στη «Χρυσή Μπάλα»

Ποιος όμως είναι ο Μαρσιάλ και γιατί στα 28 του χρόνια έρχεται στο ελληνικό πρωτάθλημα; Ο Μαρσιάλ είναι αυτός που το 2015 και σε ηλικία 19 ετών ψηφίστηκε ως Golden Boy. Αυτός για τον οποίο το καλοκαίρι του ίδιου έτους η Γιουνάιτεντ έβγαλε από τα ταμεία της πάνω από 50 εκατ. ευρώ (χωρίς τα μπόνους) για να τον κάνει δικό της από τη Μονακό. Με ποσό ρεκόρ για έφηβο ποδοσφαιριστή μέχρι τότε και με τη συμφωνία των δύο ομάδων να προβλέπει μπόνους σε περίπτωση που ο Μαρσιάλ κατακτούσε την «Χρυσή Μπάλα».

Γιατί για τέτοιο επίπεδο προοριζόταν. Το πρώτο από τα 90 γκολ που έβαλε με τη φανέλα των «κόκκινων διαβόλων» ήταν ονειρικό καθώς σφράγιζε μία νίκη κόντρα στη Λίβερπουλ. Μάλιστα ήταν τόσο εντυπωσιακό που ψηφίστηκε ως το κορυφαίο της σεζόν για τη Γιουνάιτεντ. Παρεμπιπτόντως εκείνη τη σεζόν βγήκε πρώτος σκόρερ για την ομάδα του στο πρωτάθλημα αλλά και γενικά με 11 και 17 γκολ αντίστοιχα.

Το 2020 είχε ψηφιστεί παίκτης της χρονιάς για τη Γιουνάιτεντ και είχε ήδη μπει από καιρό στις καρδιές των οπαδών του συλλόγου που, όπως συνηθίζουν, έβγαλαν τραγούδι με το όνομά του. Στα πρώτα του χρόνια στο Μάντσεστερ έκανε σημαντικά πράγματα. Δεν κατάφερε ποτέ να φτάσει στο επίπεδο που όλοι περίμεναν, είχε προβλήματα με προπονητές όπως για παράδειγμα με τον Μουρίνιο που τον χρησιμοποιούσε κυρίως ως αλλαγή, αλλά αποτελούσε πάντα μία σταθερά για την ομάδα.

Ο κατήφορος και η δεύτερη ευκαιρία

Τα τελευταία τρία χρόνια όμως, πήρε σταδιακά την κάτω βόλτα. «Δεν είμαι άψογος. Όταν οι άνθρωποι λένε ότι μου λείπει η συνέπεια, είναι αλήθεια. Όταν έχω τη θέση μου, συχνά πηγαίνω καλά, αλλά όταν με έχουν χρησιμοποιήσει λιγότερο, η απόδοσή μου δεν ήταν η ίδια. Είναι ένας φαύλος κύκλος: Είμαι λιγότερο αποτελεσματικός γιατί παίζω λιγότερο. Αντιθέτως, ένας παίκτης όπως ο Καβάνι, είναι στο 3.000 τοις εκατό ακόμα και όταν του δίνονται λίγα λεπτά», έχει παραδεχτεί ο ίδιος σε συνέντευξή του στο «France Football» δείχνοντας πως αναγνωρίζει το ότι έχει σοβαρή ευθύνη για την πτώση του.

Στο δεύτερο μισό της σεζόν 2021-22, έχοντας χάσει πια τη θέση του στα βασικά πλάνα της ομάδας, παραχωρήθηκε δανεικός στη Σεβίλλη όπου ήταν και συμπαίκτης με τον Λαμέλα τον οποίο βρίσκει ξανά στην ΑΕΚ. Εκεί έκανε λίγα πράγματα καθώς σε 12 συμμετοχές είχε ένα γκολ και μία ασίστ. Γύρισε στη Γιουνάιτεντ όπου πρόπερσι είχε μία σχετικά καλή σεζόν για τα δεδομένα του με 29 συμμετοχές σε όλες τις διοργανώσεις και εννιά γκολ με τρεις ασίστ. Πέρσι όμως τα πράγματα δεν πήγαν καθόλου καλά.

Έπαιξε 19 φορές με δύο γκολ και μία ασίστ, αλλά δεν αγωνίστηκε ξανά από τις 9 Δεκεμβρίου. Πρώτα μία ίωση και μετά η επέμβαση στη βουβωνική χώρα τον κράτησαν εκτός για μεγάλο διάστημα και όταν προς το τέλος της σεζόν επέστρεψε, ο Τεν Χάαγκ δεν τον υπολόγιζε ενώ είχε αποφασιστεί να μην ανανεωθεί και το συμβόλαιό του. Στα 28 του χρόνια ψάχνει πια ένα restart σε μία καριέρα που ακόμη μπορεί να σωθεί.

Ένα παιδί που λόγω του στυλ του στο ξεκίνημά του είχε χαρακτηριστεί ως νέος Ανρί και που ο ίδιος ο Ανρί αποθέωνε, ένα παιδί που είχε την αναγνώριση συμπαικτών και αντιπάλων στο κορυφαίο επίπεδο, σίγουρα δεν μπρορεί να θεωρηθεί τελειωμένο. Όλα εξαρτώνται από τον ίδιο, το κίνητρο που θα βρει για να παίξει και πάλι ποδόσφαιρο σε υψηλό επίπεδο αλλά και από το πώς θα νιώσει στην ΑΕΚ.

Να νιώσει και πάλι σημαντικός (αυτό είναι δεδομένο) και να αποδείξει πως μπορεί να έχει μία δεύτερη καριέρα. Σε ένα χαμηλότερο επίπεδο από της Premier σαφώς, αλλά και σε ένα πιο… νορμάλ περιβάλλον ίσως από αυτό που υπάρχει αρκετά χρόνια τώρα στη Γιουνάιτεντ και έχει χαντακώσει παίκτες και παίκτες. Προφανώς και μετά από τέτοια αποχή, θα χρειαστεί τον χρόνο του και είναι σίγουρο πως θα τον έχει. Τα υπόλοιπα προσεχώς και εντός αγωνιστικού χώρου…