Γκασόλ – Ποιος να συγκριθεί μαζί του… (pics+vids)

«Κανείς δεν είπε ότι ήταν εύκολο να πετύχεις τα όνειρά σου. Αλλά αν έχετε ένα πραγματικό πάθος και βάλετε όλες τις ελπίδες σας σε αυτό, η προσπάθεια για την επίτευξή τους θα αποδίδει πάντα. Τώρα, όπως όταν ήμουν μικρός, το πάθος να παίζω και να κερδίζω είναι ακόμα ο κινητήριος μοχλός μου. Κάθε μέρα εκτιμώ πόσο τυχερός είμαι που έχω το προνόμιο να αγαπώ αυτό που κάνω και ταυτόχρονα να μπορώ να εμπνέω τους άλλους».

Ο Πάου Γκασόλ αποφάσισε να προωθήσει το βιβλίο που βγήκε στα βιβλιοπωλεία το 2018, με τίτλο «Κάτω από το καλάθι: Η εκμάθηση της επιτυχίας και της αποτυχίας».

Ο Ισπανός θρύλος του μπάσκετ προσπάθησε μέσα σε λίγες γραμμές να δώσει κίνητρα και λόγους στους υπόλοιπους για να κυνηγήσουν τα όνειρά τους.

Άλλωστε αυτό έκανε από πάντα. Ηγέτης, καθοδηγητής, πρωτοπόρος, νικητής, ταπεινός, ομαδικός, παικταράς και θρύλος.

Ο Γκασόλ ανακοίνωσε χθες (5/10) σε εκδήλωση στη Βαρκελώνη, εκεί δηλαδή όπου το όνομά του έγινε γνωστό για πρώτη φορά, την απόφασή του να αποσυρθεί από την ενεργό δράση. Ο χρόνος αποδείχθηκε ένας ανυπέρβλητος αντίπαλος, με τον Πάου να αποσύρεται σε ηλικία 41 ετών από τα παρκέ, αφήνοντας πίσω μια κληρονομιά που όμοιά του δεν έχει δει το ισπανικό μπάσκετ.

«Ήθελα να παίξω μπροστά στην κόρη μου, δούλεψα με τους γιατρούς και τώρα που ήρθε το τέλος, είμαι προετοιμασμένος γι’ αυτό. Ευχαριστώ την Μπαρτσελόνα που μου έδωσε την ευκαιρία γι’ αυτούς τους όμορφους μήνες, είμαι πολύ χαρούμενος. Ήταν μία από τις καλύτερες περιόδους της ζωής και της καριέρας μου. Έπαιξα και με την εθνική ομάδα, ήταν ιδιαίτερο το συναίσθημα κι ας μην κατακτήσαμε ένα μετάλλιο στους Ολυμπιακούς Αγώνες.

Είμαι εδώ για να σας πω ότι αποσύρομαι από το μπάσκετ. Ήταν μια δύσκολη απόφαση, αλλά πάντα πρέπει να γνωρίζεις πότε να αλλάξεις μια ταχύτητα για να απολαύσεις τον εαυτό σου και την οικογένειά σου. Ήθελα να τελειώσω παίζοντας, όχι με πατερίτσες και με χειρουργικές επεμβάσεις

Ευχαριστώ όλους τους συνοδοιπόρους μου σε αυτό το ταξίδι. Σας ευχαριστώ για την υποστήριξή σας και ελπίζω πως μπορώ να στηρίζομαι σε εσάς για τα επόμενα πρότζεκτ. Πάντα ήθελα να θέτω νέους στόχους και νέα όρια».

Με αυτά τα λόγια, μπροστά σε γνωστούς και φίλους, ο συγκινημένος Πάου Γκασόλ είπε αντίο σε μια μυθική καριέρα, στη διάρκεια της οποίας κατέκτησε κορυφές του κόσμου και κέρδισε τον απεριόριστο σεβασμό από όλους του ανθρώπους του αθλητισμού.

Ένας από αυτούς είναι ο συμπατριώτης του και θρύλος του τένις Ράφα Ναδάλ. Ο 36χρονος «Βασιλιάς» του Roland Garros και όχι μόνο, έχει πει για τον Γκασόλ: «Ο Πάου αποτελεί παράδειγμα για όλους τους Ισπανούς αθλητές. Ήταν πρωτοπόρος και πέτυχε σε μια χώρα τόσο ανταγωνιστική όσο οι Ηνωμένες Πολιτείες. Και οι αξίες που αντιπροσωπεύει είναι αυτές που πρέπει να μεταδοθούν εντός και εκτός γηπέδων τένις ή μπάσκετ».

Πλέον, ο πάλαι ποτέ κυρίαρχος φόργουορντ θα έχει τον χρόνο για να μεταδώσει όλες τις αξίες και τα ιδανικά που έχει κάνει κτήμα του από τα χρόνια του ως αθλητής.

Ο καλύτερος Ισπανός μπασκετμπολίστας όλων των εποχών δεν θα σκάει πια την πορτοκαλί μπάλα στα παρκέ και to10.gr ξετυλίγει το κουβάρι ενός ανθρώπου που η πορεία του δεν θα μπορούσε να μην είναι επιτυχημένη.

Γεννημένος για το μπάσκετ

Ο Πάου Γκασόλ Σάεθ, όπως είναι το πλήρες όνομά του, είδε το πρώτο φως στις 6 Ιουλίου 1980 στο νοσοκομείο του Σαντ Πάου στη Βαρκελώνη. Οι γονείς του, ο Αγκουστί Γκασόλ και η Μαρίσα Σάεθ δούλευαν εκεί, οπότε ο τόπος γέννησης ήταν γνωστός από καιρό.

Ο Πάου είναι ο μεγαλύτερος γιος της οικογένειας, με τον Μαρκ να ακολουθεί το 1984 και τον Αντριά το 1994. Κοινό στοιχείο και των τριών είναι πως στη ζωή τους ασχολήθηκαν με το μπάσκετ.

Δεν θα μπορούσε να γίνει διαφορετικά, καθώς οι άνθρωποι που τους ανέθρεψαν, ο Αγκουστί (1,96 ύψος) και η Μαρίσα (1,86 ύψος) αγωνίστηκαν μέχρι τη δεύτερη επαγγελματική κατηγορία του ισπανικού μπάσκετ, οπότε οι επιρροές υπήρχαν από πάντα. Ο πατέρας του υπήρξε μέλος της ομάδας Γκαουντί, που έδρευε στην περιοχή της Σαγράδα Φαμίλια, εκεί όπου η οικογένεια διατηρούσε οινοποιείο, ενώ η μητέρα του φόρεσε τη φανέλα της Κορνεγιά, ομάδα στην οποία θα ξεκινούσε αργότερα ο Γκασόλ.

Ο μικρός Πάου όπως ήταν φυσικό, δοκίμασε και σε άλλα αθλήματα τις ικανότητές του, με το ράγκμπι και το ποδόσφαιρο όμως να μην τον κερδίζουν όσο το παιχνίδι με την πορτοκαλί μπάλα. Παράλληλα, όμως παρέμενε ταπεινός και προσηλωμένος στα μαθήματά του, θέλοντας να ακολουθήσει αρχικά τα βήματα των γονιών του στην ιατρική, πριν καταλάβει το ταλέντο του στο μπάσκετ και παρατήσει το Πανεπιστήμιο που φοιτούσε στη Βαρκελώνη. Η μουσική αποτέλεσε επίσης μία από τις αγαπημένες του ασχολίες, σε μικρή ηλικία, με τον Γκασόλ να κάνει μαθήματα σολφέζ και πιάνου.

Η πρώτη γνωριμία του με το άθλημα ήταν στο αθλητικό σχολείο Γιορ. Ο Χουάνχο Κάμπος ήταν ο πρώτος που αναγνώρισε τις δυνατότητές του νεαρού Πάου και τον πήρε στην Κορνεγιά (ομάδα που αγωνίστηκε η μητέρα του) σε ηλικία 13 ετών. Ο Ισπανός προπονητής τον χρησιμοποίησε στη θέση του πλέι μέικερ, γεγονός που βοήθησε τον Γκασόλ να έχει αναπτύξει από μικρός την ικανότητα να «βλέπει» το γήπεδο και να «διαβάζει» το παιχνίδι.

Η αρχή του ταξιδιού

Η εξέλιξη του Γκασόλ ήταν ραγδαία και η μεταπήδηση στην καλύτερη ομάδα της Βαρκελώνης ήταν αναπόφευκτη. Ο Αγκουστίν Κουέστα τον πρότεινε στην Μπαρτσελόνα και παρά το γεγονός πως υπήρχαν αμφιβολίες εξαιτίας του λιγνού σωματοτύπου του, ξεκίνησε να αγωνίζεται στις μικρότερες κατηγορίες των «μπλαουγκράνα».

Εκεί, γνωρίστηκε με έναν παίκτη που στην πορεία της καριέρας του συνέδεσε όσο κανείς άλλος το όνομά του με την Μπαρτσελόνα, και ο λόγος φυσικά για τον Χουάν Κάρλος Ναβάρο. Οι δυο τους «κόλλησαν» από την αρχή, ξεκινώντας ταυτόχρονα το μπασκετικό τους ταξίδι.

Τα δύο χρόνια που αγωνίστηκε στην κατηγορία junior των «μπλαουγκράνα» απέδειξαν πως είναι ικανός για να ανέβει επίπεδο και να γίνει μέλος της ανδρικής ομάδας.

Η σεζόν 1998-99 αποτέλεσε την παρθενική του με τη φανέλα της πρώτης ομάδας, με το ντεμπούτο του να έρχεται στις 17 Ιανουαρίου 1999, στο παιχνίδι απέναντι στην Κάθερες. Ο χρόνος συμμετοχής του ήταν μόλις ένα λεπτό και το μηδέν στην στατιστική ήταν αναπόφευκτο. Τα πράγματα ήταν καλύτερα στη δεύτερη και τελευταία συμμετοχή του εκείνη την χρονιά, στον αγώνα με την Αλέρτα Καντάμπρια. Έμεινε στο παρκέ για 9΄ και τελείωσε με 6 πόντους, 2 ριμπάουντ και ένα κλέψιμο. Το τέλος της σεζόν, τον βρήκε να πανηγυρίζει το πρώτο πρωτάθλημα της καριέρας του, αγωνιζόμενος σε δύο παιχνίδια των playoff.

Η επόμενη χρονιά του επεφύλασσε μεγαλύτερο ρόλο και χρόνο από τον Αΐτο Ρενέσες, με τον Γκασόλ να μετρά 26 συμμετοχές στο πρωτάθλημα, έχοντας 4,3 πόντους και 2,6 ριμπάουντ σε 14,3΄ συμμετοχής. Παράλληλα, ντεμπουτάρισε και στην Euroleague, έχοντας 4,3 πόντους και 2,1 ριμπάουντ σε 21 παιχνίδια.

Ο κόσμος άρχισε να καταλαβαίνει πως ο Πάου Γκασόλ ήταν φτιαγμένος για μεγάλα πράγματα και όσοι δεν το είχαν αντιληφθεί, το εμπέδωσαν μία και καλή τη σεζόν 2000-01, που αποδείχθηκε και η τελευταία του Ισπανού στην Ευρώπη. Στην ACB, μέτρησε 11,4 πόντους και 5,2 ριμπάουντ, μένοντας στο παρκέ 24΄ και γράφοντας 30 συμμετοχές. Τον Ιούνιο αναδείχθηκε για δεύτερη φορά πρωταθλητής Ισπανίας, οδηγώντας όμως αυτός την Μπαρτσελόνα στον τίτλο. Στα playoff σκόραρε 15,7 πόντους και μάζευε 7,7 ριμπάουντ σε εννέα αγώνες και 28΄ συμμετοχής. Το μεγάλο συν όμως του Γκασόλ ήταν τα όσα έκανε στο κορυφαίο επίπεδο της Euroleague. Μπορεί να μην σήκωσε το τρόπαιο στο Final 4 της Θεσσαλονίκης, αλλά η χρονιά τελείωσε, έχοντας 18,5 πόντους και 6 ριμπάουντ σε 26΄ που έμενε στο παρκέ στα εννέα παιχνίδια που αγωνίστηκε.

Πλέον, ήταν προφανές πως η Ευρώπη δεν τον χωρούσε και το ΝΒΑ θα ήταν αναπόφευκτα το επόμενο βήμα.

Το όνειρο που έγινε πραγματικότητα

Στις 27 Ιουνίου 2021 οι Ατλάντα Χοκς επέλεξαν τον Πάου Γκασόλ στο νούμερο 3 του draft. Ωστόσο, δεν ήταν γραφτό να παίξει για τα «γεράκια», καθώς τα δικαιώματά του είχαν πάει στους Βανκούβερ Γκρίζλις, ως βασικό κομμάτι της ανταλλαγής που έστειλε τον Σαρίφ Αμπντούρ-Ραχίμ.

Η άφιξη του Πάου συνέπεσε με τη μετακόμιση στο Μέμφις και ο Ισπανός φρόντισε με το «καλημέρα» να δείξει πως πήγε στην Αμερική για να πετύχει. Ο συμπαίκτης του Αντώνη Φώτση αναδείχθηκε Rookie of the Year (πρώτος μη Αμερικανός που το είχε καταφέρει μέχρι τότε), έχοντας κατά μέσο όρο 17,6 πόντους, 8,9 ριμπάουντ και 2,2 ασίστ σε 37΄ συμμετοχής.

Η πρώτη του παρουσία στα playoff του ΝΒΑ ήρθε δύο σεζόν μετά (2003-2004), με το Μέμφις να αποκλείεται στον πρώτο γύρο με 4-0, αλλά τον Γκασόλ να έχει κατά μέσο όρο 18,5 πόντους, 5 ριμπάουντ και 2,5 ασίστ σε 34΄ που έμενε στο παρκέ.

Το 2006 οι κόποι του ανταμείφθηκαν με την συμμετοχή του στο Αll-Star Game, όντας ο πρώτος Ισπανός που το καταφέρνει.

Η σεζόν 2007-08 ξεκίνησε με προσδοκίες για την ομάδα των Γκρίζλις, με τον Γκασόλ να έχει στο πλευρό τον καλό του φίλο, Χουάν Κάρλος Ναβάρο. Το ξεκίνημα ήταν όντως ελπιδοφόρο, αλλά η συνέχεια κύλησε αντιστρόφως ανάλογα. Το Μέμφις δεν μπορούσε να προσφέρει αυτά που ήθελε ο Πάου για να διεκδικήσει ένα δαχτυλίδι του πρωταθλητή, με την επιθυμία του για ανταλλαγή να εκπληρώνεται στη 1 Φεβρουαρίου 2008, όταν και πήρε τα ταλέντα στην «Πόλη των Αγγέλων» για να αγωνιστεί στους Λέικερς του Κόμπι Μπράιαντ.

Ο «μεγάλος αδερφός» Κόμπι Μπράιαντ και τα δύο δαχτυλίδια

Ο μεγάλος Κόμπι Μπράιαντ είχε βρεθεί το προηγούμενο καλοκαίρι στην ίδια θέση με αυτή του Γκασόλ, ζητώντας να γίνει ανταλλαγή από τους Λέικερς. Ο «Black Mamba» δεν άντεχε άλλο να αποτυγχάνει μετά τη φυγή του Σακίλ Ο΄ Νιλ και ζήτησε να αποχωρήσει. Ωστόσο, η άφιξη του Ισπανού τον έκανε να αναθεωρήσει και εν τέλει δεν μετάνιωσε για την απόφασή του.

Οι δυο τους πανηγύρισαν μαζί δύο συνεχόμενα πρωταθλήματα (2009-2010), έχοντας για προπονητή τον Φιλ Τζάκσον. Ο Γκασόλ έμεινε συνολικά στους Λέικερς για 6,5 χρόνια (μέσα 2008-2014), συμμετέχοντας παράλληλα σε τρία All-Star Games (2009, 2010, 2011).

Ο Πάου ήταν σταθερά το δεύτερο… βιολί (γνώριζε άλλωστε από μουσική) των Λέικερς, έχοντας κατά μέσο όρο πάνω από 17 πόντους στα χρόνια του στην ομάδα. Αυτό που έμεινε όμως περισσότερο από τη θητεία του στους «Λιμνάνθρωπους» ήταν η σχέση που ανέπτυξε με τον Κόμπι Μπράιαντ.

Οι δυο τους έγιναν Διόσκουροι, με τον Γκασόλ να μιλάει πολλές φορές για αυτά που τον ένωναν με τον Κόμπι. Είχε δηλώσει πως: «είναι ό,τι πιο κοντινό είχα για μεγάλο αδερφό στη ζωή μου. Μπορούσες να δεις την σκληράδα, την επιθυμία, την «πείνα», την Mamba mentality, αλλά είχε μια πολύ αγαπητή και ήρεμη μεριά». Τελευταία πράξη αγάπης προς το πρόσωπο του Μπράιαντ ήταν η χθεσινή του ομιλία, όταν και αποκρίθηκε πως: «Αυτός μου έμαθε πως να είμαι νικητής». Ο θάνατός του τον σόκαρε, τον πόνεσε, με τον Ισπανό να προσπαθεί να είναι διαρκώς στο πλευρό της γυναικάς του Κόμπι, Βανέσα για οτιδήποτε χρειαστεί.

Η ποιότητα είναι διαχρονική, αλλά την κερδίζει ο χρόνος

Οι Σικάγο Μπουλς ήταν ο επόμενος σταθμός του Πάου Γκασόλ, με τον Ισπανό να προσπαθεί να κάνει μια νέα αρχή, όντας σε ηλικία 34 ετών. Στην πόλη του Ιλινόις μέτρησε στα δύο χρόνια που έμεινε, ισάριθμες συμμετοχές στα All-Star Games, σκοράροντας 18,5 και 16,5 πόντους αντίστοιχα στην κανονική περίοδο, φτάνοντας τη σεζόν 2014-15 μέχρι τους ημιτελικούς της Ανατολικής Περιφέρειας.

Ακολούθησε μια τριετία στους Σαν Αντόνιο Σπερς του Γκρεγκ Πόποβιτς, με τα σημάδια του χρόνου να αρχίζουν να γίνονται εμφανή στην απόδοσή του, αλλά τον Γκασόλ να τα καλύπτει με τη διαχρονική του ποιότητα. Με την ομάδα του Τέξας είχε την τελευταία του παρουσία στα playoff, με την πορεία να ανακόπτεται στον πρώτο γύρο της Δύσης και τον Πάου να έχει 6 πόντους, 4,8 ριμπάουντ και 2,8 ασίστ σε 17,6΄ συμμετοχής.

Πλέον όμως όλα άρχισαν να μετράνε αντίστροφα, με τους τραυματισμούς να κάνουν την εμφάνισή τους και το πέρασμά του από τους Μιλγουόκι Μπακς και τους Πόρτλαντ Τρέιλ Μπλέιζερς να μην ανταποκρίνονται στο όνομά και την κληρονομιά του Γκασόλ στο ΝΒΑ.

Συνολικά, στον «μαγικό κόσμο» αγωνίστηκε σε 1226 παιχνίδια κανονικής περιόδου, έχοντας 17 πόντους, 9,2 ριμπάουντ, 3,2 ασίστ, 1,6 μπλοκ και 0,5 κλεψίματα σε 33,4 λεπτά συμμετοχής.

Στα playoff, μέτρησε 136 συμμετοχές σε δώδεκα παρουσίες, έχοντας 15,4 πόντους, 9,2 ριμπάουντ, 3,2 ασίστ και 1,7 κοψίματα σε 35,5 λεπτά που έμενε στο παρκέ.

Ο τελευταίος χορός

Στις 23 Φεβρουαρίου 2021 η Μπαρτσελόνα ανακοίνωσε πως ο Πάου Γκασόλ επιστρέφει στην ομάδα μετά από 20 χρόνια. Μέχρι το τέλος της σεζόν, μπόρεσε να πανηγυρίσει την κατάκτηση του πρωταθλήματος, σημειώνοντας στα playoff 11,6 πόντους και κατεβάζοντας 5,9 ριμπάουντ σε 16,3΄ συμμετοχής.

Λίγο έλειψε να κατακτήσει το μοναδικό τρόπαιο που του λείπει σε συλλογικό επίπεδο, φτάνοντας για πρώτη φορά στον τελικό της Euroleague, αλλά το εμπόδιο της Εφές αποδείχθηκε ανυπέρβλητο. Ούτε ο ίδιος μπόρεσε να συνεισφέρει όσα θα ήθελε στο κρίσιμο παιχνίδι, τελειώνοντας με έναν πόντο σε 13:07΄ που έμεινε στο παρκέ.

Με το τέλος του πρωταθλήματος, η Μπαρτσελόνα σεβάστηκε την επιθυμία του να πάρει τον χρόνο του και να συζητήσει με την οικογένειά του το αν θα συνεχίσει και τον επόμενο χρόνο να παίζει μπάσκετ, με τις απορίες να λύνονται στην χθεσινή του συνέντευξη τύπου.

Η οικογένεια

Η αγάπη του Πάου Γκασόλ για την Εθνική Ισπανίας τα ξεπερνούσε όλα. Ο «Ροζ Πάνθηρας», όπως τον φώναζαν μικρό, προτού καν αγωνιστεί με την ανδρική «Φούρια Ρόχα», είχε στο παλμαρέ του δύο χρυσά μετάλλια σε Ευρωπαϊκό και Παγκόσμιο πρωτάθλημα νέων (1998-1999).

Το ντεμπούτο του με την Εθνική των ανδρών είχε έντονο ελληνικό χρώμα, καθώς έγινε απέναντι στην «Επίσημη Αγαπημένη» στις 15 Αυγούστου 2001, στο Σαν Φερνάντο.

Οι αριθμοί του, σε αυτά τα 20 χρόνια που φόρεσε το εθνόσημο, μαρτυρούν το δέσιμο που είχε με την Εθνική, την οποία θεωρούσε ότι και το προσωνύμιό της, οικογένεια.

Δείτε την εικόνα, στην οποία αναγράφονται οι αριθμοί του Πάου Γκασόλ με την «Ρόχα»

Dato @2010MisterChip

🔻Los 20 AÑOS de @paugasol con la selección española!! #Radioestadio • #GraciasPau pic.twitter.com/wtmd6V91GM

— Radioestadio (@Radioestadio) August 3, 2021

Βέβαια, αν δεν υπήρχαν και οι ανάλογες επιτυχίες, ίσως τα πράγματα στην σχέση του με την Ισπανία να ήταν διαφορετικά. Από την άλλη, η Ιβηρική χώρα ήταν τυχερή καθώς συνέπεσε μια πολύ καλή φουρνιά παικτών, ζώντας τη δική της «χρυσή εποχή». Ο Γκασόλ πήρε μέρος σε 15 τουρνουά, φεύγοντας σε έντεκα από αυτά με ένα μετάλλιο.

Τα δύο πρώτα ήρθαν στα Ευρωμπάσκετ του 2001 και 2003 (πρώτος σκόρερ του τουρνουά με 25,8 πόντους), με τον Ισπανό να φορά στο λαιμό το χάλκινο και αργυρό μετάλλιο αντίστοιχα. Το 2006 όμως, τον περίμενε η κορυφή του κόσμου, ακόμα και αν δεν αγωνίστηκε στον τελικό απέναντι στην Ελλάδα, καθώς τραυματίστηκε στον ημιτελικό κόντρα στην Αργεντινή. Η Ισπανία έγινε Παγκόσμια Πρωταθλήτρια και ο Γκασόλ ανακηρύχθηκε σε MVP του τουρνουά.

Την επόμενη χρονιά ακολούθησε το αργυρό στο εντός έδρας Ευρωμπάσκετ, με την «Φούρια Ρόχα» να «εκτελείται» από τον Χόλντεν λίγα δευτερόλεπτα πριν το τέλος. Οι Ολυμπιακοί Αγώνες του Πεκίνου του έδωσαν την ευκαιρία να γίνει Ολυμπιονίκης, έστω και αργυρός, καθώς σε ένα από τα καλύτερα παιχνίδια της δεκαετίας, η Αμερική «λύγισε» στο τέλος την Ισπανία. Το 2009 όμως στο Ευρωπαϊκό πρωτάθλημα, τα πράγματα ήταν διαφορετικά, με τον MVP Γκασόλ να οδηγεί την Εθνική του στην κορυφή.

Ίδια κατάληξη είχαν και τα δύο από τα επόμενα τρία Ευρωμπάσκετ (2011-2015, εξαίρεση το 2013), με τον Πάου να αναδεικνύεται ταυτόχρονα Πρωταθλητής και MVP. Ειδικά τα όσα έκανε απέναντι στην οικοδέσποινα Γαλλία στις 17 Σεπτεμβρίου 2015 ήταν βγαλμένα από άλλο πλανήτη. Τελείωσε με 40 πόντους και 11 ριμπάουντ, παίρνοντας εκδίκηση για τον αποκλεισμό που είχε υποστεί η «Ρόχα» από τους «τρικολόρ» στο Παγκόσμιο του 2014.

Οι Ολυμπιακοί Αγώνες του 2012 και 2016 του έδωσαν άλλα δύο  μετάλλια (αργυρό – χάλκινο αντίστοιχα), με την τρίτη θέση στο Ευρωμπάσκετ του 2017 να αποτελεί το ενδέκατο και τελευταίο μετάλλιο με την Εθνική Ισπανίας.

Η απουσία ενός χρυσού σε Ολυμπιάδα είναι το μοναδικό που έλειψε στο επίπεδο της Εθνικής. Σε Ολυμπιακούς Αγώνες δόθηκε και το φινάλε της αθλητικής του καριέρας. Ειδικότερα μετά την ήττα με 95-81 από την Team USA στα προημιτελικά του τουρνουά του Τόκιο, ανακοίνωσε πως σταματάει από την αγαπημένη του «Ρόχα». Στο, όπως αποδείχθηκε, τελευταίο παιχνίδι της καριέρας του, έμεινε στο παρκέ για 6:17΄ , χωρίς ωστόσο να πετύχει κάποιο καλάθι.

Πέρα από το μπάσκετ

• Είναι παντρεμένος με την Κάθριν ΜακΝτόνελ, με την οποία έχει αποκτήσει μία κόρη, τον περασμένο Σεπτέμβριο
• Από το 2013, λειτουργεί μαζί με τον αδερφό του Μαρκ, το ίδρυμα Γκασόλ, το οποίο προωθεί την υγιεινή διατροφή στα νέα παιδιά, ώστε να μειωθούν τα επίπεδα παχυσαρκίας

MUST READ

LIVE: Ολυμπιακός – Μαρούσι

• Έχει βραβευτεί ως Παγκόσμιος Πρωταθλητής για την διατροφή και την μηδαμινή παχυσαρκία των νέων από τη UNICEF
• Από το 2003 είναι Πρεσβευτής της UNICEF
• Tο 2013 βρέθηκε στο Ιράκ για να συναντήσει παιδιά της Συρίας που είχαν μεταναστεύσει εξαιτίας του πολέμου
• To 2011 o ράπερ Ναχ έγραψε τραγούδι για τον Γκασόλ με τον τίτλο: «Φόρος τιμής στον Πάου Γκασόλ»
• Έχει συμμετάσχει σε τηλεοπτικές σειρές, με πιο γνωστή το CSI Miami
• Πρότυπά του στο ΝΒΑ ήταν οι Άλεν Άιβερσον και Τιμ Ντάνκαν