Νίκος Γκάλης: Το μπάσκετ έχει… γενέθλια (Vids)

Το ημερολόγιο δείχνει 23 Ιουλίου του 1957 και κάπου στο Νιου Τζέρσεϊ των Ηνωμένων Πολιτειών Αμερικής, παίρνει σάρκα και οστά το… ελληνικό μπάσκετ.

Ο Νίκος Γκάλης ή κατά κόσμον Νικόλαος Γεωργαλής, έχει χαρακτηριστεί ως το σύμβολο του ελληνικού μπάσκετ, ο άνθρωπος ο οποίος έφερε στην Ελλάδα μια ολόκληρη εποχή.

Στον χώρο του μπάσκετ μετράμε διαφορετικά την χρονολογία, ΠΓ και ΜΓ, σε ελέυθερη μετάφραση προ Γκάλη και μετά Γκάλη εποχή. Υπερβολή θα πείτε, κι όμως μια φευγαλέα ματιά στα επιτεύγματα του μπορεί να επιβεβαιώσει τις γραμμές αυτές.

Διαβάστε επίσης: Το μεγάλο λάθος των Μιλγουόκι Μπακς…

Το άθλημα στην Ελλάδα πριν τον σπουδαίο μπασκετμπολίστα είχε να αναδείξει την μεγάλη επιτυχία της ΑΕΚ του 1968. Μετά; Μπορούμε να γράφουμε μέχρι αύριο…

Τα πρώτα βήματα

Ο Νίκος Γκάλης αρχικά είχε πάρει την απόφαση να γίνει πυγμάχος, αλλά τελικά δεν ευδοκίμησε η πορεία του και επέλεξε (ευτυχώς), στη συνέχεια το μπάσκετ.

Ξεκίνησε την καριέρα του στο Κολεγιακό Πρωτάθλημα των Ηνωμένων Πολιτειών, αλλά δεν κατάφερε να ενταχθεί στο κορυφαίο πρωτάθλημα μπάσκετ του κόσμου γιατί την χρονιά που συμμετείχε στο Ντραφτ, είχε προτιμηθεί αντί αυτού ο Λάρι Μπερντ.

Στην χώρα μας ξεκίνησε την καριέρα του το 1979 στον Άρη Θεσσαλονίκης, ο οποίος την προηγούμενη χρονιά είχε αναδειχθεί πρωταθλητής, μάλιστα απέρριψε προτάσεις του Ολυμπιακού και του Παναθηναικού.

Από τις πρώτες του κιόλας δηλώσεις έθεσε ψηλά τον πήχη καθώς είχε πει με περίσσεια αυτοπεποίθηση ότι θα σκοράρει 40 πόντους σε κάθε παιχνίδι.

Αυτό σε συνδυασμό με την εξωτερική του εμφάνιση η οποία δεν παρέπεμπε σε μπασκετμπολίστα, ξένισαν κάπως τον άπειρο μπασκετικά μέχρι τότε, κόσμο. Μάλιστα, το πρώτο του παιχνίδι στα κίτρινα, έφερε κακόβουλα σχόλια προς το πρόσωπο του από τον τύπο της Θεσσαλονίκης.

Παρά το γεγονός ότι είχε σημειώσει 30 πόντους, η νοοτροπία του, τα πολλά άστοχα σουτ καθώς και το μη ομαδικό του πνεύμα είχαν προκαλέσει τις αντιδράσεις.

Σιγά-σιγά όμως με την παρουσία του στον αγωνιστικό χώρο θα έκανε τον κόσμο να τρίβει τα μάτια του και να αρχίζει να θαυμάζει τα μυθικά πράγματα που παρουσίαζε στο γήπεδο.

Χαρακτηριστικό είναι ότι είχε «αναγκάσει» τον κόσμο να πηγαίνει να τον δει από κοντά καθώς εξαιτίας της μη αναγνωρισιμότητας του αθλήματος τότε στην Ελλάδα, το μπάσκετ είχε ελάχιστη τηλεοπτική κάλυψη.

Την περίοδο 1981–82 οι Έλληνες είχαν την ευκαιρία να παρακολουθήσουν έναν από τους πιο ιστορικούς αγώνες μπάσκετ στην χώρα μας.  Γκάλης αγωνίστηκε με τον Άρη εναντίον του Ιωνικού Νικαίας που τελείωσε με σκορ 114–113 υπέρ του Άρη. Ο Νίκος Γκάλης σημείωσε 62 πόντους και ο Παναγιώτης Γιαννάκης 73 για τον Ιωνικό Νικαίας.

Άρης, Ευρώπη, Γκάλης και Γιαννάκης

Το 1986 ο σύλλογος της Θεσσαλονίκης συμμετείχε με αξιώσεις στο Κύπελλο Πρωταθλητριών Ευρώπης έχοντας πλέον ισχυρή ομάδα που οι δυνατότητες διεθνούς διάκρισης δεν θα  θεωρούνταν όνειρο.

Με δίδυμο πλέον Γκάλη Γιαννάκη ο Άρης προχωρούσε με σκοπό την Ευρωπαϊκή διάκριση. Στις 30 Οκτωβρίου 1986 το Παλέ  έζησε μεγάλες στιγμές καθώς ο Άρης υπέταξε την πολυδιαφημισμένη Τρέισερ Μιλάνο 98—67 , με τον Γκάλη να σημειώνει 42 πόντους.

Παρά την τεράστια νίκη οι Θεσσαλονικείς ηττήθηκαν μια βδομάδα μετά με 83—49, και αποχαιρέτησαν το όνειρο.

Το χρυσό 87

Ποιος μπορεί να ξεχάσει τον τελικό του Ευρωπαϊκού το 1987;Ακόμα και όσοι δεν είχαν γεννηθεί ακόμα τότε, σίγουρα έχουν ακούσει και δει αυτό το έπος πολλές φορές. Η Ελλάδα  δεν είχε έως τότε καμιά διάκριση,  αναδείχθηκε πρωταθλήτρια Ευρώπης απέναντι σε κάθε προγνωστικό, επικρατώντας απέναντι σε ομάδες με μεγάλη ιστορία στο θεσμό, όπως η Σοβιετική Ένωση στον τελικό (103–101,).

Ο Γκάλης ήταν ο κορυφαίος του αγώνα σημειώνοντας 40 πόντους. Η ομάδα του 1987 είχε την τύχη να δει να συνυπάρχουν τέσσερις από τους καλύτερους παίκτες στην ιστορία της, οι οποίοι ταυτόχρονα αγωνίζονταν σε διαφορετικές θέσεις.

Ο λόγος για τους Νίκο Γκάλη, Παναγιώτη Γιαννάκη, Παναγιώτη Φασούλα και Φάνη Χριστοδούλου. Ο σπουδαίος μπασκετμπολίστας  είχε αναδειχθεί κορυφαίος Ευρωπαίος καλαθοσφαιριστής για το 1987 (τίτλοι Mr Europa και Euroscar).

Ο μύθος μεγαλώνει ηλικιακά αλλά…

Ο Γκάλης λοιπόν, γίνεται 65 χρονών, και παρά το γεγονός ότι έχει σταματήσει να αγωνίζεται εδω και πολλά χρόνια η αξία και τα επιτεύγματα του μνημονεύονται ακόμα.

Ακόμα και στον χώρο της μουσικής έρχεται στο νου όταν ακούγεται το τραγούδι «και το βράδυ το βραδάκι», το οποίο είχε διασκευάσει η Μαρινέλλα σε «Με τον Γκάλη, τον Γιαννάκη…»

Πριν πέντε χρόνια εντάχθηκε στο Naismith Memorial Basketball και έγινε Hall of Fame.

Ο Γάλλος συγγραφέας Βίκτωρ Ουγκώ είχε πει πως: «Τίποτε δεν μπορεί να αντισταθεί σε μια ιδέα που έχει έρθει η ώρα της». Η ιδέα υπήρχε, η μοίρα ήταν αποφασισμένη εξάλλου πως ο Γκάλης θα γινόταν όλα αυτά που έγινε.

Εν τέλει, όχι μόνο έκανε πράξη την ιδέα αυτή, αλλά έγινε και ο ίδιος μια τέτοια, για ολόκληρες γενιές. Μέσα από αυτό που του είχε γραμμένο η ζωή να γίνει. Μετέδωσε σε έναν ολόκληρο λαό μια φιλοσοφία έναν νέο τρόπο σκέψης και δράσης.

Έμαθε στους Έλληνες το μπάσκετ, έδειξε τον δρόμο σε νέα παιδιά, και βοήθησε να δημιουργηθούν νέα ταλέντα με καινούριες αντιλήψεις και στόχους.

MUST READ

Νοοτροπία, επιλογές, ρεπό και μεταγραφές…

Έχτισε όνειρα άγνωστων σε αυτόν ανθρώπων και γέννησε νέες επιτυχίες σε βάθος 40 χρόνων, οι οποίες χρωμάτισαν με χαμόγελο τα πρόσωπα όσων έμαθε να αγαπάνε το μπάσκετ. Το κάτι διαφορετικό από αυτό που ήξεραν μέχρι τότε, το ποδόσφαιρο. Αυτό έκανε ο Γκάλης. «Το κάτι διαφορετικό»