Ένας ερευνητής από το Mόντρεαλ λέει ότι βρήκε τρόπο να αφαιρέσει τον πόνο από τις σκληρές αναμνήσεις, «πειράζοντάς» τες με μερικές θεραπευτικές συνεδρίες, που συνδυάζονται με έναν χημικό αναστολέα.
Ο δρ. Alain Brunet ασχολείται πάνω από δεκαπέντε χρόνια με τη μελέτη του μετατραυματικού στρες, δουλεύοντας κυρίως με βετεράνους πολέμου και θύματα τρομοκρατικών επιθέσεων και εγκλημάτων.
Η έρευνά του τον οδήγησε στην ανάπτυξη μιας μεθόδου που ονομάζει «θεραπεία επανεδραίωσης», μιας πρωτοποριακής προσέγγισης, που μπορεί να βοηθήσει τους ανθρώπους να αφαιρέσουν τον συναισθηματικό πόνο από μια τραυματική τους εμπειρία.
Πρωταγωνιστής αυτής της θεραπείας είναι ένα ταπεινό φαρμακευτικό συστατικό, η προπρανολόλη, η οποία χρησιμοποιείται συνήθως για την υπέρταση και τις ημικρανίες, αλλά τώρα ανακαλύπτεται ότι μπορεί να έχει πιο διευρυμένη χρήση.
Κατά τη μέθοδο της επανεδραίωσης, χορηγείται στον ασθενή προπρανολόλη μία ώρα πριν από τη συνεδρία, κατά την οποία πρέπει να καταγράψει λεπτομερώς την τραυματική του εμπειρία και να τη διαβάσει φωναχτά.
Ο Καναδός κλινικός ψυχολόγος εξηγεί πως, όταν ανακαλούμε μια ανάμνηση, αν υπάρχει κάτι νέο που πρέπει να μάθουμε, τότε αυτή ξεκλειδώνει, ώστε να την εμπλουτίσουμε με την καινούρια πληροφορία, και αποθηκεύεται στη μνήμη μας εκ νέου, ενημερωμένη.
Δες το παρακάτω άλμπουμ για να δεις περισσότερο αναλυτικά την έρευνα του δρ. Brunet:
Η θεραπεία επανεδραίωσης που προτείνει ανοίγει ουσιαστικά ένα παράθυρο κατά το οποίο μπορούμε να στοχεύσουμε στο συναισθηματικό κομμάτι της ανάμνησης. Αν στο μυαλό σού έρχεται «Η αιώνια λιακάδα ενός καθαρού μυαλού», δεν είσαι ο μόνος.
Η δουλειά του δρ. Brunet έχει συχνά συγκριθεί με την αγαπημένη ταινία, στην οποία το ζευγάρι που υποδύονται ο Jim Carrey και η Κate Winslet σβήνουν τις κοινές τους αναμνήσεις. Ωστόσο, ο Καναδός ερευνητής διευκρινίζει ότι στη δική του περίπτωση δεν είναι οι αναμνήσεις που σβήνονται, αλλά ο πόνος που προκαλούν. Εν ολίγοις, συνεχίζεις να θυμάσαι τι έχει συμβεί, απλώς δε σου προκαλεί πια κανένα συναίσθημα.
Για να το εξηγήσει, παρομοιάζει τις τραυματικές αναμνήσεις με τις παλιές ταινίες, που γυρίζονταν σε δύο κανάλια, ένα για την εικόνα και ένα για τον ήχο. Αυτό που κάνει η θεραπεία του με την προπρανολόλη είναι να κλείνει το ένα κανάλι. Το φάρμακο εντοπίζει το συναισθηματικό κανάλι, «κλείνει» τον πόνο και επανεδραιώνει την ανάμνηση, η οποία αποθηκεύεται στη νέα της, ουδέτερη εκδοχή.
Σύμφωνα με την έρευνά του, με λίγες μόνο συνεδρίες το 70% των ασθενών του βρήκαν ανακούφιση. Μάλιστα, ο δρ. Brunet έχει συνεργαστεί μελετώντας τη μέθοδό του και με άλλους επιστήμονες που ερευνούν το μετατραυματικό στρες, συμπεριλαμβανομένου και του ειδικού του πανεπιστημίου του Ηarvard, δρ. Roger Pitman, ενώ πρόσφατα ξεκίνησε ένα πρόγραμμα εκπαίδευσης περίπου 200 γιατρών στη Γαλλία, για να βοηθήσουν τα θύματα των τρομοκρατικών επιθέσεων.
Καθώς τα συμπεράσματα δείχνουν ότι αυτή η μέθοδος δουλεύει, αποφάσισε να επεκτείνουν τη χρήση της και έτσι από το 2015 στράφηκε σε ασθενείς με ραγισμένη καρδιά από «ερωτική προδοσία», καθώς, όπως λέει, οι συναισθηματικές αντιδράσεις ενός κακού χωρισμού μοιάζουν πολύ με εκείνες που δοκιμάζουν οι επιζώντες μιας τρομοκρατικής ή εγκληματικής επίθεσης.
Οι ασθενείς που επέλεξε για τις δοκιμές του ήταν θύματα απιστίας από τους συντρόφους τους ή τους είχε εγκαταλείψει ένας σύντροφος που πίστευαν ότι τους αγαπάει. Οι άνθρωποι αυτοί δεν μπορούσαν να συνεχίσουν τη ζωή τους και ξαναζούσαν διαρκώς τις άσχημες στιγμές τους, λες και ζούσαν τη Μέρα της Μαρμότας.
Η θεραπεία του όντως τους ανακούφισε, αφού, μετά από πέντε συνεδρίες, όπως είπαν και οι ίδιοι, όταν διάβαζαν την ανάμνησή τους ένιωθαν σαν όλη η ιστορία να αφορά κάποιον άλλο – σαν να διάβαζαν μυθιστόρημα. Ο δρ. Burnet ευελπιστεί ότι θα μπορέσει να επεκτείνει κι άλλο τη μέθοδό του, ώστε να χρησιμοποιηθεί και για να αντιμετωπιστούν οι φοβίες, οι εξαρτήσεις ή το πένθος.