Ο Στεφ Κάρι είναι πλέον κι επίσημα ο καλύτερος σουτέρ στην ιστορία του NBA, όμως δεν ήταν όλα πάντα «ρόδινα» για εκεινον. To10.gr γυρνά τον χρόνο πίσω και θυμάται.
O Στεφ Κάρι αφήνει τους πάντες με «το στόμα ανοιχτό» σε κάθε αουτ που επιχειρεί, είτε αυτό είναι στο ζέσταμα πριν τον αγώνα, είτε κατά τη διάρκειά του, όμως η αντίδραση του κοινού είναι πάντα η ίδια, πηγαίος θαυμασμός.
Πριν όμως γίνει τρεις φορές πρωταθλητής και στο ματς με τους Νικς ο πρώτος σε εύστοχα τρίποντα στο NBA, ξεπερνώντας τον Ρέι Άλεν χρειάστηκε να διανύσει μια δύσκολη διαδρομή και να «κλείσει» πολλά από τα στόματα, που τώρα είναι ανοικτά, κάθε φορά που αφήνει την μπάλα από τα χέρια του.
Ο πατέρας του άλλαξε το σουτ του
Η φράση «το μήλο πέφτει κάτω από τη μηλιά» ταιριάζει τέλεια στην περίπτωσή του. Ο πατέρας του, ο Ντελ, έκανε καριέρα 16 χρόνια στο NBA σε πολλές διαφορετικές ομάδες και αυτό που του έδινε συνεχώς νέα συμβόλαια ήταν το μακρινό του σουτ.
Στο ξεκίνημά του ήταν μόλις 1.72 μέτρα ύψος και ζύγιζε 68 κιλά. Αδύνατος και κοκαλιάρης δεν μπορούσε να κάνει τα σουτ του να φτάσουν τη στεφάνη, μέχρι και την ηλικία των 14ων, καθώς δεν ήταν αρκετά δυνατός, για να σουτάρει πάνω από τπ κεφάλι του. Ο Ντελ δούλεψε μαζί του κάνοντάς τον να «λιώσει» στις προπονήσεις και κατάφεραν μαζί να βελτιώσει τη μηχανική του.
Ακόμα όμως και με αλλαγμένο και καλύτερο σουτ δεν είχε καν κατάταξη για τα κολέγια, όπως συμβαίνει με όσους τελειώνουν τα Λύκεια. Ούτε καν το «Virginia Tech» του πατέρα του προσέφερε υποτροφία κι έτσι αναγκάστηκε να πάει στο σαφώς μικρότερο σε όνομα και παράδοση «Davidson».
Την πρώτη του χρονιά βγήκε δεύτερος σκόρερ του NCAA, πίσω μόνο από τον επίσης πρωτοετή Κέβιν Ντουράντ, το 2007. Μέχρι και το 2009 που βρέθηκε στο κολέγιο, σκόραρε ακατάπαυστα, αλλά πάλι δεν κατάφερε να είναι σίγουρος για το μέλλον του στο NBA.
Το διπλό λάθος της Μινεσότα και το ρίσκο των Γουόριορς που απέδωσε
Στο ντραφτ του 2009 οι περισσότεροι εξακολουθούσαν να μιλάνε για την ανύπαρκτη αθλητικότητά του, προτρέποντας τις ομάδες να αποφύγουν την επιλογή του. Ο τότε GM της Μινεσότα, Ντέιβιντ Καν, οραματιζόταν μια ομάδα με τρεις πόιντ γκαρντ στην πεντάδα και για καλή της τύχη είχε δύο επιλογές στην πρώτη δεκάδα.
Όμως αντί για τον Στεφ, επέλεξε τον Τζόνι Φλιν στο νούμερο 5 και τον Ρίκι Ρούμπιο στο 6. Οι Γουόριορς ήταν διστακτικοί, αλλά εν τέλει τον «άρπαξαν» αμέσως μετά. Κόντρα σε όλες τις προβλέψεις βγήκε δεύτερος στην ψηφοφορία του καλύτερου ρούκι της σεζόν.
Όταν όμως ο Μπράντον Τζένινγκς των Μπακς έβαλε 55 πόντους απέναντί του εκείνη τη σεζόν, πάλι κάθε κουβέντα για εκείνον περιελάμβανε τη φράση «λάθος επιλογή». Ακόμα και οι ίδιοι οι Γουόριορς σκέφτονταν να τον παραχωρήσουν και να κρατήσουν τον Μόντα Έλις, κυρίως λόγω της ευπάθειας των αστραγάλων του.
Ευτυχώς όμως έκαναν πίσω και όχι μόνο τον κράτησαν, αλλά επένδυσαν πάνω του, στέλνοντας μάλιστα τον Έλις στους Μπακς. Όταν ο Στιβ Κερ ανέλαβε το καλοκαίρι του 2014, είδε τον Στεφ να είναι εκεί, να έχει ξεπεράσει τους τραυματισμούς και είδε σε αυτόν τον τέλειο ηγέτη της νέας εποχής που ήθελε να φέρει στο μπάσκετ.
Πρώτα αποκατέστησε το κλίμα σττα αποδυτηρία, που πριν δεν υπήρχε καθόλου σύμπνοια και συνεργασία, αλλά πολλά «εγώ» μαζεμένα. Έκανε ηγέτη τπν Κάρι, δεύτερο στην ιεραρχία τον Τόμπσον, είδε το πολυεργαλείο Ντρέιμοντ Γκριν κι έφερε έμπειρους βετεράνους.
Δίνοντας στον Στεφ το ελεύθερο να σουτάρει όποτε εκείνος κρίνει, άλλαξε τα όρια από τα οποία ξεκινούσε η αμυντική πίεση των ομάδων. Με τον Γκριν, τον Ιγκουοντάλα, ακόμα και τον αργό Μπόγκουτ, το μόνο που χρειαζόταν πια ο Κάρι ήταν ελάχιστο χώρο και μισό δευτερόλεπτο, τίποτα άλλο.
Χάρη στην επιμονή των Γουόριορς, οι οποίοι τον εμπιστεύτηκαν και στη διορατικότητα του Κερ, οι «Πολεμιστές» κατέκτησαν 3 δαχτυλίδια του NBA, με τον απίστευτο τύπο με το νούμερο 30 να έχει δύο τρόπαια MVP, συνεχόμενα μάλιστα τη διετία 2015-2016 και τη μια από τις δύο χρονιές να το παίρνει ομόφωνα, όντας ο πρώτος που καταφέρνει κάτι τέτοιο. Επτά φορές All Star, δύο πρώτος σκόρερ και ο μοναδικός που ξεπέρασε τον Ρέι Άλεν σε εύστοχα τρίποντα.
Το ότι πρακτικά το βεληνεκές του είναι όλο το γήπεδο, κάνει εξαιρετικά πιθανό το να μην σπάσει κανείς το νέο ρεκόρ, το οποίο θα έχει όταν αποσυρθεί, όπως είπε κι ο Ντιρκ Νοβίτσκι.
Ο Στεφ Κάρι ξεκίνησε από πολύ χαμηλά κι από το 2015 κι έπειτα βρίσκεται στην κορυφή του μπάσκετ, με κάθε μέρα που περνά να μεγαλώνει τον μύθο του ακόμα περισσότερο.