Ο Αργεντινός επιθετικός της Τότεναμ στους 13 μήνες απουσίας του λόγω τραυματισμού είχε να αντιμετωπίσει και το ατύχημα που καθήλωσε τον αδερφό του σε αναπηρικό καρότσι.
Ήταν Δεκέμβρης του 2016, όταν ο Έρικ Λαμέλα έλαβε στο κινητό του μια απ’ αυτές τις κλήσεις που ο καθείς απεύχεται. Από την άλλη πλευρά του Ατλαντικού ο Αργεντινός επιθετικός της Τότεναμ ενημερωνόταν ότι ο μικρότερος αδερφός του Άξελ είχε χτυπήσει, σοβαρά, στο κεφάλι σε πισίνα κι είχε παραλύσει. Το ίδιο κι ο άσος των «σπιρουνιών», με τα νέα: «Για κάμποσους μήνες δεν μπορούσε να κουνηθεί», θυμάται έντρομος. «Τώρα κάνει κάποιες κινήσεις και καθημερινά δουλεύει για την αποκατάσταση του. Οι γιατροί λένε ότι μπορεί να ξαναπερπατήσει, αλλά όλα εξαρτώνται από την πορεία της αποθεραπείας. Η πρόοδος θα είναι αργή και χρειάζεται υπομονή. Ως τότε θα είναι σε αναπηρικό καροτσάκι…».
«Αποθεραπεία». Μόνο άγνωστη λέξη δεν είναι για τον Λαμέλα, που πριν δύο μήνες βγήκε από το «σκοτεινό τούνελ» ενός τραυματισμού που, ενώ αρχικά δεν έμοιαζε σοβαρός, τον άφησε εκτός δράσης 13 μήνες.
Όμως η περιπέτεια του αδερφού του τον έκανε ν’ αναθεωρήσει τις προτεραιότητες της ζωής: «Είναι 21 ετών. Είμαι δίπλα του και προσπαθώ να τον βοηθήσω να βγει απ’ αυτή τη δύσκολη κατάσταση. Κάτι τέτοια σου δείχνουν τι είναι σημαντικό στη ζωή. Καταλαβαίνεις ότι η υγεία, προηγείται του ποδοσφαίρου».
Κι όσο κι αν είχε μάθει να ζει μακριά από τα πάτρια, από τα 19 του, όταν μεταγράφηκε από τη Ρίβερ Πλέιτ στην Ρόμα, ο νόστος επανήλθε με τα δυσάρεστα μαντάτα για τον Άξελ. Ο συμπατριώτης του, προπονητής, Μαουρίτσιο Ποκετίνο καταλαβαίνοντας τι περνά του έδωσε άδεια μιας εβδομάδας να γυρίσει στην Αργεντινή: «Ευχαριστώ τον Θεό που επέζησε και μπορεί να προσπαθεί για να επανέλθει και τον Μαουρίτσιο, που είναι μεγάλη καρδιά, επειδή μ’ άφησε να πάω στο πλευρό του. Για την ακρίβεια εκείνος με έσπρωξε να πάω…».
Tην εποχή του ατυχήματος του αδερφού του ο Λαμέλα ήταν τραυματίας (από τις 25 Οκτώβρη) στο ισχίο. Πρόβλημα ήσσονος σημασίας, είχε χαρακτηριστεί, αλλά χρειάστηκαν δύο χειρουργεία για να το ξεπεράσει…
Επιστρέφοντας από το Μπουένος Αϊρες κι ενώ η πορεία της αποθεραπείας του είχε τελματώσει συγκλονίστηκε από τον θάνατο του αγαπημένου του σκύλου, του Σίμπα, που προκάλεσε οικογενειακό πένθος…
«Ήθελα να βγω από αυτήν την κατάσταση αλλά νοητικά δεν μπορούσα» θυμάται. Έτσι, πριν ένα χρόνο, πήγε στην Ρώμη, για ν’ αλλάξει παραστάσεις και να συμβουλευθεί τον έμπιστο του φυσιοθεραπευτή, από τις ημέρες που αγωνιζόταν στους «τζιαλορόσι». «Μου είπε ότι μπορούσα ν’ αποφύγω την επέμβαση» αποκαλύπτει, αλλά η ελπίδα του αποδείχθηκε φρούδα. Ο πόνος επέμενε. «Τότε αποφάσισα την επέμβαση». Ήταν η δεύτερη φορά που έμπαινε κάτω από το νυστέρι. Είχε προηγηθεί, την πρώτη του σεζόν στην Τότεναμ (2013-14), λόγω προβλήματος στην πλάτη.
«Ήταν δύσκολες μέρες για μένα. Ειδικά να τις περνάω στο Λονδίνο. Ναι έχω τους δικούς μου, αλλά εδώ βρίσκομαι για ν’ αγωνίζομαι. Αν δεν έπαιζα θα ήμουν στην Αργεντινή. Άκουγα τους γιατρούς να μου λένε όλα θα πάνε καλά αλλά δεν μπορούσα να ηρεμήσω. Είχα αμφιβολίες πλεόν αν θα επανέλθω». Την όλη κατάσταση επιδείνωνε η φημολογία στα ΜΜΕ και τα σόσιαλ μίντια για το τι του συμβαίνει: «Με κάνει και γελάω πια, αλλά άκουσα απίθανα πράγματα. Ότι είχα βρεθεί θετικός σε ναρκωτικά, ότι ήθελα να φύγω από την Τότεναμ. Ήταν όλα μυθεύματα. Είμαι ήρεμος και επικεντρώθηκα στην αποθεραπεία μου σίγουρος ότι τα καλύτερα θα έρθουν».
Και ήρθαν… 25 του περασμένου Νοέμβρη η σύντροφος του, Σοφία, έφερε στον κόσμο το πρώτο τους παιδί. Τον Τομπίας. Τρεις μέρες μετά ο Λαμέλα επανήλθε στη δράση, στην ήττα της Τότεναμ, στο Λέστερ (2-1). Παρότι μπήκε ως αλλαγή, μετά από 2 λεπτά, «σέρβιρε» τον Κέϊν το μοναδικό γκολ των Λονδρέζων. «Μια όμορφη στιγμή» αναφέρει αναλογιζόμενος την ασίστ.
Η γέννηση του γιου του τον «άλλαξε» όπως παραδέχεται κι οι δυσκολίες που προηγήθηκαν τον γαλβάνισαν. Δεν τον λύγισαν. Δεν πήγε σε ψυχολόγο κατά τη διάρκεια του «annus horribilis» του, γιατί: «Πιστεύω πολύ στον εαυτό μου κι έχω πίστη στο Θεό» εξομολογείται ο Καθολικός κι ..εργασιομανής Λαμέλα: «Πάλεψα πολύ για να παίξω στην Ρίβερ, μετακόμισα μακριά από το σπίτι μου για ν’ αγωνιστώ. Κάνω τα πάντα για να κερδίσω και τα δίνω όλα όταν αγωνιζόμαι. Αυτό είναι το μότο μου».
Το συμβόλαιο του εκπνέει την επόμενη χρονιά, αλλά μ’ όλα αυτά που του συνέβησαν έμαθε να ζει την κάθε στιγμή: «Δεν σκέφτομαι πόσο μένει για το συμβόλαιο μου» είπε μιλώντας στο «Shape Up With Spurs», ένα πρόγραμμα υγείας κι ευεξίας, υπό την αιγίδα της Τότεναμ που έχει στόχο να βοηθήσει κατοίκους του Λονδίνου με προβλήματα βάρους.