Ουνιόν Σεν-Ζιλουάζ – Θαύμα σε ρυθμούς μακρινού παρελθόντος (pics, vids)

Το Βέλγιο «τραβά τα βλέμματα» στις διεθνείς διοργανώσεις με τους παίκτες που απαρτίζουν το αντιπροσωπευτικό του συγκρότημα, εντός συνόρων όμως σε συλλογικό επίπεδο ακούγονται συνήθως τα ονόματα της Άντερλεχτ, της Κλαμπ Μπριζ, της Γκενκ της Αντβέρπ, της Σταντάρ Λιέγης. Φέτος έχει μπει με φόρα στο προσκήνιο η Ουνιόν Σεν-Ζιλουάζ, που ανέβηκε το καλοκαίρι από την δεύτερη κατηγορία και στα η περιοχή Φόρεστ στα Νότια των Βρυξελλών ζει ένα όνειρο, βγαλμένα από τα πολύ παλιά.

Η επιστροφή μετά από 48 χρόνια

Μπορεί φέτος η ομάδα να είναι πρώτη με 31 βαθμούς και απολογισμό 10 νίκες, 1 ισοπαλία και 3 ήττες, έχοντας την καλύτερη επίθεση και άμυνα του πρωταθλήματος με 33 γκολ ενεργητικό και μόλις 13 γκολ παθητικό, όμως αρκετοί θεωρούν ότι έχει απλά την τύχη της πρωτάρας, που συνήθως δεν κρατά για πολύ. Αυτό βέβαια κάθε άλλο παρά ανταποκρίνεται στην πραγματικότητα.

Ο σύλλογος μέχρι και λίγο πριν το ξέσπασμα του Β Παγκοσμίου πολέμου ήταν η μεγαλύτερη δύναμη στη χώρα, με 11 τίτλους, έχοντας ως τελευταίο αυτόν του 1935. Εκείνη την περίοδο μάλιστα έκανε ένα απίστευτο σερί, μένοντας αήττητη σε 60 αγώνες. Την έτρεμαν όλοι, με τον Γιαν Μούλντερ να λέει πως «η Άντερλεχτ δεν φοβόταν τότε την Γκενκ, την Σταντάρ, την Κλαμπ Μπριζ, την Γκενκ την Γάνδη. Ο μεγαλύτερος αντίπαλος ήταν η Ουνιόν.

Τελευταίο της παιχνίδι στην πρώτη κατηγορία ήταν το Μάιο του 1973 κόντρα στην Μπέρσχοτ, σε μια ισοπαλία 1-1.  Από τότε πέρασε μεγάλο διάστημα σε δεύτερη, αλλά κυρίως σε τρίτη κατηγορία. 48 χρόνια μετά επέστρεψε στο και το «Stade Joseph Marien» που ποτέ δεν άδειασε σε αυτό τον μακρύ δρόμο «αναρρίχησης» φιλοξενεί και πάλι τους υπόλοιπους μεγάλους.

Τα «δόντια» της τα έδειξε απέναντι στην Άντερλεχτ από το 2018 στο Κύπελλο. Φαίνεται ότι η αντίπαλός της δεν είχε πάρει το μήνυμα ότι ερχόταν και φέτος την φιλοδώρησε επίσης με τρία στην πρεμιέρα.

Ο άγραφος νόμος που παραπέμπει σε ομάδα του NBA

Ο αθλητικός διευθυντής της Ουνιόν, Κρις ‘Ο Λάφλιν αποκάλυψε τον κανόνα που θεσπίστηκε πέρυσι, για να γίνει ξεκάθαρο στους παίκτες πόσο σοβαρός ήταν ο στόχος της ανόδου:

Δεν επιτρέπαμε στους παίκτες να ανταλλάξουν φανέλες με τον αντίπαλο. Θέλαμε όταν επιτευχθεί ο στόχος της ανόδου να κοιτάνε τη φανέλα και να λένε: «Με αυτήν τη φανέλα έδωσα αυτήν τη μάχη, με αυτήν τη φανέλα κέρδισα αυτό το ματς». Θέλουμε να δώσουμε την αίσθηση μιας ομάδας, που δίνει τα πάντα για το έμβλημα. Θέλουμε να δημιουργήσουμε ξανά αυτήν τη μαγεία» δήλωσε χαρακτηριστικά.

Ασυνήθιστη προσέγγιση, ποδοσφαιρικά, όχι όμως και στον αθλητισμό εν γένει. Στην Ουνιόν πρέπει να είναι επηρεασμένοι από τους Μαϊάμι Χιτ και τον Πατ Ράιλι στο NBA. Ο αρχιτέκτονας των Λέικερς του την δεκαετία του 1980, αλλά και των Νικς έχει εφαρμόσει έναν κανόνα σε ίδια λογική.

Ποιος είναι αυτός; Δεν επιτρέπει σε παίκτες του να σηκώσουν αντίπαλο μετά από φάουλ. Ο Αμάρε Στουνταμάιρ επιβεβαίωσε στο παρελθόν, αναφέροντας τα εξής:

«Δεν επιτρέπεται να το κάνουμε σε καμία περίπτωση. Εάν κάποιος από εμάς ξεχαστεί βλέπει αμέσως τις επιπτώσεις στον λογαριασμό του. Κάθε τέτοια ενέργεια επιφέρει απευθείας πρόστιμο 1500 δολαρίων».

Αυτή είναι λοιπόν η Ουνιόν Σεν-Ζιλουάζ με την αύρα του παρελθόντος, ενδεχομένως «εμποτισμένη» και με μπασκετικές επιρροές, που έχει φέρει τα πάνω-κάτω στο Βελγικό ποδοσφαιρο και δείχνει ότι είναι κάτι παραπάνω από «πυροτέχνημα».