Όταν ο Κόμπι αποχαιρέτησε το άθλημα με το «Dear Basketball» (vid)

Ο Κόμπι Μπράιαντ μπορεί να μην βρίσκεται στη ζωή, όμως τα όσα κατάφερε στο μπάσκετ και ο τρόπος που το προσέγγιζε θα αποτελούν μόνιμο θέμα συζήτησης. Στις 30 Νοεμβρίου του 2015 έκανε για πρώτη φορά γνωστά τα… αισθήματά του απέναντι στο άθλημα, ανακοινώνοντας με έναν ξεχωριστό τρόπο, το «Dear Basketball», ένα γράμμα – κατάθεση ψυχής κι ευγνωμοσύνης όσων του χάρισε η… πορτοκαλί θεά.

Πολλοί σταρ του αθλητισμού όταν έρχεται η ώρα της απόσυρσης γράφουν ένα γράμμα στον νεότερο εαυτό τους, προκειμένου να εξηγήσουν τώρα ότι δεν καταλάβαιναν τότε, με τη μεταγενέστερη σοφία και εμπειρίες, ο Κόμπι όμως επέλεξε ένα άλλο στιλ. Θυμήθηκε όλα όσα πέρασε στα παρκέ με νοσταλγία και ξεκαθάρισε ότι δεν θα άλλαζε τίποτα.

Αναλυτικά τα όσα έγραψε:

«Αγαπημένο μου μπάσκετ,

Από τη στιγμή που άρχισα να τυλίγω σε ρολό τις κάλτσες του πατέρα μου και ξεκίνησα νοητά να εκτελώ νικητήρια σουτ στο θρυλικό Western Forum, ήξερα πως ένα πράγμα ήταν αληθινό. Σε ερωτεύθηκα.

Σε αγάπησα τόσο, που σου έδωσα τα πάντα. Από το μυαλό και το σώμα μου, έως το πνεύμα και την ψυχή μου. Σαν εξάχρονο παιδί που σε αγάπησε έντονα, δεν είδα ποτέ το τέλος του τούνελ. Είδα μόνο τον εαυτό μου να βγαίνει τρέχοντας από ένα άλλο.

Κι έτσι έτρεξα. Έτρεξα πάνω – κάτω σε κάθε παρκέ μετά από κάθε χαμένη μπαλιά, για εσένα. Μου ζήτησες να παλέψω και σου έδωσα την καρδιά μου γιατί μου προσέφερες πολλά περισσότερα.

Έπαιξα με ιδρώτα και με πόνο, όχι επειδή η πρόκληση με καλούσε, αλλά επειδή ΕΣΥ με φώναζες. Έκανα τα πάντα για ΕΣΕΝΑ, γιατί έτσι πρέπει να κάνεις όταν κάποιος σε κάνει να αισθάνεσαι τόσο ζωντανός, όσο εσύ με έκανες να νιώσω.

Έδωσες σε ένα εξάχρονο αγόρι το Λέικερ όνειρό του και για πάντα θα σε αγαπώ γι’ αυτό. Όμως, δεν μπορώ να σε αγαπώ τόσο μανιωδώς για πολύ ακόμα. Αυτή τη χρονιά, είναι ό,τι μου έχει απομείνει για να σου δώσω. Η καρδιά μου μπορεί να αντέξει το σφυροκόπημα, το μυαλό μου μπορεί να αντέξει την τριβή, όμως το σώμα μου ξέρει πως ήρθε η στιγμή να πω αντίο.

Και είμαι εντάξει με αυτό. Είμαι έτοιμος να σε αφήσω να φύγεις. Θέλω να το γνωρίζεις από τώρα, ώστε και οι δυο να αδράξουμε κάθε στιγμή που μας απέμεινε. Τα καλά και τα άσχημα. Δώσαμε ο ένας στον άλλο όλα όσα είχαμε.

Γνωρίζουμε και οι δυο, πως ό,τι κι αν κάνω μετά, θα είμαι πάντα αυτό το παιδί με τις τυλιγμένες κάλτσες για μπάλα, τον κάδο με τα σκουπίδια στη γωνία και τα πέντε δευτερόλεπτα στο ρολόι. Η μπάλα είναι στα χέρια μου. 5… 4… 3… 2… 1…

Πάντα θα σε αγαπώ,

Κόμπι».

Το πως αντιμετωπίζει κάποιος το επάγγελμά του δείχνει το αν θέλει και μπορεί να γίνει ο καλύτερος. Ο Κόμπι είναι ο καλύτερος Λέικερ όλων των εποχών, σύμφωνα και με τιν Μάτζικ Τζόνσον, πράγμα πολύ σπουδαίο ειδικά αν αναλογιστεί κανείς τους θρύλους που φόρεσαν τις φανέλες με το μωβ και το χρυσό χρώμα.

Το συγκεκριμένο γράμμα οπτικοποήθηκε κι έγινε ταινία μικρού μήκους με τον ίδιο τίτλο (Dear Basketball), χαρίζοντας στον Κόμπι κι ένα όσκαρ το 2018.

MUST READ

LIVE: Ολυμπιακός – Μαρούσι