Ο Πίρλο κι άλλοι τρεις (pics)

Ο Αντρέα Πίρλο είναι ο νέος προπονητής της Γιουβέντους από το βράδυ του Σαββάτου, σε μια απόφαση έκπληξη από τη διοίκηση των πρωταθλητών Ιταλίας. Ο Ανιέλι αποφάσισε να δώσει τα «κλειδιά» στον παντελώς άπειρο θρύλο του ιταλικού ποδοσφαίρου, παίρνοντας το ρίσκο την ώρα που τα δημοσιεύματα για Ζιντάν και Ποκετίνο, έδιναν κι έπαιρναν.

Έτσι, ο Πίρλο μπήκε σε ένα κλειστό κλαμπ προπονητών που αναλαμβάνουν την ομάδα την οποία υπηρέτησαν και ως ποδοσφαιριστές με μεγάλη επιτυχία. Ο 41χρονος τεχνικός, αγωνίστηκε στη Γιούβε για τέσσερα χρόνια, από το 2011 μέχρι το 2015, κατακτώντας ισάριθμα πρωταθλήματα κι ένα Κύπελλο.

Μπορεί το όνομά του να το έφτιαξε στη Μίλαν, με την οποία κατέκτησε και το Champions League δύο φορές αλλά και στο Τορίνο δεν πέτυχε λίγα, όταν μάλιστα έφυγε σαν… τελειωμένος από τους Μιλανέζους.

Στη σχετική λίστα βρίσκεται φυσικά και ο Ζινεντίν Ζιντάν που αφού έγραψε ιστορία με τη Ρεάλ ως ποδοσφαιριστής, κατάφερε να πετύχει ακόμη πιο σπουδαία ίσως πράγματα ως προπονητής.

Χωρίς εμπειρία σε πρώτη ομάδα, έχοντας διατελέσει προπονητής μόνο στην Καστίγια αλλά και βοηθός του Κάρλο Αντσελότι στην πρώτη ομάδα, ο Ζιζού οδήγησε τη «Βασίλισσα» στην κατάκτηση τριών σερί Champions League αλλά και δύο πρωταθλημάτων μεγαλώνοντας ακόμη περισσότερο τον μύθο του στη Μαδρίτη.

Ο Φράνκ Λάμπαρντ, εκ των θρύλων της Τσέλσι και ηγέτης στα χρόνια της εκτόξευσης επί Ρομάν Αμπράμοβιτς, ανέλαβε το περασμένο καλοκαίρι σε μια πολύ δύσκολη συγκυρία για την ομάδα καθώς οι «μπλε» δεν μπορούσαν να κάνουν μεταγραφές, έχασαν παίκτες και αναγκάστηκε να στηριχθεί σε πολλά παιδιά από την ακαδημία της ομάδας. Και μόνο άσχημα δεν τα πήγε.

Ανέδειξε παίκτες που ήδη αναδείχθηκαν σε πρωταγωνιστές της ομάδας και οδήγησε την Τσέλσι στην τετράδα της Premier League και την έξοδό της στο Champions League της επόμενης περιόδου αφήνοντας πολλές υποσχέσεις.

Τέλος, ο Μικέλ Αρτέτα, ανέλαβε πριν λίγους μήνες την Άρσεναλ, αφήνοντας τη σιγουριά του Πεπ Γκουαρντιόλα στη Μάντσεστερ Σίτι και μέσα σε πολύ μικρό χρονικό διάστημα, κατάφερε να πετύχει σημαντικά πράγματα.

Οχι τόσο στο πρωτάθλημα, που ήδη είχε χαθεί πολύτιμο έδαφος αλλά με τη νίκη επί της Τσέλσι στον τελικό του Κυπέλλου και την κατάκτηση ενός τροπαίου που σώζει κάπως τη σεζόν ενώ εξασφαλίζει και την ευρωπαϊκή συμμετοχή στην ομάδα. Η θητεία του δίπλα στον Πεπ, δημιουργεί τεράστιες προσδοκίες για τα όσα μπορεί να πετύχει ο ίδιος που η αλήθεια είναι πως ήδη έχει δώσει αρκετά θετικά δείγματα, δεδομένων των συνθηκών.

Κοινός παρανομαστής και για τους τέσσερις, η θέση που αγωνίζονταν ως ποδοσφαιριστές. Μέσοι με δημιουργικές αρετές που ήταν μαέστροι εντός των τεσσάρων γραμμών κι επιθυμούν να γίνουν κάτι αντίστοιχο κι έξω από αυτές. Εξαιρείται βέβαια ο Ζιντάν που ήταν μια κατηγορία μόνος του ως παίκτης ενώ ήδη έχει πετύχει τρομερά πράγματα και ως προπονητής.