Ο ΝτεΜάρκους Κάζινς είναι πλέον συμπαίκτης του Γιάννη Αντετοκούνμπο, σε μια σημαντική κίνηση από τους Μπακς. Το ερώτημα είναι έχει το σθένος ο «Boogie» να «αρπάξει» την ευκαιρία από τα μαλλιά;
Οι Μιλγουόκι Μπακς απέκτησαν τον ΝτεΜάρκους Κάζινς με μη εγγυημένο συμβόλαιο, σε μια κίνηση που, εάν συνέβαινε κάποια χρόνια πριν θα ήταν το «talk of the town» όλου του NBA. Ο ιδιόρρυθμος σέντερ καλείται να.. γυρίσει τις πλάτες του στο μέλλον, που έχουν προδιαγράψει όλοι για εκείνον και να δείξει, ότι μπορεί ακόμα να προσφέρει, δεν μπορεί κανείς βέβαια να ψέξει όσους αντιμετωπίζουν τη μεταγραφή αυτή με επιφυλακτικότητα.
Η καριέρα του ήδη έχει κάποια plot twists, τα οποία όμως έμειναν περισσότερο ως προσδοκίες καθώς η μοίρα του έπαιξε άσχημο παιχνίδι, ακριβώς εκεί που έδειχνε να σταθεροποιείται η κατάσταση προς το καλό, το ελπιδοφόρο, τόσο για τον ίδιο όσο και για την ομάδα που τότε υπηρετούσε.
To «αλατοπίπερο» των βαρετών Κινγκς
Πριν την εποχή Φοξ, Χιλντ και Χόλμς, (που ακόμα και τώρα χρειάζονται κι άλλα βήματα να ανέβει η ομάδα επίπεδο) ο Κάζινς θεωρούνταν αυτός που θα μπορούσε να τα κάνει όλα μόνος του, γι’ αυτό και το Σακραμέντο τον επέλεξε με «κλειστά μάτια» στο νούμερο 5 του ντραφτ του 2010, μετά το πέρασμά του από το Κεντάκι, στα χέρια του Τζον Καλιπάρι.
Προσπαθούσεόσο μπορούσε, αλλά όσο καλός και να είναι κάποιος, το μπάσκετ παίζεται με άλλους τέσσερις συμπαίκτες. Η ομάδα δεν πήγαινε καλά και άλλαζε συνεχώς προπονητές. Από όλους, μόνο ο Μάικ Μαλόουν κατάλαβε «τα κουμπιά» του και μπόρεσε και να τον ηρεμήσει και να τον αξιοποίησει περισσότερο. Όταν απολύθηκε κι εκείνος, ο Κάζινς ξέσπασε λέγοντας ότι «δεν είμαστε πια η ίδια ομάδα».
Αυτό το ξέσπασμα ήταν απόλυτα δικαιολογημένο, σε αντίθεση με άλλα τα οποία είχε ουκ ολίγες φορές, όντας μια… κινούμενη διαμαρτυρία προς τους διαιτητές, με αποτέλεσμα να μαζεύει τις τεχνικές ποινές, τις αποβολές και τα πρόστιμα, σαν φιστίκια, βαδίζοντας σε μονοπάτι παρόμοιο με αυτό του Ρασίντ Γουάλας.
Ακόμα κι έτσι ήταν με διαφορά του δεύτερου ο καλύτερος του ρόστερ, (λόγω βέβαια και της πτώσης του Έβανς μετά την ρούκι του χρονιά, όταν για άγνωστο λόγο μετακινήθηκε από την θέση 1 στο 2 και στο 3), έχοντας μέσο όρο 25.1 πόντους και 11.5 ριμπάουντ μέσο όρο, από το 2014 μέχρι και τον Φεβρουάριο του 2017, που άλλαξε περιβάλλον απροειδοποίητα.
Η ξαφνική ανταλλαγή την οποία έμαθε live
Από το 2011 μέχρι και το 2017 που έμεινε στους Κινγκς, ο Κάζινς έβλεπε τα playoffs από τον καναπέ του, χωρίς να πάρει μέρος ούτε μια φορά. Παρόλα αυτά, αν και γκρίνιαζε για την κατάσταση της ομάδας δεν θέλησε να βάλει «φιτιλιές» πιέζοντας να φύγει.
Όμως στο NBA και στον αθλητισμό γενικότερα, τα πάντα είναι μπίζνες και καμιά φορά κανείς μαθαίνει τα δυσάρεστα νέα με άκομψο τρόπο. Έτσι έγινε και στην περίπτωσή του στο τριήμερο του All-Star Game της Νέας Ορλεάνης, όταν κατά τη διάρκεια ερωτήσεων του ψιθύρισαν ότι έγινε ανταλαγή στους Πέλικανς. Το έπαιξε κουλ και άνετος, όμως σίγουρα δεν περίμενε να γίνει έτσι.
Υπό τις οδηγίες του κόουτς Τζέντρι, (νυν των Κινγκς) συνέθεσε ένα εξαιρετικό δίδυμο στην frontline με τον Άντονι Ντέιβις, έχοντας και τον Ρόντο να τους «ταΐζει» ακατάπαυστα. Πολλές φορές μάλιστα χρησιμοποιούνταν εναλλάξ, ανάλογα με το σχεδιασμό των επιθέσεων.
Τα «παιχνίδια» της μοίρας
Ενώ όλα έδειχναν καλά για πρώτη φορά στην καριέρα του, βρέθηκε αντιμέτωπος με πολύ σοβαρό τραυματισμό. Τον Ιανουάριο του 2018 υπέστη ρίξη αχιλλείου τένοντα στο αριστερό πόδι, χάνοντας την υπόλοιπη σεζόν. Το καλοκαίρι δεν υπήρχαν «μνηστήρες» να τον διεκδικήσουν, (όπως και τώρα) με αποτέλεσμα να αυτοπροταθεί ο ίδιος στους Γουόριορς.
Στις αρχές του 2019 έκανε την πρώτη του εμφάνιση με τους «Πολεμιστές» όμως το… μικρόβιο των τραυματισμών δε θα τον άφηνε ήσυχο. Πρόβλημα στον τετρακέφαλο τον Απρίλιο και ακόμα κι αν επέστρεψε στους τελικούς, ήταν εμφανές ότι δεν μπορούσε. Δοκίμασε πέρυσι στους Ρόκετς, όμως τραυματίστηκε πάλι, με τους Κλίπερς να είναι η τελευταία του ομάδα με δεκαήμερο συμβόλαιο.
Προφανώς ο Κάζινς δεν είναι αυτός που ήταν, έχει όμως μια τελευταία ευκαιρία να παίξει μπάσκετ σε ομάδα που κάνει πρωταθλητισμό, χωρίς να πέφτει όλοι η πίεση πάνω του. Σίγουρα δεν είναι ότι καλύτερο, για έναν παίκτη που υπήρξε τέσσερις φορές All-Star. με μέσο όρο 20 πόντους και σχεδόν 11 ριμπάουντ σε πάνω από 600 παιχνίδια να έρχεται από τον πάγκο, όμως κι ο ίδιος ξέρει ότι είναι λογικό.
Έχοντας πλέον ωριμάσει και βλέποντας τον Κρμέλο Άντονι να τα καταφέρνει, έχοντας κι αυτός βρεθεί πριν με το ενάμιση πόδι εκτός NBA, έχει κάθε δικαίωμα να ονειρεύεται ότι μπορεί να σώσει οτιδήποτε (αν βέβαια σώζεται), καθώς η κατάσταση του, η αντοχή του, αλλά και το πως θα εξελιχθούν τα πράγματα παραμένει ερωτηματικό. Πάντως τόσο εκείινος όσο και οι Μπακς, μόνο να κερδίσουν έχουν από τη συνεργασία αυτή.