Σαν σήμερα, 60 χρόνια πριν, η Σοβιετική Ένωση νικάει την Γιουγκοσλαβία με 2-1 και γίνεται η πρώτη χώρα που κατακτάει το EURO. Το «άστρο» του Λεβ Γιάσιν, φώτισε στην χώρα του Ανρί Ντελονέ.
«Υπάρχουν ορισμένοι αγώνες και κάποια γκολ που είναι πραγματικά ξεχωριστά. Υπάρχει μια κορυφαία στιγμή στη ζωή ενός αθλητή. Εκείνη η ημέρα ήταν το δικό μου λαμπρό αστέρι», είχε δηλώσει, ο άνθρωπος που χάρισε τον τίτλο στην Σοβιετική Ένωση, Βίκτορ Πονεντέλνικ. Σαν σήμερα, στις 10 Ιουλίου του 1960, η ΕΣΣΔ νίκησε με 2-1 την Γιουγκοσλαβία, στον πρώτο τελικό της ιστορίας του EURO και γίνεται η πρώτη χώρα που το κατακτάει. Το όραμα του Ανρί Ντελονέ είχε πάρει «σάρκα και οστά» μέσα στην πόλη του.
Μετά από δύο εντυπωσιακούς ημιτελικούς, η μέρα του μεγάλου τελικού είχε φτάσει. Με 17 χιλιάδες οπαδούς, μέσα στο «Παρκ ντε Πρανς» του Παρισιού, η Σοβιετική Ένωση και η Γιουγκοσλαβία, γίνονται το πρώτο ζευγάρι τελικού, στην ιστορία του θεσμού. Μάλιστα, είναι το παρθενικό παιχνίδι με προβολείς στην ιστορία του ποδοσφαίρου. Το γήπεδο ήταν αρκετά βαρύ, αφού ο καιρός ήταν βροχερός και το κλίμα θύμιζε περισσότερα φθινόπωρο παρά καλοκαίρι.
Στο πρώτο μέρος, οι Γιουγκοσλάβοι ήταν καλύτεροι. Με φόρα από το εξωπραγματικό 5-4 επί των Γάλλων, λίγες μέρες πριν, για τα ημιτελικά, η ομάδα των Λόβριτς, Νίκολιτς και Τίρνανιτς (και οι τρεις ήταν προπονητές) ήταν εντυπωσιακή. Το γκολ του Γκάλιτς στο 43ο λεπτό, άνοιξε το σκορ και έβαλε μπροστά τη Γιουγκοσλαβία. Ωστόσο, οι «κόκκινοι» κατάφεραν να ισοφαρίσουν μόλις στο 4ο λεπτό του δευτέρου ημιχρόνου. Ο Μετρεβέλι διαμόρφωσε το τελικό 1-1 και το παιχνίδι οδηγήθηκε στην παράταση. Κάπου εκεί, στο 113ο λεπτό, θα βρεθεί ο Βίκτορ Πονεντέλνικ στην κατάλληλη θέση για να «λυτρώσει» τους Σοβιετικούς. Αξιοσημείωτο δε, είναι ότι σε περίπτωση που το παιχνίδι έληγε ισόπαλο, δεν υπάρχει διαδικασία πέναλτι. Οι δύο ομάδες έπρεπε να πάνε σε ρεβάνς.
Το πρώτο τρόπαιο της ιστορίας του EURO βρέθηκε στα χέρια των Σοβιετικών (σημερινή Ρωσία). Σε αυτό το τουρνουά, έλαμψε το άστρο του Λεβ Γιάσιν. Ο τερματοφύλακας της ΕΣΣΔ, γνωστός και ως «Μαύρη αράχνη», έκανε τρομερές επεμβάσεις καθ’ όλη την διάρκεια της διοργάνωσης. Μάλιστα, τρία χρόνια αργότερα, θα γίνει και ο πρώτος τερματοφύλακας, που κατακτάει την «Χρυσή Μπάλα». Εκείνη την χρονιά, βέβαια, ανακηρύχτηκε κορυφαίος ποδοσφαιριστής για την χώρα του αλλά και τερματοφύλακας της χρονιάς στην Ευρώπη. Το συγκεκριμένο τρόπαιο, ήταν και το μοναδικό στην ιστορία της Σοβιετική Ένωσης, ωστόσο, το γεγονός ότι είναι η πρώτη πρωταθλήτρια Ευρώπης, την προσθέτει αυτόματα, στις πιο «χρυσές» σελίδες του ποδοσφαίρου.