Μια ζωή σαν παραμύθι. Ξεκίνησε ξυπόλητος στις λάσπες και έφτασε να ζει το όνειρο στα κορυφαία πρωταθλήματα...
Ο Ζερβίνιο , (Ζερβαί Λομπ Γιαό Κουασί) γεννήθηκε στην Ανιάμα της Ακτής Ελεφαντοστού, την πόλη του Δάγκειου πυρετού και των λοιμωδών ασθενειών. Τα πρώτα του επαγγελματικά βήματα τα ξεκίνησε όπως ακριβώς και την ζωή του. Φτωχικά. Αγωνίστηκε για πρώτη φορά στην καριέρα του στην τοπική Αμπιτζάν αλλά και την Τομόντι. Ο 35 χρονος ,όπως όλα δείχνουν, νέος παίκτης του Άρη, έδειχνε από τα πρώτα βήματα του πως έχει κάτι κοινό με το όνομα της χώρας του.
Διαβάστε επίσης: Μια «ανάσα» από το μετάλλιο η Κορακάκη
Το κοινό αυτό, δεν είναι άλλο, απ΄το ότι και οι δύο έχουν μια σημαντική ιστορία να αναδείξουν. Μπορεί η Ακτή Ελεφαντοστού να ζει από τα διαμάντια, την γεωργία , τον καφέ, το φοινικέλαιο το κακάο και όχι από τον ελεφαντοστό, αλλά σε αυτόν χρωστάει την ιστορία του το όνομα της η χώρα. Το όνομα της λοιπόν το πήρε από Γάλλους και Πορτογάλους εξερευνητές και εμπόρους τον 15ο και 16ο αιώνα που χώρισαν τη δυτική ακτή της Αφρικής σε 4 ακτές και τις ονόμασαν με βάση την τοπική τους οικονομία, η οποία τότε βασιζόταν στο ελεφαντόδοντο.
Έτσι λοιπόν ο πρωταγωνιστής της ιστορίας ανακαλύφθηκε με τον ίδιο τρόπο, μέσα από τον πόνο και τις λάσπες, γιατί κάθε τι που έχει αξία στην ζωή βρίσκεται εκεί και περιμένει να το ανακαλύψεις. Είτε αυτό είναι κάποιο προσωπικό ταλέντο ή αξία, είτε είναι μια φιλοδοξία. Έτσι λοιπόν και ο Ζερβίνιο ή Ζερβινιό,όπως σας βολεύει, κατάφερε να ανασύρει τον εαυτό του από τις λάσπες, να τον σκουπίσει και να του δείξει τον προορισμό του, ένα μακρινό αστέρι.
Το αστέρι αυτό θα ήταν ο μελλοντικός του εαυτός. Με αυτόν τον τρόπο ξεκίνησε το ταξίδι μακριά από την γενέτειρα του.
Σε συνέντευξη του στον Guardian είχε συγκλονίσει περιγράφοντας όλες αυτές τις άσχημες συνθήκες μέσα στις οποίες αναγκάστηκε να «χτιστεί»
«Εάν δεν προσπαθήσεις, δεν θα μάθεις ποτέ τι μπορείς να καταφέρεις. «Μεγάλωσα μη έχοντας παπούτσια να φορέσω.
Στην Ακτή Ελεφαντοστού είναι δύσκολο να έχεις παπούτσια, φαντάσου λοιπόν πόσο απίθανο είναι να έχεις ποδοσφαιρικά παπούτσια γιατί θεωρούνται πραγματική πολυτέλεια. Στην ακαδημία που μεγάλωσα μαζί με άλλους παίκτες κανείς δεν είχε παπούτσια και λίγα χρόνια μετά αρχίσαμε να συναντιόμαστε στα ευρωπαϊκή γήπεδα.
Όλοι φορούσαν παπούτσια. Αλλά στην ακαδημία ήταν ζήτημα φιλοσοφίας. Λένε στα παιδιά ότι ‘θα παίξεις χωρίς παπούτσια για να μάθεις να ελέγχεις καλύτερα την μπάλα. Όταν θα αποκτήσετε παπούτσια, θα είναι πιο εύκολο για σας να κατακτήσετε τίτλους’. Κι έτσι, μετά από πολλά χρόνια απέκτησα παπούτσια. Η απόλυτη χαρά μετά τον πόνο αλλά πάντα με το χαμόγελο στα χείλη»
Επόμενος σταθμός ήταν το Βέλγιο και η Μπέβερεν το 2004. Στα τρία χρόνια που ήταν κάτοικος Αναταλικής Φλάνδρας, μέτρησε 61 συμμετοχές και 14 γκολ, φέρνοντας με αυτόν τον τρόπο πάνω του «Γαλλικά φώτα». Η Λε Μαν αυτή τη φορά θα ήταν η νέα πρόκληση του Ιβοριανού. Στα δύο χρόνια που φόρεσε τα χρώματα της σημείωσε 8 γκολ σε 59 συμμετοχές.
Εδώ φτάνουμε στο σημείο τομής της καριέρας του και την Λιλ. Ο Ιβοριανός, όπως και στις προηγούμενες του ομάδες μπαίνει στα καθήκοντα του με το μαχαίρι στα δόντια, μη περιμένοντας να του χαριστεί τίποτα.
Εντυπωσιάζει και με την Λιλ. Τα 28 του γκολ σε 67 εμφανίσεις έμελλε να ήταν το εισητήριο του για το Λονδίνο και την Άρσεναλ. Το μοτίβο της διετούς παραμονής στα κλαμπ που αγωνίζεται, παρέμεινε, και το 2012 έχοντας γεμίσει τις βαλίτσες του με ακόμα 9 γκολ αλλά και 46 παρουσίες στον αγωνιστικό χώρο με τους κανονιέρηδες αποχωρεί για την Ρόμα.
Στο διάστημα της παραμονής του εκεί υπήρξε συμπαίκτης με τους Μανωλά, Χολέμπας και Τοροσίδη. Μάλιστα, οι τέσσερις τους τέθηκαν αντιμέτωποι και στον τελευταίο αγώνα της φάσης των ομίλων του Μουντιάλ 2014 όπου η Εθνική μας ομάδας απέκλεισε την Ακτή Ελεφαντοστού του Ζερβίνιο.
Το 2016, ύστερα απο τρία χρονια αυτή τη φορά, αγωνιζόμενος σε 71 παιχνίδια και σκοράροντας 17 φορές αποχώρησε για την μακρινή Κίνα και την Χεμπέι Τσάινα Φόρτσουν , η οποία τότε συνήθιζε να δίνει υπέρογκα ποσά σε μεγάλα ονόματα.
Φαίνεται όμως πως είχε αγαπήσει την Ιταλία καθώς το 2018 επέστρεψε σε αυτήν για λογαριασμό της Πάρμα, την οποία βοήθησε 88 φορές σημειώνοντας 23 γκολ. Στον τελευταίο του σταθμό πριν από τον Άρη θα συναντούσε πάλι Έλληνες. Αυτοί ήταν οι Μπακασέτας-Σιώπης.
Με την Τράμπζονσπορ, στάθηκε άτυχος καθώς ταλαιπωρήθηκε από έναν σοβαρό τραυματισμό και αγωνίστηκε μόλις δεκατρείς φορές έχοντας δύο γκολ και μια ασίστ. Το συμβόλαιο του με τους Τούρκους λήγει σε έναν χρόνο αλλά φαίνεται πως έχει βρεθεί η χρυσή τομή, για να συνεχίσει την σπουδαία του καριέρα στον Άρη.
Η κορυφαία στιγμή της καριέρας του
Ο Ζερβίνιο μπορεί να είχε μεγάλες επιτυχίες και σημαντικά επιτεύγματα σε συλλογικό επίπεδο, όμως η καλύτερη στιγμή της καριέρας του μέχρι σήμερα είναι με την Ακτή Ελεφαντοστού. Ο έμπειρος επιθετικός τον Φεβρουάριο του 2015 έγραψε ιστορία με τους Ιβοριανούς, καθώς πανηγύρισε την κατάκτηση του Κόπα Άφρικα, με την Ακτή να επικρατεί με 9-8 στα πέναλτι της Γκάνας (0-0 η κανονική διάρκεια).
Ο Ζερβίνιο αγωνιζόταν βασικός σε όλη τη διάρκεια του τουρνουά και φυσικά και στον τελικό, κατακτώντας το τρόπαιο, με όλη την ομάδα να επιστρέφει στην πατρίδα της για τους πανηγυρισμούς και το νέο μεταγραφικό απόκτημα του Άρη να λαμβάνει τιμές,,, ήρωα. Όπως φυσικά και οι υπόλοιποι συμπαίκτες του, μιας και αυτό ήταν το δεύτερο τρόπαιο για τη χώρα του, αλλά και το πρώτο μετά από 23 ολόκληρα χρόνια.
Αναλυτικά τα στατιστικά του Ζερβίνιο:
Περίοδος | Ομάδα | Κατηγορία | Συμμ. | Γκολ |
---|---|---|---|---|
2005-2007 | Μπέβερεν | Jupiler Pro League | 61 | 14 |
2007-2009 | Λε Μαν | Ligue 1 | 59 | 8 |
2009-2011 | Λιλ | Ligue 1 | 67 | 28 |
2011-2013 | Άρσεναλ | Premier League | 46 | 9 |
2013-2016 | Ρόμα | Serie A | 71 | 17 |
2016-2018 | Χεμπέι Τσάινα Φόρτσουν | Chinese Super League | 29 | 4 |
2018-2021 | Πάρμα Κάλτσιο | Serie A | 88 | 23 |
2021- | Τράμπζονσπορ | Süper Lig |
Θα έχουμε λοιπόν την ευκαιρία να δούμε στην χώρα μας έναν ποδοσφαιριστή ο οποίος μάζεψε το σώμα του και την ψυχή του από τις λάσπες τα καθάρισε με δουλειά και ταλέντο και στην συνέχεια τα πέρασε ξανά από αυτές. Αυτή την φορά όμως οι λάσπες δεν ήταν βρώμικες, ήταν αυτές που ονειρευόταν μια ζωή να τον σκεπάζουν.
Επιμέλεια: Νίκος Θεοδωράτος