Ο Λάζαρος Χριστοδουλόπουλος με τα κιτρινόμαυρα έβγαλε λαγούς με πετραχείλια. Πόσα περισσότερα μπορεί να κάνει με τα ερυθρόλευκα; Για δείτε μια αναδρομή σε εκείνους που είχαν κάνει την ίδια διαδρομή και θα καταλάβετε.
Ο καθένας καταλαβαίνει ότι η πιο τρανταχτή «από την ΑΕΚ στον Ολυμπιακό» περίπτωση, δεν είναι ποδοσφαιριστή. Είναι του Ντούσαν Μπάγεβιτς. Εκείνο το καλοκαίρι του 1996. Φόρεσε τη φόρμα του Ολυμπιακού ως τέσσερις φορές πρωταθλητής Ελλάδας. Τι περισσότερο μπορούσε να κάνει;
Αυτό: Όταν την έβγαλε οριστικά, μετά από δύο θητείες, είχε επίσης τέσσερα πρωταθλήματα, αλλά με δύο νταμπλ και μια πορεία μέχρι τα προημιτελικά του Champions League. Έγινε, λοιπόν, αυτό που λέει ο τίτλος; Από καλός, καλύτερος;
Αν για εκείνον υπάρχει αμφιβολία, για κάποιους, κυρίως στη σύγχρονη εποχή του ποδοσφαίρου, δεν υπάρχει καμία. Ας ρωτήσει κάποιος τον Αλεξανδρή. Τον Τζιμπούρ. Τον Μανωλά.
Επιλέξαμε τα πιο τρανταχτά ονόματα που έκαναν ό,τι και ο Λάζαρος Χριστοδουλόπουλος τα τελευταία χρόνια, αλλά ολοκληρώσαμε το κείμενο με όλους τους παίκτες που ιστορικά πήγαν απευθείας από την ΑΕΚ στον Ολυμπιακό:
Χόκαν Σάντμπεργκ:
Είναι από τις εξαιρέσεις που επιβεβαιώνουν τον κανόνα. Μετά από τρία χρόνια στην ΑΕΚ, το καλοκαίρι του 1987 είχε μεταπηδήσει στον Ολυμπιακό. Πήγε με συστάσεις τα 30 γκολ στα 80 ματς πρωταθλήματος με τα κιτρινόμαυρα. Αλλά με τα ερυθρόλευκα δεν κατάφερε να διακριθεί. Αποχώρησε τον Δεκέμβριο, στη μέση του συμβολαίου του, χωρίς να έχει προσφέρει. Ήταν πάντως, από τους λίγους με τους οποίους συνέβη κάτι τέτοιο…
Ντανιέλ Μπατίστα:
Αν ο Σάντμπεργκ την δεκαετία του ’80 ήταν από τους τελευταίους που η διαδρομή Νέα Φιλαδέλφεια – Πειραιάς δεν τού βγήκε, ο Μπατίστα ήταν ο τελευταίος. Μετά από δύο πρωταθλήματα με την ΑΕΚ, με 39 γκολ σε 90 συμμετοχές τα τρία χρόνια, πήγε στον Ολυμπιακό. Τα τρία χρόνια εκεί κατέκτησε το Σούπερ Καπ σκοράροντας εννατίον της πρώην ομάδας του, αλλά μέχρι εκεί. Με 78 συμμετοχές και 16 γκολ στο πρωτάθλημα, δεν έφεραν τίτλους και τελικά επέστρεψε στην Ένωση. Από εκεί και πέρα, το πράγμα άλλαξε…
Αλέξης Αλεξανδρής:
Πήγε από την ΑΕΚ στον Ολυμπιακό ήδη φτασμένος. Πρωταθλητής για τρία χρόνια και πρώτος σκόρερ του πρωταθλήματος. Ποιος περίμενε ότι θα μπορούσε να πετύχει και περισσότερα; Κι όμως, έκανε εντυπωσιακά πράγματα με τα ερυθρόλευκα. Αγωνίστηκε με αυτά για εννέα χρόνια! Είχε 242 συμμετοχές στο πρωτάθλημα με 127 γκολ! Κατέκτησε εφτά πρωταθλήματα με τον Ολυμπιακό! Πήρε το Κύπελλο που δεν είχε πάρει με την ΑΕΚ. Βγήκε άλλες τρεις φορές πρώτος σκόρερ του πρωταθλήματος. Έφτασε μέχρι τα προημιτελικά του Champions League. Από καλός, λοιπόν, έγινε καλύτερος!
Ρέφικ Σαμπανάτζοβιτς:
Εδώ το πράγμα ήταν ισορροπημένο. Τρία πρωταθλήματα με την ΑΕΚ, αλλά σε πέντε χρόνια, δύο πρωταθλήματα και ένα Κύπελλο με τον Ολυμπιακό, μέσα σε μια διετία. Από το 1996 έως το 1998. Με παρουσίες πλέον στην κορυφαία διασυλλογική διοργάνωση και τις δύο χρονιές, εκείνη που τού ταίριαζε δηλαδή, από τη στιγμή που στο ελληνικό πρωτάθλημα είχε το 1991 έρθει ως τέτοιος. Ως πρωταθλητής Ευρώπης εκείνο το καλοκαίρι με τον Ερυθρό Αστέρα.
Γιάννης Οκκάς:
Είχαμε πια μπει σε μια άλλη εποχή του ελληνικού ποδοσφαίρου. Κατακόκκινη από την κορυφή μέχρι τα νύχια. Άλλωστε και ο Οκκάς έφυγε από την ΑΕΚ ως Γιαννάκης και πήγε στον Ολυμπιακό ως Γιάννης. Προσέξτε διαφορές. Έναν χρόνο στην ΑΕΚ (2003-2004), 24 συμμετοχές και πέντε γκολ. Τρία χρόνια στον Ολυμπιακό, 77 συμμετοχές και 15 γκολ και κυρίως: Τρία πρωταθλήματα μαζί του, δύο Κύπελλα, άρα δύο νταμπλ και βέβαια, ιστορικός σκόρερ. Εκείνος πέτυχε το πρώτο γκολ που μπήκε ποτέ στο νέο γήπεδο Γεώργιος Καραϊσκάκης.
Ραφίκ Τζιμπούρ:
Αντίστοιχη περίπτωση και ο Ραφίκ Τζιμπούρ. Στις δύο ομάδες, μετά από τον Πανιώνιο, έμεινε από τρία χρόνια. Μάλιστα, στον Ολυμπιακό πηγαινοερχόταν μαζί με κάποιους δανεισμούς. Κι όμως, τα 22 γκολ σε 58 συμμετοχές στο πρωτάθλημα με τα κιτρινόμαυρα, έγιναν 39 γκολ σε 56 συμμετοχές με τα ερυθρόλευκα. Πήρε δύο νταμπλ με τον Ολυμπιακό, ενώ με την ΑΕΚ δεν είχε πάρει τίποτα, για την ακρίβεια τρία πρωταθλήματα και δύο Κύπελλα. Ένα ακόμη Κύπελλο με την Ένωση το πήρε όταν πια είχε φύγει από τους ερυθρόλευκους.
Κώστας Μανωλάς:
Ήταν ο τελευταίος που έκανε την απευθείας διαδρομή μέχρι τον Λάζαρο Χριστοδουλόπουλο. Τα τρία χρόνια στην ΑΕΚ (2009-2012) δεν τού έφεραν τίποτα. Τα δύο στον Ολυμπιακό τον έκαναν νταμπλούχο, με δύο πρωταθλήματα κι ένα Κύπελλο. Επίσης τον έκαναν διεθνή και κυρίως, τον έκαναν έτοιμο για διεθνή καριέρα. Εκπληκτική πορεία με την Ρόμα, μέχρι τα ημιτελικά του Champions League φέτος και ασφαλώς αναντικατάστατος στην Εθνική μας ομάδα. Έτοιμος να ανοίξει κι άλλο τα φτερά του.
Την τελευταία 10ετία υπήρχαν κι άλλοι δύο που έκαναν τη διαδρομή αυτή. Αλλά δεν χωρούν στη λίστα. Διότι ο ένας ήταν ο Γρηγόρης Γεωργάρτος, που έτσι κι αλλιώς παιδί του Ολυμπιακού ήταν, με εκείνον έκανε ό,τι έκανε και απλώς για… ένα φεγγάρι βρέθηκε στην ΑΕΚ. Ο άλλος ήταν ο Κρίστιαν Νέμεθ, ο Ούγγρος επιθετικός, που στην ουσία δεν πρόσφερε σε καμία από τις δύο ομάδες.
Ιστορικά ο πρώτος που από παίκτης της ΑΕΚ έγινε παίκτης του Ολυμπιακού ήταν ο αείμνηστος Αλέκος Χατζησταυρίδης. Τα μοίρασε όλα. Δύο πρωταθλήματα με τα κιτρινόμαυρα (1939, 1940) και άλλα δύο με τα ερυθρόλευκα (1947, 1948). Από ένα Κύπελλο, μάλιστα με νταμπλ (1939 με την ΑΕΚ, 1947 με τον Ολυμπιακό).
Δεύτερος στη λίστα ο Στέφανος Θεοδωρίδης. Εννέα χρόνια έμεινε στην ΑΕΚ, με τρία πρωταθλήματα, μέχρι που το 1979 πήγε στον Ολυμπιακό για να κατακτήσει κι άλλα. Η μεταγραφή τότε, κυρίως λόγω ηλικίας, είχε γίνει δεκτή με όχι πολύ θερμό τρόπο.
Ακολούθησε ο Άρης Δαμιανίδης. Στην ΑΕΚ έζησε όλα τα καλά, δύο πρωταθλήματα, ένα Κύπελλο, πορεία μέχρι τους 4 του UEFA την τιρετία 1977-1980. Η διετία σοτ ξεκίνημα του επαγγελματικού ποδοσφαίρου στον Ολυμπιακό, είχε και πάλι τίτλους για εκείνον. Συγκεκριμένα, άλλα δύο πρωταθλήματα.
Ο Τάκης Νικολούδης έκανε τη διαδρομή ΑΕΚ – Ολυμπιακός – ΑΕΚ. Με την Ένωση πάντως, κατάφερε περισσότερα, κατακτώντας δύο πρωταθλήματα (1978, 1979) και φτάνοντας μέχρι τα ημιτελικά του Κυπέλλου UEFA. Με τον Ολυμπιακό πέτυχε 11 γκολ.