7 ήρωες στον κινηματογράφο που τίμησαν κάθε γράμμα της λέξης «μπαμπάς»

Η λέξη πατέρας σημαίνει πολλά για πολλούς ανθρώπους. Μπορεί η μαμά να είναι συνήθως αυτή που θα έχει τον πιο εμφανή πρωταγωνιστικό ρόλο, όμως, ο μπαμπάς που έχει αγκαλιάσει την ιδιότητά του δεν έχει τίποτα λιγότερο από αυτό. Δουλεύει σκληρά, καθημερινά, και όχι μόνο στο γραφείο του. Κυρίως στο σπίτι. Στις αγκαλιές, στην προστασία, στην ασφάλεια, στις συμβουλές, στις θυσίες. Δεν αφήνει ποτέ τα παιδιά του να αμφιβάλλουν ούτε για εκείνον αλλά ούτε και για τον ίδιο τους τον εαυτό. Δίνει το καλό παράδειγμα και θέλει όχι να γίνουν αντίγραφά του, αλλά η καλύτερη εκδοχή τους. Τα μαθαίνει ότι δεν πειράζει να κάνουν λάθη, γιατί κι από αυτά κάτι θα πάρουν. Το πιο σημαντικό: Είναι πάντα εκεί.

Σήμερα, λοιπόν, με αφορμή τη γιορτή του πατέρα, θυμόμαστε εκείνους που μας συγκίνησαν σε αγαπημένες σειρές και ταινίες και που με την ύπαρξή τους έδωσαν μερικά ακόμα πρότυπα για όσους υπάρχουν εκεί έξω. Που τους αγαπήσαμε σαν να ήταν δικοί μας. Που τους νιώσαμε λίγο πιο κοντά μας με την αγάπη που έδειξαν στα παιδιά τους.

Πάμε, λοιπόν, να (ξανα)δούμε αυτούς που μας έμειναν αξέχαστοι.

1. Jack Pearson – This Is Us

Jack Pearson: Ο άντρας που θες να παντρευτείς και ο μπαμπάς που κάθε παιδί θα λάτρευε να έχει. Κάνει τα πάντα για να είναι ευτυχισμένη η οικογένειά του, την αγαπάει και της το δείχνει με κάθε πιθανό τρόπο. Τους στηρίζει όλους με τον τρόπο που χρειάζεται ο καθένας ξεχωριστά. Είναι εκεί για να χαρεί με τα καλά και να στηρίξει στα κακά. Να ανοίξει την αγκαλιά του και να τους κάνει όλους να νιώσουν ασφαλείς. Dad of the year χωρίς ιδιαίτερη σκέψη.

2. Tony Stark – Avengers: Endgame

Ήρωας με κάθε σημασία της λέξης. Ο προστάτης όλων και ο τύπος που θυσίασε την ίδια του τη ζωή χωρίς δεύτερη σκέψη προκειμένου να σώσει όλον τον πλανήτη από το κακό που τον απειλούσε. Πρότυπο και υπόδειγμα για το πώς πρέπει να είναι όχι μόνο ένας πατέρας, αλλά και ένας σωστός άνθρωπος. Υ.Γ. Η σκηνή του θανάτου του μάλλον μας έχει στοιχειώσει για όλο το κινηματογραφικό μας μέλλον.

3. Mufasa – The Lion King

Η ψυχή μας το ξέρει πόσο στενοχωρηθήκαμε όταν πέθανε ο Mufasa κι ακόμα χειρότερα όταν μετά ο Simba τον πλησίασε μετά και του έλεγε να ξυπνήσει και να σηκωθεί. Ο Mufasa ήταν ένας πατέρας που τον ένοιαζε να διδάξει τον γιο του, να του μάθει ό,τι θα χρειαστεί για να είναι καλός στη ζωή του, να μπορεί να προστατεύει τον εαυτό του και να στέκεται στα πόδια του.

4. Bryan Mills – Taken

Εδώ τα πράγματα σοβαρεύουν αρκετά, όπως ακριβώς αρμόζει στον πρώην πράκτορα της CIA, Bryan Mills. Εγκληματίες αποφασίζουν να κάνουν το τραγικό λάθος και να απαγάγουν την κόρη του με εκείνον στο τηλέφωνο όσο αυτό συνέβαινε. Ας πούμε ότι το πατρικό ένστικτο δε βγήκε μόνο για να κάνει τα πάντα για τη σωτηρία της κόρης του αλλά και για να αποδώσει δικαιοσύνη για όλα τα υπόλοιπα κορίτσια που έχουν βρεθεί στη θέση της.

5. Chris Gardner – Pursuit of Happyness

Πέρα από το γεγονός ότι ο Gardner αποτελεί το πρότυπο του γονιού που θα κάνει ό,τι μπορεί για να παρέχει στο παιδί του μία όσο πιο όμορφη ζωή γίνεται, η σχέση τους ξεχώρισε για έναν άλλο λόγο: Τον μονόλογο στη σκηνή του μπάσκετ. Εκεί, αφότου ο Chris έχει αποθαρρύνει τον γιο του από το να αφιερώνει πολλή ώρα στο μπάσκετ ισχυριζόμενος ότι τελικά δε θα τα καταφέρει, συνειδητοποιεί το λάθος του και τον συμβουλεύει να μην ακούει κανέναν που του λέει ότι δεν μπορεί να κάνει κάτι… Ούτε τον πατέρα του.

6. Cooper – Interstellar

Το Hollywood είναι γεμάτο με μπαμπάδες που θυσιάζονται για τα παιδιά τους κι εδώ έχουμε έναν Matthew McConaughey σε ίσως μία από τις καλύτερες ερμηνείες της καριέρας του. Το καθήκον τον καλεί, αφήνει πίσω τα παιδιά του για να ταξιδέψει στο διάστημα και να σώσει το μέλλον τους γνωρίζοντας ότι μπορεί να θυσιάσει πολλές στιγμές που θα είχε μαζί τους. Highlight της ταινίας όταν βλέπει τα βιντεομηνύματα που του έστελναν ο γιος και η κόρη του για χρόνια.

7. Ned Stark – Game of Thrones

Ο Ned ήταν μεγάλη μας αδυναμία στο Game of Thrones. Αν και μας άφησε γρήγορα εξαιτίας του ψυχωτικού, κακομαθημένου Joffrey πρόλαβε να δώσει πολλά μαθήματα ζωής τόσο στα τηλεοπτικά του παιδιά όσο και σε αυτά που τον έβλεπαν από τον καναπέ τους σπιτιού τους -εμάς-. Ήταν ο ορισμός της ηθικής και της δικαιοσύνης και φρόντιζε στην ανατροφή τους να τα μάθει να βάζουν πάντα μπροστά τις αξίες τους ό,τι και να κάνουν οι άλλοι γύρω τους.