Μόλις τέσσερις μήνες από την ανάληψη της ηγεσίας, κατάφερε να οδηγήσει το Μαρόκο στους «8» του Μουντιάλ. Ο Ουαλίντ Ρεγκραγκί ακόμα δεν... ανέλαβε και γράφει το όνομά του στην ιστορία του ποδοσφαίρου της χώρας.
«Είναι το μεγαλύτερο παιχνίδι της ιστορίας μας», είπε στη συνέντευξη Τύπου πριν το ματς με την Ισπανία ο Ουαλίντ Ρεγκραγκί και συνέχισε: «Αλλά ελπίζω ότι το μεγαλύτερο θα είναι το επόμενο». Η ελπίδα πεθαίνει πάντα τελευταία και το Μαρόκο είναι πλέον στις οκτώ καλύτερες ομάδες του κόσμου, πετώντας εκτός τη «φούρια ρόχα» στα πέναλτι.
Ο αρχιτέκτονας αυτής της επιτυχίας ακούει στο όνομα Oυαλίντ Ρεγκραγκί. Μέσα σε μόλις τέσσερις μήνες κατάφερε να δημιουργήσει ένα σύνολο που όχι μόνο μπόρεσε να είναι ανταγωνιστικό, αλλά έφτασε στο σημείο να βρίσκεται στα προημιτελικά του Παγκοσμίου Κυπέλλου του Κατάρ.
Ο «Γκουαρντιόλα του Μαρόκου» όπως τον αποκαλούν, λόγω της εμφάνισής του αλλά και του τρόπου του να επιβιώνει στα δύσκολα, αναμένεται να γίνει πλέον ένα από τα πιο πολυσυζητημένα πρόσωπα στη διοργάνωση και to10.gr σας παρουσιάζει όσα πρέπει να γνωρίζετε για εκείνον και την καριέρα του.
Τα πρώτα βήματα στην προπονητική
Πριν αποφασίσει καθίσει στους πάγκους ο, γεννημένος στη Γαλλία, Ρεγκραγκί είχε μια αξιόλογη καριέρα ως ποδοσφαιριστής. Αγωνιζόμενος ως δεξιός μπακ σε ομάδες όπως η Τουλούζ, η Αζαξιό, η Ρασίνγκ Σανταντέρ, η Ντιζόν και η Γκρενόμπλ. Παράλληλα κατέγραψε 45 συμμετοχές με την Εθνική του Μαρόκου, όντας μέλος της ομάδας που το 2004 έφτασε στον τελικό του Κόπα Άφρικα.
Το 2011, όταν και ολοκληρώθηκε η καριέρα του, θέλησε να γίνει προπονητής. Κάνοντας τα πρώτα του βήματα ως βοηθός του Ρασίντ Ταουσί στον πάγκο του Μαρόκου από το 2012 μέχρι το 2013. Και το 2014 πήρε την πρώτη του δουλειά ως προπονητής στην FUS Ραμπάτ. Αρχικά οδήγησε την ομάδα στην κατάκτηση του Κυπέλλου το 2014 και στη συνέχεια στο Πρωτάθλημα της σεζόν 2015-16,
Το 2019 αποχώρησε από τον σύλλογο του Ραμπάτ και το 2020 ανέλαβε για μικρό χρονικό διάστημα την Αλ-Ντουχαΐλ, με την οποία όμως πρόλαβε να πανηγυρίσει το πρωτάθλημα. Τελευταία του δουλειά ήταν την περασμένη σεζόν με την Ουιντάντ. Ήταν μια ονειρική χρονιά για την ομάδα, καθώς την οδήγησε στην κατάκτηση του Πρωταθλήματος, αλλά κυρίως στην κατάκτηση του Αφρικανικού Champions League νικώντας την Αλ-Αχλί στον τελικό.
Η μεγάλη πρόκληση του Ρεγκραγκί στο Μαρόκο
Στις 31 Αυγούστου του 2022 η Ομοσπονδία του Μαρόκου πήρε την απόφαση να απολύσει τον Βαχίντ Χαλίλχοτζιτς και να προσλάβει τον Ρεγκραγκί για να οδηγήσει τη χώρα στο Μουντιάλ. Αν και το εγχείρημα ήταν δύσκολο ο ίδιος ανέλαβε τα ηνία και βρέθηκε στο Κατάρ έχοντας στο ενεργητικό του μόλις δύο φιλικούς αγώνες.
Η κίνηση… ματ του Ρεγκραγκί όμως που τον έκανε να κερδίσει την στήριξη του κόσμου ήταν άλλη. Κατάφερε να επαναφέρει στις τάξεις της Εθνικής τον Χακίμ Ζιγές, ο οποίος δεν είχε και τις καλύτερες σχέσεις με τον Χαλίλχοτζιτς, κάτι που τον ανάγκασε να αποσυρθεί από το Μαρόκο.
Ξεπερνώντας λοιπόν όλα αυτά τα εμπόδια και προσπαθώντας μέσα σε ελάχιστους μήνες να οργανώσει μια Εθνική ομάδα για το κορυφαίο τουρνουά του κόσμου, έγινε μόλις ο δεύτερος Μαροκινός προπονητής που οδηγεί τη χώρα του σε Παγκόσμιο Κύπελλο έπειτα από τον Αμπντελάχ Μπλιντά το 1994 στα γήπεδα της Αμερικής.
Ένα όνειρο τρελό…
Η αποστολή του Μαρόκου εξαρχής δεν ήταν εύκολη. Ο Ρεγκραγκί είχε τονίσει στους παίκτες του πως θα παίξουν τρεις τελικούς, απέναντι σε Βέλγιο, Κροατία και Κανάδα. Τα δύο φαβορί ήταν ξεκάθαρα, όμως οι Αφρικανοί είχαν διαφορετική άποψη. Όχι μόνο έμειναν αήττητοι, αλλά τερμάτισαν στην πρώτη θέση με επτά βαθμούς. Νικώντας Βέλγιο και Καναδά, ενώ έμεινε στο 0-0 με τους Κροάτες.
Η Ισπανία φάνηκε να… διαλέγει αντίπαλο και έτσι το Μαρόκο την βρήκε στον δρόμο του. Οι παίκτες του Ρεγκραγκί δεν πτοήθηκαν από τα «μωρά» του Λουίς Ενρίκε, και έτσι το παιχνίδι οδηγήθηκε στην παράταση και εν συνεχεία στα πέναλτι. Εκεί χρειάστηκε η τρομερή απόδοση του Μπόνο που έπιασε τρεις εκτελέσεις και έστειλε τη χώρα του στα προημιτελικά.
Έτσι, ο «Γκουαρντιόλα του Μαρόκου» και η ομάδα του έδειξαν πως είναι πολύ σκληροί για να… πεθάνουν. Έχουν ήδη κάνει μια τεράστια υπέρβαση και κοιτούν πλέον τον επόμενο «τελικό» για τη φάση των «8». Ο αρχιτέκτονας αυτής της προσπάθειας, Ουαλίντ Ρεγκραγκί, είναι βέβαιο πως δεν θέλει ακόμα να γυρίσει στο Μαρόκο. Αλλά θέλει να προχωρήσει όσο πάει και να… απαλλαγεί από το υποκοριστικό που το κόλλησαν στο Μουντιάλ για να γίνει ο «Ρεγκραγκί του Μαρόκου», ένας από τους πιο υποσχόμενους προπονητές της γενιάς του.