Όταν ο Αριέλ Ιμπαγάσα άφησε το σημάδι του «σκορπιού» στο μικρό Γαλατικό χωριό που σοκάρει το ποδοσφαιρικό «κατεστημένο»

Το μεσημέρι της Τετάρτης (27/4) θα τον βρει στη γωνιά του πάγκου των φιλοξενούμενων στο Πανθεσσαλικό στάδιο. Business as usual στη νέα του ζωή και σε τούτη την ποδοσφαιρική περιοδεία του νεοσύστατου Ολυμπιακού Β΄ που τοποθετημένος στον όμιλο του Βορρά της Super League 2 έχει κάνει φέτος κανονικό road trip.

Μόλις βραδιάσει όμως; Ο Αριέλ Ιμπαγάσα είναι βέβαιο πως θα σταθεί απέναντι στον τηλεοπτικό του δέκτη. Όχι μόνο με την περιέργεια για όσα θα συμβούν στο «Άνφιλντ» στο πρώτο αντάμωμα της Λίβερπουλ με την Βιγιαρέαλ με θέα στον τελικό του Champions League αλλά και για κάτι ακόμη: Διότι στη δική του περίπτωση κάθε τέτοια «επαφή» με το υψηλότερο ποδοσφαιρικό επίπεδο του θυμίζει την άλλη του ζωή. Την προηγούμενη.

Τότε που οι περίφημες «pase bochinesco» που έφευγαν σαν φωτιά από το δεξί του πόδι, τον ξεχώριζαν στη λίστα με τους κορυφαίους «play-makers» της υφηλίου. Comandante «El Cano» με το όνομα. Ο «Σωλήνας» που πήρε το… παρατσούκλι του στις αλάνες του Λανούς για εκείνη την αδιάκοπη συνήθεια του να περνά τη μπάλα ανάμεσα από τα πόδια των αντιπάλων.

Το σημάδι του σκορπιού

Ο «στρατηγός» της Μαγιόρκα, της Ατλέτικο Μαδρίτης, του Ολυμπιακού, της εθνικής Αργεντινής (κατέκτησε υπό τις οδηγίες του Χοσέ Πέκερμαν το Παγκόσμιο Νέων του ΄95 με 2-0 νίκη επί της Βραζιλίας στον τελικό), αλλά και της Βιγιαρέαλ: 2 σεζόν (2008-10), 69 συμμετοχές, 5 γκολ, 14 ασίστ, μια παρουσία στους προημιτελικούς του Champions League και τρεις επιθετικοί ( Τζουζέπε Ρόσι 22 γκολ, Λιορέντε 24 γκολ, Νίλμαρ 11 γκολ) τρισευτυχισμένοι.

Όχι δεν υπηρέτησε απλά στο yellow submarine (Κίτρινο υποβρύχιο) σε μια θητεία σύντομη. Άφησε το σημάδι που κοσμεί το δεξί του χέρι tribal τατουάζ του. Αυτό που με δύο σπιθαμές μελάνης αναπαριστά έναν «σκορπιό» για να θυμίζει το… δηλητήριο της πάσας του, αλλά και την αφετηρία του στον ζωδιακό του κύκλο (γεννημένος στα τέλη Οκτώβρη του ΄76).

«Έζησα δύο υπέροχα χρόνια εκεί και φυσικά έχω πολύ ωραίες αναμνήσεις. Εννοείτε λοιπόν πως είμαι πολύ χαρούμενος για όσα κατορθώνει η Βιγιαρέαλ. Για την πορεία της. Και για όσα συζητούν για εκείνη στο ποδόσφαιρο» δήλωσε στα ΝΕΑ ο «Κάνιο» για την ημιφιναλίστ του Champions League. Και αφήνει τις σκέψεις του να απλώσουν ενώνοντας το «τότε» με το «σήμερα».

Τίποτα δεν γίνεται τυχαία

«Συμβαίνουν όλα σε μια μικρή πόλη που είναι δίπλα στην ομάδα και πραγματικά την στηρίζουν όλοι. Έχουν διαμορφώσει μάλιστα έτσι το γήπεδο τους (σ.σ το «Μαδριγάλ» έχει χωρητικότητα 23.500 θεατές όταν η πόλη του Βίλα Ρεάλ έχει συνολικό πληθυσμό 55.000) ούτως ώστε να πηγαίνει όσο το δυνατόν περισσότερος κόσμος γίνεται στους αγώνες.

Υπάρχει μια σπουδαία διοίκηση που ασχολείται ακολουθώντας ένα μακροπρόθεσμο πλάνο. Μια κάστα ανθρώπων που δείχνουν ότι ξέρουν τι θέλουν. Μέσα σε αυτό το διάστημα που έμεινα εκεί, πέρασα πολύ καλά και είδα πως η ομάδα έκανε σιγά σιγά βήματα μπροστά, βελτιωνόταν σε όλα τα επίπεδα.

Πέραν των άλλων η Βιγιαρεάλ διαθέτει ένα φοβερό τμήμα σκάουτινγκ που κάνει πολύ καλές μεταγραφές. Είναι κάτι που ξεχωρίζει αυτό, για παράδειγμα στην τωρινή ομάδα έχει γίνει μια μίξη μεγάλων και μικρών και τα κατάφεραν μια χαρά μέχρι τώρα. Έχει καταφέρει να είναι μια ομάδα που τη σέβεται ο ποδοσφαιρικός πλανήτης ανεξαρτήτως αντιπάλου. Ο τρόπος που αγωνίζεται μάλιστα έχει κάνει και την υπόλοιπη Ισπανία να
ασχολείται με τη Βιγιαρεάλ, όλοι οι φίλαθλοι τη θαυμάζουν».

Κυνηγός… κεφαλών

Μεταξύ μας; Το μικρό Γαλατικό χωριό στον κήπο με τα πορτοκάλια της περίφημης ποικιλίας «Βαλένθια» είναι πλέον σεσημασμένο. Και αυτό δεν αφορά καν στην εποχή του Χοάν Ρομάν Ρικέλμε, του Ντιέγκο Φορλάν και του Χουάν Πάμπλο Σορίν που ταξίδεψαν για πρώτη φορά την Βιγιαρέαλ ως τους ημιτελικούς του Champions League το μακρινό 2006.

Ούτε καν σε εκείνη του Αριέλ Ιμπαγάσα που τρία χρόνια αργότερα την οδήγησε ως τους προημιτελικούς. Σχετίζεται αποκλειστικά με τα… φρέσκα κουλούρια. Κάτοχος του Europa League αποκλείοντας στον ημιτελικό την Άρσεναλ και σοκάροντας στον τελικό τη Μάντσεστερ Γιουνάιτεντ.

Κυνηγός… κεφαλών φέτος κάτω από τα άστρα έχοντας αποκλείσει στη σειρά την περίφημη Αταλάντα του «προφέσορα» Τζανπίερο Γκασπερίνι (Αταλάντα) στους ομίλους, τη μεγάλη Γιουβέντους στους «16», τον θρύλο της Μπάγερν Μονάχου στους «8».

«Έχει αποδείξει(ς) ο Έμερι»

Την ομάδα που φέρει φαρδιά πλατιά την υπογραφή του Ουνάι Έμερι. Ίσως του πιο hot ονόματος προπονητή σε μια εποχή που το ποδόσφαιρο λες και βάλθηκε να μιλήσει μόνο για τους πάγκους του: Ο Κλοπ, ο Πεπ, ο Αντσελότι… «Σίγουρα συμβαίνει αυτό γιατί οι συγκεκριμένοι άνθρωποι έχουν καταφέρει να μας κάνουν να χαιρόμαστε με το να βλέπουμε τις ομάδες τους.

Με το δικό του στιλ ο καθένας, κάνει τον κόσμο να θέλει να παρακολουθεί τις ομάδες γιατί βλέπει μπάλα. Όμορφο ποδόσφαιρο. Ο Έμερι είναι πάρα πολύ καλός προπονητής, το έχει αποδείξει χρόνια τώρα, τίποτα δεν είναι τυχαίο» προσθέτει ο Αριέλ Ιμπαγάσα και δεν δίνει… προγνωστικά για το ζευγάρι «Γολιάθ-Δαβίδ» Λίβερπουλ-Βιγιαρέαλ.

Αλλά δίνει με τον τρόπο του το… μυστικό της επιτυχίας «σε αυτές τις περιπτώσεις σημασία έχει μόνο να το ευχαριστιέσαι. Και να εκτιμάς το γεγονός ότι έχεις την ευκαιρία να δείξεις τι αξίζεις, έχοντας απέναντι σου τους καλύτερους»…