Όταν ακούει κανείς το όνομα Ζακ Ράντολφ, το μυαλό πηγαίνει στο Μέμφις. Με αφορμή τα 40α του γενέθλια to10.gr γυρνά το χρόνο πίσω, στην εποχή του Πόρτλαντ, που δεν ήταν και τόσο ήρεμος.
Ο Ζακ Ράντολφ έχει μείνει στη μνήμη των περισσότερων ως ένας καλοκάγαθος χοντρούλης που μπορούσε να δώσει σε κάθε αγώνα 20-25 πόντους και 10-12 ριμπάουντ χωρίς να ιδρώσει, παρέχοντας μια σταθερά κάτω από το καλάθι.
Δεν ήταν όμως πάντα έτσι. Γεννήθηκε στο Μάριον της Ιντιάνα με τη μητέρα του να μεγαλώνει εκείνον και τα άλλα τρία αδέρφια του μόνη. Προσπαθούσε να κάνει τα πάντα για να τον κρατήσει μακριά από κακοτοπιές, αλλά εν τέλει δεν τα κατάφερε. Δύο περάσματα από αναμορφωτήριο ανηλίκων και κατηγορίες για βία τον στιγμάτισαν. Όταν πήγε στο NBA παραβίασε το ηλικιακό όριο κατανάλωσης αλκοόλ.
Δε βοηθούσε φυσικά και το περιβάλλον της ομάδας η οποία τον είχε επιλέξει. Στις αρχές της δεκαετίας του 2000 το Πόρτλαντ είχε ένα παρατσούκλι που ταίριαζε απόλυτα με την κατάσταση στην οποία βρισκόταν, Jail Blazers. Είχαν μαζευτεί πολλά «μπουμπούκια». Μπράιαν Γκραντ, Μπόνζι Γουέλς, Νταμόν Στουντεμάιρ, Ρούμπεν Πάτερσον. Ο Ράντολφ τότε ήταν στο ξεκίνημά του, όπως και ο Κιντέλ Γουντς που έκανε αργότερα καλές χρονιές με τον Ολυμπιακό. Θα μπορούσε να πει κανείς ότι ήταν ό,τι πιο κοντινό υπήρξε στους «Bad Boys» των Πίστονς δύο δεκαετίες πριν.
Κάθε μέρα απασχολούσαν τα νέα με ουσίες και άλλες παραβάσεις, το πιο τρελό όμως που δεν αφορούσε μόνο έναν παίκτη μεμονωμένα, έγινε σε μια προπόνηση. Πάτερσον και Γουντς έπαιζαν αντίπαλοι. Ο Ρούμπεν ήταν τύπος που δεν έπαιρνε ρίσκα στην άμυνα. Σε έπνιγε, σου έβγαζε «το «λάδι». Δε δίσταζε να σε χτυπήσει και να σε βρίσει, προκειμένου να μη σκοράρεις πάνω του. Πολλές φορές μάρκαρε τον Ράντολφ ως βετεράνος και εκείνος περνούσε δύσκολα εναντίον του.
Μόλις είδε το διαπληκτισμό μεταξύ Γουντς και Πάτερσον έτρεξε αμέσως. Ήταν η ευκαιρία που περίμενε. Έριξε μια δυνατή γροθιά στον ανυποψίαστο Ρούμπεν που δεν το περίμενε και για λίγο ζαλίστηκε.\
Ο «Mighty mouse», Νταμόν Στουντεμάιρ θυμάται:
«Εγώ δεν είδα τι έγινε γιατί είχα κάνει το κλέψιμο κι έφευγα στην άλλη πλευρά. Το μόνο που άκουσα ήταν «έλα εδώ Ζακ». Γυρνάω και βλέπω ένα χάος».
Ο Πάτερσον έπαθε κάταγμα στο μάτι. Οι επόμενες μέρες ήταν περίεργες. Ο Ράντολφ κρύφτηκε στο σπίτι του βετεράνου Ντέιλ Ντέιβις, φοβούμενος ότι ο Πάτερσον τον έψαχνε για να τον πυροβολήσει.
Το Πόρτλαντ άλλαξε κουλτούρα μετά από μερικά χρόνια, διώχνοντας τα ταραχοποιά στοιχεία, ανάμεσά τους και τον Ράντολφ, για να «καθαρίσει» την εικόνα του. Ο «Z-Bo» βρέθηκε στη Νέα Υόρκη, το Λος Άντζελες κιν αργότερα στο Μέμφις, όπου βρήκε την «Ιθάκη του πριν τελειώσει με μια μικρή θητεία στο Σακραμέντο.
Στους Γκρίζλις συνέθεσε τρομερό δίδυμο στη γραμμή των ψηλών με τον Μαρκ Γκασόλ στην «Grit N’ Grind era». Σε εκείνο το διάστημα η ομάδα ήταν συχνά εκείνη που είχε το ρόλο πιθανού διεκδικητή που θα μπορούδε να κάνει την έκπληξη. Με αργό μπάσκετ και σκληρή άμυνα αποτελούσαν πονοκέφαλο για κάθε αντίπαλο.
Άρχισε όμως να ωριμάζει κι εκτός γηπέδου. Μιλούσε στους νεαρούς παίκτες, τους συμβούλευε σε διάφορες δυσκολίες, αθλητικές και μη.
Όπως έχει πει ο ίδιος:
«Μιλάω στους μικρούς γιατί έχω βαδίσει στο δρόμο που βρίσκονται. Μπορώ να διαχειριστώ στις δυσκολίες γιατί είχα πέσει και κατάφερα να σηκωθώ. Έχω βρεθεί στα ψηλότερα, αλλά και στα χαμηλότερα σημεία κι έχω μεγάλη θέληση. Κάποιοι δεν έχουν αντιμετωπίσει τίποτα, κι όταν έρθει μια δύσκολη κατάσταση καταρρέουν. Εγώ όμως τα έχω περάσει και μπορώ να καταλάβω τους νέους.
Αυτός είναι λοιπόν ο Ζακ Ράντολφ, ένας άνθρωπος που ξεκίνησε στραβά και δύσκολα, στην πορεία όμως είδε αλλιώς τα πράγματα και ηρέμησε, ζώντας τις καλύτερες μέρες της καριέρας του ως late bloomer στην πολιτεία του Τενεσί. Δεν ήταν ποτέ φανταχτερός, θορυβώδης και γραμμωμένος, ήταν όμως πάντα ουσιαστικός.