Ο Οζίλ σέρβιρε υπέροχα (vids, pics)

Όλα τα μυθιστορήματα έχουν το τέλος τους, έτσι και οι καριέρες των ποδοσφαιριστών κάποια μέρα, φτάνουν στο σημείο να γράψουν το δικός τους επίλογο. Ο σημερινός μας πρωταγωνιστής είναι φυσικά ο Μεσούτ Οζίλ, που με δική του ανάρτηση στον προσωπικό του λογαριασμό στο Instagram, ανακοίνωσε το φινάλε της λαμπρής του πορείας. Πώς έφτασε όμως ο Γερμανός μεσοεπιθετικός, να θεωρείται ένας από τους κορυφαίους ποδοσφαιριστές της γενιάς του; Πρέπει να πάρουμε τα πράγματα από την αρχή.

Ο πρόλογος της δικής του ιστορίας γράφτηκε στα τμήματα υποδομής της Ροτ-Βάις Έσσεν, όπου και αγωνίστηκε εκεί για πέντε χρόνια. Δεν άργησε βέβαια και να έρθει στο τραπέζι η πρόταση της Σάλκε, όπου και εν τέλει τον ένταξε στο δυναμικό και στην ομάδα νέων της το 2005. Μετά από ένα χρόνο ο νεαρός τότε Μεσούτ, μεταπήδησε στην πρώτη ομάδα των Ανθρακωρύχων, κίνηση που εκτόξευσε το τότε όνομα του, σε βαθμό να του δοθεί το προσωνύμιο του Μεγάλου αστεριού στην Γερμανία.

• Διαβάστε επίσης: Τι συμβαίνει με τον Ντόρσεϊ…

Ύστερα από μια διετία εντυπωσιακών εμφανίσεων σε πρωτάθλημα και κύπελλο Γερμανίας, ο 18 ετών πλέον Οζίλ έθεσε στους μπλε την απαίτηση να αγωνίζετε περισσότερα αγωνιστικά λεπτά, κάτι το οποίο δεν δέχτηκαν, με αποτέλεσμα να ακολουθήσει η πρόταση από την Βέρντερ Βρέμης. Με τη φανέλα της Βέρντερ ήτανε η πρώτη φορά που απέδειξε, πως η θέση του είναι στα κορυφαία ονόματα της Γηραιάς Ηπείρου. Στη πρώτη του χρονιά μάλιστα η ομάδα του σκαρφάλωσε στη δεύτερη θέση του βαθμολογικού πίνακα του Γερμανικού πρωταθλήματος.

Δεν άργησε βέβαια να έρθει η κατάκτηση του πρώτου του τίτλου στην επαγγελματική του καριέρα, με τη κατάκτηση του κυπέλλου Γερμανίας, όπου στο τελικό τον περίμενε η Λεβερκούζεν. Στην ίδια μάλιστα χρονιά έφτασε κοντά και στην κατάκτηση του Κυπέλλου Ουέφα, αλλά η Σαχτάρ με σκορ 2-1, κατέκτησε τη κούπα. Την συγκεκριμένη σεζόν μάλιστα μας παρουσίασε και για πρώτη φορά το δυνατό του στοιχείο στο παιχνίδι του, που δεν είναι άλλο από τις ασίστς. Τη σεζόν λοιπόν 2009-2010 ο Γερμανός μοίρασε στους συμπαίκτες του 11 ασίστς, έχοντας μάλιστα 0.49 ανά 90 λεπτά.

Έφτασε λοιπόν η τελευταία του αγωνιστική περίοδο επί Γερμανικού εδάφους, όπου ανά 90 λεπτά πάλι είχε 0,49 ασιστς, ολοκληρώνοντας εν τέλει τη σεζόν με 14, κατακτώντας και τη 3η θέση της Μπουντεσλίγκα.

Τέτοιες εμφανίσεις μπορεί να καταλάβει κάποιος πως δεν μπορούν να περάσουν απαρατήρητες από τα κορυφαία κλαμπ της Ευρώπης. Ήρθε λοιπόν η σειρά της Ρεάλ Μαδρίτης να του δώσει τα κλειδιά της δημιουργίας των γκολ της. Με τους Μαδριλένους κάθε σεζόν αποδείκνυε πως ήτανε ένα μέλος της ομάδας το οποίο είχε ως στόχο το σερβίρισμα των γκολ.

Σε τρεις γεμάτες σεζόν επί Ισπανικού εδάφους, κατέκτησε ένα πρωτάθλημα Ισπανίας και ένα κύπελλο με προπονητή το Ζοζέ Μουρίνιο. Σε αυτά τα χρόνια μάλιστα είχε ονόματα τεράστια δίπλα του να αγωνίζονται, όπως ο Κριστιάνο Ρονάλντο, ο Σέρχιο Ράμος και ο Καρίμ Μπενζεμά. Μοίρασε σε σύνολο 105 αγώνων 47 ασίστς, όπου αν πραγματοποιήσουμε τον έλεγχο μας, υπολογίζεται περίπου 0,47 ασιστς ανά παιχνίδι. Αριθμοί που κάθε χρονιά σταθερά τον έθετε στη κορυφαία τριάδα των δημιουργών ασίστς στη Λα Λίγκα.

Πλέον το ημερολόγιο γράφει 2013 και ο Οζίλ έπρεπε να δείξει όλες του τις αρετές, αυτή τη φορά με τη φανέλα της Άρσεναλ. Με τους Κανονιέρηδες αγωνίστηκε για επτά σεζόν , τις οποίες ήτανε εκείνες, που πλέον τον περνούσαν στο επίπεδο της καταξίωσης. Μπορεί να μην είχε πλέον να σερβίρει τη παρέα του Κριστιάνο Ρονάλντο, αλλά συνέχισε να έχει παρόμοια νούμερα ανά σεζόν που είχε φορώντας και τη φανέλα της Βασίλισσας.

Πιο συγκεκριμένα σε 184 συμμετοχές στη Πρέμιερ Λιγκ, προσέφερε 54 ασιστ, που τον κατατάσσουν στη θέση νούμερο 36 στη κατάταξη των ποδοσφαιριστών με τις περισσότερες ασίστς στη Πρέμιερ Λιγκ . Αξιοσημείωτο είναι πως τη χρονιά 2015-2016, στο Αγγλικό πρωτάθλημα μοίρασε 19 ασίστ, στατιστικό που τον αφήνει στη δεύτερη θέση, με τις περισσότερες ασιστς σε μια αγωνιστική περίοδο (μπροστά του ήτανε οι Ντε Μπρούινε και Τιερί Ανρί). Τέλος φορώντας τη φανέλα της Άρσεναλ έφτασε στη κατάκτηση 4 FA Καπ.

Έχοντας φτάσει λοιπόν 31 ετών αποφάσισε να αφήσει την αγαπημένη του Άρσεναλ και να αγωνιστεί στη χώρα από όπου κατάγεται κιόλας, τη Τουρκία. Εκεί τον περίμενε η Φενερμπαχτσε, την οποία είχε δηλώσει μάλιστα πως υποστήριζε και ως παιδί, όπου τα πράγματα και για τις δύο πλευρές δεν είχαν τη πορεία που περίμεναν. Με τη Φενέρ αγωνίστηκε μόλις για δύο σεζόν και δυστυχώς για το άθλημα και για τους άμεσα εμπλεκόμενους, ο Οζίλ σε 22 αγώνες σέρβιρε μόλις τρεις ασίστ και μάλιστα τη πρώτη του την σημείωσε μετά από 11 παιχνίδια στο Τουρκικό πρωτάθλημα.

Μέχρι που τον Ιούλιο του 2022 τερματίστηκε η συνεργασία των δυο πλευρών. Τον επίλογο της επαγγελματικής του καριέρας του τον έγραψε με την φανέλα της Μπασακσεκίρ. Στην ομάδα που υποστηρίζει ο Ταγίπ Ερντογάν, σημείωσε 4 συμμετοχές.

Ένα επίσης πάρα πολύ μεγάλο κεφάλαιο για την καριέρα του Οζίλ είναι φυσικά η πορεία του με το εθνόσημο της Γερμανίας. Βέβαια, όταν ήτανε σε ηλικία 16 ετών είχε την επιλογή να αγωνιστεί και στην εθνική Τουρκίας.

Γνωρίζοντας την ιστορία, ο νεαρός Μεσούτ τελικά πήρε την απόφαση να φορέσει τη φανέλα των Γερμανών, μάλιστα ήτανε και μέλος της Γιούρο κάτω των 21 ετών, που στο τέλος κατέκτησαν τα νεαρά Πάντσερς το τίτλο, το καλοκαίρι του 2009. Λίγους μήνες αργότερα έφτασε και η κλήση της εθνικής των ανδρών, σε μια φιλική αναμέτρηση, κόντρα στη Νορβηγία. Το 2010 λοιπόν ήτανε στην επιλογή του ομοσπονδιακού προπονητή των Γερμανών, για το παγκόσμιο της Νοτίου Αφρικής. Εκεί ο Οζίλ, έδωσε το παρόν για την Γερμανία από τη βασική ενδεκάδα και βοήθησε τα μέγιστα να φτάσει η ομάδα του στη τρίτη θέση της διοργάνωσης, έχοντας καταφέρει να μοιράσει 3 ασίστ. Επόμενο μεγάλο ραντεβού το πρώτο του Γιούρο με την εθνική ανδρών, το 2012 στα γήπεδα της Ουκρανίας και της Πολωνίας.

Εκεί βοήθησε αγωνίστηκε ξανά σε όλα τα παιχνίδια, που έδωσε η Γερμανία όπου έφτασαν και μέχρι και τα ημιτελικά του θεσμού. Μάλιστα σε αυτή τη σειρά αγώνων έφτιαξε ασίστ σύνολο τρεις, που του χάρισαν και το βραβείου, του κορυφαίου των ασίστ στο τουρνουά. Φτάσαμε λοιπόν στο Παγκόσμιο κύπελλο της Βραζιλίας του 2014. Το 2014 οι Γερμανοί παρουσίασαν μια ομάδα, η οποία ήτανε αποφασισμένη να φτάσει ως τη κατάκτηση.

Εκεί ο Οζίλ, αγωνίστηκε ξανά βασικός σε όλα τα παιχνίδια. Μπορεί να μοίρασε μόλις μια ασίστ, σε όλο του τουρνουά αλλά οι αποδόσεις του, ανά αγώνα ήτανε αυτές, που έφτασαν τη Γερμανία να είναι η πρώτη Ευρωπαϊκή ομάδα που κατακτά το παγκόσμιο κύπελλο, στην ήπειρο της Νοτίου Αμερικής. Επόμενο μεγάλο ραντεβού, ονομάζεται Γιούρο 2016. Στα γήπεδα της Γαλλίας, η ακρίβεια του στις πάσες έφτασαν το 99% και μάλιστα δημιούργησε και έξι μεγάλες ευκαιρίες, σε όλη τη διοργάνωση για τους συμπαίκτες του. Τελικά η πορεία των Γερμανών έφτασε στο τέλος της, στα προημιτελικά κόντρα σε εκείνη της Ιταλίας.

Η τελευταία του μεγάλη του παράσταση με τη φανέλα των Πάντσερς, ήτανε στο Παγκόσμιο κύπελλο του 2018, στη Ρωσία. Η κακή παράδοση που είχε χτιστεί, τότε σχετικά με το ότι η κάτοχοι του τίτλου, αποκλείονται στη φάση των ομίλων συνεχίστηκε. Κατανοητό είναι λοιπόν πως οι Γερμανοί έδωσαν τρία ματς στο σύνολο τους, που στα 2 από αυτά αγωνίστηκε βασικός, όπου και στα δύο ηττήθηκαν.

Οι τίτλοι τέλους για τον μεσοεπιθετικό με το ομοσπονδιακό του συγκρότημα έπεσαν άδοξα. Μετά το παγκόσμιο κύπελλο της Ρωσίας διέρρευσε, μια φωτογραφία του μαζί με τον Ταγίπ Ερνογαν και ανέφερε μέσω μιας προσωπικής του δημοσίευσης του, πως ένιωσε θύμα ρατσισμού από την ίδια την Γερμανική ομοσπονδία.

Κάπως έτσι φτάσαμε στο σήμερα, που ο Μεσούτ Οζίλ έδωσε τέλος στη καριέρα του σε ηλικία 34 χρονών. Ένας παίκτης που έχει γράψει τη δική του ιστορία στα ευρωπαϊκά γήπεδα, με το δυνατό σημείο του όπως είδαμε και εν τέλει μας έμεινε να είναι η δημιουργία ευκαιριών για τους συμπαίκτες του.

Δυστυχώς σε αντίθεση με τους συμπαίκτες του που αγωνίζονταν τότε στη Ρεάλ Μαδρίτης, όπου πολλοί από αυτούς ακόμα και σήμερα έχοντας φτάσει σε μια μεγάλη ποδοσφαιρικά ηλικία, δεν έκλεισε την καριέρα του ανάλογα. Στη μνήμη μας όμως θα παραμείνει αυτός που τάιζε καλύτερα από τους περισσότερους ευρωπαίους ποδοσφαιριστές.

Επιμέλεια: Μέρρης Γιώργος