Την τελευταία δεκαετία υπάρχουν πολλά παράπονα ότι το NBA έχει «μαλακώσει» πολύ και to10.gr θυμάται τον Μόουζες Μαλόουν έναν παίκτη που έπαιζε στα παρκέ, όπως στις... φυλακές.
Το NBA από τη δεκαετία του 2000 και μετά έχει πέσει πολύ όσον αφορά το επίπεδο δύναμης και ανεκτικότητας των διαιτητών σε άμυνες που έπαιζαν μπασκετικό, πολλές φορές και κανονικό ξύλο. Τη δεκαετίες του 1970 και του 1980ο Μόουζες Μαλόουν έσπερνε… τρόμο στη ρακέτα και το 1983 έφτασε στην κορυφή του NBA με τη Φιλαδέλφεια.
Το καλοκαίρι του 1982 οι 76ers έψαχναν τον παίκτη που θα βοηθήσει στο να κάνουν το βήμα παραπάνω, να φτάσουν δηλαδή στην κατάκτηση του τροπαίου, καθώς οι Κάλντγουελ Τζόουνς και Ντάριλ Ντόκινς τα είχαν βρει σκούρα απέναντι στον Καρίμ Αμπντούλ-Τζαμπάρ.
Ο καλύτερος ψηλός που θα μπορούσε να τον αντιμετωπίσει ήταν ο Μόουζες Μαλόουν, αλλά δεν υπήρχε περίπτωση να έρθει χωρίς μεγάλο κόστος. Ήταν 2 φορές MVP 4 φορές μέλος της καλύτερης πεντάδας και άλλες τόσες της δεύτερης καλύτερης. Έχει μείνει στην ιστορία για την έφεσή του στα ριμπάουντ (τελείωσε 5ος σε all time rebound με μέσο όρο καριέρας τα 12,3 και 1ος στα επιθετικά από το 1974, όταν και ξεκίνησαν να καταγράφονται επίσημα, με 6.731) αλλά δεν ήταν μόνο αυτό.
Ένας εξαιρετικός επαγγελματίας που αν και ήταν ένας superstar έγινε πολλές φορές στην καριέρα του ανταλλαγή χωρίς να το πάρει προσωπικά ή να γκρινιάξει. Και όμως κόντρα σε όλες τις προβλέψεις οι Σίξερς κατάφεραν να τον φέρουν στην πόλη της «αδελφικής αγάπης».
Στέλνουν λοιπόν τον «Σοκολατένιο Κεραυνό» στους Νετς και τον Τζόουνς στο Χιούστον για να έρθει στη θέση του ο Μόουζες Μαλόουν, MVP της χρονιάς. Ο ίδιος θα κατακτούσε το βραβείο και το 1983 μαζί βέβαια με το πολυπόθητο δαχτυλίδι πέφτοντας σχεδόν 100% μέσα σε μια ιστορική πρόβλεψη- δήλωση.
Όταν τον ρώτησαν πώς θα πάει η ομάδα στην post season απάντησε με το περίφημο «fo fo fo» δηλαδή διαδοχικά sweeps ως το τέλος. Τελικά η φράση έγινε «fo fi fo» αφού έχασαν έναν αγώνα κόντρα στους Μπακς, «σκουπίζοντας» όμως τους Λέικερς, και μάλιστα χαράχτηκε στα δαχτυλίδια τους.
Εκείνη ήταν η εποχή που άρχισε να προπονεί και τον Hakeem και τον «Sir Charles». Ανάγκασε τον Μπάρκλεϊ να χάσει κιλά και να περάσει έξτρα χρόνο στο γυμναστήριο, σώζοντάς του ουσιαστικά την καριέρα, κάτι που έχει παραδεχθεί κι ο ίδιος.
Στην rookie χρονιά του ο Τσαρλς ήταν εκτός φόρμας. Ζυγίζοντας 150 κιλά και παίζοντας στην ομάδα που την προηγούμενη χρονιά είχε κερδίσει τον τίτλο, είδε τον χρόνο συμμετοχής του να είναι μηδαμινός.
Αποφάσισε λοιπόν να ρωτήσει τον Μαλόουν γιατί δεν παίζει.Κοιτάζοντας τον από πάνω προς τα κάτω ο Μόουζες του λέει:»Γιατί είσαι χοντρός και τεμπέλης». Από εκείνη την μέρα τον ανέλαβε, μέχρι που ο τελευταίος έχασε 25 σχεδόν κιλά και αυξάνοντας δραστικά τα λεπτά συμμετοχής του.
Ο «Big Mo» γεννήθηκε στο Petersburgh της Βιρτζίνια. Ήδη από τα λύκεια θεωρούνταν τρομερά εξελιγμένος τον ήθελαν πολλά κολέγια. Ο «Λέφτι» Ντρίζελ, coach του Μέριλαντ τον είχε ρωτήσει πώς βελτιώνεται αφού δεν έχει ανταγωνισμό. Η απάντηση που άκουσε τον σόκαρε, αλλά ήταν πέρα για πέρα αληθινή:
«Πάω και παίζω στη φυλακή. Δεν έχουν πολύ ψηλούς τύπους αλλά όλοι παίζουν σκληρά είναι επιθετικοί. Εμένα με βοηθάει πολύ ένας που τον φωνάζουν «γαλατά». Γιατί τον φωνάζουν έτσι; Σκότωσε έναν γαλατά. Κάθε φορά που πάω μου βάζουν μια σφραγίδα και όταν φεύγω την ελέγχουν κάτω από μια λάμπα».
Σε τέτοια μέρη κερδίζει αυτός που το θέλει πιο πολύ. Κι έχοντας περάσει από κει εύκολα καταλαβαίνει κανείς γιατί προσπαθούσε τόσο πολύ για κάθε μπάλα, αλλά και γιατί μπρήζωνε τον «Chuck» λέγοντάς τον χοντρό και τεμπέλη, ή γιατί τραμπούκιζε τον Χακίμ με το physicality του.
Έδειχνε πώς είναι πραγματικά κι ωμά το μπάσκετ και η ζωή. Για να γίνεις ο καλύτερος χρειάζεται χρόνος θέληση δουλειά και πολύς πόνος κι εκείνος τα διέθεσε όλα αυτά σε ακραίο βαθμό.
O «Chairman of the boards» έφυγε από τη ζωή τον Σεπτέμβριο του 2015 από καρδιακά προβλήματα, σε ηλικίσ 60 ετών.