Είναι διαφορετικό να είσαι ΑΕΚ

Η σημερινή ημερομηνία θυμίζει στην ΑΕΚ ένα από τα πιο μεγάλα ταξίδια της ιστορίας της. Τη Μεγάλη Τετάρτη 7 Απριλίου 1999, εν μέσω των ΝΑΤΟϊκών βομβαρδισμών στη Σερβία, η ομάδα μας έδωσε έναν φιλικό αγώνα στο Βελιγράδι με αντίπαλο την Παρτιζάν, στέλνοντας έτσι ένα μήνυμα ειρήνης και συμπαράστασης σε έναν αδερφό λαό που δοκιμαζόταν.

Με εμπνευστή του εγχειρήματος τον Δημήτρη Μελισσανίδη και με τη συμμετοχή της μεγάλης πλειοψηφίας των παικτών και των μελών του ποδοσφαιρικού τμήματος, η ΑΕΚ έκανε ένα ταξίδι γεμάτο κινδύνους.

Κι όμως, τα πέντε πούλμαν της ελληνικής αποστολής που ταξίδευσε μέσω Βουδαπέστης, ήταν γεμάτα. Μέσα σε αυτά βρίσκονταν το ποδοσφαιρικό τμήμα της ΑΕΚ (ανάμεσα στους παίκτες και ο τότε τερματοφύλακας του Απόλλωνα Νίκος Κουρκούνας) φίλαθλοι, συνοδοί και δημοσιογράφοι, αλλά και εξέχουσες προσωπικότητες εκτός ποδοσφαίρου, όπως ο Μανώλης Γλέζος που το 1941 είχε κατεβάσει τη ναζιστική σβάστικα από την Ακρόπολη!

Η αποστολή της ΑΕΚ έφτασε στην πρωτεύουσα της Σερβίας εν μέσω συγκινητικών εκδηλώσεων από τους Σέρβους που πρόσφεραν στους Έλληνες ψωμί και αλάτι, σύμβολο της σερβικής φιλοξενίας. Οι ποδοσφαιριστές των δύο ομάδων μπήκαν μαζί στο γήπεδο, κρατώντας ένα πανό που έγραφε «NATO stop the war, stop the bombing» και φορώντας στις φανέλες τους τον χαρακτηριστικό στόχο.

Ακολούθησε ένας αγώνας που δεν έληξε ποτέ. Στο 68’ και ενώ το σκορ ήταν 1-1 (σκόρερ, για την ιστορία, οι Ματέγια Κέζμαν και Πάρης Ζουμπούλης) οι οπαδοί των δύο ομάδων έκαναν ειρηνική εισβολή και διέκοψαν την αναμέτρηση. Σέρβοι και Έλληνες έγιναν μια αγκαλιά, με τους πρώτους να ευγνωμονούν τους δεύτερους γι’ αυτή την πράξη αδελφοσύνης και αυταπάρνησης.

Αμέσως μετά, η ελληνική αποστολή μπήκε στα πούλμαν για να προλάβει να περάσει τα σερβο-ουγγρικά σύνορα πριν νυχτώσει και οι ντόπιοι προετοιμάστηκαν για μια ακόμα (από τις συνολικά 78) νύχτες στα καταφύγια, αφού οι βομβαρδισμοί άρχιζαν όταν έπεφτε το σκοτάδι.

Κάπου εκεί, ολοκληρωνόταν μια μεγαλειώδης πράξη αλληλεγγύης, ανθρωπιάς αλλά και ηρωισμού και η ΑΕΚ προσέθετε άλλο ένα λαμπρό παράσημο στην ιστορία της, εντελώς διαφορετικό και πολύ πιο σημαντικό από τις κατ’ εξοχήν αθλητικές διακρίσεις. Ένα παράσημο που θα αποτελεί καύχημα για την ΑΕΚ και την Ελλάδα, όσα χρόνια κι αν περάσουν.

Δεκαεννέα χρόνια μετά από εκείνες τις ιστορικές μέρες, ο τότε αρχηγός της ομάδας της ΑΕΚ Μιχάλης Κασάπης μιλάει στο www.aekfc.gr γι’ αυτή τη μοναδική εμπειρία ζωής:

«Ήταν μία πρωτοβουλία που είχε πάρει ο Δημήτρης Μελισσανίδης. Στην αρχή όταν πηγαίναμε, νομίζαμε ότι τα πράγματα ήταν χαλαρά. Αυτό πιστεύαμε μέχρι να περάσουμε τα σύνορα από της Ουγγαρίας αφού είχαμε πάει μέσω Βουδαπέστης. Όταν όμως μπήκαμε στο σερβικό έδαφος καταλάβαμε ότι όντως εκεί υπήρχε πόλεμος. Είδαμε βομβαρδισμένα τοπία και κατεστραμμένα σπίτια, ενώ όταν φτάσαμε στο Βελιγράδι και μας υποδέχθηκε ο κόσμος καταλάβαμε πόσο φοβισμένοι και ταλαιπωρημένοι ήταν αυτοί οι άνθρωποι. Εμείς δεν είχαμε κανένα πρόβλημα ούτε πηγαίνοντας ούτε φεύγοντας, αλλά είναι αλήθεια ότι στη διαδρομή μας προς τα σύνορα για την επιστροφή προλάβαμε να ακούσουμε σειρήνες».

«Φόβος; Και βέβαια υπήρχε. Ειδικά όταν φτάσαμε εκεί και είδαμε όσα είδαμε και άρχισε ο κόσμος να μας διηγείται τι ζούσε. Ήταν κανονικός πόλεμος. Ζήσαμε για λίγο καταστάσεις οι οποίες μας ήταν άγνωστες. Όταν είσαι έξω από το χορό πολλά μπορείς να πεις αλλά είναι αλλιώς όταν βρεθείς σε αυτό το σκηνικό».

«Όταν μας έκαναν την πρόταση αρχικά και μαζευτήκαμε να το συζητήσουμε -εγώ ήμουν αρχηγός- το πήραμε λίγο στο χαβαλέ. Αλλά όσο φτάναμε προς τα εκεί, αρχίσαμε να διαπιστώνουμε ότι τα πράγματα ήταν πολύ πιο σοβαρά και πολύ πιο επικίνδυνα. Αν είχε κάποιος από εμάς φόβο δεν το ξέρω γιατί κανείς δεν το μετέφερε προς τα έξω. Δεν βρέθηκε κανείς να πει πού πάμε τώρα αφήστε με εδώ και πάρτε με ξανά όταν θα γυρίσετε πίσω. Μάλιστα υπήρξε ποδοσφαιριστής και από άλλη ομάδα που ήταν ο τερματοφύλακας του Απόλλωνα Νίκος Κουρκούνας. Στο γυρισμό πια είχαμε συνειδητοποιήσει που είχαμε πάει και τι είχαμε κάνει».

«Ήταν κάτι που είχε μεγάλο αντίκτυπο. Όχι μόνο στην Ελλάδα αλλά σε όλο τον κόσμο και σε όλα τα διεθνή μέσα ενημέρωσης. Ήταν μια μεγαλειώδης πράξη και είμαι υπερήφανος που είχε συμμετοχή σε αυτή. Δυο-τρία πράγματα μένουν όταν έχεις παίξει σε μία τόση μεγάλη ομάδα. Είναι οι τίτλοι, είναι οι καλές ή οι κακές εποχές, η Ευρώπη, αλλά και αυτό ήταν κάτι πάρα πολύ δυνατό. Η ΑΕΚ είναι η οικογένειά μου και ό,τι έχω ζήσει εκεί μέσα είναι πολύτιμο».

Αυτοί έγραψαν την ιστορία
Αξίζει, τέλος να αναφέρουμε και τους ποδοσφαιριστές που συμμετείχαν σε εκείνο τον αγώνα.

Παρτιζάν (προπονητής Λιούμπισα Τουμπάκοβιτς): Νταμιάνοβιτς, Κράσοβιτς, Σάβιτς, Σανόγεβιτς, Στογιάνοβιτς, Βούκοβιτς, Ιλιτς, Ιβιτς, Μπιέκοβιτς, Τόμιτς, Κέζμαν.

ΑΕΚ (προπονητής Όλεγκ Μπλαχίν): Ατματσίδης (29’ Μιχαηλίδης – 40’ Κουρκούνας), Κοπιτσής (40’ Κωστένογλου), Μπαμπούνσκι (42’ Καψής) Καλιτζάκης, Τσέκολι (46’ Ζήκος), Κατσαβός, Σαβέβσκι (32’ Κασάπης), Μαλαδένης, Μιλοβάνοβιτς, Ζουμπούλης, Νικολαΐδης.

MUST READ

Ένας «μπομπέρ» που βλέπει… Euroleague: Η χρονιά «εκτόξευσης» του Βασίλη Τολιόπουλου (vids)