Ολυμπιακός: Η παραμυθένια δεκαετία του Θρύλου (pics, vids)

Ο Ολυμπιακός είναι ένας από τους μεγαλύτερους πολυαθλητικούς συλλόγους του πλανήτη. Η ομάδα του Πειραιά κλείνει σήμερα (10/3) 97 χρόνια από την ίδρυσή της συνεχίζοντας να κάνει περήφανους τους φιλάθλους της. Και δεν έχει σκοπό να σταματήσει εκεί.

Το τμήμα μπάσκετ του οργανισμού είναι ένα από τα πιο επιτυχημένα, έχοντας κάνει τεράστιες υπερβάσεις σε ευρωπαϊκό επίπεδο. Παίζοντας ανάμεσα στους κορυφαίους. Πλέον, ο Ολυμπιακός θεωρείται μία από τις καλύτερες ομάδες στην Ευρώπη. Κάτι που αποδεικνύει και η θέση του στη βαθμολογία της Euroleague, αλλά και ο τρόπος παιχνιδιού του.

Οι Ερυθρόλευκοι έχουν δημιουργήσει ένα DNA νικητή πια. Κάτι που σφυριλατήθηκε κυρίως την περασμένη δεκαετία. Από το 2010 έως το 2020. Οι Πειραιώτες σε εκείνο το διάστημα μπόρεσαν να κατακτήσουν δύο τρόπαια Euroleague (2012, 2013) και να φτάσουν στον τελικό της διοργάνωσης άλλες δύο φορές (2015, 2017). Παίζοντας μάλιστα στις έδρες των αντιπάλων του (Ρεάλ Μαδρίτης και Φενέρμπαχτσε).

Η φετινή ομάδα έχει όλα τα φόντα για να φτάσει ψηλά. Υπάρχουν ακόμα παίκτες από την περασμένη δεκαετία που κρατούν ζωντανό το πάθος που έβγαζε ο σύλλογος εκείνα τα χρόνια (Παπανικολάου, Πρίντεζης, Σλούκας). Κάτι που πλέον φαίνεται ξανά στο παρκέ. Οι τρεις «σωματοφύλακες» του Πειραιά πήραν την σκυτάλη από τον Βασίλη Σπανούλη και πλέον καλούνται να οδηγήσουν ξανά τους Ερυθρόλευκους όσο πιο ψηλά γίνεται.

Έτσι to10.gr κάνει ένα μικρό ταξίδι στον χρόνο και σας παρουσιάζει εκείνη την περίοδο. Δέκα χρόνια με δυσκολίες, ήττες, νίκες, τρόπαια και ατελείωτο πάθος για τη νίκη που άλλαξε μια για πάντα την ιστορία της ομάδας στο κορυφαίο επίπεδο.

2009-10 (17-5)

Οι αδελφοί Αγγελόπουλοι είχαν βάλει βαθιά το χέρι στην τσέπη, δημιουργώντας ένα τρομακτικό ρόστερ με παίκτες όπως οι Παπαλουκάς, Τσίλντρες, Βούισιτς, Χαλπερίν, Κλέιζα κλπ, και με τον Παναγιώτη Γιαννάκη στον πάγκο, εκείνη η ομάδα, θα μπορούσε να πει κάποιος, ήταν καταδικασμένη να πάει ψηλά. Κάτι που κατάφερε.

Η αρχή έγινε στην κανονική περίοδο, με ρεκόρ 8-2 δεν αντιμετώπισε κανένα πρόβλημα, όπως και στο Top 16, που ήρθε εύκολα το 5-1. Για να βρουν στα play-offs στην Πρόκομ (Άρκα Γκντίνια πλέον) από την Πολωνία. Η σειρά τελειώνει στο 3-1 και ο Ολυμπιακός προκρίνεται στο Final 4 για δεύτερη συνεχή σεζόν (είχε προηγηθεί αυτό του Βερολίνου το 2009).

Εκεί έρχεται η Παρτίζαν. Ο Τσίλντρες με ένα ιστορικό καλάθι στέλνει το ματς στην παράταση και μετά το έξτρα 5λεπτο τους «ερυθρόλευκους» σε τελικό έπειτα από 13 χρόνια. Η Μπαρτσελόνα όμως αποδεικνύεται ανυπέρβλητο εμπόδιο, επικρατώντας με σκορ 86-68 και κατακτώντας το τρόπαιο.

2010-11 (13-7)

Η έλευση του Σπανούλη έχει αλλάξει πολλά. Αφού εκείνος είναι πλέον το μεγάλο όνομα. Δίχως Τσίλντρες, δίχως Κλέιζα, αλλά με τον Παπαλουκά να παραμένει στο πλάι του.

Η κανονική περίοδος ολοκληρώνεται με ρεκόρ 7-3, ενώ η φάση των «16» ξανά με 5-1. Στα play-off όμως οι Πειραιώτες βρίσκουν στον δρόμο τους την πανίσχυρη Σιένα.

Μπορεί το πρώτο παιχνίδι να είναι υπέρ της ομάδας του Ντούσαν Ίβκοβιτς (που έχει επιστρέψει) η οποία πραγματοποιεί ένα από τα καλύτερα ημίχρονα (47-9) στην ιστορία της διοργάνωσης, αν όχι το καλύτερο, αλλά η σειρά καταλήγει στην ομαδάρα του Σιμόνε Πιανιτζιάνι με 3-1.

2011-12 (14-8)

Οι αδελφοί Αγγελόπουλοι αποφάσισαν να κάνουν γενική ανανέωση του ρόστερ, το οποίο χτίστηκε γύρω από τον Σπανούλη, τον Πρίντεζη και τα νέα παιδιά.

Regular season και το 6-4 βάζει σε σκέψεις τους ανθρώπους του Ολυμπιακού. Κυρίως για τους ξένους. Οι Κέιλιν Λούκας και Ματ Χάουαρντ δεν αποδίδουν. Η αλλαγή τελικά θα γίνει με τους Έισι Λο και Τζόι Ντόρσεϊ να παίρνουν τη θέση τους.

Το Top 16 έρχεται. Οι παίκτες του Ίβκοβιτς θα βρεθούν στο 3-3 και τα play-off φέρνουν πάλι τη Σιένα στο διάβα τους. Αυτή τη φορά όμως θα είναι διαφορετικά. Οι Πειραιώτες κάνουν μια εντυπωσιακή σειρά και προκρίνονται στην Κων/πολη με 3-1 νίκες, απέναντι στους Ιταλούς.

Ημιτελικός με την Μπαρτσελόνα. Ο Σπανούλης κάνει μυθική εμφάνιση και οι «ερυθρόλευκοι» ανατρέπουν το σκορ νικώντας 68-64.

Ο τελικός έφτασε. Ξανά. Δύο χρόνια μετά. Αντίπαλος η διαβόητη ΤΣΣΚΑ. Λίγο πριν τη λήξη της τρίτη περιόδου η διαφορά βρίσκεται στους 19 πόντους για τους Ρώσους. Τα επόμενα λεπτά όμως θα μείνουν στην ιστορία ως η μεγαλύτερη ανατροπή στην ιστορία της Euroleague.

Ο Ολυμπιακός επιστρέφει. Φέρνει τον αγώνα εκεί που θέλει και ο Γιώργος Πρίντεζης, με τη φάση της δεκαετίας τού χαρίζει το τρόπαιο. Το 62-61 πλέον θα έμενε για πάντα χαραγμένο στις μνήμες όλων. Το ομορφότερο παραμύθι είχε γραφτεί από τα «μωρά» του Ίβκοβιτς που τρέλαναν όλη την Ευρώπη με το κατόρθωμα τους.

2012-13 (22-9)

Ο «Ντούντα» αποφάσισε να αποχωρήσει και οι κ. Αγγελόπουλοι έδωσαν τα… κλειδιά της ομάδας στον Γιώργο Μπαρτζώκα. Σχεδόν ίδιο ρόστερ, όμως ακόμα πιο ποιοτικό.

Η κανονική περίοδος ξεκινά με ρεκόρ 8-2 και στο Top 16 συνεχίζεται με τους ερυθρόλευκους να έχουν 9 νίκες και 5 ήττες. Βρίσκοντας έτσι μπροστά τους την Έφες στα play-offs.

Έπειτα από μεγάλη μάχη η σειρά οδηγείται στο πέμπτο και τελευταίο παιχνίδι όπου σε ένα «καυτό» ΣΕΦ οι Πειραιώτες παίρνουν την πρόκριση. Η ΤΣΣΚΑ Μόσχας ψάχνει εκδίκηση στον ημιτελικό. Ο Ολυμπιακός όμως κάνει ένα από τα καλύτερα παιχνίδια του στη χρονιά και διαλύει τους Ρώσους που δεν κατάλαβαν από που τους ήρθε.

Ο τελικός ήταν απέναντι στη Ρεάλ. Οι δύο κορυφαίες ομάδες της διοργάνωσης. Έπειτα από ένα κακό δεκάλεπτο οι «ερυθρόλευκοι» επιστρέφουν, εν τέλει ρίχνουν 100αρα και γίνονται μόλις η τρίτη ομάδα που κατακτά «back to back» την κορυφή της Ευρώπης μετά τις Γιουγκοπλάστικα και Μακάμπι.

2013-14 (20-9)

Η κατάκτηση του δεύτερου ευρωπαϊκού έφερε αλλαγές στο ρόστερ της ομάδας του Γιώργου Μπαρτζώκα καθώς αποχώρησαν αρκετοί παίκτες. Παρόλα αυτά η σεζόν ξεκίνησε εξαιρετικά με 10-0 στην κανονική περίοδο.

Το 8-6 στους «16» έστειλε τους Πειραιώτες πάνω στη Ρεάλ Μαδρίτης με μειονέκτημα έδρας. Οι «ερυθρόλευκοι» πάλεψαν όσο μπορούσαν όμως οι Ισπανοί αποδείχθηκαν καλύτεροι και πέρασαν στο Final 4 με 3-2.

2014-15 (22-8)

Ο Γιάννης Σφαιρόπουλος αντικατέστησε τον Γιώργο Μπαρτζώκα μετά τον πρώτο αγώνα της σεζόν, οδηγώντας εκείνος από την αρχή τον Ολυμπιακό στην Ευρώπη. Το 8-2 στη Regular Season ήταν ένα καλό πρώτο δείγμα.

Top 16 και ρεκόρ 10-4, στέλνουν τους Πειραιώτες κατευθείαν πάνω στην Μπαρτσελόνα του Τσάβι Πασκουάλ με μειονέκτημα έδρας.

Οι παίκτες του Σφαιρόπουλου κάνουν ένα τεράστιο διπλό στη Βαρκελώνη και ισοφαρίζουν σε 1-1. Το 2-1 έρχεται δύσκολα και στο τρίτο ματς, χρειάζεται η συμβολή του «Άγιου Γεώργιου Πρίντεζη» για να τσεκάρουν το εισιτήριο προς το Final 4 της Μαδρίτης.

Η ΤΣΣΚΑ για ακόμη μια φορά είναι το πρώτο εμπόδιο. Παρότι οι «ερυθρόλευκοι» δεν παίζουν τόσο καλά, «ξυπνούν» στα τελευταία λεπτά και με ένα τρομερό κρεσέντο του Σπανούλη νικούν ξανά τους Ρώσους.

Ο τελικός είναι μια διαφορετική υπόθεση. Η Ρεάλ παίζει στην έδρα της, με τον κόσμο στο πλευρό της. Και παρότι γίνεται μια ύστατη προσπάθεια να γυρίσει το παιχνίδι, τελικά η ομάδα του Λάσο κάθεται στον θρόνο.

2015-16 (14-10)

Η συγκεκριμένη σεζόν ήταν η πρώτη κακή χρονιά έπειτα από αρκετά χρόνια για τον Ολυμπιακό. Οι τραυματισμοί πλήγωσαν το σύνολο του Γιάννη Σφαιρόπουλου και έφεραν τον πρόωρο αποκλεισμό.

Καλό ξεκίνημα στην κανονική περίοδο με ρεκόρ 8-2, όμως στο Top 16 τα δεδομένα αλλάζουν. Οι Πειραιώτες δεν μπορούν να βρουν ρυθμό και ολοκληρώνουν τη φάση με 6-8 κάτι που σημαίνει αυτόματα και αποκλεισμός από τα play-off.

2016-17 (23-14)

Η Euroleague αποφάσισε να κάνει μια τεράστια αλλαγή όσον αφορά τη διεξαγωγή της, καθώς πλέον όλοι θα έπαιζαν με όλους και οι πρώτες οκτώ ομάδες θα προκρίνονταν στα play-offs.

Σε αυτή την πρωτόγνωρη κατάσταση οι «ερυθρόλευκοι» τα πηγαίνουν εξαιρετικά τερματίζοντας τρίτοι με ρεκόρ 19-11, πέφτοντας πάνω στην Αναντολού Εφές.

Μοιρασιά στα πρώτα ματς στο ΣΕΦ με τους Τούρκους να κάνουν το break και στη συνέχεια το 2-1 στην έδρα τους. Ο Ολυμπιακός με ένα τρομερό ματς γλιτώνει τον αποκλεισμό στον 4ο αγώνα και παίρνει την πρόκριση για το Final 4.

Στην Κωνσταντινούπολη, η ΤΣΣΚΑ είναι εκεί και περιμένει στον ημιτελικό. Όσοι παρακολουθούν βρίσκονται στο ίδιο έργο θεατές. Οι Ρώσοι μπροστά και ο Ολυμπιακός να κυνηγά. Η κατάληξη όμως είναι πάντα ίδια…

Δεύτερος τελικός τα τελευταία τρία χρόνια. Αλλά και πάλι στην έδρα του αντιπάλου. Οι τούρκοι οπαδοί έχουν κατακλύσει την «Ούλκερ Αρένα» και τα πράγματα δεν είναι εύκολα. Η Φενέρμπαχτσε είναι εκείνη που κατακτά το τρόπαιο.

2017-18 (20-14)

Με φόρα από τον τελικό της Πόλης και με πολλές όμως αλλαγές στο ρόστερ, οι Πειραιώτες πραγματοποιούν μια άκρως εξαιρετική κανονική περίοδο και με ρεκόρ 19-11 τερματίζουν πάλι τρίτοι.

Στα play-off συναντούν τη Ζάλγκιρις Κάουνας με πλεονέκτημα έδρας. Οι Λιθουανοί του Σαρούνας Γιασικεβίτσιους αποδεικνύονται σκληρά καρύδια, κόντρα στους «ερυθρόλευκους» που δεν έχουν ιδέες στο παιχνίδι τους και αποκλείονται με 3-1.

2018-19 (15-15)

Ο Ολυμπιακός αλλάζει πολλά μετά τη Ζάλγκιρις φέρνοντας τον Ντέιβιντ Μπλατ στον πάγκο, με ένα σχετικά νέο ρόστερ. Τα προβλήματα είναι πολλά. Κάποιοι παίκτες δεν αποδίδουν και τα πράγματα είναι δύσκολα.

Τελικά οι «Πειραιώτες» ολοκληρώνουν την κανονική περίοδο με ρεκόρ 15-15, τερματίζοντας 9οι, στην ισοβαθμία με Μπασκόνια και τη Ζάλγκιρις, μένοντας εκτός συνέχειας.

2019-20 (12-16)

Για τη συγκεκριμένη σεζόν δεν μπορούμε να πούμε πολλά καθώς διεκόπη λίγο πριν τη λήξη της Regular Season λόγω του κορωνοϊού. Πάντως μέχρι εκείνο το σημείο οι «ερυθρόλευκοι» είχαν ρεκόρ 12-16. Όντας 11οι σε ισοβαθμία πέντε ομάδων που ήταν από την 9η έως την 13η θέση.

Μπόνους: Οι 10 καλύτερες φάσεις τις δεκαετίας όπως τις επέλεξε η ΚΑΕ Ολυμπιακός: