Ο ΝτεΜάρ ΝτεΡόζαν δεν έχει να αποδείξει τίποτα σε κανέναν (pics, vids)

Ο ΝτεΜάρ ΝτεΡόζαν μοιάζει να έχει μπει φέτος σε… χρονοκάψουλα, παίζοντας με χαρά και πάθος μεγαλύτερα κι από ρούκι, στα 32 του χρόνια. Ο Καλιφορνέζος σούτινγκ γκαρντ έχει εκπλήξει ευχάριστα άπαντες στο NBA.

Δεν ανακάλυψε ξαφνικά το μπάσκετ, όμως μέχρι και πέρυσι υπήρχε μια κάποια υποτίμηση στο πρόσωπό του, συγκριτικά με άλλους αστέρες της λίγκας, μαζί με ερωτηματικά γύρω από το παιχνίδι του.

Υπάρχουν όμως εξηγήσεις γι’ αυτή την αλλαγή στη στάση του κοινού, αλλά και στην αποτελεσματικότητα του ίδιου. Οι αιτίες εμφάνισης του «νέου» ΝτεΜάρ βρίσκονται τόσο στο παρελθόν, κοντινό και μη, όσο και στο 2022. Ο ίδιος κάνει βέβαια αυτό που έκανε πάντα, χωρίς να τον νοιάζει η γνώμη των προπονητών του… καναπέ.

Το Κόμπτον κι ο πατέρας του δεν τον εγκαταλείπουν ποτέ

Γεννημένος στο Κόμπτον του Λος Άντζελες, μπήκε από πολύ μικρός «στα βαθιά» της ζωής. Όπλα, ναρκωτικά και βία συμμοριών παντού τριγύρω. Κάθε μέρα ήταν μια μάχη.

Μιλώντας για τα παιδικά του χρόνια ήταν αφοπλιστικός:

«Έχω χάσει πολλούς φίλους στον δρόμο, πριν καν τελειώσω το Λύκειο. Μίλαγες με κάποιον τη Δευτέρα να κάτσετε στο ίδιο θρανίο την επόμενη ημέρα και τελικά δεν υπήρχε επόμενη, αυτή ήταν η τελευταία φορά που τον έβλεπες. Ερχόταν η Τρίτη και τα πράγματά του ήταν εκεί που τα είχε αφήσει, αυτός όμως…»

Έμαθε να εκτιμά τα πάντα και να μη θεωρεί τίποτα δεδομένο, όπως και πράττει επί 13 συναπτά έτη στο NBA. Εκτός βέβαια από τη γενέτειρά του, έχει συνέχεια στο νου και τον πιο ξεχωριστό άνθρωπο της ζωής του, τον πατέρα του, Φρανκ.

«Με έμαθε να έχω πειθαρχία, να δουλεύω κάθε μέρα, να θέλω να γίνομαι καλύτερος. Με στήριζε σε κάθε βήμα που έκανα. Ό,τι θέλω θα πρέπει να προσπαθήσω για να το πάρω, δε θα μου χαριστεί. Εκείνος ήταν που με βοήθησε να έχω εμπιστοσύνη σε μένα και να προχωράω. Δε θα ήμουν εδώ αν δεν ήταν εκείνος, του χρωστάω τα πάντα».

Τα όσα έζησε δίπλα του φαίνονται περίτρανα στη φορά που εκτελούσε βολές μετά από ματς μόνος, ενώ η ομάδα είχε φύγει. Μπορεί ο Φρανκ ΝτεΡόζαν να μην βρίσκεται πια στη ζωή, πάντοτε όμως καταλαμβάνει μια θέση στο μυαλό και την καρδιά του γιου του. Ο ΝτεΜάρ έκανε κι ένα τατουάζ στον ώμο με μια φωτογραφία του, τιμώντας τον με έναν ακόμα τρόπο.

Όταν ήταν βαριά άρρωστος, πήγαινε να τον δει μετά από παιχνίδια, πηγαίνοντας ακόμα κι από τη Βοστόνη στο Λος Άντζελες. Κανείς στις πρώην ομάδες του δεν ήξερε τίποτα. Το περνούσε όλο μόνος, στωικά και βουβά μπροστά τους.

 

Δείτε αυτή τη δημοσίευση στο Instagram.

 

Η δημοσίευση κοινοποιήθηκε από το χρήστη Steve Wiebe (@stevewiebe)

Δέχεται τον εαυτό του όπως ακριβώς είναι

Όλοι στη ζωή κάτι περνάνε, αφού δεν είναι στρωμένη με ροδοπέταλα και το ίδιο συνέβη και με εκείνον. Το 2018 βγήκε και μίλησε ανοιχτά για την κατάθλιψη, με την οποία εξακολουθεί να παλεύει, . Η περιπέτεια υγείας του πατέρα του, αλλά και η ανταλλαγή του στο Σαν Αντόνιο χειροτέρεψαν την κατάσταση.

Πλέον δεν φοβάται να αναφερθεί στο πρόβλημα που αντιμετωπίζει:

«Έχω διαφόρων ειδών νύχτες. Κάποιες είναι καλές, κάποιες όχι, σε νικάει ορισμένες φορές αυτό. Θα μπορούσα να αρχίσω να πίνω και να πάρω επικύνδυνα μονοπάτια, έχω δει πολλούς να το κάνουν.

Εγώ επέλεξα να μην πάρω αυτό τον δρόμο. Όταν έρχονται οι δυσάρεστες σκέψεις εγώ μεταφέρομαι σε ένα μέρος που είμαι περιορισμένος, ήσυχος, μόνος. Ούτε αυτό όμως είναι καλό, μεγαλώνει το σκοτάδι μέσα σου.

Παρόλα αυτά συχνά με ρωτούν «μα πως γίνεται να έχεις κατάθλιψη εσύ; Πάιζεις στο NBA, έχεις όλα τα χρήματα του κόσμου, μπορείς να αγοράσεις ό,τι θες». Εύχομαι όλοι να ήταν πλούσιοι, ώστε να καταλάβουν πως το χρήμα δεν είναι το παν».

Έχει τον χώρο και τους συμπαίκτες που χρειαζόταν

Ο Μπίλι Ντόνοβαν είδε τον ΝτεΡόζαν να μην πηγαίνει στην Καλιφόρνια για χάρη των Λέικερς το καλοκαίρι, μιας και ο ΛεΜπρόν προτίμησε να κινηθούν για τον Ράσελ Γουστμπρουκ και οι Μπουλς δεν έχασαν την ευκαιρία, με τον Αρτούρας Καρνισόβας να τον φέρνει στο Ιλινόις και το Σικάγο.

Οι «Ταύροι» του κατέστησαν σαφές πως στηρίζουν το φετινό, αλλά και τα επόμενα πρότζεκτ πάνω του. Έγινε ο ηγέτης ενός γκρουπ παικτών που αποτελεί μείξη νιάτων κι εμπειρίας. Έχει «δέσει» πολύ καλά με τον ΛαΒίν, όντας ενθουσιασμένος που είναι συμπαίκτης του.

Ο Βούτσεβιτς πέρυσι δεν ήταν καλός μόλις ήρθε, όμως φέτος δείχνει γιατί βρίσκεται εκεί. Ο Γκριν τα κάνει όλα και συμφέρει, ενώ ο Ντοσούνμου έχει έρθει με… φόρα. Ο Λόνζο Μπολ κι ο Άλεξ Καρούσο, δύο πρώην Λέικερς που «πατάνε γκάζι» και μοιράζουν την μπάλα εξαιρετικά.

Το γεγονός ότι η ομάδα παίζει με έναν ισορροπημένο τρόπο, τόσο με τρίποντα, όσο με δίποντα και δυεισδύσεις, του δίνει επιλογές. Έχει τη δυνατότητα να καταφύγει στο αγαπημένο του σουτ μέσης απόστασης, ένας πραγματικός killer από εκεί, επαναφέροντας μια χαμένη, μια ξεχασμένη τέχνη που είχε να δει τέτοια χρήση από την εποχή του Ρίτσαρντ Χάμιλτον.

Έχει βελτιώσει το τρίποντό του και δε φοβάται να σουτάρει όπως παλαιότερα, ενώ μπορεί εύκολα να ποστάρει, αλλά και να επιτεθεί κοντά στο καλάθι με πρόσωπο.

Μετρά φέτος 27.7 πόντους μέσο όρο την καλύτερη επίδοση της καριέρας του, 5.2 ριμπάουντ, 5.1 ασίστ και σχεδόν 1 κλέψιμο, σε 35.5 λεπτά ανά αγώνα.

Έτσι κατάφερε να ξεπεράσει τον Μάικλ Τζόρνταν σε ένα στατιστικό με τους Μπουλς και να τον ισοφαρίσει σε ένα άλλο. Στα πρώτα του 16 παιχνίδια με την ομάδα σημείωσε 425 πόντους, έναν παραπάνω από τον MJ. Έφτασε επίσης τα πέντε συνεχόμενα παιχνίδια με τουλάχιστον 35 πόντους, ενώ έχει ξεπεράσει έξι συνεχόμενες φορές τους 30.

Εκτός όμως από σκόρερ είναι πλέον κι αυτός που παίρνει την μπάλα, όταν αυτή καίει. Ο ΝτεΡόζαν ήταν ο «από μηχανής Θεός» σε δύο συνεχόμενα ματς, με Ιντιάνα και Ουάσινγκτον. Δείχνει λοιπόν ότι μια χαρά μπορεί να ηγηθεί, κόντρα στη γνώμη πολλών.

Πήρε το τελευταίο σουτ και κέρασε… φαρμάκι τους αντιπάλους αμφότερες τις φορές.

Ο ΝτεΜάρ Ντερόζαν οδηγεί εκ του ασφαλούς τους Μπουλς με ρεκόρ 36-21, στη δεύτερη θέση της Δύσης κι ετοιμάζεται για την πέμπτη του συμμετοχή σε All Star Game σε λίγες ημέρες.

Παίζει το μπασκετάκι του πιο ώριμος και με περισσότερη όρεξη από ποτέ, ξέροντας βέβαια ότι δεν είναι το παν και η αποδοχή του εαυτού του, μαζί με το νέο του περιβάλλον τον έχουν απελευθερώσει. Πάντα κάποιος θα λέει κάτι για εκείνον, όπως συμβαίνει με όλους. Όμως αυτός ο κάποιος δε ζει τη ζωή του, οπότε ορθώς αδιαφορεί.

MUST READ

Φανταστείτε να μην… λάτρευαν και τον Αλόνσο (4-0, vid)