Γιάννης Αντετοκούνμπο – Ένα παιδί μετράει τ’ άστρα (vids)

Ο χρόνος είναι κάτι πολύ σχετικό. Όταν κανείς τα καταφέρνει περίφημα σε αυτό που κάνει, μοιάζει να περνά με ταχύτητα φωτός, όταν αντιμετωπίζει δυσκολίες, φαίνεται σαν να είναι «κολλημένος. Ο Γιάννης Αντετοκούνμπο έζησε την άσχημα πλευρά της ζωής και πλέον, εδώ και σχεδόν μια δεκαετία ζει την καλή. Είναι μόνο 27 αλλά κανείς δεν μπορεί να πιστέψει πώς ξεκίνησε και τι κατάφερε στη συνέχεια.

Γεννημένος στα Σεπόλια, από γονείς μετανάστες από τη Νιγηρία, ήρθε από νωρίς αντιμέτωπος ε το «σκληρό» πρόσωπο της ελληνικής κοινωνίας. Δεν υπήρχαν έγγραφα για κανέναν στην οικογένεια και από μικρός αναγκάστηκε να κάνει των πωλητή στους δρόμους.

Το 2008 ο Σπύρος ΒελΛινιάτης, προπονητής τότε του Φιλαθλητικού τον ανακάλυψε εντελώς τυχαία και παρότι τότε ο Γιάννης δεν τρεφόταν καν όπως έπρεπε, είδε το σώμα του και την αθλητικότητά του. Εκείνος ήθελε όμως να παίξει ποδόσφαιρο, οπότε δεν είπε αμέσως το «ναι». Αυτό έγινε μετά την πρόταση να βρεθεί δουλειά στους γονείς του, αν συμφωνήσει.

Κι έτσι έγινε. Άρχισε να προπονείται όλο και περισσότερο, δείχνοντας τρομερή βελτίωση. Το 2013 η ομάδα μάλιστα διεκδικούσε την άνοδο στην Α1, σε έναν αγώνα όλα η τίποτα και το γήπεδο είχε γεμίσει από σκάουτερς του NBA. Ο Αντετοκούνμπο μπορεί να έχασε, όμως οι Θεοί του μπάσκετ δε θα τον εγκατέλειπαν.

Η Σαραγόσα τον αγόρασε και πριν καν παίξει ένα παιχνίδι με τη φανέλα της έγινε το «μπαμ». Στην τελευταία χρονιά του Ντέιβιντ Στερν στο NBA ως κομισάριος της λίγκας είπε εκείνα τα λόγια που έμελλε να αποτελέσουν την αρχή της νέας του ζωής: «With the number 15, The Milwaukee Bucks select Giannis Antetokounmpo».

Βρέθηκε ξαφνικά μόνος σε μια ξένη χώρα, περιμένοντας να διευθετηθούν τα γραφειοκρατικά για τους γονείς του. Τον πρώτο καιρό μάλιστα έπρπεπε να του κλειδώνουν την πόρτα του γυμναστηρίου, καθώς αρνιόταν να φύγει.

Στη θητεία του στους Μπακς άλλαξε πολλούς προπονητές, Λάρι Ντρου, Τζέισον Κιντ, Τζο Πράντι, Μάικ Μπούντενχόλτζερ. Από όλους πήρε κάτι για να το προσθέσει στο παιχνίδι του. Με πολλή δουλειά κατάφερε να βελτιώνεται κάθε χρόνο. Από τους 7 πόντους στους 13 στους 23, στους 27 στους 30. Όλοι ξεκίνησαν να μιλούν για τον Greek Freak όλο και περισσότερο, με το πέρας κάθε σεζόν. Από το 2017 μέχρι και το 2021 έγινε πέντε φορές All Star, το 2017 μάλιστα ο πρώτος βασικός των Μπακς μετά τον Μάικλ Ρεντ το 2004.

Οι διακρίσεις του όμως δεν είναι μόνο αυτές. Τέσσερις φορές μέλος της καλύτερης αμυντικής πεντάδας, πέντε φορές μέλος της καλύτερης αμυντικής πεντάδας, κορυφαίος αμυντικός το 2020, πιο βελτιωμένος παίκτης το 2017.

Το παιχνίδι του δε μοιάζει με κανενός και αυτό το έχουν πει και παίκτες με τεράστια καριέρα στο NBA, όπως ο Τζαμάλ Κρόφορντ. Του αρέσει να «σπρώχνει, να παίζει με πλάτη και να περιστρέφει το σώμα του με spin moves, για να απελευθερωθεί από τους αντιπάλους του. Τα μακριά του άκρα τον βοηθούν να υποδέχεται την μπάλα με ευκολία, αλλά και να «σβήνει τα φώτα» στην άμυνα.

Θα μπορούσε να φύγει από το Μιλγουόκι μετά τις αποτυχίες του 2019 και του 2020, όμως έμεινε, για ένα και μόνο λόγο, για να τηρήσει μια υπόσχεση του 2014 στους φιλάθλους. Όλοι έλεγαν για τους Λέικερς και τους Νετς, όμως οι Μπακς σόκαραν τους πάντες, φτάνοντας στην κορυφή του NBA για δεύτερη φορά στην ιστορία τους και πρώτη από το 1971.

Τίποτα δεν θα τον σταματούσε, ούτε ο τραυματισμός με την Ατλάντα, από τον οποίο γύρισε απίστευτα γρήγορα. Δεν ήταν εντελώς καλά σε κανένα από τα ματς των τελικών, αλλά «έσφιξε τα δόντια» και όχι μόνο έπαιξε, αλλά τα κατάφερε, προσφέρωντας άπλετο θέαμα.

Ο Αντετοκούνμπο μπορεί να βρέθηκε από τα αζήτητα στην κορυφή, όμως αυτόν δεν τον άλλαξε καθόλου. Δεν θέλει να τον λένε ούτε MVP, ούτε πρωταθλητή, ούτε Γιάνναρο, παραμένει απλά ο Γιαννάκης, με την ίδια παιδικότητα κι αθωότητα, όπως όταν ξεκίνησε, θέλει απλά να παίζει το μπασκετάκι του και μέχρι τώρα αυτός ο δρόμος της πλήρους αφιέρωσης στο άθλημα τον έχει δικαιώσει απόλυτα.