Η – κάθε άλλο παρά – χαμένη Κυριακή του «Sleepy» Φλόιντ (pics)

Κατά καιρούς υπάρχουν παίκτες που πραγματοποιούν μεγάλες εμφανίσεις, οι οποίες όμως χάνονται στη λήθη. Ο Έρικ Φλόιντ πάντα πίστευε στον εαυτό του, όμως ίσως ούτε ο ίδιος δε θα μπορούσε να προβλέψει ότι λίγα χρόνια μετά το ντεμπούτο του στο NBA, το οποίο έλαβε χώρα μια μέρα σαν σήμερα το 1982, θα έκανε όλη τη λίγκα να παραμιλά.

Στις 10 Μαΐου του 1987, ημέρα Κυριακή, ο Έρικ Αουγκούστους ή πιο απλά «Sleepy» Φλόιντ, έκανε κάτι που θα έπρεπε να κάνει και Ο Καρλ Μαλόουν μια δεκαετία αργότερα, αλλά δεν το κατάφερε. Μπόρεσε να «παραδώσει» στη λήξη της εβδομάδας κι ας μην ήταν… ταχυδρόμος όπως ο πάουερ φόργουορντ των Γιούτα Τζαζ. Μπορεί η ημερομηνία μετά από τρεισήμισι δεκαετίες να μοιάζει απλά με χαμένη Κυριακή παραπέμποντας στο γνωστό άσμα, όμως τόσο μπασκετικά όσο κι από πλευράς θεάματος κάθε άλλο παρά τέτοια ήταν.

Λένε ότι το όνομα ενός ανθρώπου μπορεί να είναι δείκτης για το πόσο ξεχωριστός θα γίνει. Στην περίπτωση του αυτή η πεποίθηση πήγε περίπατο. Με ονοματεπώνυμο που παραπέμπει σε άνθρωπο που επαγγέλεται κάθετι πιθανό πάνω στη γη, δεν ήταν εύκολο να προβλέψει κανείς την μετέπειτα πορεία του, ούτε βοηθούσε στο να τον θυμούνται εύκολα.

Για καλή του τύχη το παρατσούκλι του έλυσε μια για πάντα το σκέλος της διαχρονικότητας στη μνήμη του κόσμου. Ακόμα κι αυτοί που τον ξέρουν, κανείς δεν τον φωνάζει με το κανονικό του όνομα.

Όλα άρχισαν στο δημοτικό με τον μικρό τότε να παίζει μπέιζμπολ. Σε ένα ματς ενώ ο αγώνας βρισκόταν σε εξέλιξη ένας φίλαθλος φώναξε στον προπονητή της ομάδας: «βγάλε έξω αυτό το παιδί. Φαίνεται σα να κοιμάται». Από κει και μετά μέχρι σήμερα όλοι τον φωνάζουν «Sleepy».

Στα 4 χρόνια που έπαιξε στο κολεγιακό μπάσκετ στο Τζορτζ Τάουν και τους Χόγιας από το 1978 ως το 1982, σημείωσε 2304 πόντους, τους περισσότερους από κάθε άλλο παίκτη, με το ρεκόρ μάλιστα να κρατά μέχρι και σήμερα.

Ακολούθησε η μετάβαση στο NBA. Το ξεκίνημά του με τους τότε Νιου Τζέρσεϊ Νετς, είχε ισχνό αντίκτυπο κι έτσι στα μέσα της σεζόν ανταλλάχθηκε στους Γουόριορς. Στο Γκόλντεν Στέιτ βρήκε τα πατήματά του, ειδικά από την επόμενη σεζόν, την πρώτη πλήρη με την ομάδα. Το 1987 έφτασε να γράψει μέσους όρους 18.8 πόντων και 10.3 τελικές πάσες. Οι εμφανίσεις του τον έφεραν μαζί με τον συμπαίκτη του Τζο Μπάρι-Κάρολ στο all star game.

Εκείνη την άνοιξη έμελλε να ζήσει την καλύτερη στιγμή της καριέρας του. Στα playoffs ξεπέρασαν οριακά με 3-2 (τότε το format ήταν στις 3 νίκες στον πρώτο γύρο). Ακολουθούσαν όμως οι Λέικερς που βρίσκονταν στα τέλη της περιόδου του show time και διψούσαν για το τρόπαιο μετά τον αποκλεισμό τους από τους Χιούστον Ρόκετς του Χακίμ Ολάζουον με εκείνο το τρελό σουτ του Ραλφ Σάμπσον την προηγούμενη χρονιά. Και όντως οι «λιμνάνθρωποι» παρουσιάστηκαν όσο αγριεμένοι μπορείτε να φανταστείτε κι ακόμη παραπάνω. Μετά τα 3 πρώτα ματς προηγούνταν με 3-0 και ήθελαν μόνο μια νίκη για να πάνε στους τελικούς της δυτικής περιφέρειας.

Στις 10 Μαΐου λοιπόν οι Γουόριορς θα τους αντιμετώπιζαν σε έναν αγώνα δίχως αύριο στο Όκλαντ. Εκείνη την ημέρα ήταν η γιορτή της μητέρας και ο «Σλίπι» τηλεφώνησε στην μητέρα του να βάλει την αναμέτρηση στην τηλεόραση να τον δει λες και ήξερε τι ακριβώς θα συνέβαινε. Μπορεί στο πρώτο ημίχρονο να σημείωσε μόλις 12 πόντους όμως αυτό ήταν η ηρεμία πριν την καταιγίδα.

Στο δεύτερο μέρος θα φορτώσει το αντίπαλο καλάθι με 39 πόντους, 29 εκ των οποίων στην τέταρτη περίοδο με 12 εύστοχα σουτ. Και τα τρία αυτά νούμερα αποτελούν ρεκόρ για αγώνα των playoffs και ακόμα δεν έχουν ξεπεραστεί. Πραγματικά τα έκανε όλα, τρίποντα στο transition, στημένος, σουτ μετά από ντρίπλα, διεισδύσεις, άμυνες. Έτσι οι γηπεδούχοι πήραν το παιχνίδι με 129-121 και έδωσαν στους εαυτούς τους μια ευκαιρία επιπλέον.

«Στο μυαλό του ήξερε ότι κανείς δε θα μπορούσε να τον σταματήσει» δήλωσε ο Μάτζικ Τζόνσον.

«Αν αρχίσεις να γαβγίζεις πολύ μπορεί να σου κόψουν το κεφάλι» είπε ο Πατ Ράιλι, ενώ ο Μάικλ Κούπερ συμπλήρωσε « έχει δίκιο (σ.σ ο Ράιλι). Μας έκοψε το κεφάλι αλλά μας έκοψε και τον κ@λο. Έχω δει πολλές φορές τον Μάτζικ και τον Καρίμ να έχουν τέτοιες βραδιές. Όλα πάνε μέσα».

«Τον έχω δει να τα κάνει αυτά το καλοκαίρι αλλά ποτέ σε αυτό το επίπεδο. Όταν βρεθούμε στις διακοπές θα του το πω» είπε Ο Τζέιμς Γουόρθι που τον ήξερε από την Βόρεια Καρολίνα.

Ο ίδιος ο Φλόιντ ήταν πιο ψύχραιμος. Στα αποδυτήρια είπε στους δημοσιογράφους για το τηλεφώνημα που έκανε στη μητέρα του εκείνο το πρωινό λόγω της ημέρας. Όταν ένας εξ αυτών τον ρώτησε αν τελικά παρακολούθησε εκείνος είπε γελώντας «το καλό που της θέλω».

MUST READ

Νοοτροπία, επιλογές, ρεπό και μεταγραφές…

Μετά την απόσυρσή του ο «Sleepy» ξεκίνησε να βοηθά ενεργά παιδιά με διάφορες ασθένειες, ενώ μπόρεσε να αξιοποιήσει και το nickname του. Υπήρξε brand ambassandor της Comfort Revolution, εταιρείας που ναι σωστά μαντέψατε ασχολείται με την παραγωγή διαφόρων προϊόντων που βοηθούν στον γρήγορο και ποιοτικό ύπνο. Το λες και καρμικό.