Ουνιόν Βερολίνου: Το πιο ευχάριστο «project» στο ευρωπαϊκό ποδόσφαιρο (vid)

Αν κανείς ρίξει μια ματιά σήμερα στην κορυφή του βαθμολογικού πίνακα του γερμανικού πρωταθλήματος θα δει πως μαζί με τις παραδοσιακές μεγάλες δυνάμεις (Μπάγερν, Ντόρτμουντ) κάπου εκεί στριμωχτά βρίσκεται και η Ουνιόν Βερολίνου.

Μια ομάδα των οπαδών της, από τους οπαδούς της για τους οπαδούς της. Μια ομάδα που μπήκε δίπλα στην έτερη ομάδα του Βερολίνου, την πλούσια και διάσημη Χέρτα και από χθες κέρδισε ακόμη ένα παράσημο, αφήνοντας εκτός συνέχειας Europa League τον μεγάλο Άγιαξ, υποχρεώνοντας έτσι άπαντες να της βγάλουν το καπέλο.

Μια ομάδα που πριν από δεκαοκτώ χρόνια κινδύνευσε με χρεωκοπία, αποτελεί αυτή την στιγμή το πιο ενδιαφέρον ποδοσφαιρικό project στο ευρωπαϊκό ποδόσφαιρο και to10.gr ξετυλίγει το κουβάρι της.

Τα δύσκολα χρόνια στην διχοτομημένη Γερμανία

Η Ουνιόν είναι ομάδα του ανατολικού Βερολίνου και η πορεία της έχει σημαδευτεί από τις πολιτικές εξελίξεις στη διχοτομημένη Γερμανία. Σε εκείνα τα χρόνια η Ντιναμό Βερολίνου ως ομάδα της Στάζι και του κομμουνιστικού καθεστώτος ήταν η μεγάλη της αντίπαλος μέσα και έξω από τα γήπεδα. H Ουνιόν ήταν πιο λαϊκή ομάδα με οπαδούς από τα συνδικάτα των εργαζομένων, κυρίως μεταλλουργών.

Η Ντιναμό με τη βοήθεια του κράτους έπαιρνε τους καλύτερους παίκτες από την Ουνιόν, αλλά είχε και τη βοήθεια των διαιτητών φτάνοντας σε 10 συνεχόμενα πρωταθλήματα. Έτσι, η έχθρα ήταν πολύ έντονη, με τους οπαδούς της Ουνιόν να φωνάζουν συνθήματα εναντίον της Στάζι, να κριτικάρουν το καθεστώς αλλά και το τείχος όταν κάποια ομάδα είχε φάουλ («Die Mauer Muss Weg», κάτι που τα φτωχά μου γερμανικά μεταφράζουν ως «φτάνει με το τείχος») και να είναι μια ομάδα με οικογενειακό κλίμα που αγαπούσε τη δημοκρατία και την ελευθερία. Μια φράση έλεγε: «δεν είναι όλοι οι οπαδοί της Ουνιόν αντικαθεστωτικοί, αλλά όλοι οι αντικαθεστωτικοί είναι Ουνιόν».

Η περιπέτεια στην Β,Γ Εθνική το γήπεδο και οι οπαδοί

Τα πράγματα άλλαξαν αρκετά μετά την επανένωση (η Διναμό για παράδειγμα από ομάδα της Στάζι μετατράπηκε σε ομάδα με πολλούς ακροδεξιούς οπαδούς), αλλά η Ουνιόν παρέμεινε μια ομάδα με πιστό φανατικό κοινό.

Η ομάδα την περασμένη δεκαετία αγωνιζόταν στην Γ Εθνική, κερδίζοντας την άνοδο για την Β’. Το μεγαλύτερό της πρόβλημα ωστόσο εξακολουθούσε να είναι το ιστορικό της γήπεδο Alten Försterei , που χωρούσε 18.000 και το οποίο φυσικά δεν πληρούσε τις προδιαγραφές ενός σύγχρονου σταδίου, καθώς είναι κατασκευασμένο το 1920.

Έτσι ξεκίνησε η διαδικασία ανακατασκευής του και κάπου εδώ είναι που αποκτά ενδιαφέρον όλη η ιστορία. Τα οικονομικά της ομάδας δεν ήταν τα καλύτερα, με τους οπαδούς της ομάδας να βγαίνουν μπροστά δείχνοντας έμπρακτα την αγάπη τους για τον σύλλογο. Πάνω από 2.300 οπαδοί της ομάδας δουλεύουν εθελοντικά (για πάνω από 140.000 εργατοώρες) και χωρίς να παίρνουν ούτε σεντ στις διαδικασίες κατασκευής του γηπέδου. Υπολογίζεται ότι η συνεισφορά των οπαδών γλίτωσε περί τα 2 εκατομμύρια ευρώ από το συνολικό κόστος της ανακατασκευής, αφού εξειδικευμένα συνεργεία καλούνται μόνο για πολύ συγκεκριμένες, σύνθετες εργασίες όπως η εγκατάσταση του στεγάστρου.

Ο κίνδυνος χρεωκοπίας και η αιμοδοσία που έσωσε την κατάσταση

Η βοήθεια στην διαδικασία ανακατασκευής του γηπέδου δεν ήταν η μοναδική στήριξη των οπαδών προς την ομάδα. Το 2004 η Ουνιόν βρέθηκε μπροστά στη χρεωκοπία και την έσωσαν μαζεύοντας 1,5 εκατομμύριο ευρώ.

Πως μαζεύτηκε αυτό το ποσό; Από μια εθελοντική αιμοδοσία, με τίτλο «Μάτωσε για την Ουνιόν» όπου οι οπαδοί θα έδιναν αίμα και το οικονομικό αντάλλαγμα θα πήγαινε στα ταμεία της ομάδας. Φυσικά η ομάδα σώθηκε. «Καθορίζουμε τους εαυτούς μας από τους ανθρώπους που έρχονται στο γήπεδο, από τα μέλη, από τους μετόχους του γηπέδου μας. Είναι μέρος του πυρήνα μας».

Αυτό είναι το μήνυμα της Ουνιόν. Δεν είναι λόγια, είναι πράξεις. Και οι οπαδοί δίνουν το στίγμα τους έχοντας ιδρύσει κάτι διαφορετικό από τους συνδέσμους, μια κοινότητα που αριθμεί 18.000 ανθρώπους, οι οποίοι αναλαμβάνουν κοινωνικές και άλλες δράσεις, αλλά συμμετέχουν και στα πρότζεκτς του συλλόγου.

Δεκαπέντε χρόνια μετά η ομάδα πήρε την άνοδο για την Μπουντεσλίγκα και δύο χρόνια αργότερα κέρδισε το δικαίωμα του να ζήσει το δικό της ευρωπαϊκό όνειρο.

Τώρα φιγουράρει στην πρώτη θέση της βαθμολογίας, με 43 βαθμούς, έχοντας για συγκάτοικους τις Μπάγερν και Ντόρτμουντ, συνεχίζοντας παράλληλα στο μονοπάτι των… «16» στην δεύτερη τη τάξη ευρωπαϊκή διοργάνωση.

Το αν η Ουνιόν γίνει η Λέστερ της Γερμανίας, κανείς δεν το ξέρει. Ωστόσο το μόνο σίγουρο είναι πως η Ουνιόν είναι μια ομάδα που λειτουργεί, άψογα και με την βοήθεια των οπαδών της οι οποίοι είναι έμπρακτα δίπλας της συνεχίζει να μαγεύει ολόκληρο τον ποδοσφαιρικό πλανήτη.

Το ταξίδι δεν ξέρουμε πόσο μακρινό θα είναι, όμως το όνειρο πρέπει να συνεχιστεί…

• Οι οπαδοί απεχθάνονται τον σπόνσορα στην φανέλα της ομάδας, την μεσιτική εταιρεία Aroundtown που δραστηριοποιείται σε Γερμανία και Ολλανδία και έχει έδρα το Λουξεμβούργο.
• Πρόεδρος της ομάδας είναι ο Ντιρκ Τσίνγκλερ, ο οποίος πολλές φορές προτιμά τα εκτός παιχνίδια να τα βλέπει παρέα με τους οπαδούς.
• Το δεύτερο μεγαλύτερο κλαμπ οπαδών μετά το Βερολίνο βρίσκεται στην Φινλανδία!!! Την τελευταία Κυριακή πριν τα Χριστούγεννα οι οπαδοί μαζεύονται έξω από το γήπεδο – έχει δεν έχει αγώνα – και για μιάμιση ώρα τραγουδούν Χριστουγεννιάτικα τραγούδια.
• Έχει τον ίδιο προπονητή από το καλοκαίρι του 2018, τον απαιτητικό Ουρς Φίσερ.
• Μόνο δύο ομάδες τρέχουν μεγαλύτερο αήττητο σερί στην Μπουντεσλίγκα εντός έδρας από τα 17 ματς της Ουνιόν, η Μπάγερν Μονάχου φυσικά (28 ματς) και η Άιντραχτ Φρανκφούρτης (20 ματς).
• Μέχρι πριν δύο χρόνια δεν είχε λεφτά για μεταγραφές.
• Ο ύμνος της είναι σε ρυθμό πανκ και τον έχει συνθέσει η Νίνα Χάγκεν, γνωστή ως «Νονά της πανκ»!
• Την ώρα που ακούγεται το όνομα κάθε ποδοσφαιριστή από τα μεγάφωνα, ο κόσμος φωνάζει «Fussballgott!» (ποδοσφαιρικός θεός).
• Στο Μουντιάλ του 2014 σήκωσαν τους καναπέδες από τα σπίτια τους και τους πήγαν στο γήπεδο για να βλέπουν όλοι μαζί, παρέα τα παιχνίδια!
• Πέρυσι σε όλη τη σεζόν τα εισιτήρια κόστιζαν μόλις 13 ευρώ.